Morgunblaðið - 26.01.1964, Blaðsíða 16

16
MOkGU N BLAÐIÐ

Sunnudagur 26. jan. 1964
Fólk
fttttgtmfrlafrifr
Útgefandi: Hf. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthías Johannessen,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arm Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðaistræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Áskrifturgjald kr. 80.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 4.00 emtakio.
ÞEIR Á TTU ENGIN
ÚRRÆÐI
Ifið fyrstu umræðu um frum
* varp ríkisstjórnarinnar
um ráðstafanir vegna sjávar-
útvegsins kom það enn einu
sinni greinilega í ljós, að
stjórnarandstöðuflokkarnir,
Framsóknarmenn og komm-
únistar, geta ekki bent á nein
sjálfstæð úrræði til lausnar
þeim vanda, sem verkföllin og
Jiinar gífurlegu kauphækkan-
ir á sl. ári hafa leitt yfir út-
flutningsframleiðsluna. For-
maður Framsóknarflokksins
lét við það eitt sitja, að end-
urtaka staðhæfingar sínar um
að viðreisnin hafi runnið út í
sandinn, og að stefna núver-
andi ríkisstjórnar hafi leitt
vandræði yfir þjóðina.
Formaður kommúnista
flutti svipaðan boðskap.
Hvorugur þessara flokks-
leiðtoga sagði eitt einasta orð
um það, hvernig flokkar
þeirra vildu mæta vandanum.
Þeir endUrtóku að vísu þær
kröfur sínar að vextir væru
lækkaðir. En í því felst engin
raunhæf úrbót. Allir vita að
þótt vextir af afurðalánum
sjávarútvegsins væru lækk-
aðir, mundi það hrökkva
skammt til þess að vega upp
á móti þeim mikla útgjalda-
auka, sem útflutningsfram-
leiðslunni var skapaður með
gífurlegri hækkun reksturs-
kostnaðar á sl. ári.
★
Stjórnarandstaðan hefur
því enn einu sinni orðið ber
að því að berjast rákalausri
barátttt gegn tillögum Við-
reisnarstjórnarinnar, sem
miða að því að létta byrðum
af útflutningsframleiðslunni
og tryggja atvinnu og þrótt-
mikla framleiðslustarfsemi í
landinu. Framsóknarmenn og
kommúnistar hafa ekkert
sjálfstætt til málanna að
leggja Þeir standá uppi eins
og þvörur, ábyrgðarlausir og
úrræðalausir, eftir að hafa
haft förvstu um kröfugerð á
hendur framleiðslunni, sem
skapað hefur henni stórfelld
vandræði.
Það efr vissulega rétt, sem
Bjarni Benediktsson forsætis-
ráðherra sagði í framsögu-
ræðu sinni, að það sem nú
Hgguf fyrir, er að taka verk-
efnin raunhæfum tökum með
raunhæfum ráðstöfunum. —
Þjóðin verður að gera sér
ljósar orsakir og afleiðingar.
Launþegasamtökin knúðu á
sl. ári fram 30% almenna
kauphækkun. Hjá hraðfrysti-
húsurium nam kauphækkunin
á árinu samtals rúmlega 40%.
Það þarf engan að undra þótt
slíkar stökkbreytingar í launa
málum hafi stórfelld áhrif á
afkomu útflutningsframleiðsl
unnar. Og það er á arði henn-
ar sem öll þjóðin lifir, beint
og óbeint. Þegar útflutnings-
framleiðslan er krafin um
meira en hún getur risið und-
ir er vá fyrir dyrum. Þá verð-
ur að létta byrðar hennar,
skila henni aftur því sem hún
hefur verið ofkrafin um.
Þetta er staðreynd sem
hvorki þing né þjóð geta snið-
gengið.
