Morgunblaðið - 22.12.1965, Blaðsíða 8

MORCU N BLAÐIÐ
MiðvIKudagur 22. des. 1965
Gertr vlS Ieikföng
Eytftr bletfum
UtvarpeviSgerCI'r
SIS Hafnarstræti
Rafvtðgerðfr
*
Las ávarp sendiherrans
" í fulltruadeildinni f
Magnús Jónsson, yfírvél-
stjóri — MinnSngarorð
Fræðslufundir
um heilbrigðis-
FJÓKIR fræðslufundir um heil-
brigðismál fyrir konur hafa að
undanförnu verið haldnir á veg-
um eftirtalinna kvenfélaga, í
samvinnu við Krabbameinsfélag
ið og viðkomandi héraðslækna,
sem flutt hafa erindi e'ða ávörp
á undan kvikmýndasýningum á
fundunum:
Þrjú kvenfélög I Kjalames-
þingi. Kvenfélagið Brynja, Flat-
eyri, Kvenfélagið og slysavarn-
ardeild kvenna á Húsavík. Kven
félagið Ársól á Suðureyri, Súg-
andafirðL
Krabbameinsfélagið hefir látið
setja íslenzkan texta við tvær
fræðslumyndir fyrir konur og
tvær kvikmyndir um ska'ðsemi
tóbaksreykinga, sem félagið lán-
ar 1 skóla og til félaga endur-
gjaldslaust.
Ríkisútvarpið átti 35 ára starfsafmæli í gær, 30. desember, og héldu starfsmenn þess hóf í
efni þess í kaffistofu sinni. Útvarpsstjóri Vilhjálmur Þ. Gíslason flutti þar ávarp og minntist
stuttlega sögu stofnunarinnar og flutti starfsmönnum útvarpsins þakkir.
I DAG fer fram úitför Magmúsar
Jónssonar yfirvé/lstjóra. Hann
var fæddiur að Gróusitöðum í
Geiradal í Barðastrandasýsliu 23.
desember 1895. Hann hefði því
orðið 70 ára í dag, ef honum
hefði enzt aldur til.
í stað þeiss að gleðjast í hópi
gesita að heimili sínu að Brá-
vaJlagötu 22 hér í bæ, fylgja nú
vnnir hans hionum til hinztiu
hvíilu.
Þegar Magmús var 11 ára
missti hann föður sinn, þá fór
hamn að Stað á Reykjanesi til
séra Jóns Þorvaldssonar og frú
Óiínu Snæbjörnísdióttur Kriisit-
jtánssonar fm Hergiiisey. >á var
Hafliði bróðir frú Ólímu ráðs-
maður að Stað. Sköimmu síðar
fór Hafliði að búa móti föður sín-
uim í Hergilsey og fylgdi Magnús
honum þangað. f Hergilsey ólst
Magnús upp til þroska ára.
Hergiiseyjafeðgar Snæiþjörn og
Hafliði voru landakunnir sjó-
sóknanmemn og tók Magnús fljióitt
þátt 1 svaðilförum þeirra. Á
þessum árum stunduðu eyjamenn
útróðra frá Oddlbjarnarskeri
haust og vor, en þeir sem á'btu
heiman gengt vegma þúverka
fóru á þilskip frá Flatey um
sumarmánuðina. Á vetrum var
farið til verstöðvanma á Sandi á
Snætfellsnesi og þaðan var sótt
til fiskjar.
Oft minntist Magnús Jónsson
þessara ára, þetta var fjöiþætt
Líf, sem krafðist dugnaðar og
þraubseigju, en gaf í aðra hiönd
ævintýri og haignaðarvon. En
meðfæddur hagleiki og iöngun
til frekari frama leiddi til þess
að Magmús fór úr eyjiúnum og
til Reykjarvíkiur árið 1917, þá hótf
hann nám í járnsmíði hjá Bjarn-
héðni Jónssyni járnsmið. Járn-
smiðja Bjarnhéðins var lögð nið-
ur áður en Magnús hafði lokið
náimi og réðsit hann þá til náms
hjá Guðmumdi Jónssyni, þaðan
tók hann járnsrmíðapróf árið 1922
með hæstu einkunn, sem þá var
gefin fyrir sveinsstykki.
Að loknu iðnnámi fór Magnús
í Vélstjóraskiólann og lauk námi
'þaðan að tveimur árum liðnum.
Nú lá leið Magnúsar á sjóirnn og
sigldi haim óslitið siem vélstjóri
þar til árið 1961 að hann hætiti
störfum fyrir aldiurs sakir.
Þegar varðskipið Ægir kom
hingað, fyrsta slkip íslendinga
sem var knúð Dieselvélum þá var
Maigmús þar 2. vélstjóri, en að
nokkrum tíma liðnum tók hamn
við yfirvélstjórastarfinu. Á v.s.
Ægi var Magnús í 17% ár, þá
fór hann sem yfirvélstjóri á m.s.
Esju og síðan á m.s. Heklu þar til
s/tarfstíma hans var lokið.
