Vísir - 14.10.1933, Blaðsíða 2

V I S IR
3 NantHflH « Qlseh f
Sími: 1—2—3—4
HeildsOlabirgðir:
Maggi’s.
Teningar
Súp.ur
Kjötveig
Maggi’s vörur eru alstaSar
viðurkendar.
Bruggunarstöð
fvoidin í óbygðum.
Björn Bl. Jónsson, löggæslu-
maður, og nokkurir varalög-
reglumenn fóru í gærmorgun
norður í óbygðir (norðan Þing-
vallasveilar), með því að grun-
ur lék á, að einhversstaðar þar
um slóðir eða nálægt fjallveg-
unum milli Borgarfjarðar og
Þingvallasveitar mundi brugg-
að áfengi í slóriun stíl. — Fóru
þeir sem leið liggur norður um
Sandkluftir og Ormavelli og
alt á Tröllaliáls, sunnan Viði-
kera. En er Jieir komu þangað,
fundu þeir bruggunarstöð i
melhóli undir liálsinum norðan-
verðum og voru þar tveir menn
að verki. Höfðu þeir grafið sig
inn í hólinn og komið tækjum
sínum þar fyrir einkar hagan-
lega. Voru þarna suðutæki,
sykurbirgðir og annað, sem
hrug'garar nota við iðju sína.
Talið er, að menn þessir muni
liafa liafst við þarna um þriggja
vikna skeið. — Báðir eru þeir
liéðan úr Reykjavík og tóku
löggæslumennirnir þá með sér
liingað og' eru þeir nú í lialdi. —
Réttarliöld hófust í dag. Mun
Jætta fvrsta hruggunarstöðin,
sem fundist hefir i óbygðum
hér á landi.
(Nánara i bæjarfréttum).
Bær brennup.
—o—
Ölfusá, 13. okt. FB.
Eldur lcom upp að kveldi þess
11. þ. m. (miðvikudagskveld) i
bæjarliúsunum á Neistastöðum
i Flóa. Brann hærinn, sem var
lélegur timburbær, og skernma,
til kaldra kola. Fólkið, sem var
nýháttað varð eldsins vart um
kl. 11 um kveldið og komst það
greiðlega út og gat bjargað
nokkuru af rúmfötum og fleira
lir haðstofu, en mikið af innan-
stokksmunum brann og var það
alt óvátrygt. Þegar fólkið var
komið út var eldurinn ekki svo
magnaður í skemmunni að ekki
væri tiltök að hjarga úr lienni.
Var brugðið við og náð úr henni
öllu, sem lrægt varr en hún
brann eftir það til kaldra kola.
Að haka til við bæjarhúsin var
heylilaða og lókst að hjarga
henni með því að ausa á hana
vatni. Bóndinn á Neistastöðum
heitir Björn Einarsson og er
maður um þrítugt. Hefir hann
orðið fyrir miklu tjóni. Bærinn
var vátrygður fyrir að eins
2000 kr. — Talið er ltklegt, að
eldurinn hafi komið upp i eld-
húsi, sem var út af baðstof-
unni. Þar var timburþil á milli
og stoppað með heyrudda. —
Lampi hékk þar á þili hátt uppi
og sennilega hitnað mcira út frá
honum en fólkið grunaði og
kviknað í tróðinu. Fólkið slökti
á lampanum áður en farið var
að sofa, en eldsins varð, sem
fyrr segir, vart skömmu síðar.
Þurkflæsa var nýlega í 2—3
daga hér eystra og hirtu menn
það, sem eftir er af heyjum
og tiltækilegt er að hirða. Hefir
orðið lítið úr haustverkum Iijá
mörgum, vegna umsýslunar um
hey og slæmrar tiðar. Nókk-
uð hefir horið á bráðapest.
ímskeyti
—o—
Madrid, 13. okt.
United Press. - FB.
Uppgjöf saka.
