Morgunblaðið - 07.09.1930, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 07.09.1930, Blaðsíða 12
12 MOP.GTINBLAÐlf) GiíetterakvielablöS U. S. A. ogKanadisk eru nýkomin. Verðið lækkað! 1 sk. 0.35, 5 stk. pk. 1.65. 10 stk. 3,30. . Rakvjelar stórt og- ódýrt úrval. JÁRNVÖRUDEILD JES ZIMSEN Grindavik. Erum byrjaðir á reglubundnum ferSum til- Oríndavíkur. -— Frá Reykjavík kl. 6 e. h. á virkum dögum en kl. 9 e. h. á helgum. Frá Grindavík kl. 10 f. h. alla virka daga. Btfreiðastðð Steindórs. Símar 580—581—582. Greiðnr og Geroko-greiðuhreinsarar. Nýkomið í Ejnkrunardeildina Austurstræti 16. Símar 60 og 1060. Smælki. Hefir Amy Johnson verið móðguð? 1 einu stórblaði Lundúna stóð þessi klausa um Amy Johnson: „Hún iítur alveg eins út og hún væri ritvjelarstúlka í Lundúnum“. Daginn eftir ljetu ekki aðdá- endur Amy á sjer standa. — Það var skrifað á þá leið um liana, að hún væri óþekta stúlkan, sem liorfið hefði í himininn og væri nú komin aftur með geisladjásn iim liöfuðið, svo að jafnvel sólin sjálf mætti öfunda hana. Henni hefir verið líkt við Kleo- pötru og meyna frá Orleans. Þótt þessar samlíkingar hafi nú verið allvillandi, þá hefir höfundum ver- ið fyrirgefið það alt. En að nefna slíka kvenhetju í sambandi við ritvjelarstúlku og bera hið fágæta afreksverk saman við hversdags- legt strit, það hleypti hugum fjöld- ans í bál og brand. Amy Johnson hefir verið móðg- uð, skrifaði einn rithöfundurinn öskuvondur, en gleymdi því, að um leið móðgaði hann kvenliet.jur hversdagsannanna þúsundum sam- an, sem vinna fyrir daglegu brauði bæði sjálfra sín og fátækra mæðra og systkina. Eitt blaðið sneri sjer til Amy Johnson og spurði hana bvort hún liti á ummælin sem móðgun. Hún svaraði að hún vildi gjaman líkjast ritvjelarstúlku, og útlit hennar gæti einmitt vel bent á að hún væri það, og hún liti þannig á þetta mál, að hún væri hvorki verri nje betri en þær stúlkur, sem ynnu dyggilega og með baki brotnu fyrir lífinu. John D. Rockefeller, sem einu sinni var ríkasti maður í heimi, er nú orðinn 91 árs. Eigur hans voru fyrir nokkrum árum 400 miljónir sterlingspund. Nú hef- ir sonur hans tekið við fjárfor- ræðinu, en gamli Rockefeller býr á jörðum sínum við Hudsonfljótið. Þar „spilar“ hann golf daglega og skreppur á hestbak við og við. Þessi gamli auðkýfingur var mjög hataður á yngri árum, en er nú mjög vel sjeður af nágrönnum sín- Fegurðardrotningar. Myndin sýnir sjö fegurðardrotning^r, sem nýlega ftku þátt í samkepni um f egurðartign í Texas. Þær eru full- trúar Tyrklands, Þýskalands, JJng verjalands, Suður-Rúmeníu, Rúss- lands, Norður-Rúmeníu og Frakkl ands. um. Meðal annars hefir hann kom- ið á fót hinni heimskunnu Rocke- feller stofnun, og gaf til henn- ar 200 miljónir sterlingspunda, í þakkarskyni fyrir uppskurð á honum, sem hepnaðist vel. — Við það tækifæri settu bestu sjerfræð- ingar í magasjúkdómum nýjan maga í hann, og síðan hefir Rocke- feller einskis mátt neyta nema kex og