Morgunblaðið - 09.05.1984, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. MAl 1984
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN KRISTJÁNSSON,
Fagrahvammi við Keflavík,
andaöist 6. maí í Sjúkrahúsi Keflavíkur.
Fyrir hönd aöstandenda,
Kristján M. Jónsson,
Aöalheiöur Jónsdóttir.
t
Maðurinn minh,
GUOJÓN KRISTMANNSSON,
Holtsgótu 18,
lést sunnudaginn 6. maí.
Kristín Þorleifsdóttir.
t
Móðir mín, tengdamóöir og amma,
ÁSTRÍDUR JÓNSDÓTTIR,
lést í sjúkrahúsi í New York 4. maí.
íris C. Karlsson, Trausti Karlsson,
Sandra Traustadóttir, Anna Linda Traustadóttir.
t
ÞURÍOUR KRISTJANA JENSDÓTTIR,
Lokastíg 8, Reykjavík,
lést í Borgarspítalanum 26. april. Jaröarförin hefur farið fram í
kyrrþey aö ósk hinnar látnu.
Karl Halldórsson.
t
Jarðarför eiginmanns míns og afa,
KRISTJÁNS EINARSSONAR,
Karlagötu 5,
fer fram frá Hallgrímskirkju fimmtudaginn 10. maí kl. 13.30.
Elín Pólsdóttir,
Elin Davíösdóttir.
t
Eiginkona min, móðir okkar, tengdamóöir og amma,
DAGGRÓS STEFÁNSDÓTTIR,
Dvergabakka 8,
veröur jarösungin frá Bústaöakirkju fimmtudaginn 10. maí kl.
13.30. Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á Krabba-
meinsfélag islands.
Halldór Helgason
og aöstandendur.
t
Eiginkona mín og móðir okkar,
SALOME JÓHANNSDÓTTIR,
Úthlíö 9, Reykjavík,
verður jarösungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn 10.
maí kl. 15.00.
Guöjón Kristinn Bernharósson,
Guörún Jórunn Kristínsdóttir,
Bernharður Jóhann Kristinsson.
t
Útför móöur okkar, tengdamóöur og ömmu,
MARGRÉTAR OTTÓSDÓTTUR,
Hringbraut 97,
fer fram frá Neskirkju í Reykjavik fimmtudaginn 10. maí kl. 15.00.
Mér Ársælsson, Lilja Kristjánsdóttir,
Hrafnkell Ársælsson, Svava Ágústsdóttir,
Snorri Ársælsson, Hjördís Hjörleifsdóttir
og barnabörn.
t
Þökkum innilega peim sem hjúkruðu og heimsóttu manninn minn,
SÍMON ÞORGEIRSSON,
í veikindum hans og á ýmsan hátt sýndu okkur kærleika og samúö.
Guðný Sigfríöur Jónsdóttir,
börn hins látna og aörir ættingjar.
Ásrún Sigurjóns-
dóttir — Minning
Fædd 16. júlí 1908.
Dáin 13. aprfl 1984.
Neðri hluti Reykjadals í Suður-
Þingeyjarsýslu er umluktur faðmi
Fljótsheiðar að vestan að nokkru
leyti og Hvítafells að austan, þar
sem heitar lindir streyma fram og
gefa fyrirheit um mikla grósku og
höfgan gróðurilm þegar gyðjur
vorsins vakna ár hvert. Vetur kon-
ungur verður að láta sér lynda að
klakabrynjur hans ná ekki að
hefta æðaslátt lindanna sem aldr-
ei frjósa, en veita heimilum íbúa
dalsins notalegan yl um ársins
hring.
