Morgunblaðið - 28.11.1931, Blaðsíða 2
MORGUNBLÁÐIÐ
^ltoMSMaOLSEM?M
HolBblids-sgilin
hafa unnið hvers manns hylli.
Eftirspurnin sýnir, að það eru bestu
spilin, sem fáanleg eru.
isleflskar kartillur,
100 pokar til söln stras,
Svannr, Ltndargðln 14,
Slml S9S.
islendingar, notið íslenskar vðrur!
Það eykur sparisjóð hius íslenska ríkis.
Pöt eftir máli frá kr. 75.00, tilbúin sama dag, ef óskað er.
Hvergi vandaðra tillegg. - Verslið við
Hraðsanmaslofnna „Áiafoss'*
Sími 404. Laugavegi 44.
Nýkomiðs
Blýþtnnnr 1,1V« og 2 m/m 0.60 pr. kg,
Lóðningartln 50 %
- 100%
ffeildsala.
O. Ellingsen.
2.60-------
4.00-------
Smásala.
OSTAB.
Allar betri verelanir hafa ,á boðstólum osta frá oss. Vorir ágætu
Schweitzer, Taffel & Edam oatar eru löngu viðurkendir þeir bestu,
sem fást. Reynið og vjer bjóðum yðnr velkomna sem vora föstu
viðskiftamenn.
í heildsölu hjá Sláturfjelagi Suðurlands.
niólknrbú Flúamanna.
Fyrirlí gg jandi:
Rúsínur steinlausar. Rúsínur í pokum. Bland-
aðir ávextir, þurk. 2 tegundir.
Eggort Kristjánsson 4k Go.
Símar 1317, 1400 og 1413.
Sturla lónsson
sjötugur.
Sturla -lónsson á sjötugsafmæli
í dag. Jeg hitti liann nýlega að
máli. Pimtíu ára starfsferill hans
barst í tal. Fimtíu ár eru liðin
síðan hann byrjaði verslun hjer
— í svonefndu Lambertsensliúsi.
Lengi ráku þeir bræður Friðrik
og hann verslun sína í Aðalstræti,
luisinu gamla, sem rifið var á dög-
unuin. En síðan á Laugavegi I,
]>ar sem nú er versl. Vísir, og síð-
ast á Laugavegi 11.
Talið barst að versluninni í Að-
alstræti, sem rekin var í „gamla
,daga“, þegar enginn var hjer sími
pg sama sem enginn banki. Þar
,voru allrir vörur seldar í einni biið,
alt f'rá grásCeppu og að silki. Þá var
l'iskverðið Oíka breytííegt eins og
nú, og ljek verðið á skippundi af
,stórfiski t'rá 42—84 kr. Þá voru
venjuleg verkunarlaun á skip-
pundið 3—4 kr;, eji þurftu stund-
um ekki að vera nema kr. 2.50.
Þetta var á skútuöldihni.
Peningar sama og engir í um-
ferð — „alt skrifað“, eins og nú
í kaupfjelögunum. En þá heirnt-
uðu menn af kaupmanni sínum
ákveðið verð fyrir framleiðsluvör-
ur sínar. En kaupmenn urðu að
geta~ sjer til með verðið, sem
)eir fengu — því enginn var
síminn.
Sturla Jónsson kynni frá mörgu
að' segja, ef -Iianu tæki sig til; og
,segði frá 70 ára viðkynningu sinni
við Reykjavík. — — Ilann
hefir rekið marg])ætta atvinnu sína
án ]>ess að berast nnkið á. En hann
þefir margt reynt. Utgerð rak
hann með versíuninni fyr á árum.
Og búskapur, jarðrækt, hefir altaf
verið honum hugleikið starf. Yar
bann meðal fvrstu jarðræktar-
rnanna hjer eftir aldamótin — og
rak nýtísku búskap, nieð plæg-
ingnm, sáðsljettnn og sláttuvjel-
um. —
Um tíma hafði hann lítið fyrir
stafni. En nú hafa þeir bræður
tekið að sjer kúabúið í Vatnsmýr-
inni, er áður var eign Eggerts
Briem frá Viðey, og hafa lagt
þar að mikla nýrækt.
— Það er ekkert gleðiefni að
vera orðinn gamaM, sagði Sturla,
er við skildum. Best að láta sem
minst á því bera .
Og hann lætur áreiðanlega lítið
á 70 árunum bera, starfshugurinn
iiinn sami og áður fyr, sama fyrir-
mannlega viðmótið og höfðinglega
yfirbragðið, sem hann hefír í arf
tekið.
F.
Rúskmnskápnr n ar
eru komnar aftur.
Athugið að sendingar með ESJU, þurfa að
vera afgreiddar fyrir 4. desember.
Ný barnabók. „Brékkur“ heitir
DÓk ,eftir Gunnar M. Magnúss,
sem er nýkomin á markaðinn. Er
jetta lesbók fyrir börn. Efnið er
fjölbreytt og frágangur góður.
□ýrtíðarráðstöfLin
bcrjarins eða huað?
