Morgunblaðið - 17.03.1985, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. MARZ 1985
flfofgttulrliifrtíÞ
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aöstoðarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033. Áskrift-
argjald 330 kr. á mánuöi innanlands. í tausasölu 25 kr. eintakiö.
Varnarkerfi
í geimnum
Morgunblaöið birti á
föstudag og laugardag
hugieiðingar þriggja banda-
rískra seffræðinga um varn-
arkerfi í geimnum, sem er á
stefnuskrá Ronalds Reagan,
Bandaríkjaforseta, og eitt
helsta viðfangsefnið í viðræð-
um Bandaríkjamanna og Sov-
étmanna um takmörkun víg-
búnaðar í Genf. í þessari grein
sem vakið hefur heimsathygli
er gerð skilmerkileg úttekt á
kostum og göllum varnarkerf-
isins frá tæknilegu, herfræði-
legu og pólitísku sjónarmiði.
Niðurstaða höfundanna er sú,
að tillaga Reagans eigi fyllsta
rétt á sér og hún geti markað
þáttaskil.
Nú eru tvö ár liðin síðan
Ronald Reagan lýsti því yfir,
að hafist yrði handa við rann-
sóknir sem væru forsenda
þess, að arftakar sínir á for-
setastóli gætu tekið ákvörðun
um, hvort í smíði slíks varn-
arkerfis skyldi ráðist. Fyrstu
viðbrögðin voru þau, að hér
væri um svo fjarstæðukennd-
ar hugmyndir að ræða, að þær
kæmu aldrei til álita í alvöru.
Reynslan hefur sýnt annað.
Sovétmenn líta málið greini-
lega alvarlegum augum og
heimta að Bandaríkjamenn
láti af öllum áformum sínum í
þessa veru. Paul Nitze, helsti
ráðgjafi Bandaríkjastjórnar
um afvopnunarmál, hefur á
hinn bóginn sagt, að rann-
sóknir á gildi geimvarna séu
ekki samningsatriði við Sovét-
menn í Genf.
Richard Burt, aðstoðarutan-
ríkisráðherra Bandaríkjanna,
sagði á blaðamannafundi í
Reykjavík á fimmtudaginn, að
Sovétmenn hefðu viðurkennt
eða látið í ljós, að þeir gerðu
sér grein fyrir því, að erfitt
væri að semja um að banna
eða takmarka grundvallar-
rannsóknir varðandi geim-
vopnin. Það væri ómögulegt að
ganga úr skugga um að slíkt
bann yrði virt. Jafnframt lýsti
hann því yfir, að meiri sam-
staða væri um þetta mál innan
Atlantshafsbandalagsins en
mörg önnur, sem upp hafa
komið á undanförnum árum.
Eins og lesendur Morgun-
blaðsins geta séð af grein
þeirra Zbigniews Brzezinski,
Roberts Jastrow og Max
Kampelman hefði gerð varn-
arkerfis í geimnum gegn
kjarnorkuárás í för með sér
gjörbreytingu á viðhorfunum
til kjarnorkuvopna. Þeir segja
að verði ekki þáttaskil í af-
vopnunarmálum sem líkjast
kraftaverki verði einungis
unnt að verjast innan fæling-
arkerfisins sem kjarnorku-
vopnin mynda með því að
framleiða æ fleiri árásarvopn.
Þeir telja varnarkerfið skapa
viðspyrnu gegn þessari þróun.
Viðræður um takmörkun
kjarnorkuvígbúnaðar hafa
borið lítinn árangur til þessa.
Staðfesta Bandaríkjamanna
með stuðningi samaðilanna
innan Atlantshafsbandalags-
ins hefur orðið til þess að Sov-
étmenn hafa þó fengist til
slíkra viðræðna. í því efni
hafa áformin um varnarkerfi í
geimnum gegnt veigamiklu
hlutverki. Astæðulaust er að
ýta þeim til hliðar á rann-
sóknastigi. Á meðan rann-
sóknirnar fara fram er of
snemmt að fella dóm um gildi
kerfisins, en tímann sem þær
veita á að nota til að kynna og
ræða pólitískar og hernaðar-
legar afleiðingar þess, að
ákvörðun yrði tekin um að
framleiða geimvarnakerfi
gegn kjarnorkuárás.