Samþykt liefir verið á ráð-
herrafundi að gefa öllum póli-
tískum föngum upp sakir, að
undanteknum mönnum úr
hernum, sem gert liafa tilraun-
ir til þess að koina af stað bylt-
ingu í landinu og steypa stjórn
landsins af valdastóli. Sektar-
uppgjöfin nær því ekki til San-
jurjo hersliöfðingja og fleiri
sem likt er ástatt um.
Berlín, 14. old.
United Press. - FB.
Sameining.
Kaþólski miðflokkurinn í
Saar-héraði liefir af frjálsum
vilja samþykt sína eigin upp-
lausn. Hafa þannig alhr horg-
araflokkamir í Saar sameinast
í einn flokk, þýská ættjarðar-
flokkinn.
Belfast, 13. október.
United Press. - FB.
Handtökur.
V'opnuð lögregla og leynilög-
regla í brynvörðum bifreiðum,
hóf á miðnætli síðastliðnu leit
að mönnum úr flokki þeim,
sem kallar sig „írska lýðveldis-
lierinn”. Handteknir voru 33
menn úr flokki þessum. Er bú-
ist við, að þeir verði gerðir land-
rækir úr Ulster og fluttir inn í
frírikið ásamt 14 flokksbræðr-
um þeirra, er nýlega sannaðist
á, að liöfðu stundað æfingar í
vopnahurði á stað nokkurum í
Dungannon-héraði. Ríkisstjórn-
in í Ulster hefir nýlega hafið
haráttu til þess að hæla niður
stai-fsemi þeirra manna, sem
reynt hafa að egna fólkið upp
til ólöghlýðni og stofna til ó-
aldar i héruðunum, en að und-
anförnu hafa þeir menn, sem
hér hafa verið að verki, fært
sig mjög upp á slcaftið. Hand-
tökur þær, sem að framan var
minst á, eru þáttur í haráttu
stjórnarinnar til að hreinsa til í
Ulster.
London, 1 I. okt.
United Press. - FB.
Viðskiftabann.
Samband verkalýðsfélaganna
í Bandaríkjum N.-Ameríku
hefir lýst því yfir, að liéðan í
frá, uns öðruvísi verður álcveð-
ið, sé félagsmönnum innan
samhandsins bannað að kaupa
vörur, sem framleiddar eru í
Þýskalandi og öðrum löndum,
þar sem ríkisstjórnirnar hafa
bannað frjálsan félagsskaj)
verkalýðsins. Tillaga um ])etta
efni var samþykt á sambands-
fundi, senx mættir voru á 600
fulltrúar. Tillagan var samþykt
með 599 atkvæðum gegn 1. í
verkalýðsfélögunum, sem eru
í sambandinu, eru 2 miljónir
verkamanna. — Upphaflega var
ráðgert, að viðskiftabannið
næði að eins til Þýskalands, en
nefnd sú, sem hafði ályktunina
til meðferðar taldi óhyggílegt,
að láta viðskiftabannið ná að
eins til Þýslcalands, þar sem
verkalýðsfélagsskapur óháður
ríkisvaldinu hefir einnig vcrið
bannaður í öðrum löndum svo
sem Ítalíu, Kina og Rússlandi,
og nær viðskiftabannið ])ví
einnig til þeirra., Þar eð tillaga
nefndarinnar í þessu efni náði
fram að ganga.
Síðari fregn. William_Green,
forseti samhands amerískra
verkalýðsfélaga (The Ámerican
Federation of Lahour) liefir
látið svo uin mælt, að fulltrúa-
fundarályktuninni, senx að visu
nái til nokkurra landa, vei'ði
að eins heitt gegn Þýskalandi.
Höfum alt
til lampaskerma, svo sem:
Grindur af öllum stærðunx,
silki í fjölda mörgum litum,
georgette, kögur og leggingar i
fallegu úrvali.
SKERMABÚÐIN.