REKSTRARLÁN
LANDBÚNAÐAR-
INS
¥ umræðum um afurða- og
. rekstrarlán landbúnaðar-
iris á Alþingi sl. miðvikudag,
skýrði Ingólfur Jónsson land-
búnaðarráðherra frá því, að
afurðalánin til bænda hefðu í
heild hækkað mjög verulega
síðustu árin. Hinn 30. nóvem-
ber 1962 voru heildarafurða-
lán bænda til dæmis 293,6
millj. kr. En 30. nóvember sl.
voru afurðalánin 380,1 millj.
kr. eða nærri 90 millj. krónum
hærri.
Ingólfur Jónsson hrakti síð-
an staðhæfingar Framsóknar-
manna um það, að sjávarút-
veguririn hafi fengið miklu
betri fyrirgreiðslu um afurða-
lán í Seðlabankanum en land-
búnaðurinn. Las ráðherrann
því til sönnunar upp bréf frá
stjórn Seðlabankans, þar sem
skýrt er frá því að afurðalán-
in „eru afgreidd með sama
hætti bæði til sjávarútvegs og
landbúnaðar“.
Vitanlega er æskilegt að
lánastofnanir þjóðarinnar
hafi bolmagn til þess að lána
atvinnuvegunum sem mest út
á afurðir sínar. Hefur mark-
visst verið stefnt að því marki
af hálfu Viðreisnarstjórnar-
innar.
Framsóknarmönnum ferst
hinsvegar illa að fjölyrða um
lélega aðstöðu bænda í þess-
um efnum, Leiðtogar Fram-
sóknarflokksins hafa lengst-
um verið víðriðnir ríkisstjórn
á undanförnum áratugum.
Þeir hafa ekki tryggt bænd-
um þau afurðalán sem þeir
telja nú sjálfsagt að þeir njóti.
Þetta er gamla sagan. Þeg-
ar Framsókn er í stjórnarand-
stöðu þykist hún allt vilja
gera, og allt geta gert fyrir
alla. — Þegar hin gamla
maddama er í ríkisstiórn
gleymir hún flestum hinum
fögru fyrirheitum!
Bandarísk blöð gerðu sér mat
úr því, þegar 63 ára gömul ís-
lenak kona, frú Láretta Björns-
dóttir úr Innri-Njarðvík kom í
heimsókn í sumar og ferðaðist
um átta fyliki Bandaríkjanna, eða
samtals 13,900 mílur. Frú Láretta
ikom til Bandaríkjanna þeirra er-
inda að heimsaekja dætur tvær,
Svanfríði, sem er gift í Iowa og
Helgu, sem er gift í Pensylvania.
Meðfylgjandi mynd birtist í
Ft. Dodge Messenger, sem er að-
alblaðið í Fort Dodge í Iowa, og
er af Lárettu í íslenzika búningn-
uim og dóttur hennar Svanfríði.
Segir í fréttinni með myndinni,
að amerískar konur hefðu dáðst
mikið að ísilenzka búningnum og
'þótt hann tignarlegur.
Frú Láretta er gift Eiríkí Ingi-
miundarsyni og eiga þau þrjá
syni búsetta á IslandL
•
Sá * orðrómur gengur, að hól-
lenaka prinsessan, Irene, sé ást-
fangin upp að eyrum af spönsk-
um aðalsmanni. Irene er sem
kunnugt er næst elzt fjögurra
dætra Júlíönnu drottningar og
Berríhards prins og er nú 24 ára.
Blaðafulltrúi konungsfjölskyld-
unnar hefur ekkert viljað segja
um málið enn sem komið er.
Irene prinsessa tók fyrir stuttu
próf sem spænskur þýðandi og
hefur um skeið dvalið á Spáni
til að læra framtburðinn betur.
