Morgunblaðið - 11.04.1931, Blaðsíða 6

6
Fengum með e.s. Gnllfoss:
Epli, Winsaps es ianey.
Appeisínnr Jaifa 144.
do. ðlnrcia 240 og 300 stk.
Kartöflnr, Lank.
Eggert Kristánsson & Co.
Heiðruðu húsmæður!
leggið þetta á minnið: Eeynslan
talar og segir það satt, að Lillu-
ger og Lillu-eggjaduftið er þjóð-
frægt.
Það besta er frá
H.f. Efnagerð Reykjavíkur.
Fyrir hálfvirði
seljum við alt sem til er af blómsturvösum.
Békaverslnn ísaI• 1 iar.
Ekkert viðbit jsfnast á við
HjartaáSM
smjörlíkiö-
Pier bekkið bað á smiörbragimu.
Þorskanet
besta tegund ,16—18—22 möskva, fyrirliggjandi. Ódýrast í
Í^Veiðarfærav. Geysi.
Nýtt grænmeti.
Hvitkál.
Ranðkál.
Gnlrætnr.
Ranðbeðnr.
Citrónnr.
Versl. Foss.
Laugaveg 12.
Sími 2081.
Áteiknaðar hannyrðir
fyrir hálfvirði.
Til þess aö aoglýsa verslun vora og gera
áteiknaðar vöror vorar knnnar mn altls-
land á sem skjótastan hátt, bjóöuni vjer
öliu islensku kvenfólki eftirtaldar vörnr:
áteikn. kaffidúk . 130X130 om.
1 — ljósadúk . . . 65X £6 —
1 — „töber". . . . 35X100 -
1 — pyntehandkl.. . 55X100 —
1 — „toiletgarniture11 (4 stk.)
fyrir danskar kr. 6,85 auk burðar-
gjalds.
Við ábyrgjumst, að bannyrðirnar sjeu úr
1. fl. ljerefti og noeð fegnrstu nýtiskn
mnnstrnm. Áðeins vegna mikillar fram-
leiðslu getum við gert þetta tilboð, sem
er hafið yfir alla samkepni.
Sjerstök trygging vor: -Ef þjer eruð óá
nægð, sendum við peningana til baka.
Pöntunarseðill. Morgunbl. *'/4—’31
Nafn.................................
HeimiU...............................
Póststöð..............................
Undirritnð pantar bjermeð gegn eftir-
kröfn og bnrðargjaldi............sett
hannyrðaefni á danskar kr. 6,85 sett ð, 8,
sett send burðargjaldsfritt.
Skandinavisk Broderifabrik,
Herluf Trollesgade 6,
Köbenhavn K.
Tii Keflavíkur,
Sandgerðis og Griivda-
víkur daglegar ferðir
frá ✓
Steindórl.
Sími 581.
Siiíismy
er stira orðifl
kr. 1.25
á borfiifl.
Qladiólur, Begóníur, Anemönur,
Ranunklur. — Einnig Jurtapottar,
allar stærðir, og allskonar íræ
nýkomið.
Vald. Ponlsen.
Klapparstíg 29. Simi 24.
islensk iríntertd.
Til þess að fullkomna sjerstakt
safn af ísl. frímerkjum, óskar und
irritaður eftir sjaldgæfum merkj-
um, með prentvillum og öðrum af-
brigðum. Óskar tilboða.
Dir. Hans Hals, Arsenalsgatan 9.
Stockholm.
Raf. Stockholms Enskilda Baxik
Stocholm.
Fjölgun þingmanna 1 Reykjavík.
Allshn. Nd. klofnaði um þetta
mál. Meiri hl. (H. V., J. Ól. og M.
G.) vildi- samþ. ,frv. með þeirri
breytingu, að Reykjavík fengi 6
þingmenn, þó lagði M. G. til, að að
eins ’ yrði f jölgað um einn þm.,
þannig að Rvík fengii); M. T. og
L. H. 'vildu fella frv. — Frv. þetta
var til 2. umr. í gær og urðu um
það talsverðar umræður. Magnús
Guömundsson benti á, að þar sem
stjórnin bæri nú fram frv. um
bfeyting á stjórnarskránhi, þar
sem m. a. lándskjörið skyldi lagt
niður, þá væri það sanngjamt, að
Reykjavík fengi einhverja uppbót.
