Morgunblaðið - 12.04.1979, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 12. APRlL 1979
Viðtal við
Mapús
Eiríksson
í Mannakorn
texti: Halldór Ingi Andrésson
myntíir: sami
„Brottíör
klukkan
átta”
MAGNÚS Eiríksson, sem áður íyrr var þekktur sem Maggi í Rín,
hefur nú síðustu ár orðið þekktur, fyrst og fremst sem laga- og
textasmiður, og einnig sem gítarleikari og söngvari í hljómsveitinni
Mannakorn. Flest laga hans eru að finna á tveim plötum þeirra sem
komu báðar út hjá Fálkanum árið 1975 og 1977. Þriðja og síðasta
plata þeirra að sinni „BROTTFÖR KLUKKAN ÁTTA“ er væntanleg
rétt eftir páska.
Það hefur lengi staðið til að
Slagbrandur tæki viðtal við
Magnús og þótti þessi viðburður
vel við hæfi. Auk þess að rabba um
plötuna og tengd málefni, birtum
við til hliðar uppkast af „þróunar-
tré“ eða hvað sem við getum kallað
þetta, sem þræðir feril þeirra
tveggja sem drýgstan þátt hafa átt
í Mannakornsplötunum, Magnús
og Baldur.
Formáli að
fyrstu plötunni
„Áður en fyrsta Mannakorns-
platan kom út höfðum við tekið
upp prufuupptöku í stúdíóinu hans
Péturs Steingrímssonar, en það
var á meðan Sævar Hjálmarsson
var á bassanum en ekki Pálmi.
Upphaflega stóð til að Ámundi
Ámundason gæfi þetta efni út á
plötu, en einhvern veginn datt það
upp fyrir og við héldum bara
áfram að safna efni þangað til við
fórum loks inn í átta rása stúdíóið
í Hafnarfirðium. Annars eigum
við þessar upptökur einhvers
staðar ennþá“.
„1974 eða 1975 ætluðum við að
gera þátt fyrir sjónvarpið með
gömlum rokk lögum sem í dag
myndi vera kallaður „grease-
þáttur“ og nokkrum af okkar eigin
laumað inn á milli. Agli Eðvarðs-
syni líkaði vel við frumsamda
efnið og spurði hvort við gætum
ekki verið með meira af því.
Þannig þróaðist það að við
ákváðum að reyna við plötu.
„Tónlistin á fyrstu plötunni var
mikið bland og útkoman nokkuð
óviss. Mannakorn þýðir reyndar
happdrætti og þú veist ekki hvaða
ritningarstaf þú dregur. Manna-
korn átti í fyrstu bara að vera
heitið á plötunni því í raun var
hún engin hljómsveitarplata,
heldur fékk ég til liðs við mig það
fólk sem ég vildi helst vinna með
til að flytja mín lög. Við lékum
meira að segja áfram um skeið
undir nafninu Hljómsveit Pálma
Gunnarssonar á bölluin og Blues
Company hélt líka áfrarn."
„ Vildi reyna að
segja eitthvað einlægt“
„Fyrir aðra plötuna höfðum við
mun rýmri tíma og það varð til
þess að ég fór að leggja meira í
textana heldur en áður, vildi reyna
að segja eitthvað sem var mín
einlæg trú og Tnitt lífsgildi og svo
líka frá skemmtilegum og
athyglisverðum persónum og
atburöum. Á þessum tíma samdi
ég ekkert fyrir aðra.
Annars er ég afskaplega sein-
virkur textasmiður og mér finnst
erfiðara að semja texta en lög. Ég
á ekki gott með að semja undir
pressu og held ég hafi aldrei samið
neitt í stúdíói því það er nóg annað
sem þarf að gera þar.“
Nú orðið sem ég mestmegnis á
píanó þó ég sé lélegur píanisti, er
ég ekki eins bundinn af gömlum
hljómaformum eins og á gítarinn.
En þess má geta að meiri hlutinn
af því sem ég sem er aldrei notað
vegna þess að ég er ekki ánægður
með það.
„Ástæðan fyrir því að Manna-
kornsplötur hljóma ekki alveg eins
og aðrar plötur er líklega sú að við
Bói (Baludur), sem stjórnar upp-
tökunum, þekkjum hljóðfæraleik-
arana og vitum hvað hægt er að
láta þá gera og líka hvað hægt er
að gera með tækjunum. Ég er t.d.
sjálfur búinn að leika á gítar í rúm
15 ár og maður vill koma einhverju
af því sem lærst hefur á framfæri
á plötum."
