Skírnir - 01.01.1838, Qupperneq 35

37
/
því aS vekja óróa, [>á leitast samt [>eir, sem óá-
uægðir eru, vi5 aÖ koma siuu fram með því aS
stofna leynileg ffelög, og eru greinir þeirra um
alit iandið og viða í öðrum lönilum, en einkum á
Frakklandi, og mun þessu vart verða aptrað, nema
stjórnendur leitist við að ebla handyðnir og ment-
un, en þeim þykir betra að hafa leynilega siða-
verði (Politie) á hvörju strái, en það gjörir ekki
annað enu vekur tortryggni manna á milli og eyðir
íniklu af fjármunum rikisins. Að Pdfa hefir margt
atnað árið sem leið, og þó einna mest viðskipti
Prússakonúngs við erkibiskupinn í Köini, sem
áður er getið, þótti honura mjög vera misgjört
við sig er biskup var færður burt af stóli sínum
með vopnuðum hermönnum, og þegar sendimenn
konúngs komu til lians, þá tók hann þeim bisna
stirðlega, og vildi í fyrstu ekki heyra sættir nefnd-
ar, ucma erkibiskup feingi völd sín aptur, og þegar
siðast tilfrettist var ekki sættst á málið, er það
allt að kenua þráa hins helga föður, og er þó
ekki óliklegt að hann muni verða undan að láta
áður lýkur; það var annað, er skaut honum ærinn
skelk í bríngu, er komist var að felagi ( Róma-
borg sem ætlaði að taka páfa og karðínala lians
höndum og setja þá í varðhald, en síðan stofn-
setja rómverska frístjórn, en svo fór annaðhvört
betur eður verr, að ckkert varð úr, þar sem allt
komst upp áður enn til framkvæmda gæti komið;
hið þriðja er óttaði páfa var Kólera, hún gekk í
Neapels ríki og var þar bisna skjæð, litið eitt bar
og á henni i Rómaborg, en eigi til muna. —
Sardiníu konúngur er einn af þeim liöfðíugjum