Vísir - 04.12.1918, Blaðsíða 3
Kla.IR
Fiskkaup
annast kanpmaðnr i tískisæln plássi, þar sem mikill báta-
útvegnr er. Upplýsingar á afgreiðsin blaðsins.
Steinhús til sölu
L-ftið steinhús á góðum stað til sölu mjög ó-
dýrt, Laust til ibúðar nú þegar.
Uppl. gefur
Þorsteinn J. Sigurðsson
Heima kl. 4--6 e. h. Traðarkotssundi 6.
Fyrst um sinn
'verður skrifstofutímí undirrltaðra styttur um
einn klukkutíma á dag, þannig að lokað verður
M. 8 siðdegis.
Ó. Johnson & Kaaber.
Garðar Gislason. Nathan & Olsen.
H. Bcnediktsson.
Bústýr a.
Maður sem er með eitt stálp-
að barn, óskar eftir b ú s t ý r u.
Uppl. Hverfisg. 58 uppi (frá 5
—8 e. m.).
Fjárhagar Dana.
hað er áætlað að aUar ríkis-
skuldir Danmerkur nemi 650
miljónum króna í lok þessa yfir-
standandi fjárhagstimabils. Það
mun svara til þess, að rikissknld-
ir íslands nemi 20 miljónum.
Útgjöld Danmerknr þetta fjár-
hagstímabil eru áætluð hátt á
fimta hundrað miljóna. Upp í
það eru tekjur áætlaðar á þriðja
huudrað miljóna, en ný skatta-
frumyörp lögð fyrir þingið, sem
eiga að auka tekjurnar um full-
ar 200 miljónir. Þar á meðal
er frumvarp um, að tekjuskatt
skuU greiða af eignaauka þeim,
sem fram kemur við sölu á eign-
um, vegna verðhækkunar, eins
og af venjulegum tekjum.
Er hér um aU-merkilegt nýmæli
að ræða, þvi að nú & timum er
mikið braskað með allskonar
eignir og þær seldar miklu hærra
verði en þær eru Virtar. Væri t
það vel þess vert, að löggjafar
vorir tækju það tU yfirvegunar,
hvort ekki væri rétt að fara að
dæmi Dana í þessu.
Eininp nr. U
stoinuð 1 v. nóv 1885.
Fundarkvöld á miðvikudag
kl. 8V,.
Látinna félaga verðnr
minst.
Nýir félagar gefi sig fram
á fundarkvöldum til inntöku,
Stúkan á stóran sjúkrasjóð.
Félagar og heimsækjendur
Fjöimeaaie
granatrygglð hjá
„IedGFlandene“
Félag þetta, sem er eitt af
heimsins stærstu og ábyggUegostu
brnnabótafélögnm
hefir starfað hér á landi í fjölda
mörg ár og reynst hér sem amx-
arsstaðar, hið úbyggilega&ta f
aUa staði.
Aðaiumboðsmaður
Halidór Eiríkssou
Laufásveg 20. — Reykjavík
Sfmi 175,
Nokknr þnsnad
af
vlndlum
til sölu
A. v. á.
Gott herbergi
með húsgögnum óskast til leigu
nú þegar.
A. v. á.
231
„Hvað er þettal'Ertu þá þjónn hérna?“
spurði hún himinglöð.
„Xaver Tieíímann er nafn mitt,“ sagði
hann og lineigði sig. „Eg kem aftur í kvöld
ef ungfrúin verður jafnelskuleg, en þér
megið ekki láta á neinu bera.“ Hann lagði
höndina á munn scr og gekk út.
pegar Xaver Tielemann fór niður aftur
með lyftivélina fékk hann rokna skammir
hjá dyraverðinum, enda biðu hans þar
kynstrin öll af ferðakoffortum. Hafði
dyravörður krítað herbergjanúmcriu á
þau öll.
„Hvar á að láta þcssi?“ spurði Tiele-
raann og benti á tvö koffort og aUstóra
handtösku sem stóð þar ein sér.
