Morgunblaðið - 02.11.1976, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. NÓVEMBER 1976 39
„Held að þetta sé leið
tíl að gera góða bók”
Þýzkir aðilar hyggjast gefa út bók um
ísland fyrir erlenda ferðamenn
ÞÝZKA fyrirtækið Intortour hefur
nú f hyggju að gefa út upplýsinga-
bækling um ísland fyrir erlenda
ferðamenn Af þessu tilefni er nú
staddur hér á landi fulltrúi þeirra,
Herbert Czoschke en hann hefur
oftsinnis komið til íslands áður.
Morgunblaðið hitti Herbert að
máli og spurði hann um þessa
fyrirætlun.
„Við höfum gefið út svipaða
bæklinga um Finnland, Sviþjóð,
Noreg og Danmörku," sagði hann,
„og hefur það gefizt vel. Við
byrjuðum á þessu fyrir þremur
árum og nú er svo komið að
Finnair vill t.d. fá 60.000 eintök
af bæklingnum um Finnland,
þannig að það bendir til að þetta
Ifki vel.
Það sem mér finnst rangt við
aðferðir Íslendinga i þessum efn-
um er að þeir gefa út fjöldan allan
af ólíkum bæklingum, sem er
mjög óaðg'engilegt fyrir útlend-
inga, auk þess sem kostnaðurinn
við slikt er mun meiri en ella.
Okkar hugmynd er að gefa út
bækling þar sem er að finna allar
helztu upplýsingar um viðkomandi
land fyrir hinn venjulega ferða-
mann. í bæklingnum verða aug-
lýsingar. sem koma til með að
borga allan kostnað við bókina. Ég
held að þetta sé leið til að gera
góða bók, auk þess sem fyrirtæki
okkar hefur mikla reynslu i að
gera slika bæklinga fyrir Þjóð-
verja. Hins vegar er vilji fyrir þvi
af okkar hálfu að hafa samstarf
við islenzka aðila, sem starfa að
ferðamélum."
— I hve mörgum eintökum
verður bæklingurinn prentaður og
hvar verður honum dreift?
„Varðandi upplagið er ætlunin
að það verði 50.000 eintök í byrj-
un, en siðan verður það aukið til
Þjóðverjinn Herbert Czoschke. Það
eru einmitt bæklingar svipaðir þeim.
sem sjást á myndinni, sem Herbert
telur „óaðgengilega og of kostnaðar-
sama
Ljósm Mbl. Friðþjófur.
muna Bæklingnum verður dreift i
öllum helztu þýzkumælandi lönd-
um Evrópu, þ.e.a.s. Þýzkalandi.
Sviss, Austurriki og Hollandi,
þannig að það er augljóst að
50.000 eintök gera ekki mikið
fyrir allar þær milljónir. sem búa i
þessum löndum. En þetta er lika
aðeins byrjunin. Bæklingurinn
mun verða ókeypis fyrir ferða-
menn þvi við gerum ráð fyrir að
auglýsingar borgi allan kostnað
við hann. Nú fær ferðamaðurinn
lika bæklinginn m'eð upplýsingum
um land og þjóð áður en hann fer
til viðkomandi lands, þannig að
hann ætti að geta kynnt sér ýmis-
legt varðandi landið áður, í stað
þess að venjulega fær ferða-
maðurinn enga bæklinga fyrr en
hann er kominn til landsins. Ég
held einmitt að það sé nauðsyn-
legt fyrir ferðamenn að geta áttað
sig á aðstæðum og sett sig i spor
þeirrar þjóðar, sem þeir eru að
heimsækja hverju sinni. til að geta
virkilega notið ferðarinnar. Margir
Þjóðverjar skilja t.d. ekki Skandi-
nava og þess vegna verður að
kynna þeim þessi lönd og halda
uppi áróðri."
— Hvað er það, sem Þjóðverjar
sækjast helzt eftir i sumarleyfum
sinum?