Vinstrisinn-
ar tapa
Kosningar fóru fram hjá
háskólastúdentum á
fimmtudaginn. Enn einu sinni
kom styrk staða Vöku, félags
lýðræðissinnaðra stúdenta, í
ljós. Félagið vann heldur á og
er öflugasta stjórnmálafélagið
í Háskólanum. Umbótasinnar
töpuðu atkvæðum, en þeir
hafa skipað sér á milli Vöku
og vinstrisinna. Félag vinstri
manna missti rúmlega 7% at-
kvæða miðað við síðustu kosn-
ingar og er það fylgistap í
samræmi við almennt viðhorf
kjósenda eins og skoðana-
kannanir sýna. Félag vinstri
manna starfar í tengslum við
Alþýðubandalagið sem á nú
mjög undir högg að sækja.
Nýr listi var í kjöri að þessu
sinni sem kallaði sig Félag
manngildissinnaðra stúdenta
og tengist með einhverjum
hætti Flokki mannsins. Hann
hlaut aðeins 2,5% atkvæða.
Hafi framboð hans átt að vera
tilraun Flokks mannsins til að
láta að sér kveða hefur hún
mistekist.
Mörg mikilvæg úrlausnar-
efni bíða nýkjörins stúdenta-
ráðs. Uppi eru áform um að
ráðast í smíði nýrra hjóna-
garða og stefnt er að því að
efla rekstur Félagsstofnunar
stúdenta. Til þess að þau
markmið náist er þörf á sam-
hentum meirihluta í stúdenta-
ráði, þar sem áhrifa Vöku
gætir í samræmi við styrka
stöðu félagsins.
Vetrarferðir
um ísland
Sú var tíðin, að fólk hugsaði
ekki til ferðalags um landið
nema að sumri til. Vafa-
laust er það enn útbreidd
skoðun, ekki sízt meðal
eldra fólks, að vetrarferðir
séu varasamar. Auðvitað er
mikið til í því. Veðrabrigði eru snögg,
fjallvegir geta lokazt á skömmum tíma,
vegir geta beinlínis verið hættulegir ef
hálka er og svo mætti lengi telja.
Engu að síður er ísland gjörbreytt að
þessu leyti. Það er nú mun auðveldara að
ferðast um landið að vetri til en áður var.
Vegakerfínu hefur verið bylt. Varanlegt
slitlag á löngum vegarköflum hefur
stytt ferðatíma að mun. Uppbyggðir
vegir víðast um land valda því, að þeir
teppast síður, þótt snjókoma sé. Gististað-
ir á landsbyggðinni verða stöðugt full-
komnari. Aðstaða ferðamanna til frí-
stundaiðkana hefur stórbatnað. Menning-
arlíf er orðið svo fjölbreytt að eftir nokkru
er að slægjast fyrir höfuðborgarbúa að
fara í „menningarreisu" út um land.
Akureyri hefur t.d. upp á margt að
bjóða fyrir ferðamenn að vetri til. Þar er
raunverulega öll aðstaða fyrir hendi, sem
er t.d. á höfuðborgarsvæðinu, þótt hún sé
smærri í sniðum. Þar er góð aðstaða til
skíðaiðkana. Veitingastaðir eru prýðilegir.
Leikfélag Akureyrar er að verða þrótt-
mesta leikhús landsins. Akureyringar og
Húsvíkingar leggja mikla áherzlu á að fá
ferðamenn norður í land að vetri til og
samstarf við Flugleiðir veldur því, að
kostnaði er haldið í lágmarki. Líklega eru
Akureyringar að lenda í vandræðum með
hótelpláss. Kauptún í námunda við höfuð-
borgarsvæðið leggja sig líka fram um að
laða til sín ferðamenn að vetri til. Hótelið
í Borgarnesi er nú rekið með sérstökum
myndarbrag og er orðið svo stórt, að furðu
gegnir. Þar sýnir Ungmennafélagið
Skallagrímur leikrit með áhugaleikurum,
sem ánægjulegt er að horfa á. Uppsveitir
Borgarfjarðar eru landshluti, sem
skemmtilegt er að ferðast um, einnig að
vetri til.
