Morgunblaðið - 01.09.1996, Blaðsíða 40
40 SUNNUDAGUR 1. SEPTEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Franskur almenn-
ingur svartsýnn
á framtíðina
París. Reuter.
ÓTTAST er, að til mikillar ólgu
geti komið í Frakklandi í haust
vegna atvinnuleysis og niður-
skurðar hjá ríkinu og jafnvel, að
ástandið verði meira í ætt við
upplausn en venjuleg verkfalls-
átök. Gengi hlutabréfa og
franska frankans lækkaði veru-
lega á fimmtudag af þessum sök-
um og samkvæmt skoðanakönn-
unum eru Frakkar mjög svart-
sýnir á framtíðina.
Marc Blondel, formaður
stærsta félags opinberra starfs-
manna í Frakklandi, sagði að
hann byggist við átökum með
haustinu vegna óánægjunnar,
sem kraumaði undir í samfélag-
inu. Kvaðst hann óttast, að þau
gætu farið út fyrir þann ramma,
sem verkalýðsfélögin settu sinni
baráttu.
I skoðanakönnun, sem birtist
í gær í vikuritinu Le Point, kem-
ur fram, að 77% franskra kjós-
enda telja efnahagslífið vera í
afturför og 63% telja, að sú þró-
un haldi áfram. 69% telja, að
atvinnuleysið, sem hefur sjaldan
verið meira, muni aukast og sami
fjöldi býst við verkfallsátökum í
haust.
Óánægja með niðurskurð
Alain Juppé forsætisráðherra
og ríkisstjórnin fengu góða ein-
kunn hjá kjósendum fyrir að
reka úr landi ólöglega innflylj-
endur og vinna að því að afnema
herskyldu en 68% sögðu, að efna-
hagsstefnunni yrði að breyta.
58% höfðu enga trú á, að stjórn-
arandstaða sósíalista hefði neitt
betra fram að færa.
Franska stjórnin stefnir að því
að uppfylla skilyrðin um aðild
að EMU, væntanlegu myntbanda-
lagi Evrópusambandsríkjanna,
en til þess þarf hún að ná tökum
á fjárlagahallanum. Margir ótt-
ast, að það muni ganga illa og
horfur á ókyrrð með haustinu
ollu því, að hlutabréf féllu veru-
lega í verði fyrir helgina. Gengi
frankans var það lægsta í fimm
mánuði gagnvart þýska markinu.
D
Rutland þéttir,
bætir og kætir
þegar að þakið
fer að leka
A ÞOK
VEGGI
Rutland er einn helsti
framleiðandi
þakviðgerðarefna í
Bandaríkjunum
Veldu rétta efnið - veldu Rutland!
pp
&CO
Þ. ÞORGRÍMSSON &CO
ÁRMÚLA 29 • PÓSTHÓLF 8360 • 128 REYKJAVÍK
SÍMI553 8640/568 6100
Ríkulega útbúinn á sérstöku tilboðsverði
Sjálfskiptur
ABS-bremsukerfi
’ Tveir loftpúðar (SRS)
> 15" álfelgur
' Vindskeið
1131 hestöfl
Á götuna:
185.000,-
fHnrgmiMiiliíb
- kjarni málsins!
SÍÐASTI
GUDFADIRINN
Guðfaðir mafíusögunnar, AAario Puzo, hefur
sent frá sér nýja mafíusögu, „The Last
Don“ eða Síðasta guðföðurinn, og finnur í
henni nýtt mafíuveldi, Clericuzio - fjöl-
skylduna, sem reyndar á margt skylt með
Corleone. Arnaldur Indriðason kannaði
hvað Puzo er að skrifa um
SÍÐASTI guðfaðir mafíusögunnar; bandaríski
metsöluhöfundurinn Mario Puzo.
ARIO Puzo,
höfundur
Guðföðurins,
frægustu mafíusögu
allra tíma, hefur fundið
sér nýja mafíufjölskyldu.
