Morgunblaðið - 23.08.1992, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 23. ÁGÚST 1992
21
Minning
Jörundur Hilmars-
son háskólakennari
Vin minn Jörund hitti ég fyrst
fyrir aldarfjórðungi, og ekki eru
nema örfáar vikur liðnar síðan við
áttum síðast tal saman. Ekki gat
mig grunað að þetta yrðu síðustu
samræður okkar, þær síðustu af svo
ótalmörgum. Raunar vissi ég að
hann var ekki heill heilsu og innti
eftir því, en hann gerði lítið úr, bar
sig vel og allt var fasið hið sama
og ég þekkti hann af áður, hlýlegt,
hæglátt, vingjarnlegt.
Jörundi kynntist ég fyrst í Ósló
á sjöunda áratugnum þegar hann
kom þangað til náms í samanburð-
armálfræði. Það varð vitaskuld til
að treysta kunningsskapinn, að
ekki voru þar þá aðrir við nám í
þeirri fræðigrein en við tveir. Og
fljótt varð það fullljóst að hann
hafði valið sér námsgrein við hæfi.
Hann var einmitt gæddur þeim
hæfileikum, sem góð samanburðar-
málfræði krefst. Minnisálagið, sem
þessi fræðigrein útheimtir, er feiki-
legt og að likindum meira en í flest-
um öðrum greinum mannvísinda.
Og samfara því er sívakandi at-
hygli og agað hugarflug forsenda
alls árangurs. Þessum hæfileikum
var Jörundur ríkulega gæddur, og
er þá ótalið það atriði, sem ef til
vill er fágætast og dýrmætast, en
það er hin óslökkvandi, fræðilega
forvitni, sem forðum var nefnd
„curiositas divina“ og talin falla
fáum í hlut. Þar virtist mér Jörund-
ur einn hinna útvöldu, og náms-
og fræðaferill hans er sem best til
vitnis um það. Útmælt námsefni í
samanburðarmálfræði við Óslóar-
háskóla þótti alldrjúgt á þessum
árum, en engu að síður lagði Jör-
undur á sig mun meira nám en
kröfur skólans gerðu ráð fyrir.
Hann var ekki ýkja áhugasamur
um að koma sér í sviðsljósin og fiík-
aði lærdómi sínum lítt. En ekki hef
ég tölu á öllum þeim aragrúa tungu-
mála, sem hann hafði tök á. Balt-
nesk mál og tokhariska voru honum
sérlega hugleikin. Hann varð raun-
ar fyrstur Islendinga til að stunda
nám við háskólann í Vilnius, en þar
varði hann einu ári námstíma síns
til magistersprófsins norska. Og
öldungis að eigin frumkvæði, ekki
vegna þess að Óslóarháskóli krefð-
ist neinnar slíkrar viðbótar við nám-
ið. Við námslok sín í Ósló þótti
Jörundi ánægja að því, man ég, að
nú hefðu Islendingar loks Jafnað
slúðri og illmælgi um náungann.
Og kímnigáfan gat orðið öldungis
frábær, eins og vinir hans vita.
Minningar.. . minningar. Þær
safnast saman yfir aldaríjórðungs
skeið. Minningar úr ferðum um
pólsk þorp og borgir. Minningar um
maraþonsetur yfir hetítiskum text-
um í „íslandshúsinu" í Hallingdal,
sem ekki lauk fyrr en vika var liðin
og lesefni komið i þrot. Minningar
um samræður, jafnt alvarlegar sem
glettnar um hvaðeina milli himins
og jarðar. Fleiri góðar minningar
en hægt er að rekja hér.
En fátækleg orð fá engu aukið
á ágæti Jörundar. Sjálfur var hann
yfirleitt maður fárra orða, og fá orð
í einlægni sögð hefði hann að líkind-
um talið næga kveðju frá gömlum
vini. Jörundur var dyggur vinur
vina sinna, og stórum fátækari
fínnst mér ég vera eftir að hann
kvaddi svo skyndilega. Fámenn
fræðigrein hefur misst góðan liðs-
mann og samkennarar hans dýr-
mætan starfsfélaga. En þá, sem
þekktu Jörund og þótti vænt um
hann, bið ég að þiggja innilegar
samúðarkveðjur mínar. Þeir hafa
misst mest.
Jörundur, vinur — sit tibi terra
levis.
Jón Gunnarsson.
Jörundur Hilmarsson sem nú er
til grafar borinn, langt um aldur
fram, er harmdauði samstarfs-
manna við heimspekideild ekki síður
en annarra sem umgengust hann.
