Morgunblaðið - 04.06.1985, Side 33

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 4. JUNÍ 1985
33
Víglundur Þorsteinsson, formadur
Félags íslenskra iðnrekenda.
flytja út eða selja innanlands
beint til væntanlegra kaupenda
og því þyrfti að leggja kapp á
markaðsmálin og snúa vörn í
sókn á þeim vettvangi.
í máli Theodórs Blöndal kom
m.a. fram að Austfirðingar
hefðu e.t.v. um of verið upptekn-
ir undangengin ár af ráðagerð-
um um rekstur kísilmálmverk-
smiðju á Reyðarfirði — sem
hefði almennt dregið úr dirfsku
manna til átaka á sviði atvinnu-
uppbyggingar í fjórðungnum.
Víglundur Þorsteinsson lagði
áherslu á það í máli sínu að
markvisst yrði unnið að frekari
iðnþróun — en þar hefði orðið
vart stöðnunar að undanförnu.
Ennfremur lagði hann áherslu á
markaðsmálin og nauðsyn þess
að „brjóta upp núverandi gjald-
eyriskerfi".
Fundinn sátu um 60 manns og
urðu umræður mjög líflegar að
loknum framsöguerindum og
varð ekki annað ráðið af máli
fundarmanna en stórhugur ríki
um iðnaðaruppbyggingu á Aust-
urlandi.
— Ólafur
Myndskerinn Halldór
Sigurðsson:
Allir sýning-
argripirnir
eru fengnir
að láni
VIÐ skerum út og vinnum eingöngu
eftir pöntunum hvers konar gripi sem
fólk almennt notar til tækifærisgjafa.
Við eigum því aldrei gripi til sölu á
stundinni og höfum raunar naumast
undan að sinna pöntunum, sagði Hall-
dór Sigurðsson, landskunnur mynd-
skeri, er tiðindamaður Mbl. tók hann
tali á Iðnsýningu Austurlands 1985.
Halldór stofnaði fyrirtæki sitt,
Eik sf., kringum listmunafram-
leiðslu sína árið 1974 ásamt syni
sínum, Hlyni, og við spyrjum hann
um tildrög þess.
Árið 1964 fékk ég orlof frá
kennslu og í námsför um Svíþjóð
fékk ég hugmyndina að stofnun
fyrirtækis er framleiddi minjagripi
og listmuni úr tré. Ég hafði þá um
14 ára skeið stundað þá iðju í hjá-
verkum að skera út og smíða gripi
fyrir fólk til tækifærisgjafa — en
ekki varð úr stofnun fyrirtækis fyrr
en 10 árum seinna. Fyrirtækið hef-
ur síðan þrifist misjafnlega vel —
enda höfum við feðgar sinnt öðrum
störfum jafnframt til þessa. Nú
hyggjumst við hins vegar alfarið
snúa okkur að þessari framleiðslu
og í athugun er að hefja framleiðslu
minjagripa svo að gestum og gang-
andi gefist kostur á að kaupa muni
á verkstæði okkar á Miðhúsum. Það
kallar vitanlega á aukinn mann-
skap, þrjá til fjóra starfsmenn. Við
munum auðvitað eftir sem áður
smíða eftir pöntunum.
Jú, við vinnum fyrst og fremst úr
íslenskum viði — aðallega úr Hall-
Toxli o>» myndir: Olafur Ouöniundsson
VOTTUR

Sýningarbás Prjónastofunnar Dyngju.
Utan dyra bar ýmislegt fyrir augu á Iðnsýningu Austurlands ’85.

