Morgunblaðið - 24.02.1960, Blaðsíða 16

16
MORGINBLA91Ð
Miðvíkudagur 24. febiúar 1960
♦ *
tJ R S L. I T í S. imM sveitfca-
keppmi mœisfcairaiOokks iya Binroigie
félagd kvemma ucrSia þessi:
Sveit ÍKorgerSar Jtórariiisdlióttur
vairn sveit Vigdisaur Guðjjéms-
döttur 42::S5.
Sveit Eggrúmar Améirsdíóttar
vama sveit Si®ríðar Jœmsdótt-
inr 61:2S.
Sveit Dagfojartar Bjarmadóttur
vamni sveit Jikidöinu Isetoamn
5033.
A<5 toessuan umifeirðiuam lekiMJum
er staðam þessi:
1. sv. JÞwngeinðar feóiarfasd.. 4 st.
2. — Eggrúnar Arnórsd. 4 —
3. — Dagbjartar Bjarnad. 4 —
4. — Júlíönu Isebarn 3 —
5. — Vigdísar Guðjónsd. 2 —
6. — Sigriðar Jónsdóttur 1 —
í sveitakeppní í I. flekfai bjá
Bridgefélagi kvenna urðu úrslit
í 1. umferð þessi:
Sveit Eldmar JómsdótitMr vann
sveit Gukðrúnar Eiríksdöttar
53:1«.
Sveát Ástia Gu'ðjómsdóttinT vame
sveit Dónu Magmúsdóttiur 57i3©
Hafrannsóknarskip
Framii. af bls. 6.
byggmg skipsins geti hafizt sem
fyrst, þjöðiiami til gagns og söma.
Fiskiþimgi, 12. fetorúar 19®0.
FrwSgeír korsteiwssoB
fsigm)
Ernar Guðfimnsson
(sigmj
Ingvar Vflhjálmsson,
■(sigm)
Magmós Gammlíelsson
(sigffl)
Sveit Margrétar Asgeirsdottur
vamm svedt Guðiníunar Bergs-
dóttuur 169:21.
Sveit Friðiu Austmamm vamm sveit
Karífcasar Si®urSssom 4S:31.
A® 5 antotai lokmum er
sveit Hlímar Jóm.sdióttiur efst imeð
9 sti®, em i (5®inu saeti er sveit
Margrétaur Asgedrsdéttur með 3
stig.
KeppmiskviöM toji Bridgefélagi
kvemma er 22. þ.. m.
— —
Hýlldka® er foráid^einDel-sitara-
mótd Akuieyrar. Átta sveitár tókiu
þátt i mótdnu og bar sveit Miksi-;
els Jónssonar sigux úr býtum og
hlaut 12 stig. Sveit Halldörs
Heígasonar varð önnur, einnig
með 12 stig. í þrdðja sæti varð
svedt Ragmars Stednbergssonar
með 9 stdg ©g mr. 4 svedt Baldvims
Ólaifssonar ime® 7 stig.
— ■#T —
1 spílimu, sem hér fer á eftir,
tókst varnarspilara að vilia
þanmjg fyrir sagmhafanum, að
hann tapaði spilinu.
* D G 5
V K G 10 S 4
4 10 9 2
* D G
* 7 4
V Á D
Á 2
€53
K D G
8 7 4 3
1
8 7 6 4 3
K 6 5 2
* K 1« 9 8 « 3
f sn
* A
* Á 19 9
Suðurr var sagnhafi og spilaði
4 spaða og Vestur 5ét út tigui-
komumg. Ef allar fyörar hendurm-
ar em athugaðar, þá sést, að spil-
ið á að vimmast auðveldlega, því
með því að svína laufi, þá £á
amdstaeðingaimir aðedms tv® slagi
Skipulagning verksmiðja
ráðgefamdi verkfi-æðimgiur í iðn-
á hjarta og eimm á spaða. Em þetta
fór nú á ammam veg. Tigul-kon-
ungur vkr diepimm imeð ás. Síðan
var spaði látimm út ©g Vestur gaf
em drap síffiam er spaífe var spilað
aftour, og lét jsá út tígul-drottn-
imgu, setm Suður troumpaffii Nú
lét Suður út tojarta 9 og svímaði
toemmi. Ám þess að toika drap
Austur «me@ ás. Ausitur toalffii séð
affi ef hamm draepi iraeð drottn-
iragu, þá yiffii Suffiur affi svína
laufi til affi vimma spilið, em dræpi
toamm meffi ás, þá imymdi Suður
fieistast til affi drepa imeffi llaufa-
ás, svima síðam tojarta, i trausti
þess, affi dmottmimgim vaeri hjá
Vesttur. — Austur lét því út lauf
®g allt fór samkvasarmt áaetlun,
því suffiur drap meffi ás, svímaði
síðan hjarta, en þá drap Austur
Tn-effi drottningu og tók síðam
laufe-komung og spilíð tapaðist.
