Morgunblaðið - 08.01.1938, Blaðsíða 8

MORGUN BLAÐIÐ
Laugardagur 8. janúar 19381
Jfaufl&fuijlW?
|| Cdýrar skemtisögur: Ættar-
skömm, Heiðabúi, Geturðu fyrir-
gefið, Ofjarl samsærismanna, ,
Grænanafseyjan o. m. fl. seldar
með gjafverði á Frakkastíg 24. j
Leikarakort. Ný sending, að
eins vinsælustu leikararnir. —j
Bókaversl. Sigurðar Kristjáns-
sonar, Bankastræti 3.
Fyrirligg jandi: — Sjerlega
vönduð vetrarfrakkaefni. Sömu
leiðis úrval af fataefnum. —
Klæðaverslunin Guðm. B. Vik-
ar, Laugaveg 17, sími 3245.
Lifur og hjörtu. Kjötbúðin
! Herðubreið, Hafnarstræti 18.
Sími 1575.
Vjelareimar fást bestar bjá
Poulsen, Klapparstíg 29.
I Brjefsefni í möppum eru ný-
komin. Fallegt úrval. Bóka-
verslun Sigurðar Kristjánsson-
ar, Bankastræti 3.
rTfiM5
Munið ódýru brauðin.
Rúgbrauð .. .. . . 0.50
Normalbrauð . . . . 0.50
Franskbrauð 1/1 . . 0.40
do. J/2 • . . 0.20
Súrbrauð 1/1 .. O Có o
do. l/> . * . . 0.15
Kringlur kg. á . . . 1.00
Skonrok, smátt . . . 1.00
Tvíbökur mjög góðar . . 2.00
Vínarbrauð allar teg. . . 0.10
Allar kökur með sj erstak-
lega lágu verði. Fjelagsbaka-
m — ■
Geng í hús, legg hár og liða.
Sími 4153 kl. 10—11.
Tek að mjer reikningshald
og endurskoðun fyrir verslanir
og iðnfyrirtæki gegn sann-
gjarnri borgun. Einar Markús-
son fyrv. ríkisbókari. Baugs-
veg 31.
Hraðritunarskólinn. Get bætt
við byrjendum. Helgi Tryggva-
son. Sími 3703.
ríið, Klapparstíg 17. Sími 3292
Húseigöndur. Ekkert þvotta-
hús er fullkomið án góðs þvotta
kars (skolkars). Sáralítill til-
kostnaður. Beykisvinnustofan
Klapparstíg 26.
fUCftynniiujav
Fiskbúðin Bára, Þórsgötu 17.
Sími 4663.
Friggbónið fína, er bæjarins
Desta bón.
Kaupi íslensk frímerki hæsta Get bætt við nokkrum nem-
verði. Gunnar Guðmundsson. encium | pianospili. Karolína
Laugaveg 42. Viðtalstími 1—4 ólafg) Bergstaðastræti 10 C,
e- ________________ niðri.
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29.
Crepépappír í mörgum lit-
um nýkominn. Bókaversl. Sig.
urðar Kristjánssonar, Banka-
stræti.
Lítil sölubúð óskast til leigu.
Uppl. í síma 2937.
J"~ afnrjetti kvenna og karla í ít-
alíu hefir haft í för með sjer
enn meiri árekstra, en orðið hafa
t. d. er kvenfólkið fekk jafnrjetti
á Norðurlöndum. Italir eru miklir
tilfinningamenn og eiga bágt með
að sætta sig við að konan sje alt
í einu orðin sjálfstæð og þurfi
ekki franiar á neinni hjálp frá
karlmanninum að halda. Áður fyr
gat það ekki átt sjer stað í Italíu
að kona gengi ein úti á götu, held-
ur varð hún ávalt að vera í fylgd
með karlmanni ef hún vildi halda
sínu góða nafni óflekkuðu.
Nú á dögum ganga stiilkur í
Italíu um göturnar eins og þeim
sýnist hvort heldur þær eru einar,
eða fleiri saman, alveg eins og
stúlkur í öðrum lÖnd'nm Evrópu.
En af þessu frjálsræði ítalskra
kvenna hafa leitt þau leiðindi, að
oft vilja karlmenn gerast um of
nærgöngulir við þær á götum úti.
Að vísu hefir verið bannað með
lögum í Italíu að ávarpa ókunnug-
ar stúJkur á götunum, en það
vill brenna við að þessum lögum
sje illa hlýtt.
Kvenfjelagasamband Italíu hef-
ir fundið upp áhrifamikið meðal
við ágengni karlmanna, en það
eru óþefsbombur. Þegar stúlka
verður fyrir áreitni karlmanns á
götu tekur hún upp hjá sjer litla
óþefsbombu og kastar í karlmann-
inn. Vökvinn, sem er í bombunni,
fer þá í föt hans og af kemur
hin versta fýla. Vökvi er til, sem
hreinsar óþefinn úr fötunum og
fæst sá vökvi á öllum lögreglu-
stöðvum. Þangað verða viðkom-
andi karlmenn að snvia sjer til að
losna við óþefinn og um leið verða
þeir að gera grein fyrir fram-
komu sinni!
