Skírnir - 01.01.1829, Síða 15

15
Neapel, séa hérum eigi á eitt sáttir, lielzt
leikr þó ord á, ad fjördrinn vid Arta og sá vid
Vóló niuui ad nordanverdu þegar ætladir til ad
skilja á tnilli landa , og ad enar stærri eyar t
Grikklands hafi skuli í þeim sama skilmála íádnar
undir Grikki; ]jó er pad augljóst ad þetta er
mjög svo komid undir J>ví, hvörn gaum soldán
gefr ad fridar-fortölum Enskra og Austurríkis-
llianna, og hvörnig strídid vid Kússa fær lyktad,
hvad allt ókominni tíd er ætlad í ljós ad leida.
I Fránkariki var Jetta ár einka merkiligust
umbreytíng sú, er skedi í stjórnarrádinu (er kall-
adist þad hryggiliga) á Jann hátt, ad Villele
og allir hans medstjórnendr voru af konúngi
kvaddir svipliga frá völdum, hvör atburdr ad
olli betra liluta Jjódarinnar mikillar gledi. Svo
er ástadt, er reyndar inun kunnugra enn frá
þurfi ad segja, ad sá katólski kennilýdr í Fránk-
aríki hefir utn næst undanfariti ár á allan liátt
reynt til ad ná Jar sínum fyrri völdum, med
Jteim hætti ad útbreida hvervetna bjátrú medal
almenníngs, stipta klaustur og múnkaordur, út-
senda svonefnda kristniboda hópum satnan um
larid allt, og ödru þvílíku; ad öllu þessu studdi
þad villeliska stjórnarrád med mikilli alúd, og
svo augljósliga, ad erkibiskupinn af Hermópólis,
er var ædsli stjórnari andligra málefna í öllu
ríkinu, opinberliga tók málstad Jesúíta, er ekki
liöfdu hér heldr enn annarstadar vinsældum ad
midla ; vard stjórnarrádid af þessu og ödru mjög
óþokkad, sást þad og brátt á , þegar fulltrúar