- Úr kvikmynúum
Fraimh.. af tols. 15.
fyrir nákvæmar Jýsimgar á
hverju einasta smáatriði
myndarinnar, sérhver upp-
stdllimg, sértover lj'ósaskipti og
sérhvert tolaetorigði af spenn-
imgi tolátri. — Sjálf kvik-
myndatakam er ofuur tovers-
dagslegur tolutur, segir Hitch-
oock.
Á Eeikarar ómerkilegir
Hitcto'ock gerir sér ekki há-
aT hugimyndir um leikara,
fimnst þeir ómerki’Ie.gir ©g all-
ir þeir, sem gerðust kvik-
myndaleíkairar væru djúpt
sokknir. Einu sinni hraut það
af vörum toans í kvikmynda-
upptöku að leikarar vaeru
bara kvikfémaður, og sú sví-
virðilega athugasemd hans
offi þvi, affi Carole Dombard
mætti á næstu æfmgu -með
tvær þeljur í eftírdragi . . .
rfaatlrf^g.a r JeÍkkOnUI’
ISNAÐAS.MÁLASTOFNUN Is-
lands gengst fyrir námskeiði um
næstu mánaðarmót í skipulagn-
ingu verksmiðja (Factory Platm-
ing). Fær stofnunim toingaffi í
þessu skyni, þekktan sérfræðing,
Prot W. G. Ireson, iðraaðarverk-
fræffiing, sem stanfár um eáms árs
skeiffi á veguim Framleiðiniráðs
Evrópu (EPA/OEEC). Pióf. Ire-
som heftur starffað affiallega sem
préfessor í iffinaffiarverkfræði,
m.a. við Hltoiois Institute of
Tectonology, þar sem tveir Islend-
ingar voru meðal nemenda hans,
en siðan 1951 hefur hann verið
prófeíssor viffi Stamfoid háskólann
og síffian 1955 fprstöðuimaffiiur iðn-
aðarverkfræffiidieildar skólams.
Einnig hefur hann starfað, sem
toaffa fcaffizt til skýjamma í kvik
imymduim Hifcetocock. Seimasta
affrek hams á því sviði er hin
gáiaffia Eva Marie Sairat, sem
ffór imeð affialhlutverkið í
„jNTortto by Northwest“,
og sýmdi þar imjög tóffrandi
komu. Grace Kelly tomeytti
toarnrn úr vemjulegri, smoturri
stúiku i spemmamdi og sjálfs-
örugga toetomsdöirau.
Hifcctocock segir:
— ÍLeikkoma verffiur affi hafa
yffir sér eitttovaffi leymdar-
dóimsffuMt, torskiliffi, . tæiandi,
eimhverja imótsetmimgu í sjálfri
sér tí.1 affi vekja efftirtekt. Að-
fferffi nním tíl affi ffá þetta ffram,
er þessi: Kff feikkomam er föl^
og hversdagsleg, umtoreytt ég
toemmi í affila'ffiaradi, lokkamdi og
svipsterka korau, em sé hún
aicui á imótí eim aff þessum
losíaffullu, draeg ég úr kyn-
þokka þeirra. Til dæamis, ef ég
ffemgi Maiiiym Momroe til að
leika S kviknmymd tojá mér,
rmindi ég láta hana leika
mur.'fflu ...
aði.
