Morgunblaðið - 05.07.1931, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAt'IÐ
Suðusukkulaði
„Overtrek
Atsúkkulaði
KAKAO
Þegar þið kaupið blautsápu
munið þá að biðja um Hreine
krystalsápu Hún fæst altaf
ný tilbúin, úr bestu efnum,
og hennar góðu þvottaeigin-
leikar eru löngu viðurkendir.
íslensk sápa fyrir íslendinga.
Munið, að:
B. S. A. HAMLET OG ÞÓR FÁST
AÐEINS HJÁ SIGURÞÓR.
Ennfremur hefi jeg fengið nýja
tegund af reiðhjólum „Stjaiman“.
Yerð frá kr. 100.00—150.00.
Allir yarahlutir seldir með óheyri-
lega lágu verði, t. d.: framhjól
kr. 6.00. Torpedo fríhjól kr. 13.00.
Ratax kr. 12.00. Stýri frá kr. 4.00
Verð á reiðhjólum og varahlutum
hvergi á landinu eins gott.
VSrumar beint frá verksmiöjunum
Varahlutir ávalt fyrirliggjandi.
SIGURÞÓR JÓNSSON.
Austurstræti 3.
Alnboyabaruið.
Hún rölti eftir srötunni, fátæk osr föl,
með fátækar vonir og drauma.
Á hvíld eða glaðningu varla var völ,
hún varð allan daginn að sauma.
Hve sárt hana langaði að sitja með beim
er sýndust svo glæstir og fróðir,
en ætíð hún bjó sig þó beina leið heim —
þar beið hennar örvasa móðir.
Nú beitti hún afli, bví brekkan var há.
á beinustu leið heim í kotið;
bá hrópaði freistarinn: „Horfðu nú á
hve heimurinn margs getur notið,
um krónu ei hiunar að kaupa sig inn,
svo keppist- bú aftur að vinna.
fagnaðu bara, og farðu nú inn
í frelsið og leikinn til hinna“.
í einu hún varð bæði röskleg og rjóð,
því röddinni varð liún að hlýða.
Hún sá inn um gluggana sveina og fljóð
saman í dansinum líða.
Hvílík þó undur! Af óljósri þrá
nú ólgaði hjartað í barmi.
Og augun þau reikuðu blíðleg og blá ■
svo bliknuðu tárin á hvarmi.
Hún gekk inn að d.yrunum feimnisleg fyrst
svo færði ’ún sig hægt inn á stólinn.
Dansinn var stiginn svo lipurt með Hst.
Nú leit hún á fornlega kjólinn.
Silkið og slæðurnar svéiflaðist ljett
um salinn, á herðum og börmum.
Alt var svo fagurt, svo fágað og sljett.
Hún fátæk, í Ijelegnm görmum.
En samt vildi ’ún bíða, með saklausri ró
hún sat inn við hornið, í skugga
við þann sem í hamförum hljóðfærið sló.
Það hringluðu snjókorn við glugga,
hún gætti þess eigi, en eftir því beið
að einhver í dansinn sjer byði.
1 homið leit enginn, það sárt henni sveið,
þeir sáu ’ana allir í friði.
En stúlkurnar fóru að færa sig nær,
þær flissuðu og bentu á hana.
Hún roðnaði af sneypu og færði sig fjær.
Þær fullnægðu eldgömlum vana
að hæðast að þeim sem að minni á mátt
og minna af nýmóðins klæðum.
Og. piltarnir glottu, en höfðu ei liátt
en hnittnir beir voru í ræðum.
íle^m fanst fólkið það fælast sig alt,
hún flýði til dyra í skyndi.
úti var draugalegt, koldimt og kalt,
til kulda ei ljet sem hún fyndi.
Hún ^mit út í hríðina þráðbeina leið
en þrotinn var bráðlega kraftur.
Það kölluðu sumir og kímdu um leið:
„Þú kemur víst bráðlega aftur!“
•
Alein í myrkrinu áfram hún gekk
örvingluð, döpur og kvíðin.
Snjórinn í fötunum helkaldur lijekk,
liann var svo meinlega stríðinn.
og 1 '^gdi ’enni gönguna, kuldinn var kvöl,
því kól ’ana á andlit og góma.
En áður enn varði var bætt hennar böl,
hún barst inn í eilífðarljóma.
%
Sorgin var horfin. en sólgéisli strauk
seiðandi hlýr yfir kvarminn.
Hjartað það titraði, lífinu lauk,
líkhulið sveipaði barminn,
snjó’hvítt og helkalt það h.júpaði ná.