„Það er dálitið erfitt að segja
um það. en hitt er vist að ef
Þjóðverjar fá það sem þeir vilja.
eru þeir reiðubúnir til að borga
næstum hvað sem er. Ég held að
fólk þarfnist þess nú að hverfa
aftur til náttúrunnar og i þvi sam-
bandi er island draumaland, þar
sem allt er svo hreint og tært. Það
er hins vegar áberandi að ungt
fólk vill ekki ferðast dýrt eða búa
á einhverjum lúxus-hótelum. Það
vill heldur nota peningana til að
skemmta sér og njóta lífsins og
það er algjört skilyrði hjá ungu
fólki, sem ferðast, að komast i
kynni við fólkið, sem byggir landið
og fá að sjá hvernig það raunveru-
lega lifir."
— Að lokum, Herbert. Hvenær
kemur bæklingurinn út?
„Við gerum okkur vonir um að
hægt verði að koma bæklingnum
á markað i byrjun april. Það er
mjög góður timi, þvi þá er ferða-
mannatiminn að ganga i garð og
allir að fara að skipuleggja sumar-
leyfi sin."
konu hans Þórunnar Halldórs-
dóttur.
Þegar Helgi var 5 ára missti
hann móður sína og var þá tekinn
í fóstur til prestshjónanna í
Grindavík, séra Brynjólfs
Gunnarssonar og frú Helgu
Ketilsdóttur. Þar ólst hann upp til
13 ára aldurs, en flyst þá með
föður sínum og seinni konu hans
til Hafnarfjarðar. Fyrsta veturinn
sem Helgi var I H:fnarfirði,
stundaði hann nám í Flensborgar-
skóla, en árið 1905 ræðst hann til
Jóhannesar Reykdal og hjá
honum lærir hann trésmíðaiðn.
Jóhannes Reykdal var þá að
byggja upp verksmiðju slna við
Hafnarfjarðarlæk og einn af
starfsmönnum hans var eldri
bróðir Helga, ögmundur. Þeir
bræður Helgi og ögmundur voru
því virkir þátttakendur I þvi
merka brautryðjendastarfi sem
Jóhannes Reykdal var að vinna er
hann virkjaði Hafnarfjarðarlæk
sem aflgjafa fyrir trésmíðaverk-
stæði sitt og síðar, eða árið 1907
reisti fyrstu rafstöð á íslandi.
Arið 1911 verða eigendaskipti á
fyrirtækinu og við tekur nýstofn-
að hlutafélag, Dvergur hf. Helgi
gerist þá starfsmaður þess og
síðar hluthafi. Hann starfaði i
Dverg óslitið til ársins 1956, en þá
var heilsu hans þannig háttað að
hann kaus að ráða sinum vinnu-
degi sjálfur og því kom hann sér
upp eigin vinnustofu heima hjá
sér að Austurgötu 45, Ekki slitn-
uðu þó tengslin, því nær daglega
kom hann ýmissa erinda yfir
brúna og hitti vini sína í Dverg.
Helgi var tvikvæntur. Fyrri
konu sinni Kristínu Stefáns-
dóttur, ættaðri úr Njarðvikum,
kvæntist hann 1912. Hún lést
eftir eins árs sambúð af barnsför-
um en barnið sem var sonur lifði.
Hann var skírður Kristinn og ólst
upp hjá móðurfólki sinu suður I
Njarðvíkum. Hann lést árið 1968.
Árið 1918 kvæntist Helgi slðari
síðar konu sinni Þóru Guðrúnu
Kristjánsdótur frá Bigggarði á
Seltjarnarnesi, hinni mestu hæfi-
leika- og dugnaðarkonu, sem
hann mat að verðleikum. Hann
sagði oft, að það hafi verið hans
mestu gæfuspor i láfinu er hann
gekk að eiga Þóru. Hjónaband
þeirra var mjög hamingjusamt.
Þau reistu sér hús að Austurgötu
45 og þar bjuggu þau æ síðan. Þau
eignuðust fjórar dætur. Þær eru:
Þórunn Kristín, giftist Sveini
Þórðarsyni skattstjóra, Kristjana
Pálína læknir gift Finnboga
Guðmundssyni landbókaverði.
