Morgunblaðið - 15.03.1985, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. MARZ 1985
15
verið notaður sem innansveit-
arkrónika frekar en listdreifing
um landið. Að létta af sveitarfé-
lögum sjálfsögðum skyldum við
innkaup listaverka er koma
listskreytingasjóði ekki par við.
Heldur öllu frekar það, að með
fálmkenndri og minnkandi um-
fjöllun fjölmiðla um myndlist-
arviðburði, á sama tíma og um-
fjöllun um aðrar listgreinar hef-
ur stóraukizt, ásamt mikilli fjöl-
gun sýninga, hefur dregið úr al-
mennri aðsókn. Nútimamaður-
inn er svo háður sjónreynslu
sinni og í sívaxandi mæli því,
sem hann er matreiddur á i
gegnum fjölmiðla.
Hér má nefna, að greint er ít-
arlega frá væntanlegum við-
burðum í leiklist, tónlist, bók-
menntum og kvikmyndalist og
þeir tíundaðir á alla vegu þannig
að eftirvænting og forvitni fólks
er vakin fyrirfram. Þetta á sér
nær aldrei stað um meiri háttar
viðburði í myndlist og ef það er
gert er talað um mismunun og
hlutdrægni því allt á víst að vera
undir einum hatti hér! — En
myndlistarviðburðir eru marg-
víslegrar gerðar og vægi þeirra
misjafnt svo sem hver heilvita
maður ætti að sjá.
Einmitt þetta hefur orsakað
það, að jafnvel ágætar sýningar,
sem vel er staðið að og hafa
kostað viðkomandi stórfé,
standa varla undir kostnaði,
hvað þá að þær borgi fyrri
skuldir.
Það er ekki minni undirbún-
ingur og vinna að baki hinum
stærri viðburðum á myndlist-
arsviði en t.d. að skrifa bók eða
semja leikverk og við það bætist
að í langflestum tilvikum verður
listamaðurinn sjálfur að standa
að uppsetningu verka sinna og
kosta hana i hólf og gólf. Þá hef-
ur verðbólga og hvers konar óró-
leiki á peningamarkaðinum rýrt
gildi varanlegra hluta, sem er
óhjákvæmilegur fylgifiskur
þeirrar þróunar.
Málverk er ekki alfarið sú
fjárfesting sem vera ætti á fe-
lenzkum peningamarkaði, sem er
rislágur um þessar mundir, —
rikið og peningastofnanir bjóða
almenningi öruggari fiárfest-
ingu. Myndbönd og sólarland-
aferðir (sem ekki þarf að greiða
fyrr en eftir á) eru og mörgum
freistandi tilboð og vill þá verða
lítill peningur eftir til mynd-
verkakaupa.
Það er þannig margt sem glep-
ur og verður til að þrengja hag
myndlistarmanna, er mála af
innri nauðsyn, en ekki til að
þjóna fáfengilegum smekk og
tízkufyrirbærum.
Listin verður ekki metin til
peninga — rétt er það, en einn-
eigin er það rétt, sem Vínarbúar
hafa að orðtæki: „Án peninga
engin list!“ ...
I næsta pistli fjalla ég um ís-
lenzkan myndlistarmarkað.
viddir málverksins og fá þau til að
lifa sínu eigin lífi. Eitt málverkið
stendur þó fyrir sínu, „Veröld
glers og blóma“ (3), sem virkar
ferskara og opinberar dýpri lifun
inn í myndefnið en flest önnur.
Listakonan kemst betur frá
æikningum sínum og myndum
jlandaðrar tækni (pastel, akríl,
crít), enda eru þau vinnubrögð
ikyldari grafíkinni en olíutæknin.
íér vil ég nefna teikningarnar
.Brothætt veröld 1“ (5) og „Úr
jlergarðinum" (25). Tvær stórar
nyndir í innri sal sem útfærðar
jru í pastel og akril bera einna
íkafastan vott um löngun lista-
conunnar til víkkunar myndsviðs-
ns. Þær eru um margt athyglis-
ærðar fyrir umbúðalaus og
craftmikil vinnubrögð og eru
rafalítið það ferskasta á sýning-
ínni og það er ber í sér mestu
jrómögnin og fyrirheitin.
í heild staðfestir þessi sýning
3tyrk Jóhönnu Bogadóttur sem
listakonu svo og óbugandi seiglu
og kjark.
