Morgunblaðið - 13.03.1999, Síða 62

62 LAUGARDAGUR 13. MARZ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Raddlaus rödd
Freðryk
Fuse
Leggöng tunglsins
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
RLR
Áfram Mínus!
TðNLIST
Tónabær
MÚSÍKTILRAUNIR
Músíktilraunir Tónabæjar, fyrsta til-
raunakvöld af fjórum. Þátt tóku
RLR, Minus, Fuse, Raddlaus rödd,
Kruml, Trekant, Leggöng tunglsins
og Freðryk. Áheyrendur um fjögur
hundruð. Haldið í Tónabæ sl. fimmtu-
dagskvöld.
MÚSÍKTILRAUNIR Tónabæj-
ar hófust síðastliðið fimmtudags-
kvöld og eins og jafnan var þar
sitthvað gott að heyra í bland við
margt miður gott eins og gengur.
Undanfarnar tilraunir hafa stakar
stefnur og straumar verið áber-
andi, en að þessu sinni venju frem-
ur litrík tónlistarflóra, allir að spila
allt.
Fyrsta sveit á svið var reyndar
ekki sveit heldur tveir rapparar, en
annar þeirra sneri að auki tökkum
og skrámaði plötur. Þeir félagar í
RLR stóðu sig bærilega, komust
oft vel að orði og náðu góðu flæði á
köflum. Heldur var undirspilið
dauft framan af, en svínvirkaði í
síðasta laginu. Með þéttari grunn
og pældari texta gætu þeir félagar
náð lengra.
Hressilega var skipt um gír
þegar Mínusmenn stigu á svið;
þrautæfðir og afslappaðir. Þeir
settu í fluggír í fyrsta lagi, knúnir
áfram af frábærum trymbli sem
barði sem mest hann mátti. Gott
var fyrsta lagið, annað enn bera
og það þriðja hreint framúrskar-
andi; þau hefðu mátt vera fleiri.
Mest var fjölbreytni í söng í
þriðja laginu, ýmist þrumaði Odd-
ur Hrafn yfir liðinu, eða hann brá
sér í hlutverk ballöðusöngvara
með góðum árangri. Yfirburða-
sveit.
Fuse gerði tilraunir, sem er vel,
en verra að þær gengu ekki upp.
Fyrsta lag sveitarinnar fór hægt af
stað og var reyndar sífellt að fara
af stað þar til það var allt í einu bú-
ið. Lítil framvinda var og í öðru
laginu og bráðsnjöll hugmynd um
tvo trymbla gekk ekki upp, þeir
voru ekki að gera neitt sem einn
hefði ekki annað hvort eð var.
Hljómborðsleikarinn átti spretti í
öðru laginu.
Raddlaus rödd lék gamaldags
vagg og veltu; einfalt rokk og hnit-
miðað, en fulleinfalt á köflum. Ann-
að lag sveitarinnar var ekki fullæft
því menn fóru á misjöfnum hraða í
gegnum það, en það þriðja gekk
betur upp. Meiri bjögun og hávaði
hefðu bjargað miklu.
Kruml hóf leikinn með látum
eftir hlé, vel studd af salnum.
Sveitin er ekki ýkja gömul og þrátt
fyrir ágæta spretti varð oftar en
ekki að taka viljann fyrir verkið.
Lokalagið sýndi þó að þeir Kruml-
félagar geta gert betur og eiga ef-
laust eftir að koma sterkir til leiks
að ári.
Bassaleikari Trekant vakti mikla
athygli íýi'ir múnderingu og dró
heldur athygli frá tónlistinni fram-
an af að minnsta kosti. Það var þó í
upphafskafla þriggja hluta rokkóp-
eru sem þeir félagar stóðu sig hvað
best, vel spilandi og sæmilega
þréttir. Undir lok síðasta kaflans
sprettu þeir reyndar skemmtilega
úr spori og sýndu góða takta.
Líkja má tónlist Legganga
tunglsins við skoska sýru og víst
dró hún dám af ýmsu góðu sem
þaðan hefur komið, en ekki síst af
bandarískri háskólamæðu. Þegar
best lét tókst að skapa eitthvað
sérstakt á sviðinu; gítarleikarinn
hlóð hverjum hljómaflekanuni ofan
á annan vel studdur af skemmtileg-
um bassaleikara. Lokalag sveitar-
innar var besta lagið með góðu
jafnvægi hljóma og stemmningar,
en mærðarlegt ljóð spillti.