mjólkur. —. Annar stærsti við- burður í lífi hans var þegar hann var dæmdur til þesi að greiða Standard Oil & Co., 30 miljónir sterlingspunda. Við það fóru Roc- kefellers fjelögin í mola. Gamli maðurinn hefir góða von um að verða 100 ára gamall, og enginn, sem þekkir hann, efast um það eftir útliti hans að dæma, að svo geti orðið. ( Þýsk fjárglæfrakona. — Hár- greiðslukona í Köln, frú Felschner að nafni hefir talið fjölda manna trú um, að hún gæti ávaxtað fje þeirra með hagkvæmu móti. Hefir hún flekað ýmsa menn til að greiða sjer um 1 miljón marka. Til þess að styrkja viðskiftamenn- ina, í trúnpi, liefir hún greitt þeim við og við fjárhæðir nokkrar, sem áttu að vera ágóði af innstæðu því sem innborgað hefir verið. — Peningana sem hún fjekk í hendur geymdi hún í kommóðu sinni. Fyrir nokkru varð frúin ástfang in,í ungum manni að nafni Glo- winka. Hann notaði sjer af því, og narraði út iir henni 100.000 mörk. Fjenu sóaði hann á veðhlaupa- brautum. Hann varð leiður á öllu saman og skaut sig. Frú Felschner var í íbúð hans er hann framdi sjálfsmorðið. Lögreglan grunaði hana um morð. Hún var því liand- tekin. Þá komst jipp um fjársvik hennar. Frá Rússlandi. Vísindamaður einn að nafni Platonov var tekinn fastur fyrir nokkru í Leningrad, og varpað í fangelsi. Síðan var hann fluttur til Moskva, og þar dó hann í hönd- um böðla sinna. Ástæðan fyrir því að hann var tekinn var ókunn fyrst í stað. En siðar frjettist að bolsar hefðu læst klóm sínum í hann vegna þess að fundist hefði í fórum hans yfir- lýsing frá Nikulási keisara og Mikael stórfursta um það að þeir afsöluðu sjer rjettinum til vald- anna. En það töldu bolsar dauða- sök, að halda því plaggi leyndu. Saðunah. las það út úr svip hans að orð- rómi eiginmanns hennar væri borg- ið hjá honum. Refsinornin nálgaðist hann og hinn dauða sektarfjelaga hennar hröðum skrefum. Hún var seld blekkingunni á vald. 26. kafli. Jeg get jafnvel fundið þetta! Wansford lávarðúr hafði heitið ttjálfum sjer því, að skemta sjer dáljtinn tíma, í hinni glaðværu bo^g, París, og fá þannig uppbót fyrir hina döpru daga í höllinni. Jaffray og Laroche höfðu ým- isleg erindi á höndum í Parín, se«í stóð í sambandi við May, og er þeir höfðu lokið þeim, hjeldu þeár aftur til Lundúna. Er þeir voru í þann veginn að skifcja hjá Charing Cross, þá mint- ist málafærslumaðurinn af tilvilj- ur á málefni, sem var mjög mik- ilsyarðandi fyrir hann, og sem I/aroche hlaut að verða gert að- Tftgt með fyr eða seinna. — Mjer er ókunnugt um hvort þjer vitið nokkuð um það, eða hvort frú May hefir minst á það við yður, en jeg á .hálfa miljón inni í dánarbúinu fyrir dálítið sem jeg leysti af hendi fyrir May. — Það hefir enginn smágreiði verið, ef það hefir kostað liálfa miljón, svaraði Laroche. Hvers konar starf var þetta? Ætli jeg finni nokkuð í skjölunum viðvíkj- andi þessu? Jaffray varð reiðari en nokliru sinni áður, yfir því að frúin skyldi hafa trúað þessum slægvitra skrif- ara fyrir