á’ii'iinlegt væri, að mikið vantaði á,
að Rvík hefði þingmannatölu í
rjettu hlutfalli við fólksfjölda,. er|
Iandskjörið hefði hingað til rjett'
rokknð hlut Reykvíkinga. En þar
Sem tiú væri líkur til, að stjórnar-
r.krárbréytingin næði fram að
ganga, og landskjörið yrði lagt
nijjpr, væri sanngjarnt að Rvík
yiði bætt það misrjet.ti með einu
þiugsæti. Fóru leikar svo, að brt-t.
M. G. (að Rvík hafi 5 þingmenn)
var samþ. með 17:11 atkv., og
frv. samþ. með 15:13 atkv. (Fra,m-
sóknarmenn allir nema G. S. á
móti).
Bafmagasnotbnti
í Englandi.
London,í apríl FB.
Almehnur áhugi fyrir notkun
rafinagns á heimilum og í iðnaði
vaknaði ekki í Bretlandi fyr en
upp úr heimsstyrjöldinni. Vegna
hinnar íeikna miklu koiaauðlegðar
landsíns tóku menn ekki rafmagns
notkun alment til alvarlegrar í-
hugunar. Það var nóg af ódýrum
koluihj til hitunar og orkufram-.
leiðslu, — en þótt' almenningur
fengi ekki áhuga fyrir rafmagns-
notkun fyr en jafnseint og raun
varð á, þá var einn flokkur manna,
sein stöðugt liafði þetta mál til
íhugunar. Þessir menn voru vís-
indamennirnir. Margir þeirra
höfðu um skeið hallast að því, að
taka bæri upp rafmagnsnotkun i
stað kolanotkunar og kolagass-
notkunar, að allmildu leyti. Eftir
langar íhuganir og rannsóknir
Hvennagullið.
sem fúslega vildi aðstoða mig,
einhvern sem gæti lagt eið út. á
að jeg væri Bardelys .
Þjer hafið þó likíega ekki
heyrt, hvað þessi sendiboði kon-
ungsins heitir, spurði jeg.
.■ — Það er einhver Chatellerault
greifi, maður, sem nýtur bylli kon-
ungsins í mjög ríkum mæli, að því
er sagt er.
— Chatellerault! hrópaði jeg
glaður yfir þessari óvæntu fregn.
— Þjer þekkið hann, ef til vill ?
, — Einkar vel, segði jeg og hló
glaðlega. Við erum bestu kuun-
ingjar.
— Jeg ætla þá að vona, að þessi
vinátta yðar við þennan Chateller-
ault greifa geti orðið til þess, _að
]>jer komist heilu og höldnu úr
öllum þeim hættum, sem þjer
oigið í vændum, epda þótt — —
TTann þagnaði — var of miskunn-
'mur til að segja meira.
En jeg hló og andvarpaði ljett-
ar. — Verið óhræddur, jeg er sann
L ORG U N fí L A D i f)
hai'a ví.sindpmennírnir, sem hafa
haft íhuganir þessar með höndum,
íallist á ráðagerð, sem þeir ætla að
sje hagkvæm. Hugmyndin er að
koma upp nokkrum raforkustöðv
um í landinu, á stöðum, þar sem
hentast þykir, og birgja alt
landið upp af rafmagni frá þess-
um stöðvum, jafnvel útkjálkahjer-
uð, tíkki síður en önnur. Á raf-
orkustöðvum þessum verða kol
notuð sem frumorkugjafi. Undir-
biihingsstarfsemi undir þessa aUs
herjar rafvirkjun hófst fyrir
nokkrum árum og unnið hef-
ir yerið að framkvæmdum síðan
(•g fpamkvæmdirnar miklar alls
staðar, eins og um er getið í síð-
ustu skýrslu „The Electricity Com-
missioners/‘
liafmagnsnotkun hefir .aukist
TÚkið,. Árið 1930 urn 11% miðað
við 1328. Rafmagnaiðnaðurinn hef
ir Inm.'ist nokknð vegna heims-
kr.eppuimar, eins og aðrar iðn-
greinir, en hinsvegar eykst jafnt
Og |ijett: eftirspurn manna. eft.ir
I rafmagni, bæði til iðnaðarnotkim
ar og heimilanotkunar. Rafmagns
notendum fjölgaði um 400.000 árið
sem leið. Verð á rafmagni og raf-
t.ækjum fer læþkandi, (Úr blaða-
tilk. Bret.astjómar).
Einkenníleg atvinna.
