Morgunblaðið - 26.07.1980, Side 20

Morgunblaðið - 26.07.1980, Side 20
20 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 26. JÚLÍ1980 Útgefandi Framkvæmdastjóri Ritstjórar Ritstjórnarfulltrúi Fréttastjóri Auglýsingastjóri hf. Árvakur, Reykjavík. Haraldur Sveinsson. Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson. Þorbjörn Guömundsson. Björn Jóhannsson. Baldvin Jónsson. Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, sími 83033. Áskriftargjald 5.000.00 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 250 kr. eintakiö. Alþýðusambandið í herkví Tilmæli Alþýðusambands íslands til Vinnuveitendasam- bandsins, um að hafnar verði að nýju kjaraviðræður þessara aðila, sýna, að innan Alþýðusambandsins hefur komið fram megn andstaða gegn leynibrugginu með Vinnumálasam- bandi samvinnufélaganna. Tilmælin sýna einnig, að enn mega þeir sín nokkurs innan Alþýðusambandsins, sem ekki lúta í einu og öllu skipunum pólitísku ævintýramannanna í forystusveit Alþýðubandalagsins. Engum blöðum er um það að fletta, að í hugum pólitískra valdamanna framsóknar og komma yrði það til að auka mjög veg þeirra og völd, ef þeir gætu komist í þá aðstöðu að fyrirmæli þeirra til SÍS og ASÍ nægðu til að lausn fyndist á átökum um kaupgjaldið. En raunsæi þessara pólitíkusa er ekki mikið, enda hafa þeir á furðulega skömmum tíma einangrast í valdastólum sínum. Þótt Alþýðusambandið hafi reynt að komast úr herkvínni með því að leita eftir því við Vinnuveitendasambandið, að þessir aðilar taki að nýju upp þráðinn þar sem frá var horfið, er þó ekki fullvíst að ekki verði áfram róið á sérmið með SÍS í leit að góðum feng. Aður en lengra er haldið er þó rétt, að þessar tvær fjöldahreyfingar, sem við hátíðleg tækifæri að minnsta kosti guma mjög af nánum tengslum sínum við allan þorra þjóðarinnar, geri mönnum grein fyrir því, hvað fyrir þeim vakir með sérbrölti sínu. Er efnahagur Sambands íslenskra sam- vinnufélaga með þeim hætti, að það geti gengið fram fyrir skjöldu og boðið meiri launahækkanir en fjármálaráðherra, Ragnar Arnalds, hefur til dæmis hreyft í samtölum sínum við BSRB? Hvað leyfir hagur iðnfyrirtækja Sambandsins á Akureyri mikla launahækkun til iðnverkafólks? Telja þeir, sem ábyrgð bera á rekstri Sambandsfrystihúsanna, sér fært að hækka laun starfsmanna sinna? Hvaða tryggingu hefur ASÍ fengið fyrir því, að samningar, sem kynnu að vera gerðir við SÍS, hljóti viðurkenningu annarra vinnuveitenda? Hver er munurinn á því, að ASÍ semji í heild fyrir hluta af félagsmönnum sínum eða sérsambönd innan þess taki upp sérviðræður við atvinnu- rekendur? Svörin við þessum spurningum myndu gefa innsýn í það, hvort það séu fagleg sjónarmið eða pólitísk, sem ráða hjá forsvarsmönnum ASI og SÍS, þegar þeir ræðast við. Eins og eðlilegt er, með hliðsjón af fyrri yfirlýsingum Vinnuveitenda- sambandsins og ummælum ráðamanna Alþýðusambandsins, þegar þeir neituðu frekari samtölum við VSÍ, hefur ekki skapast neinn grundvöllur fyrir frekari viðræður Vinnuveitendasam- bandsins og Alþýðusambandsins á þeim tíma, sem ASÍ og SÍS hafa ræðst við. Beiðni ASÍ um, að það fái tækifæri til að ræða við bæði samtök vinnuveitenda samtímis en þó ekki saman, hefur verið hafnað af Vinnuveitendasambandinu og er sú afstaða rökrétt miðað við málatilbúnaðinn allan. Alþýðusam- bandið er því enn í herkvínni með SÍS. Forsendurnar fyrir því, að ASÍ og SÍS settust til sérviðræðna, voru pólitískar. Þótt enginn aðila vinnumarkaðarins fáist til að viðurkenna það, þarf ekki mikinn pólitískan næmleika til að átta sig á þeirri staðreynd. Með viðræðum þessara aðila voru kjaramálin beinlínis flutt inn á borð ríkisstjórnarinnar, því að þar sitja pólitískir fulltrúar