Morgunblaðið - 13.03.1999, Page 80
MORGUNBLAÐIÐ
,80 LAUGARDAGUR 13. MARZ 1999
i--------------------------
Hundalíf
:
|
Ljóska
Ferdinand
Svei! Ég vissi að þetta myndi Hvað amar að? Við erum búin með snjókornin...
gerast...
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Akstur
fatlaðra barna
Frá Halldóru Láru Svavarsdóttur:
DRENGIRNIR mínir tveir hafa
notið þessarar þjónustu frá því að
þeir voru eins og hálfs árs. Fyrst
þegar þeir byrjuðu á Greiningastöð-
inni, svo tók leikskólinn Múlaborg
við, því næst skólinn, sem er Öskju-
hlíðarskóli og Hlíðaskóli. Þeir hafa
alltaf verið sóttir á morgnana og
komið heim seinni partinn, strák-
arnir hafa sem sagt notið þessarar
þjónustu í 13 ár.
Ef maður svaf yfir sig og vaknaði
kannski rétt áður en rútan átti að
koma, þá hringdi ég yfirleitt beint í
bflstjórann og sagði honum það, og
alltaf var svarið, „heyrðu duga 20
mínútur, ég fer þá bara öfugan
hring“. Þeir gjörsamlega björguðu
deginum bæði fyrir mig og dreng-
ina, nóg var að sofa yfir sig. Eins
þegar maður hélt að allt væri ófært,
nei, nei, bflstjórarnir settu bara
gömlu góðu keðjumar undir, og
mættu kannski smá seinir, en það
þurfti að auglýsa í útvarpinu að skóli
félli niður þá komu bflarnir ekki og
þurfti þá mikið til. Maður var því
alltaf rólegur gagnvart drengjunum
þó að það skylli á vonskuveður.
Það hafa alltaf verið sömu bíl-
stjórarnir sem hafa séð um keyrsl-
una, sex samtals öll þessi ár. Við
höfðum aldrei áhyggjur af drengj-
unum okkar þegar þeir voru með
þeim. Þegar það þurfti að flytja ým-
is hjálpartæki á milli staða, þá var
það aldrei neitt mál, þessu var alltaf
reddað. Ég gæti haldið svona enda-
laust áfram því þessir menn voru
hluti af okkar lífi með strákana.
Strákarnir voru innan við klukku-
tíma á morgnana með rútunni og
innan við klukkutíma seinni partinn,
samanlagt minna en tvo tíma á dag.
Við vissum að bflstjórarnir voru
með gífurlega reynslu af fötluðum
og þroskaheftum enda búnir að
vinna við þennan akstur í mörg ár
og fara á mörg námskeið í gegnum
árin. Þeir vissu nákvæmlega hvað
þeir voru að gera og hvernig þeir
áttu að snúa sér í málunum og ég
tala nú ekki um samskipti við okkur
foreldrana, enda hef ég bara heyrt
gott um þá hjá öðrum foreldrum.
En síðla sumars ‘98 var ákveðið
að bjóða þessa keyrslu út og viti
menn, Allrahanda fékk keyrsluna.
Þarna mun hafa munað einhverju á
tilboði AUrahanda og gömlu góðu
bflstjóranna. Og þar sem peningar
virðast skipta öllu máli hjá Samtök-
um sveitarfélaga þá fengu Allra-
handa keyrsluna. Þessa menn virð-
ist engu skipta öll reynslan sem
þessir bflstjórar höfðu, öll námskeið-
in og ég tala nú ekki um hin per-
sónulegu samskipti við okkur foreld-
rana og börnin. Nei, það eru bara
aurarnir sem virðast skipta máli. Ég
veit nú ekki betur en að þegar aug-
lýst er eftir fólki til starfa á sambýl-
um eða samsvarandi heimilum þá
þarf að hafa menntun eða góða
reynslu, ekki bara einhver helgar-
námskeið í skyndihjálp sem bílstjór-
um Allrahanda var boðið upp á. Nei,
Allrahanda var með lægsta tilboðið
og það eitt skiptir máli. Það sem
virtist engu máli skipta var öll
reynslan, öll námskeiðin og öll per-
sónulegu tengslin sem þessir menn
voru búnir að byggja upp í gegnum
árin. Enda var það þannig að börnin
dýrkuðu og dáðu þessa menn.
