Morgunblaðið - 14.11.1992, Blaðsíða 1

MENNING
USTIR
PRENTSMIÐJA MORGUNBLAÐSINS LAUGARDAGUR 14. NÓVEMBER 1992 BLAÐ,
Páll Stefánsson: Ég sýni aðallega landslagsmyndir; landslagið eins og það er næst hjarta
okkar íslendinga, eins og við sjáum viijum sjá það.“
Móóir jöró breiðir fjaliafaðm sinn á móti okkur, býður hvfld við skoppandi læk og lítið gras
og litar veröld andartaksins rauða, græna, bláa, rennir litunum saman; gáskafull og glettin,
hlý og lifandi. Fyrst og fremst lifandi.
Guómundur Ingólfsson: „Ég sýni landslagsmyndir, stemmningar, þar sem landslagið er órómantíserað."
Kyrró noróursins; hljóðlátur niður í hafi og jarmur fuglsins í bjarginu handan við það heyrist ekki. Þú
ert einn í heiminum eitt augnablik og getur leyft þér að gleyma hreyfingu og ómi dagsins.
FYRSTOG
FREMST
LIFANDI
J^rír íslenskir Ijósmyndarar, þeir Guðmundur
Ingólfsson, Ragnar Áxelsson og Póll
Stefónsson, sýna um þessar mundir verk sín í Barbican
Centre í Lundúnum. Sýningin er liður í Norrænni
menningarhótíð sem haldin er þarí borg.
Ragnor Axelsson: „Ég sýni myndir frá íslandi, Grænlandi og Pærevjum.
Ég sýni fólkið í landslaginu og lífsbaráttuna sém er ólík í þessum löndum, þótt
þó eigi margt sameiginlegt“
Tónlist náttúrunnar; Maður, dýr og jörð heyja baráttu fyrir lífi sínu. Órjúf-
anleg þrenning sem gefur allt, tekur allt, deilir gleði og sorg, vinnu og hvíld
í stöðugri innbirðis ögrun.