Morgunblaðið - 14.08.1998, Blaðsíða 8

* 8 B FÖSTUDAGUR 14. ÁGÚST 1998
MORGUNBLAÐIÐ
DAGLEGT LÍF
LIKAN af Hvalfjarðargöngum. Upplýsta línan er suður-
hluti ganganna en frá gagnstæðri hlið geta gestir
séð hvernig norðurhlutinn vindur sig upp eftir berg-
lögum fjarðarins.
GANGAMAÐUR gætir steina úr bergi Hvalfjarðar. Þetta
er hins vegar ekki „gangnamaður" í leit að sauðfé með
logandi hjálmljósi, eins og einn safngesta benti á að borg-
arbörn kynnu að halda.
FJÖLBREYTT úrval bergtegunda frá öllum landshorn-
um er til sýnis um alla veggi safnsins. Auk þess sem
gestir geta lesið sér til um heiti tegundanna, stendur
þeim til boða að kaupa sh'pað steinaskart til minja.
fluttir úr jörðu
í öðruvísi umhverfi
«
LAUFGAÐ kaffiborð í Maríu
Kaffi undir ljóskeri úr
hreinum íslenskum leir.
fór að bera til mín steina þar sem
ég rak Vegamót á Snæfellsnesi og
þetta vakti athygli gesta.“ Þegar
Þorsteinn flutti að vestan var hann
„áður en hann vissi af‘ búinn að
taka á leigu hús á Akranesi og opn-
aði þar steinasafn í byrjun júlí með
aðstoð mágsins og fleiri fjölskyldu-
meðhma. I safninu er meðal annars
að fínna gljáandi hrafntinnu-
klumpa, bláleita kristalla úr Hval-
fjarðargöngum, steingerða trjáboli
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
ÞORSTEINN og Snjólaug María í ríki sínu og steinanna. Þau segja safnið að mestu hafa auglýst sig
sjálft enda sé jákvætt umtal besta kynningin.
og dökkgrænan bergkristal sem að
sögn fróðra manna er hvergi að
fínna annars staðar í veröldinni.
„Það tókst að bjarga dálitlu af
grjóti þegar sprengingar vegna
Hvalfjarðarganga stóðu yfir. Ann-
ars var allt grjót þar malað strax
og flutt burt,“ útskýrir Þorsteinn
og hrósar happi yfir fengnum.
Fyrrnefndur mágur Þorsteins,
Jón Dagsson, hefur merkt nær alla
steina í eigu safnsins með fulltingi
Sveins Jakobssonar, bergfræðings
hjá Náttúrufræðistofnun, sem hef-
ur verið Steinaríki Islands innan
handar. Nú þegar hafa safninu
borist fyrirspurnir frá framhalds-
skólum sem hyggjast koma í heim-
sókn með jarðfræðinemendur með
haustinu. Ferðamenn sýna Steina-
ríki íslands einnig áhuga og tilvalið
er að skjótast þangað með hópa úr
höfuðborginni undir fjörðinn.
Kaffisalan er að sögn hjónanna
ekki síður vinsæl en steinarnir
sjálfir því þegar langferðabíll renn-
ir í hlað fer iðulega helmingurinn
beint í kaffipásu á meðan hinir
skoða safnið!
Allt heimalagað fikt
Á sama tíma og Þorsteinn vann
að uppsetningu safnsins hafði
Akranesbær á prjón-
unum minjasafn um
hin nýju Hvalfjarðar-
göng. Ferðamálafull-
trúi bæjarins benti á
að þar sem göngin
voru sprengd í gegn-
um berglög væri berg-
tegundasafn tilvalin
umgjörð um ganga-
minjar svo úr varð að
Hvalfjarðargöng
fengu inni í Steinaríki
Islands. Innst í saln-
um stendur líkan af
Hvalfjarðargöngum,
mismunandi borkrónur eru til sýn-
is og myndrænn fróðleikur um
gangagerðina prýðir veggi. Þar
kemur meðal annars fram að allt
að 700 kíló af dýnamíti fóru í að
sprengja hverja fimm metra og
geta menn út frá því dundað sér
við að reikna hversu mörg tonn
fóru í að sprengja göngin í heild.
Sjálfur á Þorsteinn ásamt
vandamönnum heiðurinn af
skemmtilegri uppsetningu safns-
ins. Grjót úr iðrum Hvalfjarðar
hvíla á hvalbeinum og furðumynd-
ir úr rekavið setja svip sinn á um-
hverfið. í Maríu Kaffi eru kökurn-
ar bakaðar af bústýrunni og sölnuð
laufblöð mynda mynstur á borð-
um, lýst upp af ljóskerjum úr
hreinum íslenskum leir. „Þetta er
allt heimalagað fikt,“ segja Þor-
steinn og Snjólaug María hógvær.
„Það sem er skemmtilegast við
þetta er að enginn arkitekt hefur
komið nærri, við ráðskumst með
þetta að vild.“
Dýrgripir fluttir úr landi
Til þess að koma til móts við söfn-
unarhneigð gesta eru til sölu slípað-
ar steinvölur í ýmsum litum. Einnig
eru á boðstólum skartgrípir úr
steinum sem dóttirin, íris Arthúrs-
dóttir, hannar og framleiðir. „Það
er mál margra að
verðmæti þess grjóts
sem flutt er úr landi
til skartgripagerðar
skipti milljónum,"
segir Þorsteinn sem
telur vænlegra að
vinna úr grjótinu hér
heima eftir því sem
aðstæður leyfa.
„Mér líður ofsalega
vel innan um steinana
og finnst alltaf jafn
þægilegt að koma
hingað inn,“ segir
Snjólaug María um
leið og hún bregður sér fram fyrir
barborðið og gengur með blaða-
manni inn í steinasalinn. „Ég er
alltaf að reyna að finna einhverja
krafta frá steinunum en það hefur
ekki tekist enn,“ segir hún hlæjandi
og leggur lófana að opnum steini
með glitrandi kristöllum. „Sumir
segjast finna þetta og kippast til
þegar kraftbylgjumai- gera vart við
sig,“ bætir hún við og segist vona að
hæfileikinn kvikni með æfingunni.
Sigurbjörg Þrastardóttir
wmaummammm
Innst í snlnum
stendur líknn nf
Hvalfjnrðargöng-
um, mismunnndi
borkrónur eru til
sýnis og mynd-
rænn fróðleikur
um gangagerðina
prýðir veggi.
Stórgóð mjólk