Allt frá árinu 1974 naut heimspeki-
deild starfskrafta hans með ýmsum
hætti við kennslu og rannsóknir.
Hann var skipaður dósent í almenn-
um málvísindum við deildina frá
1. júlí 1989 og gegndi því starfi til
dauðadags.
Ævistarf Jörundar er mikið og
merkilegt, og þótt hann væri hóg-
vær maður og gerði ekki mikið af
því að auglýsa afrek sín á almenn-
um vettvangi hafði hann áunnið sér
virðingu samtíðarmanna og hann
hefur borið hróður heimspekideildar
víðar en margur annar, þvi hann
var vel þekktur sem fræðimaður.
Svið Jörundar var indóevrópsk sam-
anburðarmálfræði. Þar var hann
fjölmenntaður og hafði aflað sér
þekkingar víða um lönd. Hann mun
hafa verið einn mestur sérfræðing-
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HAFSTEINN BJÖRNSSON
fyrrverandi fulltrúi,
Kirkjuteigi 29,
(áður Grundarstíg 7),
sem lést 18. ágúst, verður jarðsunginn þriðjudaginn 25. ágúst
kl. 10.30 frá Dómkirkjunni í Reykjavík.
Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Björg Hafsteinsdóttir, Halldór Halldórsson,
Björn Hafsteinsson, Kristín Eggertsdóttir,
Gunnar Hafsteinsson, Anne Helen Lindsay
Ragnheiður Guðnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.

Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
metin“ við Norðmenn í samanburð-
armálfræði. Greinin var tekin á
námsskrá árið 1923, og höfðu sex
útskrifast úr magistersnámi, þegar
Jörundur lauk prófi sínu, þrír ís-
lendingar og þrír Norðmenn. Svo
fásótt var þessi grein raunar.
Jörundur var með eindæmum
sjálfstæður í námi sínu. Því kynnt-
ist ég best árin 1970-1974, meðan
ég var kennari hans í Ósló. Mér er
í raun til efs að ég hafi kennt hon-
um nokkurn skapaðan hlut, því að
yfirleitt kunni hann hlutina fyrir.
Mest lærði hann á eigin spýtur af
bókum. Eljusemin var óþtjótandi,
og kennarar höfðu einatt litlu við
að bæta.
Eftir að hann kom heim að loknu
námi á áttunda áratugnum varð
hann samkennari minn hér og naut
Háskóli íslands starfskrafta hans
flest árin. Námsdvalir átti hann
nokkrar í Þýskalandi og Hollandi,
og í því landi tók hann doktorspróf
sitt í samanburðarmálfræði. Þar var
viðfangsefnið sótt í tokharisku. Það
mál varð meginhugðarefni Jörund-
ar og tókst honum jafnvel að stofna
til alþjóðlegs tímarite um tokharisk
fræði, sem nú hefur komið út um
nokkurra ára skeið.
En minningar mínar um Jörund,
skólabróður minn, nemanda og síð-
ar samkennara, varða fleira en
málfræðina, þótt hún yrði e.t.v.
fyrst til að tengja okkur kunning-
skapar- og síðar vináttuböndum.
Það einkenndi hann umfram aðra
menn, hve frábitinn hann var öllu
PETRÍNA ÁSGEIRSDÓTTIR,
Hlíf,
ísafiröi,
sem lést í Sjúkrahúsi ísafjarðar 16. ágúst, verður jarðsungin frá
ísafjarðarkapellu mánudaginn 24. ágúst kl. 14.00.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær amma okkar,
HÓLMFRÍÐUR SIGURJÓNSDÓTTIR
frá Siglufirði,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
verður jarðsett frá Fossvogskirkju mánudaginn 24. ágúst kl. 13.30.
Hólmfriður Magnúsdóttir,
Gunnlaugur Jón Ólafur Magnússon,
JóhannMagnússon.
+
Kveðjuathöfn um sambýlismann minn og föður okkar,
MAGNÚS EINARSSON
frá Reykjadal,
Hrunamannahreppi,
verður í litlu kapellunni í Fossvogi þriðjudaginn 25. ágúst nk. kl. 15.00.
Útförin fer síðan fram frá Hrunakirkju miðvikudaginn 26. ágúst
kl. 14.00.
Jarðsett verður í heimagrafreit í Reykjadal.