LÓÐBYSSUR
Fyndni ■ biblíunni
og Heilög kvöld-
múltíð
UM síðustu laldamót gerðust
ýmsir íslenzkir menntamenn frá
hverfir kristinni kirkju. Þeir
voru svo heiðarlegir, að þeir
sögðu sig hreinlega úr lögum
við kirkjuna og létu þar við
sitja.
Nú er öldin önnur. Þjónandi
prestur í einum stærsta söfnuði
landsins hlýtur lærdómsframa
fyrir það, að skipa órðum Krists
á bekk með kýmnissögum Gunn
ars frá Selalæk, orð, sem miargir
hafa geymt í huga sem bezta
vegnanesti á rysjóttri æfi.
Áhrifa prestsins gætir líka
fljótt. Heilög kvöldmáltíð verð-
ur nemendum Menntaskólans í
Reykjavík tilefni gamanmála t
lok adventu. Kennailar þeirra,
skrumskældir, eru settir 1 sæti
postulanna, rektor líklega í sæti
Krists.
Það er hógvær tilmæli mín til
fríþenkjara vorra tíma: Gamnið
ykkur að öðru en því, sem mörg
um samborgurum ykkar eru
helgir dómar. Ungu nemendur,
sem í unggæðishætti og gáska
hafið gengið feti of fhamarlega,
vildi ég benda á þessi orð:
„Spottarinn leitar vizku ,en finn
ur ekki, en hyggnum manni er
þekkingin auðfengin.“
Jón Á. Gissurarson.
f SAMBANDI viff hátíffahöldin
9. október sl., þegar minnzt var
Leifs Eiríkssonar í Bandaríkjun
um, þekktist Pétur Thorsteins-
son, sendiherra, boð um aff koma
til Newport News í Virginíuríki
og flytja þar ávarp í sjóminja-
safninu, en þar er afsteypa af
Leifsstyttunni í Reykjavík.
Nokkrum dögum síðar kvaddi
Thomas N. Downing iþingmaður
frá Vixginíu, sér hljóðs í full-
trúadeildinni, minntist þessarar
hátíðar og las með leyfi forseta
rakið stuttlega sögu víkingaaldar
innar, byggð íslands, stofnun alls
herjarrikis, bygð Grænlands og
tfund Vínlands og getið ritaðra
heimilda íslenzikra, sem koma
merkilega vel heim við síðari
tíma rannsóknir. Loks minntist
haim á gjöf Bandaríkjaþings
1930, Leifsstyttunnar í Reykja-
vík og færði Bandaríkjamönnum
kveðjur Islendinga.
Ávarpið er prentað óstytt í
» þingtíðindum fulltrúadeildarinar
og Magnúsi yrði eklki barna auð-
ið, þá var ofit fjölmenni á heimili
þeirra, þar divaidi náimsfólk oft
langdivölum og tetngd.aforeldrar
Magnúsar voru þar, þar til þau
dóu.
Ég vann undir stjóm Maignúsar
um nokkurt órabid á strand-
ferðaskipunum og kynntist hon-
um þá náið. Þá hafði hann öðiazt
langa reynsdu í meðtferð diesel-
véla. Sú reynsda samíara með-
fædidum hætfileikum gerðu hann
að frábærum startfsmamni. Gdögg-
skyggni, æðniileysi og skjótfar
ákvarðanir bróist hanium aldrei
ef eitthvað óvænb koim fyrir.
Éig veibti því otft athygli, að það
var eins og Magnús hetfði sagn-
aranda, sem segði honum allt
gagnvart vélunum. Otft getek
hann að þeim hlutum, sem þurftu
lagfæringar, þóitt vakthafandi
vélstfjóri hefði ektei veittf þvi at-
hyigli. Eitt sinn spurði ég Magn-
ús hrverng stæði á þetssiu. Svarið
lýsti homum ved. Hann sagði:
„Legðu þig aldan fram í startfi
iþínu, þá færðu sagnaranda“.
Það eru ótaidir þeir ungu
menn, sem hófu vélstjórastfarfið
undir umsjá Magnúsar Jónsson-
ar og fengu þar startfsreynsdiu og
þroska, sem framtíð þeirra
byggðistf á. Ég þekki marga þess-
ara manna, allir bera þeir hlýíbug
til Magmúsar og minnast hans
sem góðs drengs og leiðbeinanda
í starfi.
Um leið og ég kveð látinn vin
með söknuði og þaikklætfi fyrir
löng kyruú, votta ég frú Sigur-
borgu og öðrum vinum hana
dýpstfu samúð miína.
Guffm. Pétursson.
12. janúar 1930 giftist Magnús
eftirlifandi konu sinni, frú Sig-
urborgu Ámadóttur frá Vogi á
Mýrum. Um þetta leyti bygigði
Magnús hús sitftf við Brávalla-
götfu 22. Það sýnir stórtoug Magn-
úsar, að hann þá félaius maður
réðist í byggingu stórhýsis, en
hann átti það sem ekki brást, tid-
trú og vimáttu góðra manna og
með þeirra aðstoð var öllu borg-
ið. Hús Magnúsar og heimidi var
hans stolt og það edflki að ástfæðu
lausu. Frú Sigurborg bjó manni
sínum heimili, sem er frábært að
reisn og mymdarbrag, enda mat
Magnús það mikiils.
Þrátt fyrir að þeiirn Sigurborgu