Morgunblaðið - 11.04.1999, Blaðsíða 40

40 SUNNUDAGUR 11. APRÍL 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁSTA LAUFEY GUNNARSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Kirkjuhvoli,
Hvolsvelli,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur föstudaginn
9. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sigurþór Sæmundsson,
Gunnar Sigurþórsson, Sigurdís Baldursdóttir,
Sigurður Sigurþórsson, Helga Baldursdóttir,
Ingibjörg Sigurþórsdóttir, Ágúst Eyjólfsson,
Sæmundur Sigurþórsson, María Einarsdóttir,
Guðbjörg Sigurþórsdóttir, Jóhann Baldursson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Frænka okkar,
SIGURBORG GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
lést föstudaginn 2. apríl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Pökkum auðsýnda samúð og vinarhug.
Fyrir hönd vandamanna,
Elín Ólafsdóttir,
Ásdís Ólafsdóttir.
+
Ástkær sambýliskona mín,
ÁGÚSTA KRISTÍN BASS,
Brekku,
Hvalfjarðarströnd,
lést á heimili sínu að morgni miðvikudagsins
7. apríl.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Erlingur Einarsson.
+
Faðir, fósturfaðir, tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR GUÐBJÖRN HELGASON
bifreiðastjóri,
elliheimílinu Grund,
lést laugardaginn 3. apríl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Ólafur Jón Einarsson,
Finnbogi Finnbogason, Friðgerður Daníelsdóttir,
Elín R. Finnbogadóttir, Kristján Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
VIGDI'S KLARA STEFÁNSDÓTTIR
frá Fitjum,
sem lést á Hrafnistu Hafnarfirði miðvikudaginn
31. mars, verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju
þriðjudaginn 13. apríl kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir.
Þóra Eyjalín Gísladóttir,
Gunnlaugur Stefán Gíslason, Áslaug Ásmundsdóttir,
Gfsli Grettisson, Ester Eygló Ingibergsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
EYRÚN ÁRNADÓTTIR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
áður Baðsvöllum 13,
Grindavfk,
verður jarðsungin frá Grindavlkurkirkju fimmtudaginn 15. apríl kl. 14.00.
Ásta Karlsdóttir Lauritsen, Jens Christian Lauritsen,
Edda Karlsdóttir, Finnbogi Björnsson,
Ásrún Karlsdóttir, Kristján Árni Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
JÓN
STEFÁNSSON
+ Jón Stefánsson
fæddist í Reykja-
vík 10. júní 1965.
Hann lést af slysför-
um 3. apríl síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Sigríður
Sveinsdóttir, f. 5.9.
1945, og Stefán Jóns-
son, f. 12.2. 1944.
Systkini Jóns eru:
Anna Björg, f. 1962,
Sveinn, f. 1969, og
Harpa, f. 1973.
Hinn 3. desember
1988 kvæntist Jón
Herdísi Guðjónsdótt-
ur, f. 1.10. 1964. Foreldrar henn-
ar eru Nína Schjetne og Guðjón
Haraldsson. Þau eignuðust þijá
syni. Þeir eru: Jón Sveinbjörn, f.
28.2. 1985, Stefán Atli, f. 27.2.
1988, og Marteinn Helgi, f. 28.12.
1996.
Jón vann alla tíð við að gera
við stórar vinnuvélar og vörubíla.
Útför Jóns fer fram frá Bú-
staðakirkju á morgun, mánudag-
inn 12. apríl, og hefst athöfnin
klukkan 10.30. Jarðsett verður í
Lágafellskirkjugarði.
Horíið er nú sumarið og sólin
í sálu minni hefúr gríma völd.
I æsku léttu ís og myrkur jólin
nú einn ég sit um vetrarkvöld.
Þvi eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Eg harma það, en samt ég verð að segja,
að sumarið h'ður alltof fljótt.
er sorgir heims í burtu ber,
þótt blæði hjartans sár.
Mér himneskt ljós í hjarta skín
í hvert sinn, er ég græt,
því drottinn telur tárin mín -
ég trú’ og huggast læt.
(Kristján Jónsson)
Pabbi.
Elsku Nonni. Við
kveðjum þig hér með
þessu ljóði þótt erfitt
sé:
Nú samvist þinni ég sviptur er,
-_ég sé þig aldrei meir!
Astvinirnir, sem ann ég hér,
svo allir fara þeir.
Ég felli tár, en hví ég græt?
Því heimskingi ég er!
Þín minning hún er sæl og sæt,
og sömu leið ég fer.