í Morgunblaðinu þ. 20. þ. m.
sjest, að bæjarstjórn hefir komið
sjer saman uin all einkennilega
kreppuráðstöfun, og sent tillögu
sína til stjórnarráðsms með tilmæl-
um um, að það fallist á haoa. Bæj-
arstjórn vor hefir þá fundið leið
út úr vindinum, sem fjármálaráð-
lierra vor kemst ekki út úr, en
lýsti svo átakanlega fyrir nokkru
i útvarpinu. Ráðið er 10*% hækkun
allra útsvara á yfirstandandi fjár-
hagstímabili.
Er af þessu ljóst, að nókkrir af
ÍSjál f stæðism önn um b æ j a r st jórn a r
hafa- brugðist kjósendum sínum og
gerst sekii' um fjárhágsíeg fjörráð
við borgarana. Nái tillagan sam-
þykki stjórnarinnar, ættu allir
þeir, seríi þegar hafa innt af hönd-
um gjöld-sín, að sváva þessum ó-
sóma, með ]>ví að stofna .til. þeirrar
samheklni, að neita allir fyrir eimi
og einn fyrir alla að greiða þessa
blóðpeninga, að minsta kosti þang
að til full ski] hafa verið gerð af
öllum, sem standa í vanskikim með
greiðslur sínar, bæði fyrir yfir-
standandi tímabil og eldri. Jafn-
fvamt ættu menn að fara að taka
fíl athugunar hina hóflausu fjár-
bruðlun bæjarstjórnar, sem átt
befir sjer stað undánfarin góðæri.
Fyrir ekki allmörgum árum eða
alla þá tíð, sem Borgþór Jósefsson
var gjaldkeri bæjarsjóðs, bar hann
liita og ]5imga innheimtu bæjar-
gjaldanna að mestu leyti einn. En
nú bregður öði'u vísi við, því nú-
verandi gjaldkeri þarf sjer fíl að-
stoðar heilan flokk löggiltra rukk-
ara, sem ekkert dugar þó, því frá
án til árs er nú flutt svo skiftir
hundruðum þúsunda ógoklin út-1
svör. Þegar litið er á með hversu
miklum þrælatökum skattþegnarn-
ir eru krafðir, þá hlýtur hjer að
vera að ræða um annað tveggja:
vanrækslu eða blutdrægni — hvort
heldur skal jeg láta ósagt — eða
þá í þriðja lagi getuleysi, m. ö.
o. að skatt])egnarnir eru orðnir svo
þrælpíndir, að greiðslugéta alls
þess fjölda, sem á gjöld sín ó-
greidd, er þrotin. Má þá geta sjer
til, hvort ekki muni nærri gengið
mörgum, sem enn þá pínir sig
meira af vilja en mætti, til að inna
þessi þrælagjöld af höndum.
Þegar þetta er skrifað, er mjer
ekki kunnugt um svar stjórnar-
ráðsins við 10% aukaálagningartil-
lögunni. En jeg vil gera að tillögu
minni, að bséjarstjóm krefji fyrst
inn áfallin gjöld, bæði frá fyrri
árum og yfirstandandi ára, áður
en farið er að pína þá skattþegna
meira, sem næst hafa gengið sjálf-
um sjer, með nýjum lántökum, og
auknum skuldum, til að geta int
hin opinberu gjöld af höndum.
Ódýrt!
Rakvjelar
Vardonia
með
einu blaði
1.25
a
Stór handsápa 25 au>
Stór baðsápa 50 au.
Fataburstar
afbragðs tegund
úr egta hári á 1,75.
Lítið í
Skemmugluggan
Leyndardómar
Parísarborgar
hin heimsfræga skáld-
saga eftir Eugene Sue,
fæst nú öll innbundin
í 5 bindí, í bókaversl-
umun. ------
Ekki nær þetta þó til Stefáns Jóh.
Stefánssonar eða þeirra bolsa-fram
sóknar-sósíalista, þ. e. liinna pólit-
isku hræsnara. Það eru þeir, sem
bera fram og styðja allar íþyng-
ingarkröfur á skattþegnana, og tel
jeg, að þeir með þyí óafvitandi
viðurkenni þann grun, sem á liefir
livilt, að skattar lægju ekki eins
þungt á þeim og á Sjálfstæðis-
mönnum. Því væri það ekki iu'
vegi að krefjast þess, að niðurjöfn
unarnefiul athugaði fyrst og
fremst, hvort ekki væri hægt að
gera Stefáni Jóhauni til geðs <>g
bækka. aukaútsvar hans og tekju-
skatt og þá jafnframt annara at'
sama póUtíska sauðahúsi, og fá á
þanii íiátt upp éitthvað í- hina
botnlausu hít bæjarsjóðs. Vœru
sósíalistar, Framsóknarmenn og
bolsar eins skattpíndir og Sjálf-
stæðismerin, muridú þeir vart, þó
hræsnisfullir sjeu, vera jafnákafir
að fá skaftahækkun, því þeir eru
hvort tveggja í senn fjegjamir <>g
hálaunagráðugir, en fæstir athafna
menn nema þeir komi undirhyggju
að. —
P. Stefánsson, Þverá.
Til Hallgrímskirkju í Saurbæ.
Áheit frá konu í Garði 3 kr. Gjiif
frá ekkju í Reykjavík 5 kr. Með-
tekið með þökkum. Einar Thor-
lacius.