öllum þýðingarmestu skjölum dánarbúsins. Ef hann hefði verið í liennar sporum, hefði hann ekki treyst honum til þess. Honum geðjaðist ekki að útliti lians. Það var þýðingarlaust að fara að skrökva upp einhverri sögu. Það varð að leggja fram gögn fyrir því að hann færi með rjett mál. — Jeg efast ekki um, að þjer munuð finna þau. — Jeg veit að veslings gamli May tók eftirrit af skjalinu á sínum tíma, en auðvit- að, sýni jeg yður mitt, ef hans hefir glatast á einhvern hátt. — Og eðlilega viljið þjer fá upphæðina svo fljótt sem unt er, sagði Laroche alúðlega. — Já, það vildi jeg umfram alt. Jeg varð að borga úr mínum eigin vasa, þareð bráðan bar að. — Hvenær var skjalið dagsett? spurði skrifarinn. Grunur hans liafði þá verið á rökum bygður að sumu leyti. May hafði ekki verið eins ríkur og alment var haljið, annars hefði hann ekki fengið hálfa miljón að» láni hjá Jaffray. Og hann var þannig næst- um alveg viss að hinn slungni málafærslumaður hefði látið vin sinn borga lánið ríflega. — Jeg man ekki dagsetninguna nákvæmlega, en það var rjett eftir morðið á veslings gamla" Judd; í síðasta sinn, sem jeg var í höllinni meðan May var á lífi. —- Jeg vænti að skjalið skýri frá því, sem þjer hafið gert? Það var ekkert sjerkennilegt við framkomu Laroche, þegar hann setti fram spurningar sínar. Hann gerði ekki nema það, sem kaupsýslumanni sæmdi, að rann- saka það að krafan, sem gerð var til dánarbús húsbónda hans væri rjettmæt og ófölsuð. Jaffray datt margt í hug, undir þessari rólegu yfirheyrslu. Það var vissulega mikið ólán fyrir Iiann, að May hafði dáið á þessum tímamótum. — Sjáið þjer nú til, það er eins gott að þjer vitið það htrax eins og seinna. Þjer hafið heyrt eitthvað um Fan Farigoul málið, býst jeg við? — Jeg veit að May og þjer höfðuð mikinn áhuga fyrir því, en einstök atriði þess máls sagði May engum manni. Jeg man ekki til þess, að jeg liafi nokkru sinni skrifað eitt brjef um þessi efni. En jeg ímyndaði mjer altaf, samt sem áður, að hann væri dálítið kvíðandi út af því. Laroche hætti á að láta sjer þetta um munn fara. — Já, það var nú ekki sem heillavænlegast, sagði Jaffray og talaði eins kæruleysislega og hon- um var unt. Reckitts Þvottablámi C jbrir I i n i d f ann hvitt EGGERT CLAESSEN hæstaxj ettarmálaflutnlngsmaíJnr. Skrifstofa: Hafnarstræti 5. 31mi 871. ViCtalstími 10—12 f. & Snmarkápnr og kjólar. * Alt sem eftír er, verður selt með miklum afslættk Verslnninni Vík. Laugav. 52. — Sími 1485 Nýkomið: afar mikíð úival. Kíkomið: fyrir kaupmenn, kaupfjelög. og kjötverslanir. Kjötsagir, 3 stærðir Kjötaxir 5 stærðir Kjötdeigsspaðar Kjötdeigsausur Kjöttrog Skálar alskonar Sláturhnífar Söx ,ryðfrí Stálbrýni Kjötkrókar, alum. Búðarvogir 5, 10, 15 kg. • Lóð frá 1 gramm—10 kg_ Decimal vogir Mæliker 1 dl.—11. Mælikvarðar x/i m., 1 m. Balar og fötur Kjöthakkavjelar Káljárn o. m. m. fl. sem er nýkomið í JÁRNVÖRUDEILD JES ZIISEK

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.