Morgunblaðið - 11.02.1984, Blaðsíða 25

24
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. FEBRÚAR 1984
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. FEBRÚAR 1984
25

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiösia: Skeifunni 19, sími 83033. Áskrift-
argjald 250 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 20 kr. eintakiö.
Andropov alliir
Frá því að Leonid Brezhnev
lést 10. nóvember 1982 til
dauða eftirmanns hans, Júrí
Andropovs, sem sagt var frá í
gær, hefur engin stefnubreyt-
ing orðið í Sovétríkjunum.
Andropov var ekki sýnilegur
leiðtogi nema til 18. ágúst
1983, síðan hefur hann ekki
sést á almannafæri, þótt lesn-
ar hafi verið frá honum til-
kynningar og ræður og birst
við hann samtöl í Prövdu og
öðrum málgögnum hins alráða
sovéska kommúnistaflokks.
Um tæplega hálfs árs skeið
hefur ráðamaður annars öfl-
ugasta ríkis veraldar verið
sjúkur, dauði hans kemur því
ekki á óvart.
Enginn gat þó efast um að
Júrí Andropov hefði stjórnar-
tauma hins sviplausa alræðis-
ríkis í hendi sér. Þar naut
hann þess hve lengi hann
stjórnaði hinni illræmdu ör-
yggis- og ógnarlögreglu, KGB.
Sá sem komist hefur til æðstu
metorða í þeim armi sovéska
valdakerfisins er fljótur að
sölsa undir sig stjórn á öðrum
sviðum í Sovétríkjunum. Á
ótrúlega skömmum tíma
komst Andropov í sömu valda-
stöðu og Brezhnev náði ekki
fyrr en hann hafði verið
flokksleiðtogi í 13 ár.
Þegar Leonid Brezhnev and-
aðist beindist athygli manna
að sambandi stjórnmálafor-
ystunnar við herinn. Andro-
pov varð í maí 1983 formaður
varnarmálaráðs Sovétríkj-
anna og eftir að hann hvarf úr
augsýn hafa foringjar í hern-
um oft komið fram til að skýra
stefnu og afstöðu sovéskra
stjórnvalda. Talið er líklegt að
Dimitri Ustinov (75 ára),
varnarmálaráðherra, hafi haft
tögl og hagldir innan stjórn-
málanefndarinnar sem fer
með æðstu stjórn Sovétríkj-
anna undir leiðsögn og forystu
flokksleiðtogans. Er ekki vafi
á því að herinn mun ráða því
með KGB og flokknum hver
verður eftirmaður Andropovs.
Ræður og orðsendingar
Andropovs um innanríkismál
þóttu bera það með sér að
hann vildi koma á umbótum í
efnahagslífinu, auka aga á
vinnustöðum og uppræta spill-
ingu. Ekki er sýnilegt að hon-
um hafi orðið mikið ágengt á
þessum sviðum. Undir stjórn
Andropovs hefur hugmynda-
fræði verið hampað meira en
áður og andspyrna stjórnvalda
gegn vestrænum menningar-
áhrifum hefur magnast. Tekið
hefur verið hart á öllu andófi
hvort heldur það á rætur að
rekja til stjórnmála, trúar-
bragða eða þjóðernis. Ómann-
úðlegum refsingum er beitt af
meiri hörku en áður eins og til
dæmis hefur best sannast á
verri meðferð á Andrei Sakh-
arov, útlaganum í Gorki.
í tíð Andropovs hafa sovésk-
ar hótanir í garð vestrænna
þjóða magnast. Áróðursvél
Kremlverja hefur alið á því að
kjarnorkustríð sé á næsta leiti
nema Vesturlönd afvopnist
einhliða og Vestur-Evrópu-
þjóðirnar rjúfi varnarsam-
starfið við Bandaríkin. Sovét-
menn hafa slitið öllum viðræð-
um um kjarnorkuafvopnun
eftir að þeir biðu mikinn
hnekki undir lok síðasta árs í
„friðarsókninni" á Vesturlönd-
um. Á stjórnartíma Androp-
ovs hafa soveskir hermenn
háð blóðugt stríð gegn Afgön-
um og lagt Víetnömum og
Kúbumönnum lið í undirróðri
við landamæri Kína annars
vegar og Bandaríkjanna hins
vegar. Sovétmenn hafa leitast
við að færa sér ófriðarbálið í
Mið-Austurlöndum í nyt.
