Morgunblaðið - 14.09.1969, Blaðsíða 10

10
MORGU’NBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. SEPT. 196-9
Ekkert utanbæjarfélaganna á
jafn samfelldan og glæstan fer-
il á knattspyrmileikvanginium og
Abuimesinigar. Skagirun hiefur oirð
ið einkar frjósamur akur fyrir
knattsipyrnuíþróttina: þar hafa
mairgar fræguistu knattispyrmu-
hetjur okkar sparkað knetti í
fyrsta skipti og hlotið uppeldi
sitt. íþróttabandalag Akraness
hefur þegar átt sína gullöld,
lifað af öldulægðina, sem oftast
fylgir í kjölfarið, og endurreism
in er hafin — allt hefur þetta
gerzt á ótrúlega skömmum tíma.
ÍA hóf feril sinn í meistara-
flokki árilð 1946 liömgu áður en
deildaskiptingin varð til, og eft-
ir aðeins fimm ár var Akranes
orðlið stórveldi á sviðd knatt-
spyrnunnar, og rúman áratug
samfleytt var liðið í fremstu
víglínu. Þá léku með liðinu kapp
ar eins og Ríkharður Jónsson,
Þórður Þórðarson, Þórður Jóns-
son, Donni, Sveiran Teitsson,
Helgi Damíelsson, Guðjón Finn-
bogason, og þannig mætti lengi
telja. „Á þessu tímabili áttum
við átta memn í landsliði", segir
Ríkarður," sem samtals voru
með 150 landsleiki að baki. Ekki
nóg með það, helduir áttum við
á þessum árum mjög snjalla leik
menn, sem urðu að láta sér nægja
að sitja á varamannabekk í
mörg ár, en svo þegar þeir gengu
inn í liðdð með tíð og tíma, fóru
margir þeirra bednt inn í lands-
liðið.“
Eins og jafnan vill verða elt-
ust þessir kappar, og drógu sig
í hlé hver á fætur öðrum, unz
að því kom að liðið samamstóð
mest megnis af ungum og reynslu
litlum leikmönnum, auk nokk-
urra eldri sem máttu muna fífil
ainn feguiri. Félagið féll niður í
aðra deild og lék þar síðasta
leilktíimabil, en sigraði þá deild-
ina með yfirburðum talsverðum,
og er nú komið í baráttuna um
íslandsmeistaratitilinn á nýjan
ledk. Lengst af var ÍA í forustu-
sætinu og þótti líklegur hafd bik
arsins, en liðinu hefur gengið
illa í síðustu leikjum, og vonir-
nar því helduæ famar að dofna
Akuimiesingar þuirfa þó vart
að kvíða, þó að bikardnn lendi
ekki upp á Skaga í þetta sinn,
Akumesingar í sókn.
því vafamál er, hvort nokkuð fé-
lag í 1. deildinnd eigi eins upp-
rennandi leikmönnum á að skipa
Þar er að finna kornunga leik-
menn, sem líklegir eru til að
gera garðinn frægan að nýju —
leikmenn eins og Matthías Hall-
grímsson, Guðjón Guðmuindsson
Jón Alfreðsson, Harald Sturlaugs
son, Andrés Þórðarson, og lengi
mætti telja enn. „Nei, ég er alls
ókvíðinn fyrir framtíðinni“, seg
ir Ríkharður, þjálfari piltanna.
„Liðið okkar er hið yngsta í
deildinni: yngstu leikmennimir
17 ára en hinn elztd 24 ára, og
meðalaldurinn eitthvað um 19
ár. Þetta er árangur endurnýj-
unar, sem staðið hefur yfir frá
því 1965. Þá varð stærsta stökk-
ið. Sjö menn sem lengi höfðu
verði afcráðaindi í liðiinu,
gengu þá út úr liðinu, og við
þurftum að fylla skörðin, smám
saman með umgum mönnum."
Við spyrjum Ríkharð áhts á
þessu íslandsmótd, sem nú er að
ljúba og liðunum í fyrstu deild.
„Mér hefur fundizt styrkleika
muinurinn á liðunum núna óvenju
lítill", segir Ríkharður, og segir
jafnframt að hann hafi ekki átt
von á Reykjavíkurfélögunum
sterkari en þau reyndust. „Vetr
aræfingar eru alls ekki nýtt fyr
irbæri hjá okkur til dæmis. Við
byrjum útiæfingar af fullum
krafti strax 2. janúar og æfum
óslitið fram á vor, að leikir
Framhald á bls. 18
Skúli Ágútsson Í.B.A. sækir að marki Fram.