Ólafia gift Ragnari Björnssyni
húsgagnabólstrara og Sólrún
Katrln gift Jóni Óskarssyni hús-
gagnabólstrara. Þau hjónin Helgi
og Þóra voru mjög samhent I þvl
að mennta dætur sínar og búa
þær sem best undir llfið og á því
heimili rlkti gagnkvæmt traust
milli foreldra og barna eins og
best verður á kosið. Þessa um-
hyggju fengu þau hjónin rlkulega
endurgoldna þegar ellin fór að
færast yfir þau. Meiri umhyggju-
semi er vart hægt að hugsa sér en
þær dætur sýndu foreldrum
sinum hin slðari árin. Þóra
Guðrún lést 17. jan 1976.
Það var mikið áfall fyrir Helga
að sjá á bak ástkærri eiginkonu
og má segja að hann hafi ekki
borið sitt barr eftir það. Hann
fluttist þá til Ólafiu og Ragnars og
bjó þar slðustu mánuðina sem
hann lifði, og þar lést hann að
morgni 25. október s.l. og hafði þá
aðeins legið rúmfastur I einn dag.
Helgi I Dverg, eins og hann var
oft nefndur, sá Hafnarfjörð vaxa
úr fámennu sjávarplássi til þess
sem nú er orðið. Hann tók virkan
þátt I uppbyggingu bæjarins.
Fyrstu ár sln I Hafnarfirði starf-
aði hann við húsbyggingar og
mörg eru þau hús hér I bænum,
sem hann átti sinn þátt I að reisa.
Seinna vann hann aðallega inni á
verkstæði við smíði á hurðum,
gluggum og ýmsu fleiru til húsa.
Um langt árabal hafði Dvergur hf.
einnig á boðstólum likkistur og
kom það aðallega I hlut Helga að
smlða þær.
Helgi var harðduglegur maður
við vinnu og ósérhlífinn. Var al-
veg sama að hverju hann gekk,
allt lék I höndunum á honum,
hvort sem um var að ræða grófa
vinnu við húsasmiði eða fina við
húsgögn. Allt fórst honum jafn
vel úr hendi. Síðustu árin sem
hann lifði smíðaði hann kominn á
níræðisaldur útskorin borð og
stóla, sem nú prýða heimili dætra
hans og vina.
Ég vil að leiðarlokum þakka
Helga Ólafssyni fyrir langan og
giftudrjúgan starfsdag i þágu
Dvergs hf. og ég veit að ég mæli
fyrir munn allra, sem þar starfa,
er honum er þakkað fyrir langt
samstarf og vináttu.
Dætrum hans og fjölskyldum
þeirra sendi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Blessuð sé minningin um góðan
dreng. Trausti Ö. Lárusson.
Að morgni hins 25. okt. s.l. and-
aðist föðurbróðir minn og vinur
Helgi Ólafsson trésmiður, 85 ára
að aldri. I dag verður hann lagður
til hinstu hvlldar við hlið konu
sinnar Þóru Kristjánsdóttur, sem
andaðist fyrir nokkrum mánuð-
um. I mlnum huga eru nöfnin
Helgi og Þóra eitt — heimili
þeirra á Austurgötu 45, Hafnar-
firði var mér alla tlð kær og frið-
sæll staður, enda gestrisni þeirra
og viðmót sllkt, að hverjum, sem
þar kom, leið vel.
Ég hef sérstaka ástæðu til að
minnast þessara góðu hjóna. I erf-
iðleikum mínum, við missi ást-
vina minna, sýndu þau mér sllka
tryggð og hjálp, að þvi gleymi ég
aldrei.
Blessuð sé minning þeirra
beggja. Ólafur ögmundsson.
nú cr hvcr
síóastur
Sióasta sending á hinu ótrúlega láge
afr*nelisverói vœntanleg innan skamrns
PANTIÐ STRAX ----------- PANTIÐ STRAX
freiðaumboðið Auóbrekku 44-46-Kópavog*
S. 42600