Kremlverjar hafa brugðist
seint og ilía við nýjustu hug-
myndum Bandaríkjastjórnar
um viðræður milli risaveld-
anna.
Langvinnt heilsuleysi Júri
Andropovs hefur tafið við-
brögð sovéskra stjórnvalda út
á við og skapað tómarúm í
æðsta embættinu heima fyrir.
Ekki er vafi á því að fyrir
löngu hafa Kremlverjar skip-
að sér í fylkingar vegna átaka
um eftirmann Andropovs. Ef
„ungu“ mennirnir í flokksfor-
ystunni hafa getað gert út um
það sín á milli hver þeirra eigi
að taka við er líklegt að eftir-
maðurinn verði annað hvort
Grigori Romanov (61 árs) eða
Mikhail Gorbachev (52 ára) en
hinum fyrrnefnda var falið að
flytja hátíðarræðu í Kreml á
byltingarafmælinu í nóvem-
ber, sá síðarnefndi hefur sterk
ítök í flokknum í Moskvu. Það
yrði til marks um að barátt-
unni um stjórn ríkisins eftir
dauða Brezhnevs hefði í raun
ekki lokið með valdatöku
Andropovs ef Konstantín
Ghernenko (72 ára) skjólstæð-
ingi Brezhnevs yrði falin
æðstu völd og yrði Dimitri
Ustinov (75 ára) flokksritari
væri það í senn staðfesting á
úrslitaáhrifum hersins og til
marks um áframhaldandi
valdastreitu.
Öryggislögregluforinginn
sem varð flokksleiðtogi og for-
seti Sovétríkjanna er látinn,
69 ára að aldri. Hann skilur
ekki eftir sig nein markverð
spor sem leiðtogi en snurðu-
laus valdataka hans sýndi að
stjórn á óhæfuverkum heima
og að heiman er síður en svo
hindrun á sovésku frama-
brautinni. Andropov sannaði
að nú er öldin önnur í Sovét-
ríkjunum en fyrir 30 árum eft-
ir dauða Stalíns þegar Bería,
lögreglustjóri hans og innan-
ríkisráðherra, var skotinn til
að koma í veg fyrir að hann
tæki við ógnarstjórn hins víð-
lenda heimsveldis.
m Æ HrkA 'ii
I
¥ S
Björgunarsveitarmenn, kafarar og aðrir starfsmenn Landhelgisgæzlunnar á slysstað við Grundartanga í gær.
Morgunbladið/ Kristján Einarsson.
Þorvaldur Axelsson, stýrimaður hjá Landhelgisgæslunni:
Áttum í erfiðleikum vegna
lítils skyggnis og fríholta
sem köstuðust til í öldunni
„ÞAÐ VAR hringt upp á Gæsluflug-
völl rúmlega 12.00 og beðið um að
þyrla flygi yfir svæðið við Grundar-
tanga til að leita að horfnum skip-
verjum af einum Fossanna. Mér var
tilkynnt að ég ætti að fara í leitina
ásamt Benóný Ásgrímssyhi, þyrlu-
flugmanni og Hjalta Sæmundssyni.
Það var Ijóst að a.m.k. 4 tímar voru
liðnir frá slysinu og því líklegt að
ekki yrði leitað að lifandi mönnum,“
sagði Þorvaldur Axelsson, stýrimað-
ur hjá Landhelgisgæslunni í samtali
við Mbl., en hann var einn þeirra
kafara sem þátt tóku í leitinni.
„Þegar á staðinn kom hittum
við kafara frá Akranesi, þraut-
reynda, og í fyrstu atrennu köfuð-
um við þrír aftur með skipinu og
út með bryggjuþilinu, ég, Hjalti og
annar Akurnesingurinn. Við fund-
um ekkert í þeirri ferð, en könnuð-
um leiðina. Við áttum f erfiðleik-
um vegna mjög lítils skyggnis og
stór járnbent fríholt sem voru á
milli skips og bryggju köstuðust
til í öldunni, þannig að hver sem
fyrir þeim hefði orðið hefði ekki
mátt við meiru. í fyrstu ferðinni
varð ég nánast loftlaus og Hjalti
lenti einnig í erfiðleikum og varð
hann að halda sér í snúru sem lá
frá bryggjunni í sjóinn á milli frí-
holtanna og sýndi þar fádæma
dugnað, en hann var síðan dreginn
upp. Næst fórum við annar Ak-
urnesingurinn niður og svipuð-
umst um, en skyggni var afar lé-
legt, um einn og hálfur metri.