ænskir veðúrfræðingar geta
* ekki komið sjer saman um
hvað árbók veðurfræðistofunnar
sænsku á að heita. í bók þessari
er m. a. safnað saman veðurspám
ársins. Danskt blað harmar það
að titillinn „Út í veður og vind“
skuli vera til á bók, því það sje
einmitt tilvalinn titill á veður-
spár. „Þannig fer hvort sem er
venjulega um spádóma veðurfræð-
inganna“ bætir blaðið við.
*
Fyrir 175 árum var stofnað
fyrsta tryggingafjelag í heimin-
um í London. Fjelag þetta, sem
enn er starfandi, heitir Equitable,
og frá því fyrsta hefir það hald-
ið þeirri reglu að hafa ekki um-
boðsmenn. Tryggingarfje fjelags-
ins nemur 310 miljónum króna.
*
Jack Dempsey, fyrv. heims-
meistari í hnefaleik, var ný-
lega dómari á hnefaleikakepni.
Alt í einu fjell kappinn í yfirlið,
Læknir, sem kallaður var, komst
að þeirri niðvtrstöðu að Dempsey
væri bvvinn að eyðileggja á sjer
magann með ofáti! Dempsey á veit
ingahvvs og sagt er að hann bragði
sjálfur á öllum rjettunum, sem
framreiddir eru fyrir gestina.
*
British Museum í London fekk
nýlega merkilega tönn úr manni.
Tönn þessi er talin vera 20.000
ára gömul. Ilún er úr Neander-
thal-manni, sem fanst hjá Diissel-
dorf árið 1865.
Ensk lögreglukona, frú Ilare
að nafni, hefir sýnt sjer-
staka samviskusemi í starfi sínu_
Sem dæmi um það nefnir danskt
blað, að nýlega hafi hún kært
bróður sinn fyrir of hraðan bíl-
akstur, og nokkrum dögunv síðar-
kærði hún dómaraiin, yfirmanvif.
sinn, fyrir sömu yfirsjón.
¥
Doris Duke er að öllum lík—
indum auðugasta stvvlkan í
lieiminum. Hún er dóttir tóbaks-
konungsins ameríska, sem er ný-
látinn. Ungfrúin feltk á 25 ára
afmælisdegi sínvvm greiddar 4-
miljónír króna, en ennþá á hvvn til
góða 120 miljónir af arfinum eftir
föðvvr sinn.
*
Um það leyti sem hertoginn af
Windsor var að hugsa urn hina
mishepnuðu för sína til Banda-
ríkjanna fekk hann tilboð frá ame-
rísluv útvarpsfjelagi. Fjelagið
bauðs til að greiða hertoganum
stóra fjárupphæð ef hann vildi
endurtaka valdaafsalsræðu sína í
avnerískt vvtvarp. Fjárhæð þessi
var svo stór, að hvvn rnyndi hafai
nægt til að kosta ferðalag her—
togahjónanna unv Bandaríkin U
heilt ár. Hertogfnn vieitaði tilboð—
inu.
*
Ung stúlka í Ohio fánn upp áá
því að hylja alla veggi í herbergi.
því að þekja alla veggi í herbergi
or leikara. Veggfóðurverksnv i ðj ít.
ein varð hrifin af þessari hug-
vnynd stúlkunnar og" er nvv fariní
að framleiða veggfóður með ein-
tómum leikaramyndúm.
KOL OG SALT
sími 1120 -<■
5SS fsiÁ
ANTHONY MORTON:
ÞEKKIÐ ÞJER BARÓNINN? 33.
það eirva sem rauf næturkyrðina var skröltið í ein-
mavva sporvagni.
En lásinvv var það minsta, því að hurðin var auk
hans lokuð með slá, svo að Mannering varð að taka
upp hainar sinn og þjöl. Eftir tíu mínvvtna erfiða
vinnu, vrar svo laivgt komið, að hann gat náð i fyrsta
nagíann með þunnum töngum.
En rjett í því, er hann ætlaði að fara að nota teng-
urnar, flaug sú hugsun eiivs og örskot í gegnum huga
Kans, að öll vinna hans væri til ónýtis, ef hann notaði
þær. Sami óróinn ásótti hann nú og hafði gripið hann
um kvöldið er hann var að borða kvöldverð sintv í
eidhúsinu. Það var að vísu frámunalega heimskulegt.
Err það voru taugarnar sem gerðu lvonunv þevvvva grikk.