Líklega eru vélsleðaferðir um óbyggðir
merkasta nýjungin í vetrarferðum um ís-
land. Vélsleðar eru orðnir nauðsynlegt
farartæki í dreifbýlinu að vetri til. Þeir
auðvelda bændum störf og samgöngur og
þeir hafa opnað hálendið til ferðalaga um
vetur. Bóndi í Lundarreykjadal sagði
höfundi þessa Reykjavíkurbréfs á dögun-
um, að ógleymanlegt væri að fara í fögru
vetrarveðri á Ok og Skjaldbreið á vélsleða
svo að dæmi séu nefnd. Landið, sem áður
var að mestu lokað yfir vetrarmánuðina,
er að opnast vegna betri vega og aukinnar
tækni. Við eigum að notfæra okkur það.
Kvenréttindafélagið
Eftirminnilegt var að hlýða á ræðu
Ragnhildar Helgadóttur, menntamála-
ráðherra við setningu landsfundar
Kvenréttindafélags íslands á föstu-
dagsmorgun. Menntamálaráðherra er
önnur konan sem sæti tekur í ríkis-
stjórn á íslandi og fylgdi þar í fótspor
hinnar merku konu, Auðar Auðuns.
Ragnhildur Helgadóttir hefur bersýni-
lega alizt í æsku upp í andrúmi jafnrétt-
isbaráttu kvenna og kom fyrst á fund í
Kvenréttindafélaginu 26 ára gömul, sem
ekki þætti frásagnarvert nú en var
óvenjulegt þá, þegar eldri konur héldu
þessu starfi uppi. Þetta umhverfi i æsku
hefur markað lífsferil hennar. í ræðu
menntamálaráðherra á aðalfundi Kven-
réttindafélagsins kom þessi samansafn-
aða lífsreynsla hennar og grundvallar-
lífsviðhorf svo vel til skila, að í minnum
verður haft. Með starfi sínu hefur Ragn-
hildur Helgadóttir á sama hátt og Auð-
ur Auðuns gerði gefið yngri konum
skemmtilegt fordæmi.
Sannleikurinn er sá, að þótt mikið
hafi áunnizt í réttindabaráttu kvenna er
ótrúlega margt eftir. Á landsfundi
Kvenréttindafélagsins var t.d. lögð fram
skýrsla um tölvutækni og hlut kvenna
og karla á því sviði á vinnumarkaðnum.
Þrjár konur, þær Ragnheiður Harðar-
dóttir, Sigrún Jónsdóttir og Sveinbjörg
J. Svavarsdóttir, hafa unnið að gerð
þessarar skýrslu. Höfundur Reykja-
víkurbréfs hefur verið þeirrar trúar, að
konur hafi haslað sér völl til jafns við
karla í nýjum atvinnugreinum eins og í
tölvutækni, þótt þær hafi ekki náð jafn-
stöðu við karla í eldri atvinnugreinum.
Þessi skýrsla leiðir hins vegar í ljós, að
karlmenn eru í yfirgnæfandi meirihluta
í lykilstörfum á þessu sviði en konur
fyrst og fremst í þjónustustörfum við
þá. Slík niðurstaða kemur mjög á óvart
og bendir til þess, að konur þurfi enn að
herða róðurinn til þess að hlutur þeirra
verði jafn á við karla.
í ræðu Estherar Guðmundsdóttur,
formanns Kvenréttindafélagsins, kom
fram, að heimavinnandi konur voru
fyrir allmörgum árum 45% af konum en
eru nú 15%. Þessar tölur sýna hvað út-
rás kvenna á vinnumarkaðinn hefi.r
verið mikil á undanförnum árum. Vafa-
laust verða atvinnufyrirtæki áþreifan-
lega vör við það, að sífellt stærri hópur
umsækjenda um störf er konur og er
mikil breyting orðin á frá því, sem áður
var.