Fljótlega fundum við lík eins
skipverjans og síðan annað, og
festum bau í línu sem lá niður í
sjóinn. Á meðan á þessu stóð mis-
sti ég blýbeltið sem ég var með og
varð ég að synda niður með
bryggjunni og koma mér upp, en
Þorvaldur Axelsson
forðast fríholtin. Mikill súgur var
þarna niðri og erfitt að athafna
sig, en ég var síðan hífður upp f
spotta með aðstoð Akurnesings-
ins,“ sagði Þorvaldur.
„Þegar við vorum búnir að gera
okkur klára á ný fórum við niður
allir fjórir, en þegar niður var
komið fraus í köfunarlunga ann-
ars Akurnesingsins og fylgdi
Hjalti honum upp. Við hinir héld-
um síðan áfram leitinni og fund-
um fljótlega lík hinna skipverj-
anna tveggja innundir skipinu.
Líkin fjögur voru öll á svipuðum
slóðum, þó mislangt innundir
skipinu. Það sem næst var bryggj-
unni var um það bil við skipshlið,
hið næsta var um tvo metra inn-
undir skipinu, hið þriðja var 5—6
metrum innar og það sfðasta var
enn lengra undir skipinu," sagði
Þorvaldur Axelsson að lokum.
Loftmynd af bryggjunni á Grundartanga og verksmiðjunni. Björgunarbáturinn Gísli J. Johnsen er kominn á vettvang.
Morgunblaðift/ Friðþjófur.
Verður sennilega aldrei
ljóst hvað kom fyrir
segir Trausti Pétursson, 2. vélstjóri
„VIÐ fórum í land um miðnættið í
gærkveldi, en þá var ekki sérstak-
lega slæmt veður, en strekkings-
vindur,“ sagði Trausti Pétursson, 2.
vélstjóri á ms. Fjallfossi, í samtali
við Mbl. í gær, en hann var einn
þriggja skipverja sem fór til Reykja-
víkur í fyrrakvöld, nokkrum tímum
áður en skipverjarnir fjórir fórust í
höfninni á Grundartanga.
„Við vorum átta á skipinu, en
auk mín fóru í bæinn matsveinn
og háseti. Hinir skipverjarnir
voru ekki farnir að sofa þegar við
fórum og allt virtist eðlilegt. Við
fórum síðan til Reykjavíkur og
gistum þar, en ég frétti ekki hvað
hefði gerst fyrr en um eitt leytið
um borð í Akraborginni," sagði
Trausti.
„Það verður sennilega aldrei
ljóst hvað kom fyrir, en ég vil taka
fram að skipstjórinn var ákaflega
gætinn maður og hann fór mjög
vel með skipið," sagði Trausti Pét-
ursson.
Fiskverðið
Samkomulag um verðhlutföll
Yfírnefnd Verðlagsráðs sjávarútvegsins ákvað á fundi
sínum í gær nýtt fískverð fyrir tímabilið 1. febrúar til 31. maí
1984. Ákvörðunin felur í sér 4% meðalhækkun frá því verði, sem gilt
hefur. Nokkrar breytingar voru gerðar á verðhlutlollum, einkum
þær að meiri munur er gerður en áður á verði á fiski í hæsta
gæðaflokki og verði á lakari fiski. Þá var verð fyrir slægðan físk
miöað við óslægðan hækkað nokkuð. Ýsu- og steinbítsverð var
hækkað nokkru meira en annað fiskverð. Loks var sérstök
uppbót á ufsa- og karfaverð úr verðjöfnunardeild
Aflatryggingasjóðs lækkuð nokkuð, en í staðinn kemur
verðuppbót á annan físk.
Samkomulag varð í nefndinni um framangreindar breytingar á
verðhlutföllum, en ákvörðun um 4% meðalhækkun var
tekin af oddamanni og fulltrúum kaupenda í nefndinni gegn
atkvæðum fulltrúa seljenda.
