Morgunblaðið - 07.03.1919, Qupperneq 1
Föstudag
7
uaarz 1919
H0R6UNBLA0IS
6 arg&ng*
114
t51ubM
Ritstjómarsími nr. 500 JRitstjóri: Vilh jálmnr Fins«n Isafoldarprtntimiðja AfgraUfehsffitani ar 5(M‘
Cf)ocoíad2
(Sírius, Hmtz & Co. on Cloétta) ódýra>t i heildsölu. — Ennfremur
Cigareffur.
Tf.f. Carl Jföfner,
Sími 21.
Ur ioftinu.
London, 5. marz.
Símslit milli Hollands og
Englands.
Vegna mikilla sæsímabilana milli
Englands og Hollands, eru loft-
skeytastöðvar í báðum löndum
teknar að annast skeytasendingar
milli landanna til bráðabirgða,
meðan á aðgerð stendur á sæsím-
anum.
Herskipastóll Þjóðverja.
„Times“ segir, að hin einu ný-
tízkuskip, sem Þjóðverjar fái að
halda í flota sínum, verði 5 beiti-
skip og 8 tundurbátar. Auk þess
fái þeir 21 gömul vígskip og mörg
af þeim séu í mjög slæmu standi,
9 gönral og létt beitiskip, 37 tund-
urspilla, sem eru 10 ára gamlir, og
urn 36 enn fornfálegri skip, 64
tundurbata, sem eru yfir 20 ára
gamlir, og 17 strandvarnaskip.
Um herinn er það að segja, eð
eigi munu að eins gerðar ráðstafan-
ir til þess að koma í veg fyrir að
Þjóðverjar geti æft mikinn hluta
borgaranna við vopnaburð, heldur
er það einnig nauðsynlegt að koma
í veg fyrir, að þeir geti myndað
varalið, hvorki að óbreyttum her-
mónnum né liðsforingjum, og þó
allra sízt liðsforingjum.
Rafmagn til járnbrauta í Bret-
landi.
„Daily Maii“ segir. að næsta um-
ræða um vegi og samgöngubætur
muni fara fram í næstu viku. Er
búist við því, að nota rafmagn í
stórum stíl til reksturs járnbrauta.
Þó hefir enn eigi verið gerð áætlun
iun þetta, en Sir Eric Geddes álít-
nr, að hér sé um mikið framfara-
“aál að ræða.
■^úmenadrotning í París.
Það er tilkynt frá París, að
drotningin í Rúmeníu
og dætur
hennar þrjár séu væntanlegar
þangað í dag og muni koma til
London á sunnudaginn. Eftir stutta
dvöl þar, munu þær aftur halda
til höfuðborgar Frakka.
London, 6. marz.
Wilson um þjóðabandalagið.
Wilson forseti talaði um þjóða-
bandalagið í New York, áður en
liann hélt af stað til Norðurálf-
unnar aftur, og mælti eindregið
með stofnun þess. Hann sagði, að
yfirgnæfandi meirihluti Banda-
ríkjamanna væri því fylgjandi. —
Jafnvel þó að bandalagið væri
ekki annað en nmræðufélag, þá
myndi það verða stjórnmálabrögð-
unum að bana, því að þau þyldu
ekki opinberar umræður. Þýzka-
land myndi ekki hafa lagt út í
ófriðinn, ef heiminum hefði gefist
tækifæri til að ræða herförina
\
gegn Serbíu svo sem vikutíma.
Utanríkisstjórn Breta hefði beiðst
þess, að gefinn væri eins eða
tveggja daga frestur, svo að f'ull-
trúar Evrópuþjóða gætu komið
saman og reynt að miðla málum.
Þýzkaland þorði ekki að leyfa einn
dag til umræðu. Þegar heiminum
varð það ljóst, að ein þjóðiu lék
lausum hala eins og stigamaður,
þá fóru hinar þjóðirnar smátt og
smátt að taka höndum saman
gegn lienni,*r- „Yér vitum með
vissu,“ mælti forsetinn, „að ef
I jóðverjar hefðu látið sér detta
það í hug, að Bretaveldi gengi í
ófriðinn með Frakklandi og Kúss-
landi, þá myndu þoir aidrei hafa
lagt út í ófriðinn. Það er tilgang-
ur handalagsins, að gera öllum
stigamannaþjóðum það Ijóst. að
ekki að eins Bretaveldi heldur
einnig Bandaríkin og allur heim-
urinn, muni taka í taumana til að
þrjóta slíkar fyrirætlanir á bak
aftur.“
Allenby í Sýrlandi.
