Morgunblaðið - 08.11.1987, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. NÓVEMBER 1987
B 49
Hver á sj óinn?
Til Velvakanda.
Landsbyggðarmaður úr sjávar-
þorpi skrifar:
Mikið hefur verið talað og skrifað
um kvótakerfið undanfarið, kosti
þess og galla.
Staðreyndin er sú að hafið og
fískimiðin umhverfís landið eru ekki
alfarið opinber eign. Á suraum stöð-
um geta einka-landeigendur átt
marga km út í sjó miðað við stór-
straumsflóðborð og mörg vafaatriði
eru um það hvað landeigendur eigi
langt út í haf fyrir sínu landi og
ber þá að hafa í huga hvenær lög
eru sett og hve stór landhelgi var
þá.
Grunnslóð er víða eign bænda
og annarra einkaaðila en þar er oft
mikið lífríki og undirstaðan fyrir
lífínu utar I hafinu. Víkur og vogar
sem fullar eru af ungviði eru jafn-
vel í einkaeign.
Enn sem komið er hefur ekki
Til Velvakanda.
Við erum hér fjórar Qáðar konur
sem fögnum þeirri athyglisverðu
þróun sem er að verða i íslensku
samfélagi. Allar höfum við anga
reynslu af íslenskum karlmönnum
og eigum að baki hin ýmsu nis-
heppnuðu sambönd og njónabönd.
Þegar úrvalið á hérlendum karl-
mannamarkaði er skoðað verður að
segjast eins og er, að það er væg-
ast sagt fábrotið. Þeir fáu sem völ
er á eru yfírleitt óhéflaðir, óhrein-
legir með sig, ölkærir, tilfinninga-
lega stíflaðir, sívælandi um
vandamál sín og ófærir um að axla
persónulega ábyrgð, auk þess sem
þeir eru sífellt með það á vörunum
að konur skilji þá ekki. Hvemig
eiga konur að skilja svona karl-
menn?
Við viljum fá karlmenn sem væla
á tungumáli sem við skiljum ekki.
Þar sem nú er hafínn fjöldainnflutn-
ingur á austurlenskum konum
handa íslenskum karlmönnum
fínnst okkur sjálfsagt að einhveijir
ötulir póstverslunarfrömuðir ein-
beiti sér sem allra fyrst að því að
gefa íslenskum konum kost á ská-
eygðum snáðum sem upplagt væri
að fá hingað í gámum. Að sjálf-
sögðu þyrftu þeir að vera fátækir,
ómenntaðir, óupplýsir, blíðir og
undirgefnir, laghentir, barngóðir og
lúsiðnir, og úr samfélagi sem kúgar
þegna sína. Það yrði þá væntanlega
bið á þvi að þeir gerðu uppreisn eða
heyrst mikið frá þessum rétthöfum
sem í mörgum tilvikum hafa kyn-
slóð fram af kynslóð, í jafnvel mörg
hundruð ár, stundað útgerð frá jörð-
um sínum og er því löng hefð fyrir
kvótaeign og veiðum frá þeim stöð-
um.
Nú tala sumir um kvótasölu.
Hveijir ætla að selja fískveiðikvóta?
Eins og bent hefur verið á eru
fiskveiðiréttindum ekki alfarið í
eigu ríkisins. Sjávarútvegsráðu-
neytið eða aðrir opinberir aðilar
hafa því alls ekki fullan ráðstöfun-
arrétt yfír þeim, heldur aðeins upp
að ákveðnu marki. Allra síst eru
miðin umhverfís landið eign fólks á
höfuðborgarsvæðinu sem greinilega
ætlar helst að ráðskast með þau.
Ef eitthvað er, þá eru fiskimiðin
eign landsbyggðarfólks eða fólksins
sem býr á landinu í námunda við
þau.
Einkaaðilar eiga þama stóran
tileinkuðu sér karlrembu íslenskra
kynbræðra sinna.
Kannski væri l(ka athugandi að
gefa kost á einnota piltum, sem
afðan mætti virkja fískvinnslu eða
öðrum láglaunastörfUm sem íslend-
ingar vilja ekki líta við.
Fyrir okkar hönd, •
Margrét Ólafsdóttir
skerf. Hversu stóran verður að at-
huga með því að mæla upp strand-
lengjuna. Þeir verða líka að gæta
þess að einhveijir vinstrisinnar vaði
ekki uppi með sín miðstýringar- og
eignaupptökuáform.
í blaðagreinum sem hafa verið
skrifaðar undanfarið sýnist manni
helst að þeir sem þær skrifa ímyndi
sér að ríkið og almenningur eigi
allan sjóinn umhverfis landið.
Margt nútímafólk er orðið svo
heimtufrekt að það telur sig geta
traðkað á aldagömlum eignarrétt-
indum annarra í krafti fjöldans.
Þessu verður skilyrðislaust að
spoma við.
Nýlega heyrir maður að Qörur
landsins, þ.m.t. fjörur í einkaeign,
séu þaktar msli sem að verulegu
leyti megi rekja til íslenskra skipa.
Skólp og óhreinindi t.d. á höfuð-
borgarsvæðinu hefur lengi rekið
uppá m.a. einkafjörur. Hvað segir
Náttúmvemdarráð um þetta? Hvað
hefur það gert?
Hvaið segja menn yfirleitt um
sinnuieysi eða yfirgang hins opin-
bera (ríkis og bæja) sem þeir
viðhafa sitt á hvað eftir því hvar
þeirra hagsmunir liggja.
Vonandi verða þessar lfnur til að
skapa umræðu um málið og þess
gætt um ieið að hið opinbera hrifsi
ekki þama til sín eigur sem þeir
eiga ekki tilkail til.
I stjórnarekrá íslands segir:
Eignarrétturinn er friðhelgur. Eng-
an má skylda i il að )áta af hendi
eign sfna nema almenningsþörf
krefli. Þarf til þess lagafyrirmæli
og komi fullt verð fyrir.
HEILRÆÐI
• •
Okumenn
Hafíð bifreið ykkar ávallt í fullkomnu lagi. Dimm-
viðri og slæm færð krefst aukinnar aðgæslu og minni
hraða. Metið aðstæður hverju sinni og munið að endur-
kast ljósanna af blautum götunum minnkar skyggni
og krefst meiri varkámi.
Fábrotið úrval á
karlmannamarkaði
*
Ast er___
.. stundum frelsissvipting.
TM Rtg. U.S. Pat. Otf.-all rights reservsd
<01986 Los Angeles Tlmes Syndicate
Þá geturðu arið f baðið!

HÖGNIHREKKVÍSI
„pAÐ EfZ HR-EÍNSUNARVINA i ©ORGJNM > •'*