1 þessum hlýlega og blómlega
reit stóð vaggan hennar Ásrúnar í
skjóli kærleiksríkra foreldra og
gáfaðs og gjörvulegs systkinahóps,
þar sem hún var næst yngstbarna
þeirra sæmdarhjóna Kristínar
Jónsdóttur og Sigurjóns Friðjóns-
sonar, hins þjóðkunna skálds og
bónda á Litlu-Laugum. Hann var
einnig þekktur sem landskjörinn
þingmaður, varamaður Hannesar
Hafstein frá 1918-1922. Heima í
héraði mun hann líka hafa átt
drjúgan þátt í að efla menningu,
enda gott dæmi um það er hann
gaf hluta úr landi sínu undir bygg-
ingu héraðsskólans og munu börn
þeirra hjóna hafa lagt fram rífleg-
an skerf til uppbyggingar skól-
anna i landi æskustöðvanna. Það
vildi svo skemmtilega til að Arnór
sonur þeirra hjóna varð fyrsti
stjórnandi héraðsskólans, með
sinni ágætu konu, frú Helgu
Kristjánsdóttur. Rætur fjölskyld-
unnar liggja vafalaust djúpt í
þessum fallega menningarlega
reit.
Ég kom sem nemandi í Lauga-
skóla annan eða þriðja veturinn
eftir að hann tók til starfa. Áður
hafði verið skóli á Breiðumýri.
Mér er óhætt að segja að ég var
ólgandi af námsáhuga, og róman-
tík og framtíðardraumum. Þá var
það að ég mætti henni Ásrúnu
eins og sólargeisla á svölum
haustdegi, bjartri á brún og brá
með blik i augum og bros á vör,
sem yljaði mér að hjartarótum.
Mér fór að þykja vænt um hana.
Sumir fá þá vöggugjöf að geta
fyrirhafnarlaust veitt birtu og yl á
götu samferðamannanna. Skóla-
lífið var skemmtilegt og stjórn
+
Hjartanlegar þakkir viljum vlö færa öllum vinum og vandamönnum
sem sýndu okkur hluttekningu við andlát og greftrun okkar kæra
vinar,
SIGURVINS GUÐMUNDSSONAR.
Jensína Egilsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
Þökkum auösýnda samúö og vinarþel vegna andláts og útfarar
eiginmanns míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
EINARS G. GUDMUNDSSONAR,
Eskihliö 7.
Gunnþórunn Erlingsdóttir,
Kristín S. Einarsdóttir Rygg, Olav Rygg,
Hafdís Einarsdóttir, Jón Ármann Jakobsson,
Elías Einarsson, Ólöf Eyjólfsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir færi ég öllum sem auösýndu mér samúö og
vinarhug viö andlát og útför konunnar minnar,
KRISTÍNAR MAGNÚSDÓTTUR,
Skógskoti, Miödalshreppi.
Kristmundur Guöbrandsson.
+
Innilegar þakkir fyrir vinsemd og samúö viö andlát og útför móöur
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐNÝJAR SIGRÍDAR KJARTANSDÓTTUR.
Inga S. Kristmundsdóttir,
Þorleifur Kj. Kristmundsson, Þórhildur Gísladóttir,
Elín Gísladóttir,
Sigríóur Hjartardóttir
og fjölskyldur.
+
Þökkum innilega samúö og vináttu vegna andláts
GUNNARS STEFÁNSSONAR,
bónda,
Vatnsskaröshólum, Mýrdal.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Borgarspítalans og allra er studdu
hann á einn eöa annan hátt í veikindum hans.
Unnur Þorsteinsdóttir,
Margrát S. Gunnarsdóttir, Óskar H. Ólafsson,
Þorsteinn Gunnarsson, Margrét Guömundsdóttir,
Stefán Gunnarsson, Sigurbjörg Jónsdóttir,
Ólafur Gunnarsson,
Gunnar Á. Gunnarsson,
Unnur Guörún, Sigrún, Óskar Hafsteínn,
Unnur Elfa, Eva Dögg og Gunnar Þormar.
fc
» ■ r - 7
skólans ásamt kennurum valið lið.
Nemendur virtust stefna að því að
nýta vel þá uppfræðslu sem boðið
var uppá.