Laugavegi 15.
ræða þetta vandamál, en M. G.
gerir einna einbeittastar kröfur
um, að komið verði í veg fyrh',
að svo margir memi láti lífið
af slysförum árlega. Telur blað-
ið, að það verði að hefja sókn
i þeim anda, að núverandi
ástand í þessum efnum sé óþol-
andi, og það verði að hæta úr
því, án tillits til hvaða óþægindi
það kunni að haka vegfarönd-
um. Það kunni eittlivað að vinn-
ast á. — Hér á landi liafa menn
liaft lítið af umferðarslysum að
segja. Þó hafa komið íyrir all-
mörg slvs hér á landi á seinni
árum, sem benda til, að þörf sé
á, að menn séu vel vakandi í
þessum efnum, hvatt sé til, að
menn ástundi alla gætni í
stjórn farartækja. Virðingar-
vert er og, að nokkurar ráð-
stafanir hafa verið gerðar til
þess að gera umferð öruggari á
ýmsum leiðum (merki F. í. B.)
en það mun sannast, að með
auknum ferðalögum munu um-
ferðarslysin aukast, nema þess-
um málum sé rækilega sint.
Með ])ví að liafa vakandi auga
á reynslu annara þjóða ættu ís-
lendingar að geta komið í veg
fyrir, að umferðarslys verði
nokkurn tíma annað eins þjóð-
armein tiltölulega og þau eru t.
d. með Bretum nú. En ef vér
gáuni ekki að oss mun þjóðinni
meira tjón húið en menn yfir-
leitt gera sér í hugarlund nú.
Umferöarslys
eru orðin svo tíð víða um lönd,
að mönnum er liið mesta á-
hyggjuefni. — Umferðarslysin
aukast ár frá ári og það eru
sannast að segja ekki miklar
líkur til, að unt verði mjög
snögglega, að gríiia til ráðstaf-
ana, scm dragi til mikilla muna
úr slysum þessarar tegundar.
Sannleikurinn er líka sá, að all
er gert víðast livar, sem mönn-
um getur liugkvæmst, til þess
að umferðarslysum í'ækki. Man-
chester Guardian bendir m. a.
á í sambandi við þcssi mál, að
fyrir liðlega áratug liefði
skýrslum um þessi efni (fyrir
árið 1921) fengið mönnum ærið
íhugúnarefni, því að þær hefði
lcitl í ljós, að lálist hefði af
völdum umferðarslysa á Bret-
landi 2,837 manns, en 61,272
meiðst. En árið sem leið, segir
hlaðið, voru þessar^ tölur 6,667
látnir og 206,450 ineiddir. Blað-
ið hvetur nijög til aukinna ráð-
stafana lil þess að koma- í veg
fyrir þessa niiklu blóðtöku og
meiðsli. Það telur, að unt muni
að koma í veg fyrir mikinn
hluta umferðarslysa, en það tek-
ur fyrirsjáanlega langan tíma,
því að það hepnist er ekki ein-
göngu undir ýmiskonar ráð-
stöfunum af liálfu liins opin-
bera komið, heldur og eigi
livað minst undir því, að vegfar-
endur allir ástundi gætni, en á
því vill verða mishrestur, enda
þótt mikið sé gert til þess
að tryggja það, að gætni sé við-
liöfð. Ýms hlöð, önnur en M. G.
Lfigreglntijóoarnir nfju
—o—
Nú fer að liða að þvi, að veitt-
ar verði liinar nýju lögreglu-
þjónastöður liér i Reykjavik.
Það er ekki ætlun mín, með
þessum línum, að fara að leggja
neinn dóm á það, hvort borgar-
stjóra, horgarstjórn eða lög-
reglustjóra heri að auglýsa
stöðurnar, en á hinu vildi eg
vekja athygli bæjarstjórnar,
að veita bæjarbúum alíar stöð-
urnar. Eg hefi sannfrétt, að
fjöldi utanhæjármanna hafi
sótt, og keniur auðvitað ekki til
nokkurra mála, að þeir lcomi til
greina í stöður þessar. Nóg er
samt af atvinnuleysi hér og
nógu oft er stjórn þessa hæjar
húin að laka aðskotamenn upp
á sína arma. Það er sannarlega
kominn tími til þess, að hælta
þeim ósið og fullkomin rétt-
lætiskrafa borgaranna, sem
gjöldin hera, að bæjarmenn séu
einungis teknir til greina í stöð-
ur, sem bærinn kostar. — Enda
mun árciðanlega vera nóg af
mönnum, vel færum í þessar
lögregluþjónastöður, þótí ekki
sé farið út fyrir hæjarfélagið
með öflun þeirra. —
Nóg er níðst á Reykvíkingum
samt, þótt ekki sé ætlast til
þess, að þeir fári að ala alls-
lconar lýð úr öðruni bygðarlög-
um, liafandi sjálfir fjölda af
atvinnulausum eða atvinnulitl-
um dugnaðarmönnum.
