Morgunblaðið - 30.12.1961, Blaðsíða 16

16
MORGUTS BLAÐIÐ
Laugardagur 30. des. 1961
r

Margaret Summerton
HÚSiÐ
m
SJÚINN
Skáldsaga
V.
3/
■J
Lísa snerti við olnhoganum á
mór. Hann veit það, Ivor. Þú
þarft ekki að undirstrika neitt.
Svo brosti hún til min. Farðu nú
með hann Mark. Chiarlotte. Ég
veit, að þú getur komið vitinu
fyrir hann.
Ég gekk- fram hjá henni, þang-
að sem Esmond stóð, ólundar-
legur á svipinn. En allt í einu
sýndist mér hann mi'klu yngri,
varla meira en smástrákur, sem
er kominn í úlfakreppu.
Nú veltur þetta alit á þér,
Charlotte. Þú ert aiílt í einu orðin
þungamiðia mállsins. Ef þú svík-
ur mig, er ég búinn að vera.
Það geri ég elcki, lofaði ég.
Hann laut fram og kyssti mig.
Neðrivörin á honum skalf og
ihöndin, sem smertd mína, var
dauðköld. Á þeesari stundu fann
ég sjálf til óttams, sem á honum
hafði hvílt vikum saman. rétt
eins og hann vaeri minn eiginn.
Chardotte! Mark hélt uppi
hurðinni og ég gekk út á undan
honum.
Hann gekk svo á undan mér
upp eftir bratta stígnum og stanz
aði ekki nema einu sihni eða
tvisvar, til þess að vera viss um
að ég sæi til hans.
Uppi á sléttunni voru tveir
bílskúrar. Úti fyrir öðrum þeirra
stóð bíll Lísu. Mark fór að
bjástra við hurðina á hinum.
Ég brölti upp í heimilisbílinn
og hann ók honum út, án þess
að kæra sig um að loka skúrnum
á eftir okkur. Við hossuðumst
svo eftir vonda veginum, svo sem
mílu vegar og komum þá á upp-
hleyptan veg. Þá rigndi svo mik-.
ið, að rúðuþurrkurnar höfðu ekki
við. en að minnsta kosti miðaði
okkur betur áfram á þessum
vegi.
Ég snerti við armi hans. Æ
segðu eitthvað. Mark.
Hann svaraði engu og í birt-
unní inn um rúðuna, sá ég hörku
lega vangasvipinn i honum og
varð samstundis hraedd. Hann
gat ved verið að aka til lögreglu-
stöðvarinnar.
Ég septi til hans: Hvert ertu að
fara, Mark?
Bíllinn hægð; i sér, beygði út
að grasbrúninni og stanzaði.
Heim. Það er að segja til Gliss-
ing. Það, sem þú þarft á að
halda nú er eitt glas af einhverj u
vel sterku og sve rúmið.
Ég þarf á engri barnfóstru að
halda. Og tennurnar glömruðu í
munninum á mér.
Hann leit á mig. fór svo að
fara úr frakkanum og lagði hann
ytfir herðamar á mér. Hann er
blautur. en samt betri en ekki
neitt.
Ég hressti nú nokkuð við rödd-
ina í mér og sagði: Mark, geturðu
ekki gert þér Ijóst, að ég verð að
vera viss um, að þú skiljir mig?
Skilji? Hann leit við. Það ætti
ekki að verða erfitt. Mér finnst
þetta allt liggja svo ljóst fyrir.
Það er ekkert ánnað en frum-
skógalögmálið: Einhver er í veg-
inum fyrir þér og ætlar að
hlaupa burt með peningana, sem
þér voru ætlaðir og þú hefur
talið þér vísa. síðan þú fæddist
— og svo gengurðu af honum
dauðum einn góðan veðurdag.
Hlustaðirðu eða hlustaðirðu
ekki þegar ég var a tala við Es-
mond? sagði ég í örvæntingu
minni.
Það gerði ég ekki. Ég hef sagt
þér. hversvegna ég reikna mieð
því, að Esmond, Tarrand og jafn-
vel Lísa hafi myrt....
Ég lofaði honum ekki að tala
út. Er það þessvegna sem þú
skilaðir dagbókunum aftur?
Já. í dag spurðist ég dálítið
fyrir í þorpinu og fékk að vita
hversvegna réttarhöldin út af
Danny var frestað. Ég fór ekki
í lögreglun*. Það voru nógar
sögur á ferðinni til þess að fræða
mig um það, sem ég vildi vita, og
að því loknu vildi ég fyrst og
fremst losna við allt þetta stand.
Já, en Esmond myrti bara ekki
Danny. hélt ég áfram. Þú ert að
fordæma hann án þess að þekkja
atvikin að þessu. Esmond ætlaði
alls ekki að drepa hann. Þetta
var slys.
