Morgunblaðið - 29.12.1987, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. DESEMBER 1987
Viðræður við vagn-
t stjóra í akstri bannaðar
Til borgarráðs og lögregluyf irvalda
eftír Sigurð Þór
Guðjónsson
í hverjum strætisvagni er skilti
þar sem á er letrað: Viðræður við
vagnstjóra í akstri bannaðar.
Hvemig skyldi standa á þessu?
Er það meinfýsi sem ekki getur
unnt vagnstjóranum þess að rabba
við farþega í leiðinlegri vinnu?
„Er það forsvaranlegt,
að almannavagnafyrir-
tæki sem rekið er af
Reykjavíkurborg gæti
ekki fyilsta öryggis við
flutning þúsunda far-
þega á hverju ári?“
Fjarri því. Þetta er gert til að
tryggja öryggi farþega. Það er talið
að spjallið tmfli aðgæslu og ein-
beitingu bflstjóranna við aksturinn.
Þeim verði því hættara við mistök-
um er valdi farþegum og öðmm
vegfarendum slysum og tjóni.
Astæðumar em augljósar: Maður
sem beitir athygli sinni að tveimur
verkefnum samtímis nýtur sín eng-
an veginn við hvomgt viðfangsefn-
ið. Þarf ekki að hafa um það fleiri
orð. Þetta viðræðubann er því nauð-
Sigurður Þór Guðjónsson

■■
Við hjá SS mælum sérstaklega með rauðvínslegnu eða
jurtakrydduðu lambalærií hátíðarmatinn. Rauðvínslegnu
og jurtakrydduðu lambalærin frá SS eru eingöngu unnin
úr nýju, fyrsta flokks hráefni og eru tilbúin í ofninn.
Sannarlega gómsætur hátíðarmatur.
i>in oi>
o n n c\ n
i UiíUiMa'Utli H) % \§á
synleg varúðarregla. Og breytir
engu þó hún kunni einstaka sinnum
að vera brotin eins og gerist og
gengur með allar reglur.
En upp á síðkastið hafa farþegar
strætisvagna haft þungar áhyggjur
af nýrri tmflun, er hlýtur að koma
niður á ökuhæfhi bflstjóranna. Það
er útvarpið sem flestir þeirra hafa
yfir sér í vinnunni. Ef viðræður við
vagnstjóra tmfla hann í starfi, hlýt-
ur þetta útvarpsefni að mgla hann
einnig af nákvæmlega sömu ástæð-
um. Þeir gera tvennt í senn: keyra
í þessari líka umferðinni í skamm-
deginu, og hlusta á tónlist og talað
mál í útvarpinu. Óhjákvæmilega
dreifa þeir orku sinni og einbeitingu
og það skerðir hæfni þeirra við stýr-
ið.
Utvarpshlustun er að vísu ekki
bein áreitni við bflstjórann eins og
orðræður farþega. En þar á móti
kemur, að vagnstjórinn talar ekki
við fólk nema einstaka sinnum og
á milli líða dagar, vikur eða jafnvel
mánuðir. En útvarpið hefur hann
yfirleitt í gangi alla vaktina á hveij-
um vinnudegi og stundum svo hátt
að það veldur farþegum umtais-
verðum óþægindum á nokkmm
mínútum. Hvemig er þá aksturs-
hæfni bflstjóranna í lok vinnuviku
eftir slíka töm? Nú kynni einhver
að segja að vagnstjórinn taki svo
sem ekkert eftir útvarpinu í bak-
gmnni. Hvers vegna í ósköpunum
er þá tækið haft í gangi? Heyri
bflstjórinn hins vegar í því, er hánn
að beina eftirtekt sinni frá akstrin-
um að nokkm leyti.
Það kemur fólki ekki í sérlega
gott skap í skammdeginu rétt fýrir
jólin, að vera þess vitandi að
bflstjórar þessara stóra dreka í
umferðaröngþveitinu em ekki með
aðgæslu og einbeitingu óskipta við
aksturinn. í framhaldi af því vill
undirritaður farþegi Strætisvagna
Reykjavíkur, sem ekki kann að
keyra bfl af því að hann er svo treg-
ur og er þess vegna upþ á þjónustu
þeirra kominn, að beina þessari
spumingu til borgarráðs, lögreglu-
og borgaryfirvalda: Er það forsvar-
anlegt, að almannavagnafýrirtæki
sem rekið er af Reykjavíkurborg
gæti ekki fýllsta öryggis við flutn-
ing þúsunda farþega á hyeiju ári?
Og meirihluti þeirra em böm og
unglingar. Ég hlýt að mega fara
auðmjúklega fram á það við rétta
aðila, að öryggi strætisvagnafar-
þega og annarra vegfarenda í
umferðinni verði tryggt með öll-
um þeim ráðum sem yfirvöld
hafa á valdi sínu.
Ég dreg ekki í efa að ábyrg yfir-
völd gera sér ljóst að ég hef lög
að mæla. Að vísa orðum mínum á
bug er að hundsa heilbrigða skyn-
semi. Og að skella við skollaeyrum
— það er hirðuleysi um líf og limi
Reykvíkinga sem komast þurfa leið-
ar sinnar um höfuðborgina. Og því
trúir enginn upp á lögmæt yfirvöld
Reykj avíkurborgar.
Höfundur er tónlistargagnrýn-
andi.
ÁHEIT
TIL HJÁLPAR
Gírónúmer
^6210 05
KRÝSUVfKURSAMTÖKIN
ÞVERHOLTI 20 • 105 REYKJAVlK
S 62 10 05 OG 62 35 50