Morgunblaðið - 01.07.1987, Blaðsíða 58

MORGUNBLAÐH), MIÐVIKUDAGUR 1. JÚLÍ 1987
58
-
„Gettu ó- hvoba. tré pa-bbi rakst ö.- "
ásí er...
... ein stutt og ein
löng.
TM R«g. U.S. P»t Off.—aH nght* r«*«rv*d
° 1987 Lo* AngdM Tim** Syndicate
Ég tel þig heilbrigðan í
vissum skilningi. Ekki þeg-
ar litið er til þess að þú
borgar 700 kr. á tímann
fyrir að koma hingað ...
HÖGNI HREKKVÍSI
/ íjl / < IsL ÍJ) FISK&J9 %
fet z z
_
// 'í)) fl6K&9
Spumingin um Guð
Kæri Velvakandi
Snemma á lífsleið hvers manns
hvarflar að honum spurningin um
það hver Guð sé. Kristnir menn fá
oft þessa spumingu frá fólki sem
vill fá haldbæra og áþreifanlega
skýringu á Guði, þráir að fá að vita
meira eða er aðeins knúið áfram
af blindri forvitni. Sumir setja
Til Velvakanda.
Ég gæti trúað því að ráðamenn
þjóðarinnar séu famir að hafa
áhyggjur af því að nú skulu vera
orðnir 9 flokkar í svona litlu þjóð-
félagi, enda er sundrungin eftir
því. í staðinn eiga bara að vera 2
flokkar, vinstri og hægri öfl, og það
á að kjósa þann flokkinn sem betur
vinnur. En þetta er okkur kjósend-
um að kenna. Þessu verður ekki
breytt nema með hugarfarsbreyt-
ingu okkar kjósenda, við verðum
að muna það næst þegar kosið verð-
ur, að kjósa bara ,2 flokka.
Já, margt er gert í þjóðmálum
okkar. Ég undirritaður er búinn að
lifa tímana tvenna og þess vegna
langar mig að leggja orð í belg. I
því sambandi, nú hefur forseti ís-
lands kallað á sinn fund forystu-
menn flokkanna til viðtals, ég heiti
því að forsetinn vill koma á lýðræð-
isstjóm hvort heldur er 3ja flokka
spumingu þessa aðeins fram í
gamni, og þá einungis til þess að
sjá og heyra hve kristnir menn eiga
oft á tíðum fá og óskiljanleg svör
við þessari stóm spumingu. Það er
nefninlega svo að í sjálfu sér er
ekki í mannlegu valdi að svara svo
stórri spruningu. Guð er allt of stór-
fenglegur til þess að hægt sé með
stjóm eða 4ra flokka stjóm. En það
er alveg sama hvort yrði 3ja eða
4ra flokka stjóm, hún kemur engum
málum fram, vegna þess að við
kjósendur emm svo vitlausir á
pólitíska sviðinu að kjósa yfir okkur
9 flokka. Ekki fyrir það að við eig-
um marga góða ráðherra og
þingmenn sem að gætu stjómað
þessum hólma. En með því að vera
með 9 flokka á þingi kemur engin
ríkisstjóm fram málum, hvað svo
sem hún heitir, vegna þess að sun-
dmngin er svo mikil.
Það eina sem hægt er að gera
til þess að bæta úr þessu ástandi
er að við kjósendur breytum um
hugarfar og kjósum bara um 2
flokka en ekki 9. Og ég endurtek
að það eiga bara að vera hægri og
vinstri öfl í þjóðfélaginu og það á
að kjósa þann flokkinn sem vinnur
betur.
Jóhann Þórólfsson
góðu móti að skilgreina hann. Samt
sem áður er hann svo nærri og
skiljanlegur.
Einhvers staðar segir svo í aust-
urlenskri speki, að við rangri
spumingu sé ekki til rétt svar. Fólk
þarf þess vegna að hugsa út fyrir
sín mannlegu takmörk þegar það
bæði spyr og svarar slíkri spum-
ingu. Fyrir Guði er einn dagur sem
þúsund ár og þúsund ár sém einn
dagur. Guð er ómælanlegur og við
hver og eitt e.t.v. ekki nema ein
frumeind í líkama Guðs. Við munum
ekki fæðingu vora og vitum ekki
af dauða voram. Við emm aðeins
hér og nú. En samt voram við og
verðum. Emm það sem við voram
og verðum það sem við eram. En
Guð er hinn sami í gær og í dag.
En þó við séum svo smá frammi
fyrir Guði er þó hvort okkar með
sinn tilgang, sess, sögu og starf,
fortíð og framtíð — jafnvel áður en
við fæddumst. Við eram ólík en þó
svo lík, sérstakir einstaklingar, en
þó svo skyld, keppinautar og fénd-
ur, en þó bræður og systur, öll á
sama báti.
En hver er Guð og hvemig fáum
við mennimir skynjað hann? Við
getum ekki séð Guð með mannleg-
um augum en við getum skynjað
hann í hjarta okkar, með okkar
innra auga. Við fínnum hann í ná-
vist okkar þegar við fyllumst samúð
með öðra lífi, fyllumst kærleika og
miskunnsemi, hjálpfýsi og fómar-
lund. Og þó ekki beri að jafna Guði
við hið jarðneska sjáum við mikil-
leik hans í víðáttu geimsins, fegurð
hans í litskrúða blómanna, mál hans
í söng fuglsins, vindi loftsins og
niði læksins. Við sjáum kraft hans
í brimróti hafsins og leiftri eldingar-
innar. Við sjáum hreinleik í sakleysi
bamsins, góðvild og kærleik í sam-
bandi manns og konu, móður og
bams. En umfram allt sjáum við
Guð í Kristi Jesú. í honum sjáum
vér Guð sjálfan eins og hann best
gat opinberað sig fyrir okkur mönn-
unum.