Knattspyrmuunmendur á Akur
eyri eiga sér langþráðan draum,
og hann er að fá íslandsbikar-
inn í sína vörzlu. Þó að talisvert
sé uim liðdð frá því að Akur-
eyringar tóbu fyrst þátt í ís-
landsmeistaramóti, þó hefur sá
draumur ekki orðið að veru-
leika og nú þegar er ljóst, að
þeir mega enn bíða eitt keppn
istímabilið til. Núverandi Akur-
eyrarlið kom upp í fyrstu deild
að nýju fyrir fjórum árum, leik
memnimir hafa lagt hart að sér
allt frá því að láta þennan draum
rætast, en áramgurslaust, þó að
stundum hafi einungis herzlu-
muninn vantað á. Sérstaklega
voru þeir nærri því að ná þessu
miarki í hitteðfyrra. Liðið tap-
aði þremur fyrstu leikjum móts-
ins, en léku næst sex leiki án
taps. Það dugði þó ekki, og var
þá um það talað, að sennilega
hefði liðið tapað þremur fyrstu
leikjunum og þar með mótinu,
vegna þess hve seint það gat
hafið æfingar af völdum óhag-
stæðrar veðráttu. í fyrra byrj-
uðu Akureyringar hiins vegar
betur en árið á undan, en gekk
ver þegar fram í sótti. Nú í sum-
ar hafa Akureyringar búið við
góðar knattspyrnuaðstæður:
veðrátta hefur verið þeim eink-
ar hagstæð til kmattspyrnuiðk-
ana og völlur þeirra hinn bezti,
sem völ er á hérlendis um þesis-
ar mundir, þegar Laugardalsvöll
urinn líkist fremur kartöflu-
garðd en knattspyrnuvelli. En í
Björn V. Sigurpálsson
skrifar um
knattspyrnu
UTAN-
BÆJAR-
ÍSLANDSMÓTIÐ í knatt-
spyrnu hefur orðið jafnara
og tvísýnna en oftast áður. í
upphafi þess áttu flestir
knattspyrnuunnendur von á
því að sjá Reykjavíkurfélög-
in — KR, Val og Fram — í
baráttunni um titilinn, og
byggðist þessi trú manna á
því, að þau höfðu háð reglu-
lega æfingaleiki við landslið-
ið, og margir leikmenna
þeirra æft með landsliðinu
allan veturinn, og áttu því að
vera í mjög góðri æfingu, er
til íslandsmótsins kom. Þetta
fór þó á annan veg. Ekki var
langt liðið á mótið, þegar ljóst
var, að Reykjavíkurfélögin
stóðu utanbæjarfélögunum
engu framar að getu og styrk
leika.
Allir geta verið sammála um,
að sjaldan hafa liðin í 1. deild
verið eins jöfn. Keflvikingar
hafa komdð mest á óvart, því
að þeir lébu um botnisætið í
fyrra, en eru nú sem stendur í
fyrsta seeti, og þurfa aðeins 1
stig í tveimur leikjum til að
tryggjia sig í úrslit. Akranesdng
ar nýliðamir í 1. deild, hafa
einnig komið sterkir til leiks,
náðu skínandi lei'kjum framan af
mótiniu, en í síðari umferðinn
hefur mjög sigið á ógæfuíhliðina.
Þó eiga þeir enn möguledika á
meistaratitli. Vestmannaeyingar
— bikarmeistararnir frá í fyrra
— hafa einnig möguleika á tilt-
inum, þegar þetta er ritað, ef
þeir sigra í báðum leikjunum,
sem eftir eru. Raunar er til sá
fræðilegi möguleiki að fimm lið
1
útileikjum sdnum við Reykjavík-
urfélögin hafa Akureyringar
kynnzt sunnlenzkum aðsrtæðum,
ankað Aoiriima á LauigairdaLsvell-
inum og vaðið pollana á Mela-
velld: tapað fyrir Val í fyrra til
fellinu en fyrir KR í hinu síð-
ara. „Við trúðum því raunar
ekki , þegar við hlupum út á
Lauigardalsvöllinn, að það ætti
að leika á honum í þessu ásig-
komulagi: rétt nýkomnir úr 15
stiga sólskinsveðri fyrir norðan"
sagði Skúli Ágústsson, reynd-
asti leikmaður AkureyrELrliðsins
ed'bir leikinn við Val.
