Morgunblaðið - 07.10.1987, Blaðsíða 60

60
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. OKTÓBER 1987
I
T
© 1985 Universal Press Syndicate A-22.
„ H^nn viLL íá iánadar handráb
miLLjónir iiL aÓ ar-fleiÓa. barnaböm/h
Pabbi var ofsalega ánægð-
ur með þig og sagði: „Hann
minnir mig á pabba minn.“
HÖGNI HREKKVÍSI
Er starf Pólýfónkórsins hunsað?
Til Velvakanda.
Mörg undanfarin ár hef ég sótt
hljómleika í Reykjavík, m.a. flesta
konserta Sinfóníuhljómsveitar ís-
lands. Hefur þar kennt margra
grasa, og margt verið vel gert en
annað minna áhugavert eins og
gengur.
Mér mun seint úr minni líða
flutningur Pólýfónkórsins og Sin-
fóníuhljómsveitar íslands í Hall-
grímskirkju í desember í fyrra, svo
fágaður, markviss og áhrifamikill
var flutningur á Messíasi undir
stjórn Ingólfs Guðbrandssonar.
Sama má segja um flutning hans,
og Sinfóníuhljómsveitar íslands á
verkum eftir Verdi og Rossini í
Háskólabíóii fyrir 3 árum. Ég undr-
ast því að sjá Pólýfónkórsins og
Ingólfs Guðbrandssonar hvergi get-
ið í nýútkomnu yfirliti Sinfóníu-
hljómsveitar íslands fyrir nýhafið
starfsár.
Æltar Sinfónían að hunsa starf
Pólýfónkórsins á 30 ára starfsaf-
mæli kórsins?
Tónlistarunnandi
Þessir hringdu . . .
Bjórinn óþarfur
G.H. hringdi:
„Að undanfömu hafa umræður
um hvort leyfa skuli bjór hér á
landi orðið háværar einu sinni
enn. Virðist sama hve oft þessi
draugur er kveðinn niður af mæt-
um mönnum, hann vaknar alltaf
til lífs á ný. Trúir því virkilega
einhver að bjórinn verði til ein-
hvers gagns hér þegar vitað er
hvemig bjórdrykkja hefur farið
með aðrar þjóðir? Bjórinn er alveg
óþarfur. Áfengisvandamálið hér á
landi er nógu illt viðureignar þó
ekki sé verið að auka á það með
bjórútsölu."
Kvenreiðhjól
Rautt og hvítt kvenreiðhjól
fannst í Seljahverfi fyrir nokkru.
Eigandinn getur hringt í síma
74464.
Þrílit læða
Lítil þrílit læða, hvít, gul og
svört, er í óskilum að Háaleitis-
braut 125. Læðan er mjög falleg
og sérkennileg með svarta hettu
og svarta höku, hálft nefið gult
og hálft svart. Eigandi getur
hringt í síma 36239 eða 681098.
Sýnið Wood-
stock á ný
Gunnar hringdi:
„Mig langar til að stinga uppá
því að kvikmyndin Woodstock,
sem sýnd var í Austurbæjarbíói
fyrir u.þ.b. 15 ámm, verði endur-
sýnd. Þessi mynd vakti mikla
athygli á sínum tíma og þótti lýsa
„hippamenningunni" vel. Ég held
að margir vilji gjaman sjá þessa
mynd aftur.“
Yíkverji skrifar

Adögunum sat Víkverji ásamt
með ungum vini sínum eins
og svo oft áður og horfði á sjón-
varp. Þar var verið að ræða við
einn af frammámönnum þjóðarinn-
ar. Allt í einu segir bamið: „Bara
að hann detti ekki úr stólnum.“ -
Af hveiju segir þú þetta, ég sé
ekki betur en fari vel um hann í
sjónvarpsstólnum? „En þú veist, að
dramb er falli næst,“ sagði barnið.