Hún heitir Clericuzio og
er að finna í nýjustu
skáldsögu Puzos,„The
Last Don“ eða Síðasta
guðföðurnum. Hún gæti
orðið síðasta mafíubók
Puzos. Það líður langur
tími á milli útkomu bóka
hans og hann er orðinn
76 ára gamall. Eða eins
og hann segir sjálfur:
„Eg held að við mafían
munum deyja um sama
leyti.“
Bókin hefur fengið
misjafna dóma í Banda-
ríkjunum. í vikurit-
inu„Newsweek“ er m.a.
kvartað undan því að
hún sé viðburðasnauð en
í bókadómi í „The New
York Times Book Re-
view“ er farið afar lof-
samlegum orðum um
söguna og sagt að Puzo
hafí ekki skrifað
skemmtilegri bók síðan
hann samdi Guðföð-
urinn. Síðasti guðfaðir-
inn er fyrsta bókin sem
Puzo sendir frá sér í
fímm ár en þá kom út
bókin „The Fourth K“.
Hann hefur aðeins skrif-
að sjö bækur á öllum sín-
um ferli frá því hann
sendi frá sér „The Dark
Arena“ árið 1955.
Frægust þeirra er að
sjáifsögðu Guðfaðirinn.
Hún hefur selst í 14
milljónum eintaka í vasa-
broti og úr henni urðu
tvær af bestu og ástsæl-
ustu bíómyndum aldar-
innar, Guðfaðirinn og
Guðfaðirinn II í Ieik-
stjóm Francis Ford
Coppolas. Sögurnar um
tilurð bókarinnar eru
margar. Eina útgáfuna
er að finna í ansi hreint
montinni ævisögu Holly-
woodmógúlsins Robert
Evans, framleiðanda
myndanna beggja. Sam-
kvæmt ævisögunni gerði
Evans allt nema skapa
himin og jörð og þ.á m.
að taka á móti miðaldra
rithöfundi á skrifstofu
sinni, sem vildi selja hon-
um kvikmyndahandrit.
Evans leit niður til Puz-
os, líkaði ekkert illa við
söguna og skipaði höf-
undinum að búa fyrst til
skáldsögu úr efninu, sem
Evans mundi svo kvik-
mynda. Þarf ekki að fjöl-
yrða um framhaldið.
Útgáfa Puzos er miklu
einfaldari; hann hafði
skrifað tvær skáldsögur
sem hreyfðust ekki í
bókabúðunum og nú ætl-
aði hann sér að skrifa
eitthvað sem seldist.
Hann ólst upp í fátækra-
hverfi á Manhattan sem
gengur undir heitinu
„Hell’s Kitchen“. Faðir-
inn yfirgaf sex börn sín
og eiginkonu og móðirin
mátti strita myrkranna á
milli svo fjölskyldan
hefði í sig og á. Þar
kynntist Puzo bók-
menntum og um 16 ára
aldurinn var hann ráðinn
í að gerast rithöfundur.
Hann tók þátt í seinni
heimsstyijöldinni og
starfaði sem opinber
starfsmaður en árið
1950 fékk hann fyrstu
smásöguna sína birta.
Hún hét „The Last
Christmas“, Síðustu jól-
in. Rithöfundarferillinn
var lengj vel ekkert til
að hrópa húrra fyrir.
