Morgunblaðið - 23.08.1969, Blaðsíða 5
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUiR 23, ÁGÚST 1S69
5
Annað af tveimur búum Mundells. Rammleg girðing er allt
umhverfis og á henni er komið fyrir sérstökum útbúnaði, sem
hindrar minkana í að komast yfir.
að, að ef 'hann er vel dkipu-
lagður steridur hann vel und
ir sér og gefur nofckurn arð.
En gróðinn er all)s e'klki sfkjót
fenginn og ejaldnast mjög
milkill. En það, sem gefur
minkaeldinu milkið gildi í aug
um brezkra stjórnvalda, og
það hygg ég einnig raunina
hér, er að minlkaeldið er út-
flutningsatvinnugrein, sem
gefur erlendan gjaldeyri í
aðra hönd. Aðal viðs/kiptalönd
ökikar á þesisu sviði eru
Bandarílkin, Þýzíkaland, ftalía
og Sviss.
ÞJÁLFUN ER NAUÐSYN
Um mögulega aðstoð við ís-
lenzka loðdýraframleiðendiur
sagði Mundell:
— Það kom fram í viðtali
miinu við Pál A. Pálsson yfir-
dýralsekni og marga aðra, að
þjálfaðir verði menn erlendis
til að taka að sér refcstur
fyrstu minkabúanna. Þetta er
mjög áríðandi, því umlhirða
og umisjón með minkaeldi
krefst 'kunnáttu og þjáitfunar.
Fyrirtælki mitt, sem selt hef-
ur dýr til undaneldis til nýrra
I rnmhalil á bls. 8
Minkaeldi krefst kunn-
G. L. B. Mundell,
framkvæmdastjóri
seim offnamleiðisla eir í land-
iniu. Aðaliatriðið er, að fæðuteg
undirnar séu í réttu hlutfalli,
því það hefur mikla þýðingu
fyrir gæði skinnanna.
Ég stofnsetti minlkabú fyrir
15 árum í Perthshire í Mið-
Slkotlandi. Síðan var stotfnað
hlutafélag um relksturinn, og
á það nú tvö minlkabú með
allis 14 þúsund dýrum.
Við spyrjum Mundell um
varúðarrástafanir gegn því,
að min/karnir sleppi út af bú-
unum.
— Fyrir noWkrum árum
geiklk í gildi reglugerð, sem
gerir mjög stranigar íkröfur til
varúðarráðstafana. Frá öllum
húsunum er þannig gengið, að
dýrin eiga eklki að geta kom
izt þaðan út, og umhverfis er
há girðing útbúin með slétt-
um plötum, sem hindra að
dýrin getí náð fótfestu og
stoiklkið yfir. í rauninini er það
ekki aðalvandamálið hvernig
ganga á tryggilega frá húsun
urn, óaðgæzla og gleyimslka
gæzlumaninanna er miMu
Uklegri til að valda því að
dýrin komist út. Það slkal fús
lega játað, að minlkar hafa
sloppið út af búunum og
gainiga villtir, en þeim er hald
ið mjög niðri, svo villiminkur
hetfur aldrei orðið það vanda
mál, sem mér gkilst að hann
sé hér á landi.
VERÐHÆKKUN
Þegar Mundell var inntur
etftir verðlagi á slkinnunum
svaraði hann:
— Fyrir tveimur árum
varð milkil verðlaék'kun á
Breytið til og velfið
Sir Walter Raleigh. Hið gamla góða
og rómaða reyktóbak
frá Kentucky.
Það er skynsamlegra að reykja pípu núna. Pípureykingamenn vita að
skynsamlegast er að reykja Sir Walter Raleigh,heimsfrægaf eyk-
tóbakið frá Kentucky í Bandaríkjunum.
Sir Walter Raleigh tóbakið fæst í 7 oz. loftþéttum dósum og £ oz.
loftþéttum og handhægum pokum. Með því móti geymist það ferskt 44% lengur.
Hvernig er Raleigh-reyktóbakió biíið til? Sir Walter Raleigh er sérstök
blanda af 100% úrvals Kentucky tóbaki, vandlega valið svo það gefi
mildan og ljúffengan reyk. Tóbakið er grófskorið, malað en ekki úðað
heldur lagt i lög og bragðbætt; geymt síðan á sérstakan hátt,þangað til
það hefur öðlast hinn rétta mjúka og milda keim.
Hver er saga Raleigh-reyktóbaksins? Frægðarferill Sir Walter
Raleigh. tóbaksins fiófst árið 1884. Árið 1927 hafði það náð
útbreiðslu um alla Ameríku. Það er nú eitt vinsælasta ...
reyktóbakið í Ameríku og er notað í pípur um víða veröld;
frá Argentínu til Damherkur og frá Kongó til. Hong Kong.
Það er því ekki áð undra,áð vandlátir reýkingamerin velji •
Sir Walter Ráleigh.
11 OZ.PÁKKI KR. 38.59 / 7 OZ. DÓS KR. I78.OO
Sir Walter Raleigh,
ReyktóbakiS heimslræga frá Kenftucky, U.S. A«
attu og þjálfunar -
kaupendahópurinn að milkl'Uim
mun. Þegar svo eftirspurnin
náði efcki að fullnægja fram-
boðiniu steig verðið, og mark-
aðurinn heíur æ ®íðan verið
miklu stærri en áður, enda
eru loðsikinn mjög í tízku.
Þ%ð er einn misrikilningur,
sem ég hef orðið rxoklkuð var
við í samtöluim míniuim við
íslendinga. Hann er sá, að
minkaeldi sé vís gróðavegur.
' Því er svo farið um minlka-
eldið, siem og annan landbún
Rœtt við C.L.B. Mundell trá Skotlandi um
hugsanlegt minkaeldi á íslandi
HÉR á landi hefur dvalizt að
undanförnu G. L. B. Mundell,
framkvæmdastjóri tveggja
minkabúa á Skotlandi. Mund
•ell hefur átt viðræður við ís-
lenzka áhugamenn um loð-
dýrarækt um hugsanlegt sam-
starf, en fyrirtæki hans hefur
veitt tæknilega aðstoð við
stofnsetningu minkabúa víða
um heim.
Morgunblaðinu gafst kostur
á að ræða við Mundell og sagð
ist honuim .svo frá minkarækt
í Skotlandi:
— Minlkarækt hófst fyrri al-
vöru á Skotlandi eftir síðustu
heimsstyrjöld og er mjög vax
andi atvinnugrein. Minkarnir
eru einlkum aldir á firiki, kjöt
úrgangi, kornmeti og eggjum,
minlka'skinnum. En þótt ein-
kennilegt megi virðast, varð
þessi lsökkun til þess, þegar
fram liðu stundir, að verðið
hæ'kkaði mjög ört. Á siíðasta
ári var það orðið atfar hag-
stætt. Hið lága verð leiddi
nefnilega tíl þesis, að fleiri
töldu sig hafa efni að kaupa
sér skinn og þanmig stæiklkaði