í nefndinni áttu sæti: Jón Sigurðsson, forstjóri Þjóðhagsstofnunar,
sem var oddamaður nefndarinnar, Eyjólfur ísfeld
Eyjólfsson og Friðrik Pálsson af hálfu kaupenda og Kristján
Ragnarsson og Óskar Vigfússon af hálfu seljenda. Nefndarmenn létu
bóka greinargerðir með atkvæði sínu, sem fylgja hér með:
Almennar reglur
sem ekki taka til
öfganna
— segir sjávarútvegs-
ráðherra um aðgerðir
ríkisstjórnarinnar
vegna stöðu sjávarút-
vegsins
„VIÐ HÖFUM verið að því að undan-
förnu að finna leiðir til að lengja lán
útgerðarinnar og létta greiðslubyrði
hennar með almennum hætti. Gert er
ráð fyrir því í þessum hugmyndum að
allir fái lengingu lánstíma, að minnsta
kosti eitt ár, en síðan verði lengingin
meiri eftir því sem lánin eru hærra
hlutfall af vátryggingarupphæð við-
komandi skips. Þannig gæti skip, sem
skuldar allt að 90 hundruðustu af vá-
tryggingarverðmæti fengið lengingu
lána þannig að þau greiddust á 25
árum,“ sagði Halldór Ásgrímsson,
sjávarútvegsráðherra, er Morgunblað-
ið innti hann nánari skýringa á
skuldbreytingum útgerðarinnar.
„Það má einnig geta þessf að ef
minni skuttogararnir eru teknir, er
greiðslubyrði af stofnlánum á árinu
1984 liðlega 600 milljónir í heild, en
með því að lengja lánin og jafna
greiðslubyrðina yfir eftirstöðvar
lánstímans, gæti greiðslubyrðin
lækkað um tæpar 300 milljónir.
Vandinn er fyrst og fremst sá að
það er svo mikill hluti skuldanna,
sem greiðist á næstu árum og miðað
við það að okkur takist að stöðva
stækkun flotans er þetta nauðsyn-
leg aðgerð til þess að tryggja
greiðsluafkomu flotans á næstu ár-
um.
Það á að sjálfsögðu eftir að vinna
mikið í þessu máli og hér erum við
búnir að leggja fram grófar hug-
myndir í þeirri von, að það verði
hægt að vinna eftir þeim af stofn-
lánasjóðum og bönkum og við höf-
um átt viðræður við þessa aðila og
hugmyndum verið vel tekið. Van-
skilaskuldir útgerðarinnar eru nú
áætlaðar um 1.600 milljónir, en þeg-
ar litið er á greiðsluafkomu útgerð-
arinnar á þessu ári, hefur til
greiðslu, samkvæmt áætlunum
Þjóðhagsstofnunar, nái stofnlána-
breytingin fram að ganga yrði árs-
greiðslan milli 500 og 600 milljónir
af stofnlánum og tækist að breyta
öðrum vanskilaskuldum í lengri lán,
þá yrði samkvæmt grófum hug-
myndum ársgreiðsla þeirra 100 til
200 milljónir. Þrátt fyrir þetta verð-
ur greiðsluafkoma útgerðarinnar
enn neikvæð um tæplega 1 af
hundraði þannig að það er ekki þar
með sagt að útgerðin ráði við þetta,
en þessar hugmyndir eru við það
miðaðar. Þess ber þó að geta, að
inni í þessu dæmi er greiðsluhalli
skuldugustu skipanna, sem ekki
verður leystur með þessum aðgerð-
um, þar sem skuldbreytingin tekur
aðeins til fjárhæðar sem nemur 90
af hundraði vátryggingarupphæðar
enda er hér um almennar reglur að
ræða, sem ekki taka til öfganna og
skuldir þessara skipa því að ein-
hverju leyti tapaðar. Það hefur ekki
enn verið hægt að ákveða með
hvaða kjörum þessi lán verða, en
það hefur verið sett upp dæmi í út-
reikningum, þar sem hugmyndin er
að lánin verði verðtryggð og 4 af
hundraði í vexti. Þetta felur í sér að
það verður einnig að leita eftir leng-
ingu á erlendum lánum vegna út-
gerðarinnar og verða vextir af taka
mið af því,“ sagði Halldór Ás-
grímsson.
Bókun Kristjáns
Ragnarssonar:
Aframhaldandi
rekstrarhalli
MEÐ ÞESSARI fiskverðsákvörðun er
á engan hátt leyst úr þeim mikla
rekstrarvanda sem útgerðin á við að
búa.