Fimmtán árum seinna
hafði hann skrifað tvær
skáldsögur fyrir 6.500
dollara í allt. „Þannig að
ég ákvað með sjálfum
mér að skrifa eitthvað
sem hefði mikið sölu-
gildi.“ Hann nefndi bók-
ina Guðföðurinn en út-
gefandi hans vildi annan
titil. „Þeir sögðu mér að
nafnið ætti við rit trú-
arlegs eðlis og sendu mér
lista með 42 öðrum nöfn-
um. Ég sat fastur við
minn keip og þeir gáfu
loks eftir og greiddu mér
fyrirframþóknunina,
5.000 dollara.“
Síðan hefur Puzo orðið
milljónamæringur. Hann
býr á höfðingjasetri á
Long Island og hugsar
um mafíuna.„Veistu
hvernig ég vinn? Ég ligg
flatur í heilt ár og stari
upp í loftið og þegar mér
fer að leiðast sest ég við
ritvélina og vélrita í
klukkustund, kannski
tvær. Síðan í sex stundir
og á næsta hálfa árinu
fer stundunum fjölgandi
þangað til þær eru orðn-
ar allt upp í 12 á dag.“
Síðasti guðfaðirinn á
margt sameiginlegt með
Guðföðurnum, m.a. aldr-
aðan mafíuforingja sem
vill gera fyrirtæki sitt
löglegt. Annar erfingi
hans er ofbeldishneigður
og skapbráður. Hinn vill
kannski ekki óhreinka
sig of mikið á fjölskyld-
unni. Sagan gerist á
meðal ráðamanna í Las
Vegas og í Hollywood í
byrjun þessa áratugar en
að því er nokkur forleik-
ur, tvöföld skírn ættingja
mafíósans Don Dom-
enico Clericuzio á Long
Island, pálmasunnudag-
inn árið 1965. Annað
barnið er dóttursonur
Don Clericuzio, Dante að
nafni, hinn er frændi
hans, Croccifíxio De
Lena, kallaður Cross
seinna meir. Atburður
við skírnina verður mjög
lýsandi fyrirboði þess
sem koma skal; strák-
arnir eru settir hlið við
hlið og slást um pela af
mjólk. Don Clericuzio er
foringi voldugustu maf-
íufjölskyldu í Bandaríkj-
unum og hann sér fyrir
sér breytta og bætta
framtíð og löglega.
„Tuttugu, þrjátíu árum
héðan í frá munum við
allir hverfa inn í hinn
löglega heim og njóta
auðlegðar okkar án ótta.
Börnin tvö sem við skír-
um í dag munu aldrei
eiga eftir að drýgja okk-
ar syndir og taka okkar
áhættur.“
Þaðan tekur sagan
stökk til Las Vegas árið
1990. Cross gengur ekki
sem skildi að taka við
starfi böðuls fjölskyld-
unnar en Dante á ekki í
erfiðleikum með það.
Cross erfir meirihluta í
risastóru spilavíti í borg-
inni og kynnist kvik-
myndastjörnu og leikur-
inn berst til Hollywood.
Gamli guðfaðirinn hafði
áður brennt sig á Holly-
woodliðinu og hefur
skipað sínum mönnum
að halda sig frá því.
„Þetta fólk er of séð. Og
það hræðist ekkert því
laun erfiðisins eru svo
mikil. Við þyrftum að
drepa það allt og þá viss-
um við ekki hvernig við
ættum að fara að því að
reka staðinn. Bíómyndir
eru flóknari en eiturlyf.“
í söguna blandast
ótrúlegar peningaupp-
hæðir. Mafían á ekki í
vandræðum með að út-
vega tíu milljarða dollara
til að kaupa kvikmynda-
ver. Spilltur öldungar-
deildarþingmaður spyr
Don Clericuzio hvort
hann geti myrt fyrir sig
forseta Bandaríkjanna
(Clericuzio yngri er til í
það en gamli guðfaðirinn
er hræddur við það) og
margir tugir persóna
koma við sögu á tæplega
500 síðum. „Bækur mín-
ar eru rómantískar
skáldsögur,“ er haft eftir
Mario Puzo, „en þessi lít-
ur mafíuna mun gagn-
rýnni augum en hinar,
held ég.“
Og áfram: „Ég vildi
kalla bókina „The
Clericuzios“ en útgef-
andinn hataði þá nafn-
gift og við fórum hring
eftir hring með titlana,
„The Last Family“, „The
Don“. Og á endanum
duttum við niður á rétta
heitið, „The Last Don“.
Ég er ánægður með það.
Útgefandinn hafði rétt
fyrir sér.“
Puzo veit ekki hvað
hann mun skrifa um
næst en í mörg ár hefur
hann langað til að gera
eitthvað í skáldsögu-
formi við sögu hinnar
alræmdu Borgiaættar á
Ítalíu, sem uppi var á 16.
öld. Nema hann mundi
færa sögusviðið til nú-
tímans. Hann yrði ekki
í vandræðum með það
bókarheiti: Don Borgia.