Lokasprettur Músíktilrauna að
þessu sinni var samkrull tölvutóna
og rafrokks hjá Freðryki. Gekk
upp á köflum, en alls ekki í fyrsta
laginu þar sem hafsbotnshljómur í
gítar drap niður alla stemmningu.
Lokalag sveitarinnar var og niður-
drepandi og alltof langt.
Mínus rúllaði kvöldinu upp, sigr-
aði af öryggi, en Trekant varð ofan
á í atkvæðagreiðslu dómnefndar.
Árni Matthíasson

Möguleiki að losna við
sjóbleikjunet úr sjó?
ÞAÐ færist í vöxt að unnið sé að því að auka arðsemi sjöbleikju-
veiði. Þessi veiðimaður, Marinó Guðmundsson, lenti
í moki í Fljótaá í Fljótum.
VEIÐIMÁLASTOFNUN hefur
nýverið hrundið af stað þróunar-
verkefni til að styðja veiðifélög til
að efla arðsemi veiða á sjóbleikju.
Dæmi um veiðifélag sem þegar er
komið á fullan skrið í þessum efn-
um er Veiðifélag Svarfaðardalsár,
en meðal þess sem fiskifræðingar
hafa hvatt til, er að veiðifélög taki
sig saman og fái úrskurð veiði-
málastjóra til að takmarka eða
stöðva sjávarveiðar á sjóbleikju
sem bæði dragi úr veiði í
ferskvatninu og skemmi þá rækt-
unarstarfsemi sem kann að vera
reynd.
Við skulum glugga í skýrslu um
búsvæði og nýtingu á sjóbleikju í
Svarfaðardalsá sem fiskifræðing-
arnir Sigurður Guðjónsson og
Bjarni Jónsson tóku saman í lok
síðustu vertíðar. Þar stendur m.a.:
Sjávarveiði á bleikju er stunduð í
Eyjafirði, eins og víða við landið.
Samkvæmt reglugerð er bann við
sjávarveiði á bleikju að vestan í
Eyjafirði, en að austan gilda al-
menn ákvæði laga. Óvíst er um
magn og engar skýrslur eru til um
þá veiði. Ljóst er að sjávarveiði
með netum tekur verulegan toll af
bleikju og með því að hætta eða
draga verulega úr þeirri veiði
myndi bleikjugengd aukast í árnar
og þar með veiði. Verðgildi stanga-
veiddrar bleikju er langtum meira
en í netaveiði. Einnig hamlar
stjórnlaus netaveiði í sjó allri
ræktunarstarfsemi. Ekki þýðir að
auka við fiskgengd með aðgerðum
ef vitað er að aukningin endar í
netum í sjó. Það er því brýnt að á
þessu verði tekið með einhverjum
hætti.
Síðan vitna þeir félagar í reglu-
gerðir sem virðast draga mjög í efa
réttindi viðkomandi jarða sem
veiða bleikju í sjó í Eyjafirði og
halda síðan áfram: Sú spuming
hlýtur að vakna hvort einhver hef-
ur rétt til silungsveiða í sjó sam-
kvæmt lögum og þá hve margir og
hversu mörg net þeir mega hafa.
Úr þessu er unnt að fá skorið í
dómsmáli. Önnur leið virðist einnig
vera til staðar til að komast að nið-
urstöðu um þetta mál. í 14. gr. 7.
mgr. laxveiðilaganna segir: „Rétt
er veiðimálastjóra að takmarka eða
banna veiði göngusilungs í sjó á til-
teknum svæðum og um tiltekinn
tíma, enda komi ósk um slíka friðun
frá einstökum veiðieigendum eða
veiðifélagi sem ætla verði að njóti
góðs af friðun þessari. Um mat á
bótum vegna slíkrar takmörkunar
fer skv. 95. og 97. gr., en bætur
skulu greiddar af þeim sem tak-
mörkunar óskar.“ Ef veiðifélög í
Eyjafirði færu fram á slíkt í Eyja-
firði þyrftu sjávarveiðijarðir að
sýna fram á verðmæti veiðanna.