Verulegur rekstrarhalli heldur
áfram og nemur hann að meðaltali
10—12% eða 800—900 milljónum
króna. Er þó rekstrarmyndin gyllt
með því að reikna verulegan sparn-
að í útgerðarkostnaði vegna kvóta-
kerfis, sem gera á tilraun með til
eins árs.
Eins og kunnugt er hefur útgerð-
in verið rekin með verulegun'
rekstrarhalla undanfarin ár, sem
valdið hefur vanskilum, sem nema
um 2 milljörðum króna.
Fram hafa komið hugmyndir um
að veita útgerðinni ný lán fyrir
hluta af þessum vanskilum. Þau lán
eiga að bera hæstu vexti sem þekkj-
ast í þjóðfélaginu.
Með áframhaldandi rekstrarhalla
virðist að því stefnt að eyða öllu
eigin fé í þessari atvinnugrein með
ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir
frjálsan atvinnurekstur í landinu.
Áfram er útgerðinni ætlað að
greiða 35% hærra olíuverð en sam-
keppnisaðilar okkar greiða í ná-
grannalöndunum.
Ríkisstjórn landsins hlýtur að
vera ljóst, eins og öðrum þegnum
landsins, að við svo búið má ekki
standa fyrir undirstöðuatvinnuveg
þjóðarinnar og ráða verður fram úr
vandanum eigi ekki að koma til enn
alvarlegra atvinnuleysis en nú blas-
ir við.
Bókun Óskars
Vigfússonar:
Ekki tekið tillit
til tekjuskerð-
ingar sjómanna
ÉG undirritaður, fulltrúi sjómanna f
Yfirnefnd Verðlagsráðs sjávarútvegs-
ins, mótmæli harðlega þeirri ákvörðun
sem nú hefur verið tekin um nýtt fisk-
verð.
Við þessa fiskverðsákvörðun hef-
ur á engan hátt verið tekið tillit til
þeirrar alvarlegu skerðingar sem
sjómenn hafa orðið fyrir vegna afla-
samdráttar og óhagstæðari afla-
samsetningar síðustu ár. Þá er
fyrirsjáanlegt að gífurleg röskun
verður á hag sjómannastéttarinnar.
Þegar þorskafli minnkar niður í 220
þúsund tonn verður afkomubrestur
hjá sjómannastéttinni. Tekjur
hljóta að rýrna langt umfram það
sem er hjá landverkafólki og þykir
þó flestum þar nóg um.
Einnig vil ég leggja áherslu á að
tími er kominn til þess að vefengja
upplýsingar um afkomu fiskvinnsl-
unnar þar sem vitað er að ýmsir
fiskkaupendur bjóða mun hærra
verð fyrir fiskinn en gildandi verð-
lagsráðsverð, auk annarra fríðinda.
Þó undantekningar séu þar á
ganga slíkar yfir- eða undirboðs-
greiðslur í flestum tilfellum beint
til útgerðar og framhjá skiptum við
sjómenn.
Þá má fullyrða að sú alvarlega
þróun sem nú á sér stað í útflutn-
ingi á ferskum fiski í gámum er
bein afleiðing af lágu fiskverði hér á
landi. Sá milliliðagróði sem fæst í
þessu sambandi er beinlínis fenginn
á kostnað sjómanna með óeðlilegu
skiptaverði og er til stórskaða fyrir
það fólk sem í fiskiðnaði vinnur og í
stórum hópum gengur atvinnulaust
vegna hráefnisskorts.
Af öllu þessu er ljóst að fiskverð
er ákveðið mun lægra en efni standa
til. Það vekur furðu og verður að
teljast skoplegt að vísindaleg mark-
aðsviðmiðun skuli gefa sömu niður-
stöðu og launarammi ríkisstjórnar-
innar.
Það er óhjákvæmilegt að draga
þá ályktun að ríkisstjórnin taki
ákvörðun öðrum til eftirbreytni. Því
hlýt ég að mótmæla.
Bókun kaupenda og
oddamanns:
Fiskverdákvörð-
unin byggð á
breyttu markaðs-
verði
Við, sem stöndum að þessari fisk-
verðsákvörðun, viljum taka fram, að
hún er fyrst og fremst byggð á breyt-
ingum á markaðsverði afurðanna í fs-
lenskum krónum frá því fiskverð var
ákveðið í október 1983.