Georg Guðni í Nf listasafni
Myndlist
Bragi Ásgeirsson
Það hefur alltaf verið bjargföst
skoðun mín og fullvissa að hægt sé
að tileinka sér hin óliklegustu
stílbrögð er fram koma á erlend-
um listavettvangi og teljast til
róttækrar framúrstefnu og heim-
færa á íslenzkt umhverfi og ís-
lenzkan veruleik.
Við eigum svo myndauðugt land
að við þurfum ekkert til útlanda
að sækja um myndefni og eðli-
legast er að rækta það og hefja til
æðra veldis er næst manni stend-
ur. Finna fegurðina er umlykur
okkur og miðla henni til annarra.
Islendingar eru ofurnæmir fyrir
því sem er að gerast erlendis
hverju sinni og því miður einkenn-
ast rannsóknir þeirra á myndflet-
inum oft og tíðum á viðteknum
niðurstöðum erlendis frá og virka
þá sem hráar þýðingar á því sem
þegar hefur verið gert og staðfest.
Sjálft lífið í margbreytileika
sfnum er ærið yrkisefni hverjum
manni er leggur fyrir sig listir og
það sem máli skiptir hér er að
opna augu fólks fyrir ríkidómi
hvunndagsins, — það er og hægt
að gera með brögðum listar og
óþarfi að pakka honum inn í fagr-
ar umbúðir og fjarræna virkt.
Málarinn ungi Georg Guðni, er
til vikuloka kynnir nokkur verka
sinna í Nýlistasafninu við
Vatnsstíg, er lifandi dæmi um
listspíru er hefur tileinkað sér
þann skilning að hægt sé að klæða
fjöllin hér í nýlistarbúning. Að
óþarfi sé að leita út fyrir land-
steinana að myndefni. Þetta skilja
ekki allir af ungu kynslóðinni, en
þá er rétt að visa til og minna á að
ýmsir fulltrúar nýbylgjumálverk-
sins eru farnir að leita hingað til
íslands um aðföng til auðgunar og
útvíkkunar myndsviðs síns.
Myndir Georgs Guðna eru ekki
nein venjuleg landslagsmálverk
heldur bein skynhrif og rannsókn
á formrænum möguleikum mynd-
efnisins hverju sinni, það er ein-
faldað til hins ýtrasta og lista-
skalinn er blæbrigðaríkdómurinn
frá hvítu í svart.
Sýning þessi mun koma mörg-
um á óvart og er ekki víst að allir
séu hér með á nótunum. En víst er
að hér kveður sér hljóðs ungur
myndlistarmaður, sem verður er
allrar athygli og stuðnings svo að
hann geti notið sín til fulls næstu
árin og með öllu óháður brauð-
striti og hagnaðarvon. Rannsóknir
á sviði myndlistar eru á engan
hátt minna virði en rannsóknir á
öðrum sviðum hugvísinda. Það er
langt síðan við höfum séð lands-
lagsmyndir á íslandi á borð við
löngu myndina af „Esju“ (2),
„Kögunarhóli" (5), „Hágöngu" (8)
og „Hvalfelli" (10). — Litameð-
ferðin og stemmningin geta á
stundum minnt á Vilhelm Hamm-
arshöi en er þó í hæsta máta per-
sónuleg og formin önnur.
Þetta er sýning sem vert er að
vekja athygli á, því að víst má
telja að Georg Guðni eigi eftir að
leggja sitthvað til málanna á
vettvangi islenzkrar myndlistar í
framtíðinni.
TERŒL
Toyota Tercel 4WD er framúrskarandi
stationvagn sem sannar að fjórhjóladrifnir
bílar geta verið þægilegir.
Hvort heldur á hann er litið eða í honum ekið er hann ekki
eins og aðrir stationbílar - hann fer þar sem aðrir
sitja fastir. Tercel 4WD er sparneytinn og ör-
uggur svo sem við er að búast frá Toyota.
Þægindi fólksbifreiðarinnar,
seigla og styrkur bíls með drifi á öllum hjólum
sameinast í Tercel station. Harðger
1,5 lítra bensínvél sinniraf samaöryggi 2 og4 hjóla drifunum.
TOYOTA
Nýbýlavegi8 200Kópavogi S. 91-44144x

UJUJ9SS9