Morgunblaðið - 26.05.1990, Side 58

Morgunblaðið - 26.05.1990, Side 58
58 MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 26. MAÍ 1990 „Mer er iiía vi& aé Mr<x, án f>ess ai> hxuf>iXr ne-itt. ” Ást er.. . TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved ° 1990 Los Angeles Times Syndicate 525 _ Ég vann ... Það var ekkert pláss eftir í bílskúrnum... Er hljómburðurinn nógu góður? Til Velvakanda. Þótt ég búi neðst í Hlíðunum er ég í Hallgrímskirkju. Hvers vegna? Jú, vegna þess að síra Jak- ob Jónsson breytti sóknarmörkum til þess að tilheyra sjálfur sínu eig- in prestakalli. Eg er ekki kirkjurækin, en fór þó til vígslu Hallgrímskirkju. Ég heyrði ekki eitt orð af því sem þar fór fram. Skýring: Hátalarakerfi kirkjunnar er ekki komið í nógu gott lag, stendur til bóta fljótlega. Ég fór við jarðarför, heyrði ekki líkræðu prestsins. Skýring: Því miður heyrist svona illa á vissum stöðum kirkjuskipsins þegar kirkj- an er hálftóm. Aftur fór ég til jarðarfarar. Kirkjan var meira en fullsetin, fólk stóð. Sama sagan endurtók sig, allt tal prestsins rann saman í óm. Engin leið að heyra orðaskil. Eg kom leið og sár í vinnuna beint frá útförinni. Þar sagði mér kona sem mikið sækir kirkjutón- leika að það væri þyngra en tárum tæki að þessi kirkja, sem hljómlist- armenn hefðu bundið svo miklar vonir við, væri óhæf til tónleika- halds sökum lélegs hljómburðar. Skýring: Vanþekking Guðjóns Samúelssonar. Kirkjuskipið væri svo mjótt og hátt að allur tónn leitaði bara upp. Helst hafi komið til tals að setja tréhlera á veggina til að beina hljóðinu niður. Eg sel þessa sögu sem ég keypti. En á sjálfri mér hef ég reynt í 3 skipti að heyra ekki til prests- ins. Nú stendur til að kaupa í Hallgrímskirkju kirkjuorgel fyrir 60 til 70 milljónir. Söfnun er í gangi þar sem fólki er boðið upp á að kaupa pípur í orgelið frá tveimur upp í hundrað þúsund krónur stykkið. Ég heyri sjálf kirkjuorganistann Hörð Áskelsson segja í útvarpi að ef þetta orgel kæmi í kirkjuna, mundu heimsfrægir listamenn verða fúsir til að koma hér til tón- leikahalds, og, ef ég man rétt, að þetta yrði besta kirkjuorgel á Norð- urlöndum. Hann var spurður hvort ekki væri í mikið ráðist? Svarið tók hann eftir síra Jakobi Jónssyni: „Þú kaupir ekki trilluvél í togara.“ Nú vil ég spyija organistann og óska svars: 1. Er það rétt að hljómburður Hallgrímskirkju sé eins afleitur og ég hef hér lýst? 2. Ef ekki, hvernig stendur þá á því að ég og aðrir kirkjugestir höfum þessa sorglegu reynslu? 3. Finnst organistanum ef til vill ekkert mál að hið talaða orð komist til skila? 4. Er með nokkru móti hægt að afsaka það að byggja 60 til 70 milljóna króna orgel í kirkju með afleitan hljómburð? Ég álít að ég og aðrir í þessum söfnuði eigi rétt á nákvæmum svörum. Unnur Konráðs Gullgröftur í kvóta smábáta Til Velvakanda. Gullgröftur í kvóta smábáta, hann er yfirstaðinn, stóð stutt yfir en þó nógu lengi til að margir sitja uppi með sárt ennið. Margir líka græddu. En báðir hóparnir þegja þunnu hljóði. Vegna hvers? Er það vegna þess að þar heldur á málum vinsælasti stjórnmálamaður þjóð- arinnar og ekki má á gljáann halla? Það hefði heyrst hljóð úr horni ef slíkur gullgröftur hefði átt sér stað í húsnæðiskerfinu. Mér er málið svolítið skylt því sama og engu munaði að ég fengi að gjöf kvóta upp á 85,5 tonn með báti sem ég hætti við að kaupa á síðustu stundu á 5,5 milljónir króna. Nokkrum dögum eftir að ég hætti við varð kvótinn á þessum bát tíu milljóna króna virði. Ég hefði líka getað selt hann frá ári til árs á 20 kr. kílóið. Það hefði verið ágætis lífeyrir eða rúmar 1,7 milljónir á ári. Ég fór á skrifstofu sjávarút- vegsráðuneytisins viku eftir að kvótafrumvarpið fór í gegn og bað um prentað mál um breytingu á kvótamálum viðvíkjandi bátum undir 10 tonnum. Ekki til stafur um það, mætti reyna eftir viku. Síðan var haldið áfram að pússa neglur og litið á mig augum sem