Já, sömu leið! En hvert fer þú?
Þig hylja sé ég gröf,
þar mun ég eitt sinn eiga bú,
um ævi svifinn höf.
En er þín sála sigri kætt
og sæla búin þér?
Eg veit það ekld! - sofðu sætt!
- en sömu leið ég fer.
(Kristján Jónsson)
Mikið eigum við eftir að sakna
þín og allrar gleðinnar og grínsins
sem þér fylgdi.
Þínar systur
Anna Björg og Harpa.
Ég gái út um gluggann minn
hvort gangir þú um hliðið inn.
Mér alltaf sýnist ég sjái þig.
Ég rýni út um rifúmar
ég reyndar sé þig allsstaðar.
Þá napurt er.
Það næðir hér
og nístir mig.
(Vilhj.Vilhj.)
Mamma.
Ég felli tár, en hví ég græt?
Því heimskingi ég er!
Þín minning hún er sæl og sæt,
og sömu leið ég fer.
Æ, hverf þú ei af auga mér,
þú ástarblíða tár,
Útfararstofa íslands sér um:
Útfararstjóri tekur aö sér umsjón útfarar
í samráöi viö prest og aðstandendur.
- Flytja hinn látna af dánarstað í likhús.
- Aðstoða við val á kistu og líkklæðum.
■ Undirbúa lík hins látna i klstu og
snyrta ef með þarf.
Útfararstofa ísiands útvegar:
- Prest.
- Dánarvottorö.
- Stað og stund fyrir kistulagningu
og útför.
- Legstaö í kirkjugaröi.
- Organista, sönghópa, einsöngvara.
einleikara og/eða annaö listafólk.
- Kistuskreytingu og fána.
- Blóm og kransa.
- Sálmaskrá og aðstoðar við val á
sálmum.
- Ukbrennsiuheimild.
- Duftker ef llkbrennsla á sér stað.
- Sal fyrir erfidrykkju.
- Kross og akllti á lelðl.
- Legstein.
- Flutning á kistu út á land eða utan af
landl.
- Flutning á kistu til landsins og frá
landlnu.
Sverrír Einarsson, Sverrir Olsen,
útfararstjóri útfararstjóri
Ég trúði því ekki fyrr en ég sá
þig, að þú, stóri bróðir minn, værir
dáinn, þessi harðjaxl sem ég hélt að
gæti allt og ekkert gæti grandað.
Það var síðan í frábæru veðri í faðmi
fjölskyldunnar á einu fallegasta
svæði á landinu, sem þér var svo
kært, að þessi hræðilegi atburður
gerðist, eftir tvo frábæra daga með
þeim sem þér voru kærastir, og þið
feðgar búnir að þeysa um allar
strandir og reyna „nýja“ sleðann,
það leiddist Jónsa örugglega ekki,
og þú sagðir að honum væri óhætt
að gefa svolítið í, því það væri allt í
lagi þó að hann myndi skemma sleð-
ann þar sem hann gæti hvort sem er
borgað skemmdirnar eftir ferming-
una sem vera átti helgina eftir.
Ekki var til betri ferðafélagi,
hvort sem það var á jeppa eða sleða,
og ekki leiddist þér að stökkva út
með spottann og hengja aftan í þeg-
ar einhver var í vandræðum. Skipti
þá engu hvort viðkomandi var að
ferðast með þér eða öðrum. Minnist
ég þá kunningja okkar sem þú rakst
á með bilaðan sleða á Nesjavöllum
og komast þurfti upp í bíl við Litlu
kaffistofuna. Þú tókst hann í spotta
og hann talaði lengi um hvað hann
hefði verið fljótur til baka.
En það verður væntanlega ein-
Crfisdrykkjur
ð
UcHÍAgohú/id
GAFt-mn
Sími 555 4477
ÚfÍFARARSTOFA
OSWALDS
sími 551 3485
ÞJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
ADAI.S I R.1H 41!» 101 RI-VKJAVÍK
I.IKKISrilVINNUSIOFÁ
F.YVINDAR ÁRNASONAR
Útfararstofa fslands - Suðurhllð 35
- 105 Reykjavík. Sfmi 581 3300 -
allan sólarhringinn.
1899
hver bið þar til ég fæ nýjustu ferða-
sögurnar og GPS-punktana til
himna, en engum var skemmtilegra
að segja sögur en þér. Það duldist
engum þegar þér var skemmt, hlát-
ursrokurnar voru þannig að þær
smituðu alla í kringum þig.