Staða íslenzkunnar
Staða íslenzkunnar meðal tungumála
Norðurlandaþjóða kom nokkuð til um-
ræðu meðan Norðurlandaráð var á
fundi hér í Reykjavík fyrir viku. Það er
út af fyrir sig furðulegt og óskiljanlegt,
hvernig nokkrir íslenzkir þingmenn
brugðust við fyrirspurn um framlagn-
ingu bókmenntaverka á íslenzku vegna
úthlutunar bókmenntaverðlauna Norð-
urlandaráðs. Sú framkoma þingmann-
anna verður þó ekki rædd hér.
Full ástæða er til að ætla, að það sé
vel framkvæmanlegt nú að taka upp þá
reglu að leggja verk okkar rithöfunda
fram á íslenzku. Þeir einstaklingar á
Norðurlöndum eru orðnir býsna margir,
sem tala og skilja íslenzku og hafa jafn-
framt sérþekkingu á bókmenntum. Þess
vegna eru fyllstu rök fyrir því, að þeir
íslendingar, sem starfa á vettvangi
Norðurlandaráðs, taki að sér að fylgja
þessu máli fast eftir og knýja það fram.
Óumdeilt er, að íslenzkan er eitt af
höfuðmálum Norðurlanda. Hins vegar
hefur tungumál okkar ekki verið metið
sem slíkt í norrænu samstarfi. Þvert á
móti hefur íslenzkunni hingað til verið
skipað í flokk með jaðarmálum Norður-
landaþjóða, ef svo má að orði komast,
málum á borð við grænlenzku, færeysku
og mállýzkur í Skandinavíu. Það er eng-
in ástæða til þess fyrir okkur íslendinga
að sætta okkur við þessa flokkun. Við
hljótum að gera kröfu til þess, að ís-
lenzkunni verði skipað þar á bekk, sem
henni ber, með öðrum höfuðtungumál-
um Norðurlandaþjóða. í því felst, að við
íslendingar tölum okkar tungu á fund-
um Norðurlandaráðs og á öðrum sam-
norrænum vettvangi. Eins og í hinu
fyrra tilviki er ekki lengur vandamál
með túlkun, hafi það einhvern tíma ver-
ið til staðar. Kostnaður við þetta getur
vart verið mikill í ljósi annars kostnað-
ar af norrænu samstarfi.
Það á að vera metnaðarmál okkar ís-
lendinga að fylgja þessari kröfu fram.
Hún er lika þáttur í því að slá skjald-
borg um tungu okkar og menningu á
fjölmiðlaöld. Því verður ekki trúað, að
íslenzkir þingmenn hafi svo lítinn metn-
að fyrir hönd þjóðar sinnar, tungu
hennar og menningar, að þeir skammist
sín fyrir að setja þessa kröfu fram á
norrænum vettvangi. Ef svo er eiga þeir
ekkert erindi á þann vettvang og nauð-
synlegt að velja aðra úr þeim hópi til
þessara starfa.
Gallad útvarps-
lagafrumvarp.
Eins og áður hefur verið vikið að í
Reykjavíkurbréfi er frumvarp ríkis-
stjórnarinnar um ný útvarpslög mjög
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. MARZ 1985
33
REYKJAVÍKURBRÉF
laugardagur 16. marz
Stytta Snorra Sturlusonar í Reykholti. Myndin er tekin við útför Guðmundar G. Hagalín, rithöfundar. íslenzki fáninn blaktir í hálfa stöng. Um aldir hefur þjóðin leitað styrks í bókmenntum
og sögu. Nú er lífsnauðsyn að slá skjaldborg um íslenzka tungu. Þáttur í því er að henni verði skipað á bekk með öðrum höfuðmálum Norðurlandaþjóða.
gallað svo að ekki sé meira sagt. Það
hefur versnað í meðferð Alþingis. Nú er
svo komið, að stuðningsmenn frjáls út-
varpsrekstrar á íslandi vilja heldur að
afgreiðslu málsins verði frestað en að
þessari starfsemi verði settur sá rammi,
að starfsgrundvöllur verði í upphafi
enginn, eða a.m.k. mjög takmarkaður.