1 störum dráttum fjallar nám-
skeiðið um tílgang verksmiðju-
skipulagraiin.gar, vinmuaðferðir og
tækni viffi skipulagmimguna, og
val hentugasta skipulags. Eftir
því, sem tími leyfir munu loks
verða yfirfarin raunveruieg yerk
effrai af þessu tagi
Væratír storafumm þess, að mám
skeið þetta muni stuðla að aukn
uim skiliniingi á mnikilvægi hent-
ugs ffyrirkoimullags véla og húsa-
kosts á vinnustöðum enda má
segja, að hér sé um affi ræða ®nd-
irstóðu aMrar toagræffiimgar (mati-
onalisering) í fyrirtækjum.
Námskeiðiffi er ætlaffi fyrir
verkfræffiimga, iffirafræðiraga, arki-
tekta og aðra þá, sem koma við
sögu í hinni tæknilegu skipulagn-
ingu framleiffislutækja og húsa.
Fyrirlestrar verða ftattir kl.
15:30 — 19:00 daglega 29. febr.
— 4. marz að þáðum dögum með
töldum I toúsakynnum iðnaðar-
málastofnunar íslands. Námskeið
ið verffiorr augiýst sérstaklega
mæstiu daga, em væmtanlegir þátt-
takemáur skulu skrá súg sem fyrst
í skTfstofu Iðnaðarmáiastofmun
arinnar og eigi síðar en 24. þ.m.
Désentar
í læknadeiW
Á SL. HAUSTI hlutu þelr sem
hafa á hendi aukakeTmslu í Há-
skóla Islamds rétt til affi veTða dós
entar eða leMorar, eins og írá
var skýTl þá. 1 síðasta tbl. Ltog-
birtiragahlaðsins er tílkynnt. að
hinn 5. þ.m. haffi TnennfcamáJa-
ráðuneytiffi skipaffi yfir'læknana
Gísia Fr. Petersera og Pétur H.
J. Jakobssom, dósenta í Jækma-
deild Háskölans frá 1. febráar
affi teJja.
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARN ANNA
3
Jóhann Gutenberg
ÓKUNNUR fferffialamgur
kom um suimarkvöM ffyr-
ir rúmum 500 árum til
bæjarins Haarlem í Hol-
landi. Fólk horfffii for-
vitmislega á eftir honum,
þegar hann gekk niður
affialgöturaa. í þá daga var
ekki mikiffi um ferffia-
menn og ókunnur rriaffiur
vakti ailtaf athygli. Ekki
gat þessi maður veriffi rik
ur eða voldugur, því
hann var fátæklega bu-
inn, hafffii engan þjön og
var ekki einu sinni ríffi-
andi. Hann hafði sett fögg
ur sínar í poka, sem hann
bar á bakinu og áreiffian-
lega hafði toann komiffi
um langan veg, þvi þykkt
ryklag lá á fötum hans.
Hann staffinæmdist viffi
Jitiffi veitíngatoús í grennd
við iorgið og bað um gist-
ingu. Gestgjafanum leizt
vel á þennan unga mann
og lét hann fá bezta her-
bergið, sem hann hafði.
„Ég heiti Jóhann Guten
berg“ .sagði fferffiamaður-
inn, „og ég á heima í
Mamz‘.
„Það er lamgt í tourtiu
héffiam", sagffii veitímga-
maðurinn undrandi,
„hvert er erindi þitt hing
affi tíl Haarlem?"
„Ég er á ferffialagi'",
svaraði Gutenberg, „til
þess affi kynnast lífimiu í
framándi lSndum. Ég toefi
ferðast til Genúa, Fen-
eyja og Rómar“.
„Þú hlýtur að hata séð
margt athyglisvert á svo
langri ferð“, sagði gest-
gjafinn.
„Já“, svaraði Guten-
berg, „ég hefi lika tariffi
um Þýzkaland og Sviss og
nu aetla ég tíl Frakklands.
„SegSu mér nú írá því
anerkasta, sem fyrir þig
helfur borið, á meðan eg
ber fram kvöldmatinn“,
sagði veitingamaffiurinn.
„Það merkasta? Jú, ég
hetí séffi himirahá fjöll, og
S'tór úthöf. Ég hefi séffi
fframandi dýr og fræga
menn. En þaffi, sem hefur
haft mest áhrif á mig, er
fáfræði fóiksins. Það veit
maumast rmikið naeira en
húsdýrdm þess. Ekkert
veit það um sitt eigið
land og hefur ekki
mimmstu hugmyrad um
önraiir. Þaffi er algeriega
þekkingarsnauitt Ofi fá-
frótt um allt sem skeður
í heiminum“.