SÍS-valdsins og sjálfskipaðir pólitískir ráðamenn verkalýðsrekenda Alþýðubandalagsins. Afstaða Vinnuveitendasambandsins sýnir, að í þessari stöðu munu kjaramálin verða þar til niðurstaða fæst eða upp úr slitnar. Hvernig ríkisstjórnin hyggst síðan fara með málið er enn óljóst, en skrif Þjóðviljans síðustu daga benda eindregið til þess, að fyrir henni vaki, að nota lagasetningarvald sitt til að hlutast til um skipan kjaramálanna. Aðeins fimmti hluti félagsmanna Alþýðusambands Islands er í starfsmannahópi Sambands íslenskra samvinnufélaga. Með samningum fyrir þennan tiltölulega fámenna hóp ætlar ASÍ að setja fordæmi um niðurstöðu í kjaramálum allra annarra félagsmanna sinna. Greinilegt er, að Vinnuveitendasambandið er alls ekki til þess búið að láta segja sér fyrir verkum með þessum hætti, þannig að ASÍ hefur ekki minnstu tryggingu fyrir því, að samkomulagið við SÍS nái fram að ganga fyrir yfirgnæfandi meirihluta félagsmanna sinna. Hugsanlegir samn- ingar ASI og SÍS yrðu þess vegna gerðir með því hugarfari, að ríkisstjórnin lögfesti þá fyrir alla heildina. Það er engin furða þótt forráðamenn bæði SÍS og ASÍ telji nauðsynlegt að nota hin hátíðlegustu tækifæri til að játa lýðræðinu ást sína. Módelmynd frá árum Þorvaldar í Listaháskólanum í Ósló. Málverk Þorvaldar af Ilalldóri Laxnes Listasafn Háskóla Islands Frumgjöf Ingibjargar Guðmundsdóttur og Sverris Sigurðssonar — Litlar spurnir hafa farið af Listasafni Háskóla íslands og hygg ég, að fæsta hafi grunað, ao slík stofnun væri til. Sjálfur vissi ég það trauðla, en hafði þó haft spurnir af því, að háskólinn festi sér stundum mynd og mynd á listsýningum, en slíkt fór dult. Eðlilega veit ég því næsta fátt um listaverkaeign skólans, en slíkar stofnanir eiga iðulega all- nokkuð af myndlist, enda berast þeim reglulega veglegar gjafir frá velunn- urum sínum lífs og liðnum, og þar á meðal eru myndverk. Svo rétt sé frá hermt, þá hefur fram til þessa árs ekkert verið til, sem ber nafnið Listasafn Háskóla Islands, en hins vegar hefur hug- myndin að því verið í burðarliðnum í nokkur ár. Höfundur hugmyndarinn- ar var Björn Th. Björnsson, listsagn- fræðingur, sem hefur haldið fyrir- lestra innan stofnunarinnar í nokkur ár og gat hér vísað til hliðstæðra stofnana erlendis. Meðal þeirra, er sóttu fyrirlestra Björns veturinn 1977 var Sverrir Sigurðsson, einn af stofn- endum Sjóklæðagerðar íslands og einn af mestu áhugamönnum lands- ins um viðgang myndlistar. Hann hefur um árabil safnað myndum og þá einkum lagt áherzlu á að ná saman góðu heildarsafni verka eftir Þorvald Skúlason, sem hann hefur haft óbilandi trú á og stutt við bakið á um áratugaskeið. Það er ekki að orðlengja þetta frekar, en ofangreind þróun og áframhaldandi viðræður þeirra Sverris og Björns Th. leiddu til þeirrar ákvörðunar Sverris Sigurðs- sonar og konu hans, Ingibjargar Guðmundsdóttur, að gefa háskólan- um stofngjöf að slíku safni. Á fundi með þáverandi háskólarektor, Guð- laugi Þorvaldssyni, og fleiri full- trúum háskólans var við hátíðlega athöfn tilkynnt um gjöfina á heimili gefanda að Sævargörðum 1 hinn 21. maí 1979. Sverri Sigurðssyni farast annars svo orð í veglengri sýningarskrá, er gefin hefur verið út í tilefni sýningar þeirrar á frumgjöfinni í Háskóla 'íslands er nú stendur yfir: „í samráði við dætur okkar, Björgu og Áslaugu, sem sérstaklega hvöttu okkur, ákváð- um við að ráðstafa sem mestu af málverkasafni okkar fyrr en síðar. Þessa ákvörðun lagði ég fyrir Björn Th. Björnsson þennan vetur, sem ég sótti tíma hans, og bað hann að vera okkur ráðhollan í þessu máli. Hann kaðst skyldu hugleiða það. Konumynd eftir Jón Stcfánsso

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.