Varð það *ú? Hann sneri sér
að mér og andlitsdraettirnir urðu
mildari og eins röddin. Þú varst
að tala um að skilja, Charlotte.
En vildurðu þá ekkj reyna að
skilja dálítið fyrir mig? Ég vil
ekki vita atvikin að dauða Dann-
ys. Skilurðu það: Ég vil það
ekki. Ég vildi óska, að þú vissir
þau ekki heldur. Þessvegna var
ég að rejma að hindra, að þú
yrðir við þetta riðin.
Ég veit, að þú vildir halda þér
utan við það, sagði ég, en nú ertu
við það riðiim. .eins mikið og ég
sjálf!
Nei ekki alveg eins mikið,
Charlotte.
Það var fyrirlitning í tónin-
um, en ég vildi ekki láta þagga
niður í mér.
Þú veizt að minnsta kosti, að
Esmond er lifandi, hélt ég áfram.
Bf þú vildir. gætirðu bent lög-
^reglunni á h*nn. En áður en þú
rsvíkur loforðið, sem þú gafst mér
skaltu heyra hvað gerðist. Þú
skalt heyra það. ,
Ef það getur n*kkuð friðað þig,
skal ég hlusta á þig. En það er
eins gott að vita það áður en þú
þyrjar, að ég kæri mig ekki hæt-
is hót um Esmend, tii eða frá.
Mér er náttúrlega ifc við ef
hann gerir þér eitthvert mein,
alveg eins óg mér þætti fyrir því
ef þú fengir lungnabólgu. HaLtu
þá áfram og segðu mér, hvernig
þetta gerðist.
Ég var fljót að segja söguna.
Mark kveikti sér í vindlingi um
leið og ég hói hana og um leið
og ég hætti, fleygði hann stubbn-
um út í myrkrið.
Ég varð gripin skelfingu
þarna í myrkrinu. Mark seildist
eftir öðrum vindlingi, eins og
utan við sig. Svo að þú trúir
þessum reyfara eins og nýju
neti?
Þessu um Danny?
Nei ekki þeim hluta sögunnar.
Sennilega er hann sannur, eða
að minsta kosti í aðalatriðum.
Nei, ég á við þessa flótta-ráða-
gerð. Hann leit við og hleypti
brúnum. Þú trúir því ekki, eða
gerirðu það Charlotte?
Esmond trúir þvl Þeir hafa
verið að brugga þetta vikum
saman. Ég þagnaði og ritfjaði upp
fyrir mér fyrstu ósjálfráðu við-
brögðin mín við þessari fj'xir-
ætlun.
Esmond verður að komast af
landi burt, benti ég htonum á.
Já, á einni skútu. sem liggur
við festar í Wellmouth og ann-
arri sem bíður eftir honum í
Frakklandi. Svei mér ef þetta er
ekki eins og strákareyfari. sem
viðvaningur er að reyna að
'Semja.
Fólk á nú skútur, sagði ég, og
smyglarar eru enn tiL Og menn,
sem óttast lögregluna, fela sig
enn í dag í Tangier. taka sér nýtt
nafn og byrja nýtt líf.
Hugsaðu þig um betur, Charl-
otte. Wellmouth er lítið hafnar-
kríli, og þar eru aldrei meira en
fimm-sex skútur við festar í
einu.... ef lögreglan hef ur nokk
um grun um, að Esmond sé lífs,
verður hver einasti farkostur,
— Ég vona, að við gerum ekki ónæði.
Blubble Iight
perur kr. 16.—
JÓLATRÉSSERIUR
JÓLATRÉSSERÍURNAR sem fást
Iijá okkur eru með 17 ljósum. Það
hefir komið í ljós að vegna mis-
jafnrar spennu sem venjulega er
um jólin endast 17 ljósa-seríur
margfalt lengur en venjulegar 16
Ijósa.
Mislitar seríuperur kr. 5.
mkia
Austurstræti 14
Sími 11687
>f >f *
GEISLI GEIMFARI
>f >f >f
Á lögreglustöð stjörnunnar Methu-
salem. ....
— Við viljum gera allt, sem við
getum fyrir yður Geisli höfuðsmað-
ur!
— Þakka yður fyrir Klimmer lög-
regluforingi. Mig vantar upplýsingar
úr lögregluskýrslum sólkerfisins! ..
Ekkert um Ga rkekni né um Pálu
.... Ó, ó! Hvað er þetta?
Og Geisli dregur fram upplýs-
ingar um að Pétur sé eftirlýstur á
sjö stjörnum fyrir svik og morð.
sem þama kermur, rannsakaður.
Vitanlega er þetta áhætta. ját-
aði ég, en það er þó möguleiki.
Ef þú haldur loforð þitt, er góð
von um, að Esmond verði kom-
inn af landi burt eftir tvo sólar-
hringa.