Einar Ingvi Magnússon
Um íslenska pólitík
Víkyerji skrifar
rátt fyrir velmegun, sem víða
blasir við augum, eigum við
enn margt ógert. Ekki stendur held-
ur á kröfum úr öllum áttum um
sitt hvað, sem til bóta horfír: betri
vegi, fleiri dagheimili, brýr á fírði,
jarðgöng um fjöll o.sv.fv., o.sv.fv.
Annað hljóð er í strokknum þeg-
ar kemur að Qármögnun opinberrar
þjónustu eða framkvæmda, það er
skattheimtunni. Þá er enginn af-
lögufær. Og vel má vera að skatt-
heimtu-mælirinn sé þegar fullur hjá
þeim rúmlega hundrað þúsund
hræðum, þeim helmingi þjóðarinn-
ar, sem störfín stunda, verðmætin
skapa og skattana greiða.
Ofsköttun getur og verið vara-
söm. Hún dregur úr vinnuframlagi
fólks, það er verðmætasköpun, sem
er undirstaða lífslgara. Hún ýtir
ekki undir það að framtakssamt
fólk taki áhættu af atvinnurekstri,
sem fært getur björg í bú, stækkað
þjóðarkökuna margfrægu.
í raun ætti hver ríkisstjóm að
geimegla í stjómarsáttmála sinn
„þak“ á heildarskattheimtu ríkis-
sjóðs og sveitarfélaga sem hlutfalls
af þjóðartekjum.
Og við, meðal-jónar, sem stritum
á vinnumarkaðinum, verðum að
gera okkur grein fyrir því, að
ríkisútgjöld og skattheimta era
tvær hliðar á sama fyrirbærinu.
Fyrir stuttu síðan var Víkveiji
staddur í landnámi Hrafna-
Flóka í Fljótum norður, þar sem
miðnætursólin gyllti Miklavatn og
grængresi túna á láglendi og snæ-
breiður efst í fjöllum sýndu tvær
hliðar Fjallkonunnar.
Góðvinur Víkverja, sem gekk
með honum um varplönd og vatna-
svæði norður þar, spurði upp úr
þurra, hve margir milljarðar króna
streymi um þá tugi happdrætta sem
beitt sé eins og mjaltavélum á
vinnutekjur fóks.
Án þess að bíða eftir svari, sem
reyndar lá ekki á lausu, sagði hann,
eftiislega eftir haft. Þeir ættu lands-
feðumir að fella niður alla tekju-
sköttun og stórlækka neyzluskatta.
í stað slíkrar sköttunar eiga þeir -
og þeir einir - að virkja öll form
happdrætta, þessa víðfeðmu og
óstöðvandi spilafíkn mörlandans,
sem kann sér ekki læti í lottóum,
happaþrennum og hvers konar öðr-
um áhættuleik. Þar á ríkið skatt-
heimtuleið, sem fólk ekki aðeins
sættir sig við heldur tekur fagnandi.
Víkveiji sagði fátt, enda þótt
hann sæi þegar tvo annmarka á
þessari annars íhugunarverðu til-
lögu. í fyrsta lagi fjármagna þessi
happdrætti fyölmargt sem ella lenti
á ríkissjóði. í annan stað er ríkis-
rekstur vafasamt rekstrarform,
jafnvel þegar happdrætti eiga í hlut.
Eða hitti máske Norðlingurinn
naglann á höfuðið?
XXX
eimkominn til Reykjavíkur
velti Víkveiji fyrir sér mis-
munandi notkun stefnuljósa bif-
reiða. Stöku bflstjórar nota
stefnuljós yfírhöfuð ekki. Aðrir gefa
stefnulós um leið og þeir beygja.
Þeir sem svo haga sér gera sér
greinilega ekki ljóst, hvaða tilgangi
þetta öryggistæki þjónar.
Það er eins og sumir bílstjórar
geri sér ekki grein fyrir því að
stefnuljós er vísbending til annarra
bifreiðastjóra um ætlun þess, er
stefnuljósið gefur, svo þeir geti
hagað akstri sínum í samræmi við
það. Stefnuljós þarf því að gefa
með góðum fyrirvara.
Sama máli gegnir um notkun
bflljósa þótt bjartur dagur sé.
Bflljósins gagnast ekki beinlínis
þeim sem þau notar við slíkar kring-
umstæður. Þau auðvelda hinsvegar
öðram bifreiðarstjóram að sjá fyir
og í tíma að þarna er bíll á ferð. Á
rykhjúpuðum malarvegum veitir
sízt af slíkri vísbendingu.
Mikilvægasta öryggistækið er þó
innbyggt í manneskjuna sjálfa,
háttvísi og tillitssemi í umferðinni.
Það er gott heilum vagni heim að
aka. Bezt er þó að komast hjá því 1
að valda öðram skaða eða einhveiju
ennnú verra.