Guðrún Siguðardóttir,
Hlöðver Magnússon, Sverrir Magnússon.
ur heimsins um tokkarísku og hafði
lagt drög að orðabók um þá tungu,
sem ekki er lengur töluð, en varð-
veist hafa heimildir um. Hann var
ritstjóri tímarits, sem hann gaf
sjálfur út hér á landi en var lesið
um allan heim, og fjallaði um indó-
evrópsk málvísindi en sérstaklega
tokkarísku. Ritaskrá hans er glæsi-
leg og nemur hálfu hundraði titla,
bóka, bókahluta og greina. Ekki
þarf að fjölyrða um hver skaði það
er háskóladeild að missa slíkan
starfsmann og hvers manns hug-
ljúfa sem Jörundur var.
Fyrir hönd heimspekideildar
sendi ég innilegustu samúðarkveðj-
ur til ástvina og votta þakklæti
fyrir störf hans og góð kynni.
Kristján Arnason,
forseti heimspekideildar.,
Kveðja frá Félagi
háskólakennara
Jörundur Hilmarsson hóf kennslu
við Háskóla íslands seint á áttunda
áratugnum er hann kom heim frá
löngu námi í samanburðarmál-
fræði. Við Háskóla íslands starfaði
hann til æviloka, fyrst sem stunda-
kennari en síðar dósent í almennum
málvísindum. Hann var vinsæll og
virtur kennari og hin miklu vísinda-
störf hans bera glöggt vitni um
ríkulegan áhuga hans á starfi sínu
og fræðigrein. Fyrir vísindastörf sín
hlotnaðist Jörundi margvíslegur
heiður.
Þegar Jörundur hóf störf við
Háskóla íslands var atvinnuöryggi
stundakennara lítið og kjör þeirra
léleg. Hann sem og ýmsir aðrir
sættu sig ekki við þá stöðu mála
enda var honum metnaður í að
rækja störf sín sem best. Hann var
því í hópi þeirra manna úr Félagi
stundakennara við Háskólann sem
ötullegast unnu að fastráðningu
stundakennaranna. Þar með urðu
þeir félagar í Félagi háskólakenn-
ara. Þetta var mikil kjarabót og
jafnframt jókst atvinnuöryggi
manna mjög. Jörundur átti og um
skeið sæti í samninganefnd Félags
háskólakennara.
Félag háskólakennara minnist
með virðingu og þakklæti starfa
Jörundar í þágu háskólakennara.
Þau voru öll unnin af mikilli alúð
og jafnframt þeirri glöggskyggni
og háttvísi sem mjög prýddu hann.
Félag háskólakennara vottar eig-
inkonu Jörundar Hilmarssonar,
börnum hans, foreldrum og öðrum
ástvinum dýpstu samúð.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ANNA KRISTÍN SVEINBJÖRNSDÓTTIR
frá (safirði,
Skjóli v/Kleppsveg,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni,
þriðjudaginn 25. ágúst nk. kl. 13.30.
Hrefna Lárusdóttir Kvaran, Ragnar Kvaran,
Anna Margrét Lárusdóttir, Jónas Hallgrímsson,
Jón Lárusson, Sigríður Guðjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir sendum við þeim sem auðsýndu okkur samúð
°g hýhug vegna andláts eiginmanns míns, föður okkar og tengda-
föður, afa og langafa,
SIGURÐAR G. l'SÓLFSSSONAR
úrsmíðameistara
og oganleikara.
Sérstakar þakkir eru færðar Frfkirkjusöfnuðinum í Reykjavík, kven-
félagi safnaðarins og Frímúrarareglunni.
Rósa Ingimarsdóttir,
Isólfur Sigurðsson, Áslaug Guðbjörnsdóttir,
Ingimar Sigurðsson, Sigrún Guðnadóttir,
Halldór Sigurðsson, Jónina Þ. Stefánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
KRISTÍNAR JÓNSDÓTTUR
frá Loftsstöðum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks og hjúkrunarfólks Hrafnistu í
Reykjavík.
Ragnhildur Sóley Steingrímsdóttir,
Bjarni Steingrímsson, Erla Kristjánsdóttir,
Olöf Steingrímsdóttir, Kristján Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát og útför
LEIFS LOFTSSONAR,
Vinjum,
Mosfellsbæ.
Sigurður Loftsson, Katrín Loftsdóttir,
Björn Loftsson, Kristín Jónsdóttir,
Guðný Guðnadóttir.
Birting’ afmælis-
og minnmgargreina
Morgunblaðið tekiir aftusrtis- og minnutgargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við gremutn á rrtstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti ft, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.