Víkverji hefur leitt hugann að
þessum orðaskiptum síðan og er
sannfærður um, að æ fleiri, sem
láta ljós sitt skína í fjölmiðlum,
hefðu gott af að minnast orða
Krists: Sælir em hógværir, því að
þeir munu jörðina erfa.
Hinir sjálfsögðustu hlutir og
embættisverk eða framkvæmd á
opinbemm skyldum em hafin upp
til skýjanna. Mörkin á milli þess sem
er merkilegt eða ómerkilegt sýnast
vera að hverfa. Öllu er slegið upp
í sífelldri viðleitni við að búa til
fréttir eða hefja þá eða það til skýj-
anna, sem fjölmiðlar hafa á milli
tannanna hverju sinni. Víkveiji
heyrði fyrmrn starfsmann sjón-
varps ríkisins lýsa yfir því á
dögunum, að við fréttaöflun þar
hefðu menn þá reglu til að styðjast
við, að þeir ættu ekki að gera mál-
um skil; sjónvarp ætti að kasta
einhveiju á loft án þess að gera því
skil; allt á að gerast á 30 til 120
sekúndum.
XXX
*
Asunnudaginn hratt ríkisút-
varpið þeirri ákvörðun í
framkvæmd, sem ýmsir hafa óttast
að væri á döfinni, að hætta að flytja
kirkjulega tónlist milli klukkan níu
og tíu á morgnana. Nú hefst þessi
tónlistarþáttur klukkan sjö á sunnu-
dagsmorgnum og stendur fram til
7.50, þegar prestur flytur hugvekju.
Milli klukkan níu og tíu er þáttur
í umsjá Knúts Magnússonar, þar
sem hann kynnir tónlist.
Víkveiji hefur áður rætt um þetta
mál. Áður en einokun ríkisins á
útvarpsrekstri var afnumin, mátti
á stundum lesa kvartanir einhverra,
um að þeir gætu ekki hlustað á
hinn hvimleiða og sviplausa hávaða
glamur-tónlistar á sunnudags-
morgnum. Nú hafa þeir, sem vilja
helst hlusta á sama lagið allan sól-
arhringinn, i þijú hús að venda á
sunnudagsmorgnum. Þá tekur
ríkisútvarpið upp á því að krefjast
þess af þeim hópi hlustenda, sem
hefur notið kirkjulegrar tónlistar
milli klukkan níu og tíu fyrir há-
degi á sunnudögum, að hann vakni
klukkan sjö á morgnana. Ætli síðan
verði ekki gerð einhver hlustenda-
könnun og á grundvelli hennar
ákveðið að leggja þennan tónlistar-
flutning niður, þar sem enginn
hlusti á hann?
xxx
Sinfóníuhljómsveit íslands fór til
Grænlands í byijun september
í tilefni af því að þar var formlega
verið að opna norræna menningar-
stofnun. Var þetta í fyrsta sinn, sem
Grænlendingar kynntust lifandi
flutningi á sinfóníutónlist. Meðal
annars söng grænlenskur kór verk-
ið Finnlandíu eftir Sibelíus með
hljómsveitinni. Er ekki að efa, að
þetta framtak Islendinga verður
lengi í minnum haft á Grænlandi.
Að sjálfsögðu kostaði þetta sitt, eða
2,5 milljónir króna samkvæmt frétt-
um af aukafjárveitingum.
Nú hefur komið í ljós, að Jón
Baldvin Hannibalsson, fjármálaráð-
herra, hefur allt á homum sér vegna
þessa. Og er þetta haft eftir honum
í einu blaðanna:„...og nefndi sem
dæmi að hann hefði heyrt kammer-
sveit flytja „Sísí fríkar út“ með
miklum ágætum og nær hefði verið
að senda hana til Grænlands heldur
en að kosta tveimur og hálfri millj-
ón upp á sinfóníuna." Hvað skyldu
Grænlendingar segja, ef þeir fengju
þetta þýtt? Sæma slík ummæli, ef
rétt eru eftir höfð, fjármálaráð-
herra? Víkveija finnst hér farið út
fyrir hæfileg mörk.
-I