sögðu: Hvað ert þú að þvælast hér? Viltu eitthvað upp á dekk? Nei, ég kom mér út. Áður en kvótafrumvarpið fór í gegn vissi enginn hvað myndi ske ef það færi í gegn. Einn sagði þetta, annar hitt. Ég held að eng- inn hafi nennt að lesa það til hlítar. Bátasalar hefðu þó allavega átt að gera það til að upplýsa væntan- lega kaupendur og seljendur um hvað gæti verið í aðsigi, þ.e. þessi mikla breyting á framseljanlegum og óframseljanlegum kvóta. Þetta var ekki áhugavert hjá blaðamönn- um eða fréttamönnum. Þeir höfðu nóg annað að fjalla um, svo sem að það væru 7.000 gyðingar í Frakklandi. Þeir leiðréttu það nú og sögðu að það hefðu átt að vera 7 milljónir, frétt vegna vanhelgun- ar á grafreit gyðinga þar í landi. Önnur frétt var að rörin sem írak- ar eru að kaupa í stóru fallbyssuna sem á að drepa gyðinga, væru 40 metrar að þvermáli. Þetta var ekki leiðrétt og var fréttaþulan mjög ábúðarfull yfir metrunum sínum sem áttu að vera sm. En nú eru þulumar ekki lengur þulur heldur fréttamenn. Þulurnar voru aflagð- ar en hefur það lagast? Nei, það hefur versnað. Vegna þess að þul- urnar geta síað og leiðrétt vitleys- urnar frá, allavega athugað málið. Það væri nú meiri byssan, 40 metr- ar að þvermáli rörin. Maður sýpur hveljur. K.S. HÖGNI HREKKVISI Víkveiji skrifar Við flesta bandaríska háskóla tíðkast það við skólaslit og brautskráningu nemenda, að fá ein- hvern frægan mann úr atvinnulífi, listum eða stjórnmálum til að ávarpa samkomuna. Keppast bandarískir háskólar um að yfir- bjóða hvern annan með frægu fólki við slík tækifæri. Oft færa þessir ræðumenn nemendum boðskap, sem að öðru jöfnu heyrist ekki í háskólunum eða þá að hlutirrtir eru skoðaðir frá öðrum sjónarhóli en vant er. Víkveiji heyrði fyrir skömmu frá áhrifamikilli ræðu sem flutt var við brautskráningu við- skiptamenntaðs fólks frá banda- rískum háskóla. Ræðumaðurinn, kunnur stjórnandí úr kvikmynda- iðnaði, sagði þessu fólki, sem kosið hefur sér fjármála- og viðskipta- stjórnun að lífsstarfi, að mælikvarði velgengni þeirra fælist ekki í hagn- aði eða peningum yfirleitt, heldur hvernig þeim tækist að samræma vinnuna góðu fjölskyldulífi. Þessi ábending nær auðvitað til fleiri en fólks í viðskiptum. Um leið ogójafn- vægi kemst á miili starfs og fjöl- skyldu mun hvort tveggja líða fyrir það, bæði fjölskyldan og vinnan. Þetta á auðvitað ekkert frekar við um stjórnendur eða frammámenn fremur en venjulegt fólk. Hins veg- ar ættu stjómendur e.t.v. að velta þessu meira fyrir sér, en þeir yfir- leitt gera, því að hlutverk þeirra er að hvetja annað fólk til dáða og laða fram það besta í hveijum og einum. Til að fólk skili óaðfinnan- legu verki þarf því að líða vel og vera í góðu jafnvægi. xxx essi sami ræðumaður sagði einnig sögu af stjórnanda, sem var að taka við fyrirtæki. Fyrir- rennari hans setti hann inn í starf- ið og að lokum sagði hann honum, að í neðstu skrifborðsskúffunni væru þijú umslög, merkt 1, 2 og 3. Ef reksturinn gengi illa að loknu einu ári skyldi hann opna fyrsta umslagið, og sömuleiðis hin tvö ef reksturinn gengi illa eftir tvö og þijú ár. Ef vel gengi, ætti hann hins vegar aldrei að opna umslögin. Skemmst er frá því að segja að reksturinn gekk hörmulega hjá hin- um nýja framkvæmdastjóra og að loknu fyrsta árinu opnaði hann fyrsta umslagið. I því var miði sem á stóð: „Kenndu fyrri stjórnanda um.“ Hann gerði það og komst þannig upp með að halda starfínu áfram. Að loknum tveimur árum hafði ástandaði ekkert lagast og opnaði hann því annað umslagið. I því stóð: „Kenndu um almennum samdrætti í þjóðarbúskapnum". Áfram hélt hann starfinu þrátt fyr- ir gjörsamlega mislukkaðan rekstur og eftir þrjú ár las hann skilaboðin frá fyrri stjórnanda: „Byijaðu að undirbúa. þijú bréf til næsta fram- kvæmdastjóra.“ Þessa sögu mætti svo auðvitað einnig yfirfæra á stjórnmálamenn, svona í tilefni dagsins.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.