Harvn dró andann með erfiðismununv og' stakk töng-
niram í vasa sinn. Hann varð að gæta stökustu varúðar,
armars var alt ónýtt. Hann lýsti með litlu vasaljosi á
neðri slána og Ivún virtist mjög svo meinlaus. Síðan
sendi hann ljósgeislann á efri slána og þá færðist
BÖTkubros unv varirnar. Það var mildi, að hann hafði
ekki snert á slánni með töngunum, því að hún var í
samtrarvdi við fínt járnnet, sem án efa var aftur í sam-
bandí við eitthvert leynikerfi, sem setti húsið á annan
endann, ef við það var komið.
— Gaman væri að vita, tautaði hann fyrir rnunni
— hver væri verndarengill minn og minna tfka!
Hann stóð kyr í sömu sporum og hugsaði sig um.
Þessu hafði hann ekki gert ráð fyrir.
— En það lvefði jeg átt að gera, hugsaði liann. —
Auðvitað vnátti jeg' vita það, að Lee hefði gert allar
varúðarráðstafanir gegn innbrotsþjófum. Sjáum nú til.
Dragi jeg slána frá, heyrist laglegur hávaði, ef kerfið
er í lagi. En ef jeg nvi klippi í sundur þræðina-—
Hann brosti aftvvr og í þetta sinn bar brosið þess
merki, að hann naut þess að geta gert Lee grikk. En
í stað þess að hreyfa við vírakerfinu, ákvað hann að
saga slána í sundur. Hann setti vel smurt blað í málm-
sög- sína og byrjaði verkið. Ekkért hljóð heyrðist, nenva
lágt sargið v söginni.
Tíu mínútur liðu, stundarfjórðungur, tuttugu vnín-
útur---------
Svitinn spratt fram á enni hans og fingur hans voru
stirðir af því að halda á söginni. En. loks var slánni
konvið í sundur. Nvv þegar kerfið var rofið hirti hann
ekki um að klippa á þræðivva nje saga neðri slána í
sundur, heldvvr dró hann lvana varlega til hliðar með
töngunum.
Dauðaþögn ríkti alt í kring.
Mannering beit á jaxl og dróg andann ótt og títt.
Ilann sparkaði óvart í hurðina, þegar hann gekk inn
fyrir þrepskjöldinn, og sparkið var í hans eyrum eins
og þruma. Með áköfum hjartslætti bjóst hann við því
að allir í húsinu myndi vakna, en enginn bærði á sjer.
Hann einblíndi inn í myrkrið, og alt í einu var sem
hjarta hans hætti að slá. Eitthvað grænt og tryllings-
legt lýsti á móti honunv gegnvvm myrkrið. Ekkert
hljóð heyrðist, en#þessir tveir deplar lýstu á móti hon-
um. ILendur hans urðu kaldar sem ís; það var eins og
lvann stirðnaði allur upp, og brosið fraus á vörum hans.
— Þetta er hundur, tautaði hann, — auðsjáanlega
vel uppalinn hundur. Jeg verð að reyna að muna eftir
huudum og hættulegum rafmagnskerfum í framtíðinni...
Jeg hefi lítið á móti svona kerfum, meður getvvr klipt
á þræðina------öðru nváli er að gegna með lvunda------
Hjarta hans sló nú reglulegar, en hundúrinn ein-
blíndi á hann án þess að gefa neitt hljóð frá sjer.
Mannering stakk hendinni í vasa sinn og tók upp.
byssu. Hvvn var lilaðin æter-gasi, sem er afar deyfandi.
Hann lvafði notað það við Bristöw í búð veðlánasalans..
En hann vissi að í þetta sinn var tilraunin afar
áhættumikil. Gasið inyndi ekki verka, ef lvann væri
lengra en hálfa alin frá nefi hundsins. En hinsvegar-
var hætt við því, að hundurinn myndi ráðast á lvann,,
ef hann kæmi nær. En hjer var enginn tími til um-
liugsunar.---------
# *
Hann þokaðist nær og nær hundinum nveð byssvvna
í útrjettri hendinni, en urrið í honum gaf það greini-
lega til kynna, að hann var rjett að því kominvv að
ráðast á gestinn. Ilin grænu augvv hans tindruðu.
Mannering hleypti af byssunni. —-------
Gasið rauk vvt vvr byssuopinvv. Huvvdúrinn tók andannv
á lofti, sperti upp hausinn, og Mannering var dauð-
hræddur um að skotið hefði ekki haft tilætluð áhrif.
En svo hentist hundurinn alt í einu um koll og lá
grafkyr eins og skotinn.
Svitinn draup af enni Mannerings og lvann vitraði
allur. Hann varð að bíta tönnunum fast saman, til'
þess að geta lvugsað eðlilega. Ofsalegur svipvvr skein
úr augunv hans. Enn sem komið var lvafði hann borið
hærri hlut.
Hann gekk rólega áfram og lokaði á eftir sjer hurð-
inni, dró Iítið gluggatjald fyrir rúðuna og stóð nokkrar*