Vegna þorskaflabrests, kvóta-
skiptingar botnfiskaflans og afar
mismunandi afkomu einstakra
greina veiða og vinnslu, teljum við
nauðsynlegt að breyta lögum um
Aflatryggingasjóð, um útflutn-
ingsgjald af sjávarafurðum og um
kostnaðarhlutdeild til þess að
stuðla að skynsamlegri og sann-
gjarnari tekjuskiptingu innan sjáv-
arútvegsins. Ennfremur teljum við
að brýn þörf sé á skuldbreytingu
útgerðarlána og fjárhagslegri
endurskipulagningu útvegsins í
tengslum við þá takmörkun á sókn í
helstu nytjafiskstofna, sem nú er
óhjákvæmileg. Þessi verkefni þurfa
stjórnvöld á sviði sjávarútvegs- og
lánamála að leysa í framhaldi af
fiskverðsákvörðuninni.
Lenging lána og jöfnun greiðslubyrðar
I TENGSLUM við ákvörðun fiskverðs fyrir tímabilið 1. febrúar til 31. maí og
setningu reglugerðar um stjórn botnfiskveiða á árinu 1984 eru áformaðar ýmsar
ráðstafanir til þess að bæta afkorau og fjárhagslegt skipulag sjávarútvegsins og
stuðla að sanngjarnari og skynsamlegri tekjuskiptingu innan hans. Meginatriði
eru þessi:
1. Skuldbreyting útgerðarskulda eftir
almennum reglum, þannig að áhvíl-
andi skuldum, hvort sem þær eru í
skilum eða vanskilum, allt að 90% af
vátryggingarverðmæti skipanna,
verði breytt I lán, sem hefur jafn
langan lánstíma og upphaflegu
stofnlánin að viðbættu minnst einu,
en mest sjö árum, og ræðst lengingin
af hlutfalli áhvflandi skulda. Láns-
kjörum verði breytt þannig að
greiðslubyrðin lækki verulega á
næstu árum og dreifist sem jafnast
yfir lánstímann. Auk þess verði
lausaskuldum útvegsins breytt I
lengri lán innan vissra marka.
2. Kostnaðarhlutdeild utan skipta sam-
kvæmt bráðabirgðalögum nr.
55/1983 haldist óbreytt, en til skipta
komi 2% af henni í viðbót við fyrri
skiptahlut áhafna.
3. Bætur úr hinni almennu deild Afla-
‘«Tggi“lí»sj«ðs verði með sérstökum
hætti árið 1984, þannig að vegna hins
almenna og alvarlega aflabrests, sem
fyrirsjáanlegur er 1984, verði greidd-
ar sérstakar bætur af tekjum og
eignum deildarinnar, sem nemi 4%
af öllu aflaverðmæti miðað við
skiptaverð. Bætur þessar greiðist inn
á reikning hvers skips hjá Stofnfjár-
sjóði fiskiskipa, sbr. lög nr. 4/1976.
Bæturnar komi i stað allra bóta-
greiðslna almennu deildar sjóðsins
1984 og komi ekki til hlutaskipa eða
aflaverðlauna.
4. Áhafnadcild Aflatryggingasjóðs fái
til ráðstöfunar á árinu 1984 ríkis-
framlagið til Aflatryggingasjóðs
(18,6 m.kr.) auk síns venjulega tekju-
stofns af útflutningsgjaldi. Þetta
væri gert til þess að deildin geti auk-
ið greiðslur fæðispeninga, og einnig
til þess að hún geti greitt úr fjár-
hagsörðugleikum sjómanna, sem upp
kynnu að koma vegna þess að útgerð
skipa stöðvast vegna aflabrests og
hinna nýju reglna um stjórn botn-
fiskveiða á árinu 1984.
5. Útflutningsgjald af saltfiski verði
ákveðið 4% á árinu 1984 til þess að
jafna þann mikla mun, sem er á af-
komu söltunar og frystingar og
draga úr taprekstri saltfiskverkunar.
Á undanförnum árum hefur saltfisk-
verkun sætt því að frá henni væri
fært fé til annarra greina. Nú á þessi
grein við sérstök — vonandi tíma-
bundin — vandamál að striða.