„Braggablúsinn“ og
„Ég er á leiðinnF
„Þegar ég var í skóla vann ég á
sumrin við að dæla olíu í hús á
meðan slík kynding var upp á sitt
besta fyrir ca. 15—17 árum. Meðai
annars setti ég olíu á braggana r
vesturbænum en út við KR heimili
voru braggar sem kallaðir voru
Kamp Knox, en þar bjó þessi kona
sem textinn fjallar um.“
„Söluplata þarf alltaf að vera
það besta og vandaðasta sem út. ei
gefið. Ef ég hefði vitað að Bruna-
liðsplatan hefði orðið svona vinsæl
hefði ég eytt meiri tíma í textann
á laginu „Ég er á leiðinni". Textinn
átti að vera anti-sjómannstexti,
þeir eru alltaf á leiðinni í landi til
fjölskyldunnar en drulla sér aldrei
til þess að kasta sjópokanum frá
sér. Ég þekki þetta af eigin reynslu
því faðir minn var sjómaður."
Síðasta Mannakornsplatan,
allt er þegar þrennt er
„Þetta er síðasta Mannakorns-
platan, alla vega í bili, allt er
þegar þrennt er.
Ég hefði gaman af að semja
fyrir aðra jafnvel yngra fólk í
bransanum sem er að byrja. Þar
fyrir utan er ég í annarri vinnu og
svo er alltaf einhver lausaspila-
mennska allavega með Blues
Company.
Annars er margt annað sem mig
langar að gera, t.d. rólega partí
plötu með jazz-stemmningu og svo
á ég töluvert magn af lögum sm
eiga ekki erindi á „comm-
ercial“plötur. Þetta er nokkuð
strembið efni sem aldrei mundi
svara kostnaði að leggja í eins
mikla vinnu eins og „Brottförina"
sem tók reyndar um 300 tíma í
stúdíói. Aðallega eru það textarnir
sem eru þungir og skrýtnir þannig
að þeir passa ekki fyrir fjöldann.
En mig langar samt að hljóðrita
þetta svona fyrir mig og kunningj-
ana.
„Brottför klukkan átta“
+ Aldrei of seint fyrir ást +
Þetta er nútíma ástarsaga sem
gengur út á þema fengið að láni
hjá Hannesi Hafstein sem er
svona:
Lífið er dýrt
Dauðinn þess borgun
Drekkum í dag
Og iðrumst á morgun
Pálmi Gunnarsson og Ellen
Kristjánsdóttir syngja lagið sam-
an. Mér hefur alltaf fundist meira
liggja á bak við þessar línur og að
þetta hljóti að vera angi að miklu
meira og stærra verki. Ellen er ein
af þessum fáu ungu sem eru að
komast inn í upptökubransann, en
einn annar er með okkur á þessari
plötu, Eyþór í Tívolí sem leikilr á
píanó. (Karl Sighvatsson leikur á
orgel).
+ Ferjumaðurinn +
Þetta lag fjallar um Karon
ferjumann. Reyndar fjallar öll
platan mjög mikið um lífið og
dauðann. Ellen syngur lagið ein og
tekst prýðilega að gæða það lífi.
Halldór Pálsson leikur á flautu í
laginu en annars leikur hann á
saxófón á plötunni.
+ Gallar +
Heilræðavísur um nútímaþjóð-
félag og hvernig á að sigla þar
milli skers og báru og ná sambandi
viðnáungann.
+ Álfarnir +
Ég samdi þetta lag fyrir nokkuð
löngu og flutti það sjálfur oft einn.
Þetta er mest „akkústiskt" með
þungum takt í stíl þjóðtrúarinnar.
Ég syng þetta lag sjálfur.
+ Gamli Skólinn +
Síðasta lagið á hlið eitt. Þetta
lag er sett í spariföt fyrir krakk-
ana og Pálmi syngur.
+ Einhvers staðar
einhvern tímann aftur +
Þetta er bara lítið sætt lag fyrir
Ellen! Hún hefur nokkuð sæta
rödd. Ég samdi þetta lag sérstak-
laga fyrir hana eftir að ég heyrði í
henni syngja.