Áuðugir Amerílcumenn hafa
fundið upp á því, að kaupa gömUl
hús í Englandi og flytja þau vest-
ur um haf. Þess vegna hefir nú
kona nokkur, frú Adams að nafni,
fundið upp þá atvinnugrein, að
ferðast fram ög aftur um Eng-
lánd og leita uppi göruul hús, sem
eiga sjer merkilega sögu. Hún
kaupir húsin, og selur þau aftur
Amðfíkumönnum fyrir stórfje. —
Þegar frú Adams hefir rekist á
eitthvert gamalt Lnis, lætur hún
tfika myndir af því ög mæla það
alt, ut.an og iiman, gg grefur svo
upp sögu þess. Síðan lætnr hún
umhoðsmann siun í New York
bjóða það til sölu. Til dæmis hefir
nin selt, gamlan húskofa í Heres-
fordshire,, þar sem sagt er að
fóstra Elísabetar drottningar hafi
'inu sinui átt heima. Enn fremur
i'jögur hús í Gloucestershire, sem
mælt er að Shakespeare hafi kom-
íð í som gestur, o. s. frv.
t'ærður um að Tiún st.oði hjer, sagði
jeg.
GJeði mín reyndist þó að hafa
verið of fljót á sjer eins og við
munum síðar sjá.
Okkur bar fljótt yfir landið. —
Leiðin Já meðfram Garonnefljót-
inu á hinum frjósömu bökkum
þess, gulum af' þroskuðii korni.
Að - áliðnum degi áðum við í
Fenouielet, en þaðan er aðeins
tveggja tíma reið t.il Toulouse.
Rjet.t hjá hrjefhirðingunni stóð
vagn nokkur, sem virtist hafa
siaðnæmst þar til að hafa hesta-
skifti. Jeg veitti houum þó enga
athygli og steig af baki.
Meðan Oastelroux var að út-
vega okkur nýja og óþreytta
hesta, ráfaði jeg inn í krána og
fór að ræða um matinn við gest-
gjafa. Þegar jeg að lokum var
búinn að ákveða með sjálfum
mjer að skorpusteik og ein flaska
nf Armagnac víni mundi full-
oægja þörfum okkar, litaðist jeg
um í stofunni til þess að sjá hvaða
gestir væru hjer auk okkar. —
Hópur einn í innsta kima stof-
unnar vakti strax athygli mína,
; svo ríkum mæli að jeg tók alls
ckki eftir að Castelroux var kom-
nn inn og stóð við hliðina á mjer.
Því að mitt á meðal þessara manna
.ar Chatellerault sjálfur, þrek-
vaxinn og myrkur yfirlitum,
íklæddur öllu hinu jarðarfararlega
krauti sínu, sem fjell honum svo
' inkar vel í geð.
Þó -var það ekki hann sjálfur,
sem vakti undrun mína, Castel-
oux var búinn að gera mjer við-
vart um komu hans. og mjer var
íka fyllilega ljóst í hvaða erind-
um hann var hjer. Undrun mín
stafaði a.ðallega af þvi, að meðal
þessara 5—6 ungu ' manna, sem
hópast höfðu í kringum hann, og
voru eins og á nálum t.il að gera
hoiium alt til geðs, kom jeg auga
á Saint-Eustache. Þar sem mjer
var talsvert kunnugt um uppreisn-
artilhneigingu þessa riddara,
fanst mjer jeg hafa fylstu ástæðu
tjl að undrast að sjá hann í því-
líkum hóp sem þessum, einkum
i ar sem hann einnig virtist mesti
ináti greifans; þvi að í þeirri
andránni og jeg leit yfir um tiT
þeirra, hallaði hann sjer mjög
kumpánlega yfir öxl hans og
hvíslaði einhverju í eyra hans.
Báðir litu þeir hvasst á mig, og
sama gerði raunar allur hópurinn.
Það var kannske ekki einkenni-
legt í sjálfu sjer, að Chatellerault
liti svona forviða á mig, því að
ekkert var líklegra en að honum
hefði horist orðrómurinn ym dauða
minn. í öðru lagi var jeg sverð-
laus og með liðsforingja í hæl-
apa á mjer, og því skiljanlegt að
hijnn yrði forviða yfir að sjá mig
nú sem fanga.
Meðan jeg var að virða hann
fyrir mjer, sýndist mjer eins og
hann yrði agndofa yfir einhverju
sem Saint-Eustache sagði honum
og á svip hans var fnrðuleg breyt-
ing. Fram til þessa hafði verið
fýlusvipur á andlitinu á honum
enda hefir hann vafalaust verið
farinn að gera sjer vonir um, með
hliðsjón af því, að jeg væri dauð-
ur, að. hann hefði nnnið veðmálið,
en þegar hann sá mig nú ljóslif-
andi, hefir þessi skýjaborg hans