Morgunblaðið - 17.01.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐID
Tófuskinn
kaupa háu verði.
Jóh. Olafsson & Go.
Sími 584. Lækjargötu 6 A.
Wolff & Arvé’s
LeYerpostei jg
1 'lt 09 '/» pd. désum sr
bezt.
Heimtið það
Bréfaskriftir
og önnur ritstörf sem hægt er að
hafa í hjáverkum, annast fyrir kaup-
menn
Þorsteinn Jðnsson,
Vesturgötu 34.
Símar 9 og 112.
Einhleypur maður óskar eftir
herbergi
með húsgögnum nú þegar.
Ritstj. vísar á.
Morgunblaðið
bezt.
Krone Lager öl
De forenede Bryggerler.
VESTRI.
Vikublað, gefið út á ísafirði. Flytur greinar um flest þau mál, sem
á dagskrá eru hjá þjóðinni, ítarlegri fréttir af Vestfjörðum en hin blöðin,
og glögg tíðindi frá ófriðnum i hverju blaði.
Besta auglýsingablað fyrir kaupmenn og aðra, er vilja fá við-
skifti vestanlands. —- Pantið blaðið í tíma.
Utanáskrift: Vestri, ísafjörður.
Br uuatry ggingai*,
sjð- og stridsTitryggingar.
O. Johnson & Kaaber.
Det kgl. octr. Brantanrmcð
KaupmannahOfn
vátryggir: hus, húsgögn, stlls
konar vörutoröa o. s. frv. geg ■»
íldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heimakl. 8—12 f. h. og 2—8 e. b.
í Austurstr. 1 (Búð L. Niektn)
N. B. Nielseu.
Gimnar Egilson
skipamiðlari.
Tals. 479. Veltusundi 1 (uppij
Sjó- Stríðs- Brunatryggingar
Skrifstofan opin kl. 10—4.
Allskonar
Brnnatryggingar
Halldór Eiríksmon
bókari Eimskipafélagsins.
Trondhjems vátryggingarfélag h.f.
Allskonar brunatryggingar.
Aðalnmbohsmaður
CARL FINSEN.
SkólavörOnBtig 25.
Skrifstofutími 51/,—61/, sd. Talsími 831
MORGUNBLAÐIÐ
kostar t Reykjavik 70 aura & m&nuöi.
fiinstök blöð 5 aura. Sunnudagsblöð 10/a.
Úti um land kostar ársfjórðungurinn
kr. 2.70 burðargjaldsfrítt
Utan&skrift blaðsins er:
Morgunbl iðlð
Box 3.
Reykjavik.
Beauvais
nlðursuðuvörur eru viðurkendar að vera langbeztar i heimi
Otal heiðurspeninga á sýningum viðsvegar um heiminn.
Biðjið ætið um Beauvais-niðursuðu. Þá fáið þér verulega góða vöru.
Aðalumboðsmenn á íslandi:
O. Johnson 8l Kaaber.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. Johnson &, Kaaber
Leyndarmál hertogans.
að yður er trúandi til þess sjálfri.
En þó vildi eg sizt af öllu að þér
legðuð lag yðar við Lady Eveleigh
eða nokkurn af hennar ætt.
Valentine leit á hana alveg forviða.
—■ En hún virðist þó vera mjög
alúðleg kona, mælti hún hikandi.
— Eg skal ekkert nm hanasegja,
mælti hertogaynjan kuldalega. Og
eg skipa yður eigi neitt. En eg
segi aðeins það, að eg hefi ástæðu
til þess að vera henni andvíg og
mér þætti vænst um það ef þér
vilduð forðast hana. Hvorki eg né
sonur minn tölum eitt einasta orð
yið hana ef við getum komist hjá
þvi.
Svipur Valentine breyttist skyndi-
lega er hertogaynjan mintist á son
sinn.
— Geðjast honum ekki að henni?
hrópaði hún.
— Nei, mælti hertogaynjan stutt-
lega. Og eftir stundarþögn bætti
hún við. Eg skal segja yður hvers
vegna það er. Það er bezt að þér
vitið alt eins og er. Ef sonur
minn deyr ókvæntur, þá erfir sonur
hennar titil hans.
Valentine þagði nokkra hríð. —
En hvers vegna óttist þér það, mælti
hún svo. Hertoginn giftist auðvit-
að.
— Elsku Valentine mín? Ef eg
aðeins mætti vona það, þá skyldi eg
vera ánægð.
— Hvers vegna skyldi hann eigi
giftast? Er nokkuð því til fyrirstöðu?
— Nei, ekkert annað en þrályndi
hans, mælti hertogaynjan. Það hefir
valdið mér áhyggju um mörg ár.
Hann hefir aldrei mátt heyra minst
á það að hann tæki sér konu. Eg
hefi talað um það við hann hvað
eftir annað og það endar altaf með
því að hann lofar að hafa tal af
lögfræðing sínum. En hvað ætli
það hafi að þýða að tala um það við
lögmanninn ? Það væri miklu nær ef
hann vildi tala um það við einhverja
fallega stúlku.
Valentine hló.
— Þér segið alveg satt. En það
uppátæki — að tala um það við lög-
fræðinginn! En eg get eigi skilið
það enn, hvers vegna þetta ætti að
verða til óvináttu milli ykkar Lady
Eveleigh.
— Hún getur ekki beðið þess að
hún eigi sigri að hrósa. Hún talar
um það við hvern sem heyra vill
hvernig fari þegar sonur sinn sé
orðinn hertogi af Castlemay.
— Þá er hún ljóta konan, mælti
Valentine. En þetta er dæmalaus
fjarstæða. Eveleigh lávarður er vist
hér um bil jafngamall hertoganum.
— Já, hann er aðeins sex árum
yngri, svaraði hertogaynjan.
— Hvaða vitleysa er þetta þá?
Hertoginn lifir ef til vill fimmtiu
árum lengur en Eveleigh — að minsta
kosti vona eg að svo verði.
— En ef hann vill ekki giftast,
þá hefir það ekki svo mikla þýð-
ingu að hann lifi svo lengi, mælti
hertogaynjan og andvarpaði. Ef
Arthur Eveleigh erfir hann ekki, þá
verður það einhver annar, enda þótt
eg viðurxenni það að eg gæti ekki
hatað neinn mann jafn mikið og son
þessarar konu.
— En eruð þér eigi að gera yður
grillur að óþörfu, hertogayuja? Her-
toginn mun áreiðanlega kvænast.
Eða hvers vegna ætti hann ekki að
gera það?
— Já, elsku Valentine, hvers vego»
vill hann ekki gera það? I tiu áf
— 180 —
177 —
178 —
— 179 —