Ég var svo óheppin að veikjast
seinni veturinn og þurfti að fara á
sjúkrahús og þaðan á hælið á
Kristnesi. Fannst mér þá að ekk-
ert myndi geta komið erfiðara
fyrir mig á lífsleiðinni. Svona var
ég mikið barn.
Ég mun aldrei gleyma þeim
kærleika sem mér var auðsýndur
bæði af kennurum og nemendum
undir þessum kringumstæðum.
Þetta átti nú reyndar ekki að
verða minningargrein um sjálfa
mig, en ég varð að geta um þetta
vegna þess að málið snertir Ás-
rúnu ekki lítið. Þarna átti hún
stóran þátt í því að uppörva mig
og hughreysta, þrátt fyrir og
kannski einmitt vegna þess að hún
sjálf átti draum sem rættist ekki.
Hver er það sem ekki fær sinn
skerf af reynslu f þessu lífi? Hún
lét ekki bugast nema um stundar-
sakir, og mér var engin vorkunn,
þótt mér fyndist það á þessum ár-
um. Á Kristneshæli var ég sam-
tíða systur Ásrúnar, Ingunni, ynd-
islegri ungri stúlku, sem dó þar úr
berklum. Það var þung raun fyrir
fjölskylduna. Þegar Asrún hafði
lokið námi í héraðsskólanum, nam
hún hússtjórnarfræði í nýbyggð-
um skóla á Laugum, síðan hélt
hún til Reykjavíkur og lærði
hjúkrunarfræði og lauk námi með
ágætum vitnisburði. Hún giftist
ekki, en helgaði sig lfknarstörfum
af lífi og sál. „Við fórn og starf þú
fagna skalt" stendur í fögrum
sálmi sem ég held mikið upp á.
Mér dettur hann í hug í sambandi
við æfistarf Ásrúnar. Lfknarstörf-
in gefa óteljandi möguleika til
andlegs þroska, fórna og víðsýnis,
þar reynir mikið á manndóm og
sálarþrek. Mér hefur verið tjáð
bæði af sjúklingum og samstarfs-
fólki hennar að hún hafi verið
stöðu sinni vaxin, bæði vegna
glaðværðar, hæfni og kærleika.
Dóttir mín sem starfaði með
henni um tíma sagði eitt sinn við
mig; „Hún Ásrún er svo góð.“
Hvert á barninu að bregða nema
beint í ættina?
Mér fannst hún stundum um of
hlédræg. í skólanum lá hún eins
og ormur á gulli á skáldskapar-
hæfileikum sínum. Af þeim átti
hún þó nokkuð og meira en marg-
ur sem meira ber á. Þar mun
sjálfsgagnrýnin hafa ráðið nokkru
um. í ættinni var hún umkringd af
skáldum eins og alþjóð veit. Við
hittumst ekki oft á seinni árum en
þegar það bar við urðu ávallt
fagnaðarfundir og kátt varð í koti
þegar við fórum að rifja upp
gamla góða samverutímann, sem
þá virtist ekki víðs fjarri. Tíminn
er svo undarlegt fyrirbæri. Stund-
um þrengir forni tfminn sér inn í
nútímann eins og þeir væru tvf-
burabræður. „Hin gömlu kynni
gleymast ei“ sungum við í bland-
aða kórnum á Laugum undir
stjórn söngkennarans, Guðfinnu
frá Hömrum, er síðar varð þjóð-
kunn skáldkona, en varð skamm-
líf, aðeins 45 ára.
Ég sakna hennar Ásrúnar, en
samgleðst henni þó. Nú er hún
laus úr jarðlífsfjötrunum þegar
vorið er að vakna eftir vetrardval-
ann. Hún var kölluð af skapara
lífsins inn í hið eilífa vor. Ég veit
að henni hefur verið vel fagnað.
Blessuð sé minning hennar.
Filippía Kristjánsdóttir