Olafur Stephensen, sem rekur eina
helztu auglýsingastofu landsins, flutti
athyglisvert erindi um daginn og veginn
fyrir nokkrum vikum, þar sem hann
fjallaði m.a. um þetta frumvarp. í erindi
þessu sagði hann m.a.:
„í þessu ágæta frumvarpi koma fram
sjónarmið, sem eiga að mínu viti ákaf-
lega lítið skylt við raunveruleikann, að
minnsta kosti eins og flestir landsmenn
skilja það hugtak árið 1985. Það er
merkilegt til þess að vita, að alþingis-
menn okkar geti sett saman frumvörp
til laga, sem eru skyldari hugsanahætti
landsmanna fyrir 50 árum, en þeim, sem
verður að taka tillit til á dögum tölvu-
vinnslu, gervihnatta og háþróaðrar
fjarskiptatækni.
Við stöndum nú frammi fyrir þeirri
staðreynd, að innan skamms verður
kleift að taka við fjarskiptasendingum
frá nágrannalöndum okkar, t.d. sjón-
varpssendingum — líkt og við tökum við
útvarpssendingum í dag. Því er það
mjög nauðsynlegt að hér á landi verði
sett lög og reglur um sjónvarp og útvarp
í beinu samhengi við það, sem gert hef-
ur verið á vegum alþjóðastofnana á
sviði fjölmiðlunar, til dæmis hefur verið
lögð mikil vinna í að finna leiðir til þess
að frjálst upplýsingastreymi geti átt sér
stað á milli landa, þrátt fyrir mismun-
andi lagareglur og sjónarmið um aug-
lýsingar.
Á vegum Norðurlandaráðs, Evrópu-
ráðsins, Efnahagsbandalags Evrópu,
Evrópustarfshóps auglýsingastofa,
auglýsenda og útgefenda, og á vegum
Evrópusambands útvarpsstöðva, hefur
verið unnið að því að samræma reglur
um flutning auglýsinga um gervihnetti,
m.a. með hnöttum sem koma til með að
beina geislum sínum til íslands. Á sama
tíma er verið að ræða ný útvarpslög
hérlendis, þar sem einungis er litið á
auglýsingar sem nauðsynlegan en illan
kost. Auglýsingar í útvarpi og sjónvarpi
má ekki líta á sem fjáröflunarleið, ein-
vörðungu. Auglýsingar gegna mikil-
vægu upplýsingahlutverki í nútímaþjóð-
félagi, jafnt fyrir opinbera aðila sem
aðila í viðskiptalífinu. Ber því að fjalla
um þetta efni af fullkominni alvöru, en
ekki láta stjórnast af sjónarmiðum lið-
inna tíma, sem lítið eiga skylt við hugs-
anahátt nútímafólks."
Kapalkerfi
í erindi þessu sýnir Ólafur Stephen-
sen fram á það með skýrum rökum að
verði auglýsingar bannaðar í svonefnd-
um kapalkerfum muni þau byggjast á
ódýru, erlendu afþreyingarefni en ekki
heimagerðri dagskrá. Um þetta segir í
erindinu:
„í fyrstu málsgrein 4. greinar frum-
varpsins er útvarpsstöðvum, sem leyfi
fá til þráðlausra útsendinga, veitt heim-
ild til að afla fjár til dagskrárgerðar
með auglýsingum, — nema hægt sé að
innheimta afnotagjald. Hins vegar er
tekið fram í 5. grein frumvarpsins að
útvarpsstöð sem leyfi fær til útsend-
ingar um þráð, sé óheimilt að birta aug-
lýsingar.
Ef litið er á auglýsingar í útvarpi ein-
göngu sem fjáröflunarleið til dagskrár-
gerðar, eins og höfundar frumvarpsins
virðast gera, er erfitt að sjá hvaða rök
eru fyrir því að banna auglýsingar í út-
sendingum um þráð, þ.e.a.s. í kapal-
kerfuin.
Það hefur verið talið ógerlegt hér á
landi að reka fjölmiðil, sem einungis
byggir á afnotagjöldum, vegna þess hve
markaðurinn er lítill. Nægir í því efni
að nefna Ríkisútvarpið og skiptingu
tekjustofna þeirrar stofnunar.