+ Graði Rauður +
Þetta er eina erlenda lagið á
plötunni. Bói syngur þessar hesta-
vísur sem sjónvarpið okkar vill
ekki flytja vegna textans sem er á
máli hestamanna. Ógeltur hestur
er kallaður graðhestur o.s.frv.
Bói hefði kannski mátt syngja
meira á plötunni, því hann er
góður söngvari. Lagið var allt
tekið upp í einu: Söngur, bassi,
trommur og kassagítarar í annari
tilraun, sem verður að teljast gott.
+ í f jörunni +
Pálmi syngur þessa
fjörustemmningu. Annars má geta
þess að Pálmi kom ekki inn í
upptökurnar fyrr en í restina og
leikur þess vegna ekkert á bassa á
plötunni. Gamall vinur okkar Jón
Kristinn Cortes sér um bassaleik-
inn.
+ Brottför klukkan átta +
Titillagið sem er einungis spilað.
Upphaflega var texti viö lagið en
bæði var að það var mjög erfitt að
syngja hann og svo hljómaði lagið
betur spilað.
Maður stressar sig kannski of
mikið við að reyna gera texta við
lögin, því mörg þeirra standa alveg
undir sér spiluð.
+ Guðs Blús +
Pálmi syngur þetta lag sem
fjallar um persónulegan guð sem
viðkomandi þykist hafa fundið
þegar hann heldur á vínglasinu og
horfir inn í sjálfan sig„.
HIA
63
„SHEIK YERBOUTI"
FRANK ZAPPA
( CBS/Steinar)
„Sheik Yerbouti“
Frank Zappa
(CBS/Steinar)
FLYTJENDUR:
Frank Zappa: Gítar og söngur /
Adrian Belew: Gítar og söngur /
Tommy Mars: Hljómborö og
söngur / Peter Wolf: Hljómborð/
Patrick O'Hearn: Bassagítar og
söngur / Terry Bozzio: Trommur
og söngur / Ed Mann: Slagverk
og söngur / David Ocker:
Klarinett / Napoleon Murphey
Brock: Söngur / Andre Lewis:
söngur / Randy Thornton: Söngur
/Davey Moire: Söngur.
Húmor, hæðni, tæknibrellur,
gítarsóló og afbakanir hafa veriö
séreinkenni Frank Zappa og tón-
listar hans og texta, alveg frá því er
fyrsta platan kom frá Mothers Of
Invention, „Freak Out“ 1966. Þessi
fyrsta plata Zappa hjá nýju fyrir-
tæki, CBS (hann var áður hjá
Warner Brothers) er engin undan-
tekning frá þeirri reglu og fátt nýtt
er að heyra frá kempunni. Þó held
ég að heppilegra heföi verið að láta
hana vera einfalda þar sem efnið er
nokkuö sundurleitt og marklaust á
köflum. Textarnir eru allir vel
háöskir frá textanum „Flakes" þar
sem hann stælir rödd Bob Dylans
og leggur honum þar með orð í
munn og til „Dancin’ Fool“ og
„Bobby Brown” sem fjalla um
dansklikkunina og homma.
Tónlistin sem Zappa afbakar er
fengin frá Led Zeppelin og 10 C.C
t.d. en ef til vill má segja að þeir
hafi fengið sína tónlist upphaflega
frá Zappa að einhverju leyti líka.
Flest laganna eru af léttara
taginu og öll sungin. Þar á Zappa
sjálfur besta sönginn en Terry
Bozzio, sem nú er reyndar kominn
ú U.K. og Adrian Belew syngja líka
þó nokkuð.
Textaháðið á eflaust vel við
flesta Zappa-aödáendur þar sem
hann byggði upphaflega sínar vin-
sældir frekar á því en sjálfri tónlist-
inni.
Aftur á móti virka gítarsólóin
ekki eins sannfærandi þar sem
Zappa er fremur litlaus og
„automatískur” í sólóum á þessari
plötu.
Sérstaklega koma lögin með
hnyttnustu textunum vel út enda
léttustu lögin eins „Bobby Brown“,
„Dancing Fool” og „Jewish
Princess", en án efa finnst öðrum
sólóin vera við sitt hæfi og enn
aðrir brandararnir.
En hvaö um það þessi plata
Zappa er ekki nema rétt fyrir ofan
meðallag, þar sem Zappa hefur oft
gert betur en þetta.
HIA