Símskeyti frá Bayrouth hermir
það, að Allenby hershöfðingi hafi
fengið stórkostlegar fagnaðarvið-
tökur, er hann kom þangað. Bæjar-
stjórnin hélt honnm heiðurssam-
sæti, og fyrir hönd horgaranna af-
henti borgarstjóri honnm gimstein-
um búið sverð að gjöf. Allenby
kvaðst miklast af því, að hafa
stjórnað þeim her, sem leyst hefði
Sýrland undan ánauðaroki Tyrkja,
og óskaði landinu alls góðs.
Útflutningur frá Þýzkalandi.
„Múnchener Neueste Nachrich-
ten“ tala um það, að allar stéttir
manna í Þýzkalandi krefjist þess
að ráðstafanir sén gerðar til þess að
greiða fyrir útflutningi Þjoðverja
að stríðinn loknu, og benda á, að
nauðsynlega þurfi að koma á fót
útflytjendaskrifstofu. Biaðið bend-
ir á það, að gott muni fyrir Þjóð-
verja að flytja til líússlands, Ar-
gentínu, Brazilíu og Chile, þegar
er friður er saminn, en segir, að
verri horfur séu fyrir þá til afkomu
í Ástralíu.
Prá Berlín.
Seinustu skeyti frá Berlín herma
það, að þótt ýmis konar óregla sé
þar, þá hafi þó stjórnin bæði tögl
og hagldir. Verkamenn í mcrgum
verksmiðjum, bæði smáum og stór-
um, skoruðust undan því að taka
þátt í allsherjar-verkfallinu. Her-
sveitir stjórnarinnar og annað
hjálparlið streymir til borgarinn-
ar og hefir mætt mjög lítilli mót-
spyrnu. Fjölda margir flokkar lög-
regluliðs, með alt að 20 manns í
hverjum, eru sífelt á verði á göt-
unum og allar opinberar bygging-
ar hafa verið teknar.
London, 6. marz.
Óeirðir í Berlin.
Út af verkfallinu í Berlín hafa
orðið þar nokkrar óeirðir og hafa
nokkrir menn hiðið hana og særzt.
Nokkrar búðir hafa verið rændar.
Noske, þjóðvarnaráðherra, er enn
í Berlín, og cr sagt, að hann taki
harðlega í taumana.
Hernaðarskaðabætumar.
í neðri málstofu hrezku þingsins
var þeirri spurningu beint til Bon-
ar Law hverjar hernaðarskaðabæt-
ur Þjóðverjar ættu að greiða.
Sagði ráðherrann, að bandamenn
yrðu að líta á þetta mál með sann-
girni og taka tillit til þess, hvað
Þjóðverjar væru færir um. Hann
mintist a, að sá orðrómur gengi, að
Milner lávarður væri eigi fús á að
heimta skaðabætur af Þjóðverjum.
En ekkert væri til : þessu. Samt
sem áður hefði Milner lávarður lát-
ið uppi þá skoðun, ;.ð sumnm kröf-
um bandamanna ferjgist ekki full-
nægt. Það væri þó enginn efi á því,
mælti Bonar Law enn fremur, að
bandamenn hefðu rétt til að krefj-
ast þess að fá allan herkostnað sinn
endurgreiddan, og þeir ættu að láta
Þjóðverja horga eins mikið og þeir
væru færir um. Þó viðurkendi hann
það, að bráðnauðsynlegt væri að
semja frið eins fljótt og unt væri.
Eigi væri að eins hætta á því, að
Bolzhewikkar næðu yfirráðum í
Þýzkalandi, heldur hefði það einnig
afarmikla þýðingu fyrir Breta, að
verzlun þeirra og viðskifti gætu
byrjað á ný með fullum krafti. Það
væri augljóst, að á meðan hafn-
bannið stæði, gætu viðskiftin ekki
komist í eðlilegt horf. Þó yrði að
gæta þess, að hafa tryggingu fvrir
því, að friðarskilyrðunum yrði
fullnægt og bandamenn hefðu þau
vopn í höndum, að þeir gætu knúð
það fram. Hafnbannið væri eigi að
eins slæmt fyrir börn, konur og
sjúklinga í Þýzkalandi, heldur
einnig fyrir Breta sjálfa og því
fyr sem það væri upphafið, því
betra.
Fulltrúanefnd hrezkra sjómarma
kom á fund forsætisráðherra í gær
og sagði hann henni, að fulltrúar
vorir í París hefði fengið skipun
Xaupirðu góðan hlut,
{áá mnndu hvar þú fékst hann.
Signrjón Pétursaon.
Kaupirðu góðan hhit,
þá mundu hvar þú fékst hann
Sigurjón Pétursson.
Kaupirðu góðan hlnt,
þá mundu hvar þú fékst hann
Sigurjón Pétursaon.
Kaupirðu géðan hlut,
þá mundu hvar þú fékst taam,
Sigurjon Pétursson.