Helsöngva þunglegum rómi,
vindurinn gnauðaði bitur í brá
hann bjó yfir þunglegum dómi.
II.
í hrörlegum kofa, me.ð hrímguðum skjá.
var hrópað og grátið og beðið.
Og þre.ytuleg hönd þýddi hjeluna frá.
Og þakið og gólfið var ferðið.
Samt stóð þar berfætt með upprjettan arm
örvita af hræðslu og ltvíða
einmana- móðir, með kvíða á hvarm,
hver stund virtist seint ætla að líða.
Hún trúði því aldrei að barnið sitt blítt
væri borið til eilífðarstrandar.
Það band var svo trygt, sem með kærleik var
knýtt.
Það knýttist við líkama og anda.
Hiin hlustaði og beið, unst að hárið varð grátt
hún hlýddi ei á annara ræður.
Ó! raunalegt er það, hvað ritað er fátt,
um rótfasta trygð ykkar, mæður!
Hugrún.
akkerisfesti bátsins, en hana
þurfti að hafa- lausa. Við fórum
því tveir að losa um festina, en
þá mun báturinn hafa hallast, við
það að báðir fóru út í sama borð-
ið, a-ð minsta kosti fór hann á
hliðina, áður en okkur varði, og
við allir í sjóinn. Þess skal getið
þegar, að við vorum allir ósyndir,
svo ekki horfði vænlega. — Við
komumst samt allir að bátnum
aftur, nema vjelamaðurinn, sem
náði í spýtu, er bundin var a-ftan
í bátinn. Árabáturinn slitnaði
strax frá, og rak inn sjó, svo eng-
in not- gátum við haft af honum,
svo nú voru góð ráð dýr. — Eftir
að við höfðum allir náð bátnum,
va-lt hann á hina hliðina, en við
það fóru sumir aftur í sjóinn, en
náðust samt aftur með hjálp
þeirra sem eftir voru. — Bát-
urinn maraði svo þannig að aft-
urendinn var í ka-fi fram fyrir
vjelarúm, en að eins kinnungur
upp úr, og þar urðum við að
halda okkur. — Nú var ekki um
annað að gera-, en með einhverj-
um ráðum að reyna að ná landi,
en það voru á að giska 60—70
metrar. Jeg náði mjer þá í spýtu
ca-. 5 átna langa, en granna, með
það fyrir augum að komast með
hjálp honnar að landi. En jeg
hafði ekki fyr skilið við bátinn en
jeg fór í kaf, en slepti samt ekki
spýtunni, lá hún þá þvert yfir
brjóst mjer, og þannig la-gði jeg
af stað aftur á bak áleiðis til
lands, með því að spyrna mjer
áfram með fótunum. — Jeg veitti
því athygli, áður en jeg fór frá
bátnum, að innstra-umur var tals-
verður, svo til þess að ná lending-
arstaðnum, sem var mjó vör eni
háir, ókleifir klettar til beggja
handa, þá varð jeg alt a-f að halda
mikið upp í strauminn, annars
hefði jeg lent á stórum steinl fyr-
ir sunnan lendingarstaðinn, og
komst með naumindum upp á
er hún því úr sögunni. — Meðan
jeg var á leiðinni til lands, heyrði
jeg stanslaus neyðaróp mannanna,
sem bergmáluðu í klettunum, og
varð það ekki hvað síst til þess
að herða á mjer að ná takmark-
inu. — Til þess að komast út í
vörina og ná þar í lítinn fjórró-
inn bát, sem stóð þa-r ofarlega,
varð jeg enn að fara yfir 8—10
metra breiðan óstæðan ál eða
síki, en jeg á óhægt með að lýsa
því hvemig mjer tókst það, en
eftir því sem jeg sjálfur kemst
næst, mun það hafa verið á svo-
kölluðu hundasundi. — Þá átti
jeg eftir eitt með því erfiðasta og
það var að koma bátnum einsam-
all ofan, um annað var ekki að
geia, því að leita til næsta bæjar,
sem var um 1% km. og fá mann-
hjálp, fanst mjer óráð, enda- sýnd-
ist mjer báturinn með mönnunum
altaf síga lengra og lengra niður.
— Tókst mjer svo eftir mikla erf-
iðismuni að koma bátnum ofan
stórgrýtta fjöruna-, og róa fram
að vjelbátnum, en þá voru menn-
imir aðframkomnir af bleytu og
kulda, svo jeg álít það hafi ekki
mátt tæpara standa-. Náðum við
svo heim að bænum Keta, og
fengum þar hina bestu aðhlynn-
ingu.