„Það er .sjáJfsagt rétt“,
svaraði veitímgamaður-
„en hverju væri þaffi baett
vísa of stírð og gerði aðra
sem er svona:
Lilla rataM luutRiiv fer
í spretnw,
nit-r on met fjari Df
sk \ rllnn.
fctk f »rf sinn sknmtnt af
ftetlu.
Hér fylgir svo mynd af
GJettingu á nýársdag.
Bjani Gannarsson,
fívanneyri (11 ára).
ara, þó að það vissi
rneira?"
„Aðstaða þess værd
miklu betri“, sagði Gut-
enberg. „Sá, sem er
fróður vemSur líka ffáfcæk-
ur, af þvi affi hann verffiur
að vera umdirgefinn þeáim
seam medira vita og oft
misnota volid sín. Ég vildi
ósíka affi tíl væri aðferð til
að gera bækur algengari
©g ódýrari en nú er. Þá
gætu allir lært að lesa pg
öðlast þekkiragu iog yrðu
frjálsari og óháðari. N.ú
hafa engir raema rakás-l
menn efmá á affi kaupa
bækur. Allar bækur ven5
ur að toamdskriffa ®g það';
kostar meira, em þaffi seinn
fátækur maðiiT getur
unnið sér inn alla sína
ævi“.
„Vel á mimnst“, sagði
veitingamaðurinn, „hér í
Haariem ex maður, sem
býr til baekur. Ég veit
ekki, hvernig hann fer
að þvi, en fölk segir, að
hann selji þær mjög ó-
dýrt. Mér er sagt, að
hann geti búið til tíu baek
ur á sama tíma og skrif-
ari þarf til að skrifa eina.
Hann kallar það að
prerata, mmnir mig“.
„Hvaða maffiur er það?
Hvar get ég hitt hann?“,
hrópaði Gutenberg og
spratt upp af stóinum.
„Hann heitir Laurence
Coster", svaraði veitinga-
maðurinn. „Hann hefur
verið djákni við kirkjuna
hérna i yfir ffjörutíu ár,
og er því oftast kallaður
Laurence djákni.
„Hvar á hann heima?
Gæti ég hitt hann?“,
Meira.
FYRIR nokkru síðan tók
fíll úr dýragarffiinum í
Turin á ítaliu þátt í sögu
legri fferð.
Enskur verkffræðiragur
sem hefur mikinn áhuga
á sögu, hafffii lent í deiju
við nokkra sagnfræðiraga
um það, hvort hinir
frægu ffílar Hararaibals
heffðu farið um Clapier-
skarðiffi í ölpuraum, i her
ferðinni miklu fyrir 217«
árum síðara. Verkffræffiing
urinn hélt því ffram, að
Hannibal hefði valið ein-
mitt þetta fjallaskarð.
Til að sararaa mál sitt,
fékk hann lánaðara fíl í
dýragarðinum og hugðist
ffæra meffi hann yfir skarð
ið og sýna þannig fram á,
að leiðin væri fílum fær.
Fíllinn, sem kalJaður
var Jumbo, ffékk alls stað
ar konungJegar móttökur.
Borgarstjórar fluttu ræð-
a,
•m
ur toonum tíl heiðurs,
þjóðdansar voru sýndir
og víða fylgdu honum
stórar skrúðgöragur toarna
sem sungu fílasömgimm.
Átta mararaa föruneytd var
með tooraum m.a. ítalskur
ffíireki og dýralækrair.
Jumbo sfcóffi sig vei á
toinrai erfiffiu femð, era þeg-
ar leiffiaragurirara náJgaffiist
Clapierskaiffiið, toárust
þær sorglegu fréttír, að
skriða hefffii falHið á stíg-
iran gegra um skarffiiffi og
viffi það hefffii haara majókk
að svo, affi ómögulegt væri
að finraa þar nokkra fót-
festu fyrir fílsfætur.
Það varð því að breyta
ferðaáætluninni og velja
leiðina um Cenis-skarðið,
og þar komst Jumbo inn
í ítaliu, eftir sömu Jeið og
Napóleon fór, þegar haram
gekk með her simn ytir
Alpana.