0
fvrir litlar hendur
mmm

Þau vítamín og næringarefni sem mjólkin hefur að geyma
gegna mikilvægu hlutverki í daglegu lífi okkar alla ævi.
Lálum aldrei vanta mjólk á okkar heimili.
EINS og einhver sagði, þá
er náttúrulega hrein og klár
vitleysa að standa í þessu.
En þetta er bara svo gam-
an,“ segir Þorsteinn Þor-
leifsson, upphaflega hús-
gagnasmíðameistari en nú
sjálfmenntaður verslunar-
maður og safnvörður. Hann
á og rekur ásamt eiginkonu
sinni og mági eina steina-
safnið sinnar tegundar hér-
lendis undir nafninp Steina-
ríki Islands að Kalmansvöll-
um 4a á Akranesi. „Það eru
mörg falleg einkasöfn í
landinu en ég held að þetta
sé eina innisteinasafnið sem opið er
almenningi," segir Þorsteinn. Und-
ir sama þaki sér eiginkonan,
Snjólaug María Dagsdóttir, um
kaffistofuna Maríu Kaffi og einnig
að finna í húsinu svonefnt Hval-
fjarðargangasafn þar sem gefur að
líta líkan af glænýjum Hvalfjarðar-
göngum.
Happafengur af hafsbotni
„Þannig er að mágur minn er
hálfgerður steinasjúklingur," út-
skýrir Þorsteinn brosandi, að-
spurður um tilurð safnsins. „Hann
GINGKO

Eykur blóðstreymið
út í fínustu æðamar
Úh
eilsuhúsið
Skólavöröustíg, Kringlunni, Smáratorgi
og Skipagötu 6, Akureyri
www.mbl.is