Dugnaðurinn í þér var oft svo mik-
ill að það hálfa hefði verið nóg. Það
sagði mér eitt sinn verktaki að hann
hefði komið með vörubíl til þín að
kveldi og þú ekki verið heima. Hann
hafði svo hringt um morguninn og
farið að þrýsta á hvort þú kæmist
fljótlega í að laga bílinn þar sem það
væri svo mikið að gera hjá sér og
hann bráðvantaði bílinn, en þetta átti
að vera u.þ.b.. tveggja daga vinna.
Þetta vissir þú að sjálfsögðu og
spurðir hvort hann vildi bara ekki
koma og sækja hann þar sem hann
væri tilbúinn. Þú hafðir þá unnið alla
nóttina og klárað bílinn. Þetta lýsir
vel þínum vinnubrögðum. Það var
ekkert verið að tvínóna við hlutina.
Síðan þegar kreppan kom í smíða-
bransanum og þú hafðir áhyggjur af
því að ég hefði ekki nóg að gera
komstu mér í vinnu í Vöku og fyrr
en varði var ég orðinn kranabílstjóri
og unnum við þar síðan saman í
nokkur ár eða allt þar til þú keyptir
Tinda og ákvaðst að færa vinnuna
heim á hlað.
Nonna var mjög umhugað um að
drengirnir sínir fengju það sem hann
hafði sjálfur viljað fá á sínum yngri
árum. Það sýndi sig best þegar hann
keypti sleða rétt íyrir páska sem
greinilega var ætlaður drengjunum
hans. Nonni var mjög sjálfstæður og
þegar hann fór ungur að heiman, fór
hann sínar eigin leiðir í einu og öllu.
Hann var opinskár og hreinskilinn og
talaði tæpitungulaust um það sem
honum fannst og líkaði fólki það mis-
vel. Tæplega tvítugur kynntist hann
Dísu sinni sem átti eftir að verða eig-
inkona hans og besti vinur. Þau eign-
uðust síðan dregina sína þrjá, Jón
Sveinbjöm, Stefán Atla og Martein
Helga, voru þau hans mesta gæfa og
gleði í lífinu.
Elsku Dísa, megi Guð og góðir
menn vaka yfir þér og drengjunum
ykkar á þessum erfiðu stundum.
Elsku brósi, ég veit að mótttökurnar
á himnum hafa verið góðar þar sem
amma á Bústó hefur vafið þig örm-
um sínum, en eins og margir vita
var samband ykkar einstakt.
Þótt ég sé látinn, harmið mig ekki með
tárum.
Hugsið ekki um dauúann með harmi og ótta.
Ég er svo nærri að hvert eitt ykkar tár
snertir mig og kvelur.
En þegar þið hlæið og syngið með
glöðum hug
lyftist sál mín upp í móti til Jjóssins.
Verið glöð og þakklát fyrir allt sem lífið gefúr
og ég tek þátt í gleði ykkar yfir lífinu.
(Höf. ók.)
Ég kveð þig með miklum trega
og söknuði.
Þinn bróðir
Sveinn.
Okkur langar til að kveðja mág
okkar og svila hann Nonna hennar
Dísu. Laugardaginn 3. apríl fengum
við hringingu og voru okkur tjáð
þau hörmulegu tíðindi að það hefði
fallið snjóflóð norður í Trékyllisvík á
Ströndum og að Nonna væri saknað,
en þar ekki langt frá Kaldbaksvík á
fjölskylda okkar sumarbústað. Þar
ætluðu Dísa, Nonni og synir að eyða
páskunum líkt og í fyrra. Veðrið var
himneskt í þessari náttúruperlu og
það var einmitt það sem hafði þetta
ótrúlega aðdráttarafl á Nonna.
Hann elskaði að fara upp um fjöll og
vera í íslenskum óbyggðum. Það var
svo á laugardagsvöldið að okkur var
tilkynnt að hann hefði fundist látinn.
Obyggðirnar höfðu kallað á hann,
þennan unga mann, sem var rétt að
hefja lífið. Eftir situr svo mikið tóm í
hjörtum okkar. Maður er svo dofinn
og skelkaður. Þetta djúpa hjartasár
mun aldrei gróa að fullu.
Hann Nonni var sko engum líkur
og það var svo gaman að honum.
Hann var svo mikill púki. Hann lífg-
aði upp á mannfagnaði og samræður
sem hann tók þátt í. Hann kom
alltaf með einhver önnur rök og náði
upp miklu fjöri í umraeðurnar en að
lokum hló hann alltaf og gerði grín
að öllu.