Aðstæðumar hér fyrir sunn-
an hafa vafalaust haft einhver
áhrif á ledk liðsdns í þessum
tveimur leikjum, en vart ráðið
úrslitum. Bæði þjálfari liðsins,
Eimar Helgason, og Skúli eru
sammála um, að liðið sé ekki
edns sterkt nú í sumar og áður.
„Ólánið hefur elt okkur núna“
segir Einar. „Sex eða sjö menn,
sem léku með liðimu í fyrra og
hitteðfyrra hafa ekki getað leik
ið með meiri partimn af mótinu
núna vegna meiðsla eða veik-
inda. Steingrímur Björnsson hef
ur verið frá núna lengi vegna
fótbrots, Kári Ámason er rétt
að byrja aftur að leika með okk
ur eftir meiðsli í hné, og Aðal-
steinn Sigurgeirsson, sem ég
mundi álíta einn sterkasta bak-
vörð hérlendis var nýlega lagð-
ur í sjúkra’hús vegna botnlanga
skurðair. Við höfum fyllt í skörð
in með ungum mönnum, sem öðl-
ast þama leikreymslu og lær-
dóm, og það er auðvitað kost-
ur. Við eigum sterka yngri
fLokka, þannig að ég er alls
Framhald á bls. 18
LIÐIN
*
A
UPP-
LEIÐ
FYRSTU
DEILDAR-
LIÐIN
JAFNARI
EN OFTAST
ÁÐUR
Reykjavíkurfélögin
veikari en menn
áttu von á eftir
landsliðsæfingarnar
í vetur
verði efst og jöfn með 13 stig,
þ.e. ef Keflvíkingar tapa báðum
leikjumuim, sem eftir eru, en lið-
in eru utainbæjarliðin þrjú, sem
áður eru nefnd, og svo KR og
Valur. Fram og Akureyr eru
þegar vonlaus um að geta bland
að sér í baráttuna.
Því er ekki að leyna, að geta
og styrkleilki utanbæjarliðanna í
þessu mótd hefur komið nokkuð
á óvairt. Reykvískir knattspyrnu
unnendur velta því óneitanlega
fyrir sér, hvaða ástæður liggi að
baki þeirri staðreynd, að fé-
lögin þeinra skyldu bregðast svo
þeim vonum, sem bundnar voru
við þau í upphafi. Suimir spyrja:
Höfðu larudsliðisæfinigiairnar eikk-
ert að segja fyrir Reykjavikur-
féliögim eða höfðu þær kainnsiki
öfug áhrif, þannig að framrni-
stöðu félaganna þriggja megi
rekja til leikþreytu og áhuga-
leysis? Eða em utanbæjarfélög-
in stöðugt að vaxa að styrk-
leika meðan Reykjavíkurfélögin
standa í sbað?
Mörg sjónarmið eru upp varð
andi þessar spurnngar, og þesis
er ekki að vænta, að eitt svar
gefi neina tæmandi skýringu.
Þó var fróðlegt að heyra skýr-
ingar nokkurra þjálfaira og leik
manna utanbæjarliðanna, sem
Morguniblaðið sneri sér til í því
skyni að kynna þess félög og
heyra álit þeirra á íslandsmóti
því, sem nú er senn að ljúka.
Flestum kom viðtalendum okk-
ar saman um, að þer hefðu átt
von á Reykjavíburfélögunum
sterkar, og þá sérstaklega KR-
ingunum, vegna þess hversu góð
an undirbúning þau höfðu feng-
ið um veturinn, en núna töldu
sumir þeirra, að vetraræfingar-
nar hefðu jafnvel haft öfugverk
andi áhrif á leikmenm. Til að
mynda sagði Skúli ÁgústssO'n,
ei-n styrkasta stoð Abureyrar-
liðsins um 10 ára skeið: „Þegar
við Akureyringar lékum vð
landsliðð í vor varð ég greini-
lega var við áhugaleysi og jafn-
vel leikþreytu hjá strákunum í
landsliðinu. Ég tel þetta ofur