Sýningarbásar Vaktar sf. og Austurverks hf. Hvers konar gúmmíframleiðsla
Vaktar sf. á Egilsstöðum hefur vakið athygli á iðnsýningunni.
Halldór Sigurðsson
ormsstaðaskógi, t.d. er hér í sýn-
ingarbás okkar borð er Sigurði
Blöndal, skógræktarstjóra, var gef-
ið fimmtugum. Það er smíðað úr
fimm viðartegundum: rauðgreni,
lerki, furu, birki og víði.
Þið eigið þá ekki þessa gripi sem
eru í sýningarbásnum?
Nei, þeir eru allir fengnir að láni.
Skírnarfonturinn hér var gefinn
Eiðakirkju á sínum tíma og þennan
fundarhamar gaf Jóhannes Stef-
ánsson bæjarstjórn Neskaupstaðar
þegar hann hætti þar störfum.
Þetta eru allt gripir sem við höfum
smíðað og skorið út eftir pöntunum
gefendanna.
Halldór auglýsir ekki á hefð-
bundinn hátt. En handbragð hans
vísar fólki leið. Það er víða að finna
— en líklega er eitt frægasta út-
skurðarverk hans eftirmynd hinnar
víðfrægu Valþjófsstaðahurðar er
brottfluttir Fljótsdælingar gáfu
Valþjófsstaðakirkju vigsludaginn.
Eins og kunnugt er mun Valþjófs-
staðahurðin talin einhver mesti
dýrgripur í eigu Þjóðminjasafns Is-
lands og hver veit nema eftirmynd
hennar hafi vísað Svisslend-
ingunúm veginn til Halldórs Sig-
urðssonar — þótt hann auglýsi
ekki.
Um sex þúsund
manns sáu
Iðnsýningu
KgilsHtöAum, 3. júní.
IÐNSÝNINGU Austurlands ’85
lauk í gær og munu um sex þús-
und manns hafa sótt sýninguna,
að sögn Bergsteins Gunnarsson-
ar, framkvæmdastjóra iónsýn-
ingarinnar. Aósókn aö sýning-
unni var mjög mikil í gær, nær
látlaus straumur fólks og aö sögn
Bergsteins munu um 1100 manns
hafa skoóaö sýninguna í gær.
„Ég er sannfærður um það,
að aðsókn hefði orðið meiri
hefði veður ekki hamlað
fjarðamönnum að komast til
sýningarinnar um fyrri helgi,"
sagði Bergsteinn í viðtali við
heimildarmann Morgunblaðs-
ins. „Við í sýningarnefndinni
erum mjög ánægðir. Þetta
tókst allt vonum framar og
viðtökurnar sem sýningin fékk
voru stórkostlegar og tilgang-
urinn hefur áreiðanlega komist
til skila. Á sýningunni kynnt-
ust menn þjónustu hér í fjórð-
ungnum, sem þeir höfðu ekki
hugmynd um að væri til og
höfðu sótt til Reykjavíkur til
þessa.
Iðnþróunarfélag Austur-
lands gekkst fyrir iðnsýning-
unni og annaðist sérstök sýn-
ingarnefnd undirbúning og
skipulagningu. í nefndinni áttu
sæti Guðmundur Benedikts-
son, Orri Hrafnkelsson og
Björn Kristleifsson. Berg-
steinn Gunnarsson, iðnráðgjafi
Austurlands, var ráðinn fram-
kvæmdastjóri sýningarinnar.
Alls sýndu og kynntu 70 iðn-
fyrirtæki á Áusturlandi vörur
sínar á Iðnsýningu Austur-
lands ’85. Ólafur
Dolfallinn
yfir þessari
sýningu
— segir Unnar Heimir
Sigursteinsson
í EINU orði sagt er ég dolfallinn yfir
þessari sýningu; dolfallinn yfír því
aó unnt skuli hafa reynst aö vekja
menn til umhugsunar um austfírsk-
an iönað — sagöi Unnar Heimir Sig-
ursteinsson er hann var tekinn tali
sem snöggvast í sýningarbás sinum
á Iðnsýningu Austurlands.
• Rafvélaverkstæði okkar þjón-
ustar fyrst og fremst sjávarútveg-
inn. Við endurvindum rafmótora
og önnumst rafmagnsviðgerðir í
skipum og fiskverkunarhúsum —
og setjum upp kælikerfi. Erfið-
leikar í sjávarútvegi bitna því
fljótt á okkar starfsemi.
Þjónustusvæði okkar er frá
Breiðdalsvík allt norður til Vopna-
fjarðar. Að jafnaði eru um 3—4
menn við vinnu niður á fjörðum
meðan svipaður fjöldi vinnur á
verkstæði okkar hér á Egilsstöð-
um.
Jú, það er rétt, húsnæðismálin
hér heima fyrir hafa að nokkru
hamlað starfseminni. Núverandi
Fólk er ánægt
og þakklátt
fyrir
sýninguna
— segir Orri Hrafnkelsson
KgikHtöðum.
„FOLK er mjög ánægt og þakklátt
fyrir sýninguna og þetta hefur allt
gengið mjög vel,“ — sagði Orri
Hrafnkelsson í samtali viö fréttarit-
ara Morgunblaðsins, en Orri átti
sæti í sýningarnefndinni.
Orri er framkvæmdastjóri Tré-
smiðju Fljótsdalshéraðs sem hef-
ur framleitt einingahús um 12 ára
skeið og starfsemi vaxið mjög
ásmegin á þessum rúma áratug.
Trésmiðja Fljótsdalshéraðs
kynnti starfsemi sína á Iðnsýn-
ingu Austurlands ’85 og sýndi
utan dyra það nýjasta í fram-
leiðslunni, háreistan sumarbúst-
að.
„Svona sumarbústaður full-
búinn kostar 485 þúsund," segir
Orri, „og í honum eru kojur fyri
sex manns auk 11 fermetra svefnl-
ofts — 10 til 15 manns geta því
hæglega búið um sig til svefns í
svona sumarbústað.
Markaðssvæði okkar er fyrst og
fremst Austurland — en við höf-
um einnig reist nokkur hús í
Unnar Heimir Sigursteinsson
verkstæðispláss er um 60 fm. En
við bindum miklar vonir við Iðn-
garða Egilsstaða — sem verða
opnaðir nú um miðjan júní. Þar
munum við fá leigt um 160 fm
svæði. Þetta gefur okkur byr — og
svo hugsum við gott til væntan-
legrar loðnubræðslu í ágúst.
Jú, jú, við erum bjartsýn á
framtíðina — sagði Unnar Heimir
Sigursteinsson.
Unnar Heimir hefur starfrækt
fyrirtæki sitt, Rafvélaverkstæði
Unnars Heimis, um 9 ára skeið á
Egilsstöðum.
Orri Hrafnkelsson
Þingeyjarsýslum og nú á síðasta
ári höfum við einnig reist hús í
Reykjavík. Hjá fyrirtækinu starfa
nú um 20—25 manns."
Og hvernig er svo framtíðarsýn-
in í framleiðslu einingahúsa?
„Framtíðin er nokkuð tvisýn.
Húsnæðislánakerfið hefur brugð-
ist og breyttar reglur
húsnæðismálastjórnar um útborg-
un lána vegna einingahúsa hafa
sett okkur í vanda. Fólk á nú erf-
iðara með en áður að fjármagna
kaup einingahúsa og það hlýtur að
draga úr umfangi starfsemi okkar.
Þó bindum við ákveðnar vonir við
aukna framleiðslu sumarbústaða."