Því er augljóst, að verði kapalkerfum
eingöngu ætláð að afla tekna með af-
notagjöldum, verði eigin dagskrárgerð
þeirra í algjöru lágmarki, og harla
ómerkileg. Má þá búast við því, að
dagskrá þeirra byggist fyrst og fremst á
ódýru afþreyingarefni erlendis frá. Þar
að auki er stofnkostnaður við útsend-
ingar um þráð allmiklu meiri en við
þráðlausar sendingar og þess vegna i
hæsta máta ósanngjarnt að gera á
þennan hátt upp á milli útsendinga, eft-
ir því hvaða tækni er beitt og hvort
möguleikar eru á tekjuöflun með af-
notagjöldum."
Hér í Reykjavíkurbréfi hefur verið
sett fram sú skoðun, að eina raunhæfa
leið okkar til þess að berjast gegn er-
lendum menningaráhrifum, sem flæði
yfir okkur í vaxandi mæli á næstu árum
sé sú, að efla svo mjög innlenda út-
varps- og sjónvarpsstarfsemi, að fólk
hafi einfaldlega ekki áhuga á að horfa á
erlendar stöðvar. Þessu til stuðnings má
benda á, að langflestir íslendingar
hlusta að jafnaði á Útvarp Reykjavík,
þótt tækjabúnaður sé yfirleitt svo góður
á íslenskum heimilum, að fólk ætti auð-
velt með að hlusta á erlendar útvarps-
stöðvar, sem að sjálfsögðu ná hingað
með sendingum sínum. Ennfremur hef-
ur verið fullyrt, að mjög hafi dregið úr
hlustun unglinga á bandaríska útvarpið
á Keflavíkurflugvelli, eftir að rás 2 kom
til sögunnar.
I þeim kafla útvarpserindis Ólafs
Stephensen, sem vitnað var til hér að
framan, sýnir hann fram á með sterkum
rökum að nái útvarpslagafrumvarpið
fram að ganga muni það beinlínis vinna
gegn þeim sjónarmiðum sem hér var
lýst. Hvaða vit er í slíkri lagasetningu?
Loks sýnir Ólafur Stephensen fram á
það í þessu erindi, að ákvæði frum-
varpsins bæti samkeppnisaðstöðu er-
lendra iðnfyrirtækja gagnvart íslenzk-
um fyrirtækjum vegna ákvæða um aug-
lýsingar í kapalkerfum og gervihnatta-
sjónvarpinu. Hann segir:
„Ef við höldum áfram að skoða frum-
varpið um nýju útvarpslögin rekumst
við á athyglisverða undantekningu í 6.
grein. Þar segir, að auglýsingar sem
fylgja dagskrá um gervihnött, inn á
kapalkerfi, séu heimilar brjóti þær ekki
í bága við íslenzk lög.
Ef þetta verður að veruleika, skapast
t.d. mikið misrétti milli innlendra og
erlendra iðnrekenda, sem vilja koma
vöru sinni á framfæri við íslenzka neyt-
endur. Framleiðendur erlendra vöruteg-
unda komast óhindrað inn á islenzkan
markað í gegnum gervihnattasendingar
— á meðan innlendum framleiðendum
er meinaður aðgangur að kapalkerfum.
Verður að telja það hlálegt, ef ný út-
varpslög á íslandi verða til þess, að inn-
lendir framleiðendur njóti ekki jafnra
möguleika við að koma vörum sínum á
framfæri í samkeppni við erlenda fram-
leiðslu — og það á heimavelli."
Höfundur Reykjavíkurbréfs fær ekki
betur séð en í þessu útvarpserindi hafi
verið sýnt fram á með sterkum rökum,
að verði útvarpslagafrumvarpið sam-
þykkt í núverandi mynd muni það auka
erlend menningaráhrif í landinu og
skapa misrétti gagnvart innlendum iðn-
aði. Ætlar Alþingi að samþykkja þessa
vitleysu?
„Höfundur
Reykjavíkur-
bréfs fær ekki
betur séð en í
þessu útvarps-
erindi hafi ver-
ið sýnt fram á
með sterkum
rökum, að
verði útvarps-
lagafrumvarp-
ið samþykkt í
núverandi
mynd muni það
auka erlend
menningar-
áhrif í landinu
og skapa mis-
rétti gagnvart
innlendum iðn-
aði. Ætlar Al-
þingi að sam-
þykkja þessa
vitleysu?"