Nú er komin viss reynsla af akstri
Allrahanda og verður það að segjast
að það hefur alls ekki gengið nógu
vel. T.d. þegar flytja á hjálpartæki á
milh staða, þá hafa nýju bflarnir sem
þeir eru með reynst alltof litlir, enda
hafa þeir svo til ekkert geymslu-
rými. Eins og flestir geta gert sér
grein fyrir þegar um fatlaðan ein-
stakling er að ræða, fylgir honum
ýmis hjálpartæki eins og hjólastóll,
göngugrind eða bara keiTur og allt
tekur þetta pláss. Um allar breyt-
ingar varðandi keyrsluna þarf mað-
ur að tala við skrifstofu Allrahanda.
Ég hef tvisvar sinnum hringt þang-
að og gekk það vel í fyrsta skipti, en
í seinna skiptið gekk ekki svo vel.
Þangað hringdi ég aldrei aftur. Var
það út af veðri, við vorum náttúrlega
góðu vön með okkar góðu bflstjóra.
Svo lendir maður á einhverjum
manni sem hafði farið vitlaust fram
úr og var hann mjög úrillur og væg-
ast sagt frekar ókurteis. Annar
drengjanna minna er með tvo hjóla-
stóla til umráða. Einn innistól og
rafmagnsstól til að vera úti á. Hon-
um hefur verið neitað að taka með
sér báða stólana á föstudögum og
hefur hann þá ekkert getað farið út
þá helgina. Skýringar þeirra hjá
Allrahnda eru að ekki sé pláss í bfl-
unum fyrir aukadót. Aldrei var
þetta neitt mál hér áður, en ég býð
nú ekki í það þegar það fer að vora,
en þá er hann alltaf rúntandi um
hverfið á rafmagnshjólastólnum sín-
um. Fyrir síðustu jól var búið að
skipta þrisvar um bflstjóra á rútum
Allrahanda. Þessir fotluðu einstak-
lingar mega illa við svona manna-
breytingum og býð ég ekki í fram-
haldið ef fleiri mannabreytingar
verða hjá þeim, það er nú ekki liðið
nema hálft ár síðan þeir tóku við
þessum akstri. Bflstjórinn sem
drengirnir eru með núna er allur af
vilja gerður, en hvað endist það
lengi?
Eg hef oft hugsað út í það ef þeir
sem ráða hjá Samtökum sveitarfé-
laga hefðu bara tekið að sér þessa
keyrslu sjálfir og sinnt þessum
breiða hópi, hvað hefðu þeir enst
lengi í því starfi? Ég efast um að
þeir hefðu haldið út lengi því þetta
er ekkert smá álag, og það þarf
mikla færni við þessa vinnu. Bfl-
stjórarnir sem við höfðum áður
höfðu allir þessa eiginleika sem
þurfti til enda mjög einstakir á allan
máta. Ég veit að margir myndu taka
undir þetta hjá mér. Þeir voru líka
búnir að keyra þennan hóp í mörg
ár áður en við bættumst við. Mér er
spurn, var þetta ekki fljótfærni hjá
Samtökum sveitarfélaga? Það hlýtur
bara að vera. Og hvers vegna vorum
við aldrei spurð út í þetta, við sem
njótum þessarar þjónustu? Það er
kannski bara aukaatriði að öllum líði
vel, peningarnir ráða greinilega öllu.
Að lokum vil ég skora á þá sem
þessu ráða að taka þessi mál til
rækilegrar endurskoðunar áður en
illa fer.
HALLDÓRA LÁRA
SVAVARSDÓTTIR,
Reyrengi 31.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.