Morgunblaðið - 03.12.1966, Blaðsíða 28

28
MORCUNBLAÐID
Laugardagur S. des. 1966
hissa að hitta mig aftur.
Erie Ambler:
Kvíðvænlegt ferðalag
— Gott. >á verður bezt, að
ölu athuguðu, að koma scr af
stað tafarlaust.
— Kuwetli var eitthvað að
tala um flugvél.
— Flugvél? Má ég sjá vega-
bréfið yðar?
Graham rétti honum það. Ræð
ismaðurinn blaðaði í því, smellti
því svo aftur og rétti Graham
það. — Hérna stendur, að þér
komið inn í landið í Genúa og
farið út úr því í Baronecchia.
Ef þér viljið fyrir hvern mun
fara fljúgandi, getum við feng-
ið áskriftinni breytt, en það get-
ur tekið eina eða tvær klukku-
stundir. Og auk þess verðið þér
þá að fara aftur til Genúa. Og
auk þess — ef Kuwetl finnst —
þá er betra að vera ekki að
vekja athygli lögreglunnar á sér
með breytingum á vegabréfinu.
’Hann leit á úrið sitt. — >að er
lest tU Parísar, sem fer frá
Genúa klukkan tvö, og stanzar
í Asti, rétt eftir þrjú. Ég ræð
yður til að ná í hana þar. Ég
get ekið yður til Asti í bílnum
mínum.
— Ég held, að ég hefði gott
af að fá eitthvað að éta.
— Góði hr. Graham! Hvað ég
get verið vitlaus! Auðvitað er-
uð þér matarþurfi. Við getum
stanzað í Novei, og þar verðið
þér gestur minn. Og ef þar er
nokkurt kampavín að hafa, skul
uð þér fá það. >að er ekert eins
gott og kampavín, ef maður er
eitthvað niðurdreginn.
41
>að varð snögglega létt.ara yf-
ir Graham. Hann hló.
Ræðismaðurinn lyfti brúnum.
— Afsákið, sagði Graham. En,
þér skiljið, ég var sammældur
við manneskju á kl. 2-lestinni.
Ég er viss um, að hún verður
•Hann varð þess var, að ein-
hver var að hnippa í handtegg-
inn á honum og opnaði augun.
— Baronecchia, herra. Má ég
sjá vegabréfið yðar?
Hjann leit á svefnvagnsþjón-
inn, sem stóð hjá honum, og átt
aði sig á því, að hann hafði sof-
ið síðan lestin fór frá Asti. f dyr
unum sást í hálfdimmunni móta
fyrir tveim mönnum. >að voru
rnenn frá járnbrautarlögregl-
unni.
Hann hrökk upp og rótaði í
vasa sínum. — Vegabréfið mitt?
Já, auðvitað.
Annar maðurinn tók vegabréf
ið, skoðaði það og klessti svo á
það stimpli.
— >akka yður fyrir, herra.
Hafið þér nokra ítalska seðla?
— Nei
Graham stakk vegabréfinu aft
ur í vasa sinn, og þjónninn
slökkti aftur og lokaði hurðinni.
Jæja, það var nú það.
Hann geispaði eymdarlega.
Hann var stirður og skiálíanöi.
Hann stóð upp til að fara í frakk
ann og sá þá út um giuggann,
að stöðin var öll á kafi i snjó.
Hann hafði verið bjáni að sofna
svona. >að væri ekkert í það var
ið að koma heim með lungna-
bólgu. En hann var kominn gegn
um ítalska vegabréfaeftiriitið.
Hann opnaði fyrir hitann og sett
ist niður til að reykja sér vind-
ling. >að hlaut að hafa verið
þessi þungi matur og svo vín-
ANCLI - SKYRTUR
COTTON - X og Respi Super Nylon
Fáanlegar í 14 stærðum frá nr. 34 til 47.
Margar gerðir og ermalengdir.
Hvítar — Röndóttar — Misiitar.
ANCLI - ALLTAF
Þú ert fyrsti gesturinn í marga mánuði .
ið. >að......En þá mundi hann
allt í einu eftir því, að hann
hafði ekkert hugsað ura Josette.
Og Mathis hlyti líka að vera í
lestinni.
Lestin lagði af stað með rykk
og tók að skrölta áleiðis til
Modane.
Hann hringdi og þjónninn
kom inn.
— Signore?
— Verður nokkur matarvagn,
þegar við komum yfir landa-
mærin?
— Nei, herra. >að gerir stríð-
ið.
Graham gaf honum nokkra
skildinga. — Ég þarf að fá eina
flösku af öli og nokkrar sam-
lokur. Getið þér náð í það f
Modane?
Maðurinn leit á aurinn. — Já,
hæglega, herra.
— Hvar eru þriðja flokks
vagnarnir?
— Fremst í lestinni, herra.
>jónninn gekk út, Graham
seykti vindlinginn og ásetti sér,
að bíða þangað til komið væri
framhjá Modane, áður en hana
færi að leita Josette uppi.
Hann gekk út í ganginn.
Lestin var öll myrkvuð, nema
hvað nokur öryggisljós loguðu.
Hann gekk í hægðum sínum
áleiðis til þriðja flokks vagn-
Gömlu dansarnir
í kvöld kl. 9. — Miðasala frá kl. 8.
Hljómsveit hússins. M e
Dansstjóri: Gretth* Ásmundsson. t
Söngkona Vala Bára. tad e
ELDRIDAIMSA
KLÚBBIJRIIMIM
GÖMLU DANSARNIR
í Brautarholti 4 Dans-
skóla Heiðars Ástvalds-
sonar í kvöld kl. 9.
Sími 20345.
Hin vinsœla hljómsveit
Magnúsar Ingimarssonar
Söngvarar Vilhjálmur Vilhjálms-
son og Marta Bjarnadóttir
— Dansað til kl. 1. —