„]?að er óráðið enn,“ svaraði dyravörð-
urinn og sneri sér undan.
„Strienau!“ sá Pétur að stóð á merkinu
á koffortunum. „]?að skyldi aldrei vera
Dodd!“ sagði hann við sjálfan sig og fór
inn í lyftivélina með handtöskuna. Setti
hann vélina því næst af stað og stöðvaði
hana ekki fyr en uppi á efstu hæð, og var
enginn þar til að ónáða hann. Hann sá að
handtaskan hafði verið búin til í St. Louis
og þurfti hann þá ekki lengur vitnanna
við. Fékk hann sér nú sterkan vírspotta
og var þangað lil að eiga við lásinn á tösk-
unni, að liann gat opnað hana.
232
pað fyrsta, sem fyrir honum varð, var
veskið hans og ætlaði hann að stinga því
á sig, en sá sig unx hönd. Vissi hann að
grunur nxundi undir eiixs falla á sig ef
Dodd saknað veskisins, enda var ekki hætl
við að þessi f jögur þúsund dollarar, sexxi i
því voru geymdir, yrðu eklci kyrrir á sama
stað. Lét hann þvi veskið á sinn stað aft-
ur, cn heyrði þá glaxxxra i einhverju og
voru það vandaðir stálhlekkir með tveinx-
ur handjárnunx! En þessir gripir gátu orð-
ið honum óþægilegir og leist honum ráð-
legast að taka þá i varðveislu sina. Að þvi
búnu læsli liann töskunni aftur og fór nú
að konxa öllum farangrinunx fyrir í lxex'-
bergjunum. Hann fór með handtöskumr
aftur ofan i anddyrið, og lét hana Jijá
koffortunum.
En nú varð hann að vera var um sig og
ganga ekki beint i greipai'nar á Dodd!
En meðan þessu fór fram sat Dodd inni
hjá gistilxúscigandanum ásamt lögi'eglu-
manni og var að segja þeim frá fyrirætl-
unum sínunx.
„Eg ælla méi' auðvitað að gei'a þetta í
kyrþey,“ sagði liann við húsráðanda, „því
að það hlýtur að vera livimleitt fyrir yður
að liýsa svona glæpamann.“
„Alt læt eg um það vera,“ svaraði lxús-
í'áðandi. „Eg geri ekki annan nxun á gcst-
233
um mínum en þann, hvort þeir geta borg—
að fyrir sig eða ekki.“
„Konan er i herberginu nr. 217 og eg
verð að fá herbergi þar við hliðina ó, en
þó svo, að hurð sé á milli þeiiTa,“ sagðí
Dodd.
„]?að er liægl,“ svai'aði húsi'áðandi, þér
getið fengið hei'bei'gið nr. 216.“
Dyravörðurinn kritaði þó 216 á koffort-
in og handtöskuna og fór Xaver Tide-
mann með farangurinn í lyftivélina. Litlu
síðar bai'ði Pétur að dyrunx lxjá PoUy„
„pað er best cg bregði við og fai'i undir
eins,“ sagði hann við sjáífan sig, en Polly
var ekki viðstödd, og gat hann ekki komið
auga á liána fyrri en eftir nokki'a klukku-
tinxa, þó að liann væri alstaðar að skygn-
asl að henni. Hafði hún auðsjáanlegu
gengið eitthvað út.
Hann hætti vinnu klukkan sex og gekk
þá til herbergis síns, tók upp handjárninog.
fór að skoða útbúnaðinn á þeim. pau vortx
opin en lokuðust undir eins og stutt var á
þau. pá datt Pétri gottráð i hug. Hamx
náði sér íþjöl og fór að „Iaga“ fjöði'ina.
Sóttist lionuni verlcið seint en náði þó til-
gangi sínum að lokum, og læstust þá járn-
in raunar, en opnuðust aftur ef tekið var
þétt á og var þá ekki annað eftir en að
koma þeim aftur i liandtösku Dodds, en