Blaðafregnir herma, að bún fari
oft í sjóferðalög með hinum unga
Spánverja, en fjöilskylda hans er
sterkríik og á miklar eignir á
norðurströnd Spánar. Þau kynnt
ust á síðastliðnu sumri
REYKHÓLAR
Fjórir þingmenn frá Vest-
fjörðum hafa flutt á Al-
þingi tillögur til þingsályktun
ar um eflingu byggðar á hinu
forna höfuðbóli, Reykhólum á
Reykjanesi. Vilja þeir stefna
að auknum stuðningi við hag-
nýtingu jarðhita á staðnum
til gróðurhúsaræktunar, upp-
byggingu iðnaðar, umbótum í
skólamálum, lendingarbótum
á Stað á Reykjanesi og fleiri
framkvæmdum, sem stuðlað
Améríska leikikonan, Sue Ly-
on, sem fræg varð fyrir leik
sinn í kvikmyndinni „Lolita“,
gekk í hj ónaband nokkrum dö.g-
um fyrir jól. Sá hamingj usaimi
heitir Hampton Franoher.
Meðfylgjandi mynd var tekinn i
af þeim Sue og Hampton á flug-
vellinum í Los Angeles, þegar
Sue kom frá Mexico. Hún lék
þar í kvikmyndinni „The Night
of The Iguana“ á móti Riohard
í Burton.
í fréttunum
Söngkonan skapríka, María
Callas, varð fyrir óhappi s.l. laug
ardagskvöild. Óhappið átti sér
stað á æfingu á óperunni Tosea
í Covent Garden í London. Hún
var að syngja aríu og hallaði sér
aftur á bak þegar kom að háu
tónunum með þeim afleiðingum,
að hárkolla hennar snerti kerta-
ljós og læstist eldurinn í hárið.
Óperusöngkonan reyndi að
slökkva eldinn og mótsöngvari
hennar, Tito Gabbi, hjálpaði
henni við slöbkvistarfið.
Callas var hin rólegasta aldrei
’þessn vant og hætti eikki að
syngja þó hárkolla hennar log-
aði. Hún söng óperuna til enda
með 'hálfsviðið hár.
•
Allir kannast við Gittu litlu
Hænning, sem híngað kom fyrir
nokkrum árum og akemmti Reyk
víkingum með fjörugum söng.
Um síðustu helgi stóð hún á leik
sviðinu í Árósum og lók titil,
hlutverkið í leikritinu „Gigi“,
sem byggð er á samnefndri skáld
sögu Colette. Þar með var hún
orðin „alvöruleikkona“ eins og
danskir blaðagagnrýnendiur
nefna hana, en í leikritinu syng«
ur hún ekki eitt einasta lag. Hún
fær þó ekki góða dóma gagnrýn-
enda, og hafa þeir margt að at-
huga við leik hennar, sem ekki
er ástæða til að rekja hér.
Eins og kunnugt er fjallar leilt
ritið um 16 ára stúlku, sem elzt
upp hjá ömmu sinni og ömmu,
systur og miðast uppeldið við
að hún geti orðið fulikamin ást-
mey einhvers ríks manns, en Gigi
valdi hina sönnu ást. — Á með-
fylgjandi mynd sézt Gitta í hlut-
verki Gigi drekka sitt fyrsta
kampavínsglas.
gætu að myndun þéttbýlis á
þessum fagra stað þar sem
jarðhiti ólgar í jörðu, að
mestu óhagnýttur til þessa
dags.
í framsöguræðu Sigurðar
Bjárnasonar var á það bent,
að það sé mjög þýðingarmik-
ið fyrir strjálbýlið á Vest-
fjörðum að mynduð verði ný
þéttbýlishverfi á einstökum
stöðum, þar sém framleiðslu-
skilyrði eru góð og aðstaða til
félagslegs samstarfs og sam-
gangna hagstæð. Það væri
einmitt slík þéttbýlismyndun
í strjálbýlinu, sem gæti á
margá lund orðið því til ómet-
anlegs gagns og eflingar, til
dæmis á sviði menningar-,
heilbrigðis-, fræðslu- og fé-
lagsmála.
Þetta er tvímælalaust rétt.
Hinum strjálbýlu íslenzku
sveitum væri mikil stoð að
myndun nýrra þéttbýlia-
svæða, þar sem byggður væri
upp iðnaður, samgöngumið-
stöðvar sköpuðust og bætt að-
staða til félagslega samstarfs.