Æ, góða Charlotte! Hann
horfði beint út um framrúðuna,
en hönd hans luktist um mína.
hlý og huggandi. En orðin vorui
hvorugt: Esmond sleppur aldrei.
Annaðhvort viljandi eða óvilj-
andi hefur hann orðið manni að
bana.
Ég dró að mér höndina. Það
var slys! Danny ögraði honum
og manaði hann að hieypa af
byssunni.
Gott og vel þá var Esmond
sekur um skort á dómgreind. Ef
hann gæfi sig sjálfur fram við
lögregluna, gæ.i hann kannske
sannað þetta.
Nei! , æpti ég. Ég kæri mig
ekki um, að hann eyði því, sem
eftir er ævinnar í fangelsi. Og..
menn eru nú enn hengdir sem
verða öðrum að bana með byssu-
skoti. er ekki svo? ,
Jú, víst er það. '
Geturðu þá ekki skilið þetta?
Eini möguleikinn hans er að
komast héðan burt á laugardag-
inn. Röddin í mér var biðjandi.
Reiðin gaus u n aftur í honum.
Ég er eins viss og verða má um
það, að hann hefur engan mögu-
leika, nema þennan sem ég er
að gefa honum. Það er ekki lög-
reglan ein. s«m hann hefur að
óttast á laugardagskvöldið. En
er það ekki það. sem þú ert að
biðja mig um, að ég láti hann af-
skiptalausan til laugardags, hvað
sem það kostar?
Jú, svaraði ég með miklum
ákafa.
Við ókum það sem eftir var
leiðarinnar, óróleg og þögul. -
Þegar við vorum að læðast inn
í húsið. fann ég að Mark snerti
handlegginn á mér.
Komdu inn í vopnaherbergið.
hvíslaði hann.
Ég hilýddi honum andmæla-
laust. Hann kveikti á rafmagns-
ofninum og meðan hann va. að
hella í glös. stóð ég við eldinn.
svo að gufuna lagði af votum
síðbuxunum mínum.
Hann kom til mín. Drekktu
þetta í botn, elskan. Það getur
verið, að það sé ekki bragðgott,
en þú hefur gott af því. Þú ert
beinloppin ag gegnumköld bæðil
af vætunni og geðshræringunni.
Ég hlýddi. af því að það var
fyrirhafnarminna en hitt að
malda í móinn, og tæmdi glasið.
Áfengið rauk upp í heilann og
sameinaðist þar þreytunni. Ég
leit framan í Mark. en varð
einskis vísari af svip hans.
Hann varð að vera góður við
mig. Ég endurtók þetta með
sjálfri mér hvað eftir annað, en
íflíltvarpið
Laugardagur 30. desember
Morgunleikfimi. — 8.15 Tónleik*
ar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Tón*
leikar. — 19.10 Veðurfregnir. —.
— 9.20 Tónleikar) (10.00
Hádegisútvarp (Tónleikar.
12.25 Fréttir og tilk.).
Óskalög sjúklinga (Bryndls Sig-
urjónsdóttir).
Laugardagslögin. — 15.00 Fréttir,
Skáþáttur (Guðmundur Arn-
laugsson).
Veðurfregnir. — BridgeþáttuF
(Stefán Guðhjosen).
Danskennsla (Heiðar Ástvalds-
son).
Fréttir. — þetta vil ég heyrat
Baldvin Halldórsson leikari vel-
ur sér hljómplötur.
Vikan framundan: Kynning á
dagskrárefni útvarpsins.
Útvarpssaga barnanna: ,,Bakka-
Knútur“ eftir séra Jón Kr. ís-
feld; X. (Höfundur les).
Veðurfregnir.
Tómstundaþáttur barna og ung-
linga (Jón Pálsson).
Söngvar í léttum tón. — 19.03
Tilkynningar.
Fréttir.
Jólaleikrit útvarpsins: „þjóðníð-
ingur** eftir Henrik Ibsen, I
gerð Arthurs Miller. Þýðandi;
Árni Guðnason cand. mag. —
Leikstjóri: Helgi Skúlason*
Leikendur: Þorsteinn Ö. Steph-
ensen, Guðbjörg Þorbjamar-
dóttir, Kristbjörg Kjeld, HalldóF
Karlsson, Stefán Thors, Brynj-
ólfur Jóhannesson, Haraldufl
Björnsson, Gunnar Eyjólfsson.
Steindór Hjörleifsson, Róbert
Arnfinnsson, Valur Gíslason o. £1«
Fréttir og veðurfregnir.
Danslög. — 24.00 Dagskrárloik,
12.00
12.55
14.30
15.20
16.00
16:30
17.00
17.40
18.00
18.20
18.30
18.55
19.30
20.00
22.00
22.10