Lýkur hjer með frásögn þessari.
H. J.
Ársskýrsla
stjómar íþróttasambands íslands
starfsárið 1930—1931.
1. Sambandsstjórnin var þannig
skipuð: Benedikt G. Waage for-
seti. Pjetur Sigurðsson varafor-
seti og fundaritari. Kjartan Þor-
varðsson brjefritari, Guðm. Kr.
Guðmundsson gjaldkeri og Magn-
ús Stefánsson. Alls lijelt stjómin
26 bókaða fundi á starfsárinu, auk
skyndifunda, sem eigi voru bók-
aðir sjerstaklega.
2. Æfifjelagar. Fjórir menn hafa
gerst æfifjelagar í sambandinu á
liðnu ári, þeir Kristbergur Jóns-
son, Laug í Biskupstungum, Knud
Lambaa kaupmaður í Þórshöfn í
Færeyjum, Einar Þórir Steindórs-
son (Björnssonar frá Gröf) Rvk.
og Olafur Guðmundsson skóla-
piltur, Rvk. Hafa þá alls 86 menn
gerst æfifjelagar I. S. I.
3. Sambandsfjelögin. Tvö f.jelög
hafa gengið í sambandið á árinu:
Knattspyrnufjelag Akraness, fje-
lagar 56, form. Ól. Sigurðsson, og
Hnefaleikafjelag Reykjavíkur, fje-
lagar 25, form. Reidar Sörensen.
Þrjú fjélög hafa verið strikuð
út af fjelagsskrá: U. M. F. Bol-
ungavíkur, Skotfjelag Húsavík-
ur og Knattspyrnufjelag Húsa-
víkur, sem öll eru hætt störfum.
Þó mun hafa verið stofnað nýtt
fjelag í Bolun«’arvík með sama
nafni sem hið fyrra, en það er enn
fyrir utan í. S. í. .Sambandsfje-
lögin eru nú alls 115, 91 í aðal-
skrá, en 24 á aukaskrá. Stjórnin
hefir tilkynt skuldugum sambands
fjelögum samþykt síðasta aðal-
fundar um brottrekstur úr sam-
bandinu vegnn skulda og gefið
þeim frest til hausts, til þess að
gr<ýða áfallinn skatt.
4. íþróittavöllurinn í Reykjavík.
í stjórn hans var kjörinn áf
bæjarstjórn Reykjavíkur Guð-
mundur Jóhannsson bæjarfulltrúi,
en Guðm. Eiríksson bæjarfullt.rúi
Niðursuðuvörur:
Gaffalbitar, 50
Fiskbollur, s
Bayjarabjúgu, §
Kjötkál, 1
{3 Kindakjöt,
:o Nautakjöt,
Kæfa.
Áskurður (á brauð):
Svínslæri, reykt, -4-3 3
Svínasíður, reyktar, 'Ö
Spegepylsur, 3 BQ
Malacoffpylsur,
Mortadelpylsur, fl
u Skinkupylsur, i
M Kjötpylsur,
g Cervelatpylsur,
,3 Lyonpylsur o. fl.
O s t ar: . • «—<
Bachsteiner, 50 æ
Edamer, cu
^ Taffel, o
^ Gouda, %o 13
Steppe. >
Smjör í kvartelum og % kg.
stykkum,
Tólg, í % kg. stykkjum,
Rúllupylsur, sauða,
Hangikjöt, sauða,
Dilkakjöt, saltað.
Kaupið þessar vörur frem-
ur ien sams konar erlendar. —
Það eykur atvinnu og vel-
megun í landinu.
Slátnrfjðl. Snðnrlands.
Sími 249 (3 línur).
Gleymið ekki að vátryggja
V átryggingarf j elagið
NORfiE h. f.
Stofnað í Drammen 1857.
Brnuafryggiog.
Aðalumboð á íslandi:
Jón Ólafsson, málaflm.
Lækjartorgi 1, Reykjavík.
Sími 1250.
Duglegir umboðsmenn gefi
sig fram, þar sem umboðs-
menn ekki eru fyrir.
Bðlnardlroparnir
í þessum umbúð-
f um, eru þektast-
ir um alt land
fyrir gæði og
einnig fyrir að
vera þeir
drýgstu.
Húsmæður I
Biðjið ávalt um
L bökunardropa
frá
H.f. Efnagerð Reykjavíkur.