Borgari.
Nokkar öfagmæli
um Bjarna Jónsson frá Vogi.
Eimreiðin hirtir i síðasta hefti
nokkurar endurminningar Sig.
Sigurðssonar, frá Arnarholti,
um Bjarna Jónsson frá Vogi. —
Er þar meðal annars komist svo
að orði, að Bjarni liafi þóst
elska alt, sem var ungt, þótt
vitlaust væri og hata alt gam-
alt, þótt gott væri. — Mun
ýmsum lesendum Eimreiðar-
innar sjálfsagt þvkja sem liér
sé upp brugðið nokkuð nýstár-
legri mynd af manni, sem var
löngum við hrugðið fyrir mæt-
ur sinar á öllu þjóðlegu i fari
Islendinga og vægðarlausa
baráttu gegn allskonar ný-
lærðum sníkj ú-menningarhátt-
uni.
Greinarhöf. fræðir menn
þessu næst á því, að Bjarni liafi
fengist við stjórnmál og um eitt
skeið nijög mikið. „En litið
yndi liygg eg hann þó liafa liaft
af afskiftum sínum af þeiiií, en
um stutt skeið nokkurn stuðn-
ing fjárhagslega." — Mættu ó-
sögufróðir menn ætla, að hér sé
um að ræða einhvern liðlétting
í stjórnmálunum, eiginlega
lielst atvinnurekanda i grein-
inni, en ekki mann, sem olli
aldahvörfum í sjálfstæðisbar-
áttu landsnianna.
Greinarliöf. kveður Bjarna
hafa fengist við að yrkja, en
hann hafi livorki kunnað á
„veiku eða sterku strengina“.
—- Heimsádeilur lians hafi ekki
liitt. Hann hafi afvatnað þær
með almennum liugleiðingum,
þangað til enginn fann nokkurt
hragð að ]ieim nema . liann
sjálfur“.
Þá finst greinarhöf. ekki
mikið til um iþróttir Bjama.
Hann liafi iðkað nokkuð skauta-
ferðir og reiðtúra, „en víst ein-
göngu með það fyrir augum,
að sýna sig og sjá aðra. „Billi-
ardspil hafi hann og iðkað
manna mest, „en aldrei náði
liann teljanlegri lagni í jieini
leik.“
Hann vildi feginn fást við alt,
en fór að öllu skakt,
verður heildarmyndin sem
þessi fágæta ritsmíð bregður
upp af Bjama frá Vogi. —
Mun sú mynd sjálfsagt koma
þorra landsmanna nolckuð
ókunnuglega fyrir sjónir.
— Það er í rauninni ekkert
kynlegt um menn, sem mjög
eru af sér gengnir, þótt þeir
skrifi liina og þessa vitleysu. —
En liitt sætir furðu, að rit ems
og Eimreiðin skuli lána lmsa-
skjól öðrum eins þvættingi.
Gamall sjálfstæðismaður.
Krönnveitan.
—o—
„Bærilega gengur krónuvelt-
an“, sagði nágrannakona mín í
morgun, cr við liittumst í
mjólkúrhúðinni — „þvi lík
ósköp sem inn koma. Eg er satt
að segja alveg liissa hvað fólk-
ið er greiðugt og göðgerðasamt.
Þetta ætlar að verða meiri
suniman, sjálfsagt tugir þús-
unda.“
Og svo fóruní við að tala um
j>að, að mörgu mætti til vegar
koma með svöna „krónuveltu“.
Og okkur kom saman um,