Skírnir - 01.01.1843, Page 9

(9)
Væn féll eik, er á vindsvceöi stcfc
og inót skakviöruiii skýldi;
Upprætt er hún ei, enn aptr plöntuö
ódáins í akri.
' N <
JiaÖ dupt er létt, sem hylur helgra bein.
Svo setti söknuöum Trygdavin
P. Melsteif.
Eptir sama mann.
Hér geymast undir
grænum feldi
leifar jaröneskar
lútins höföingja.
Veröugt er berist
frá bautasteini
ljómi lífernis
látins fólkvinar;
fagurt skein merkis-
manns uin æfi
drengskapur, trygöir
og dáörekki.
Ráðdeildin fylgöi
ráöhollustu,
framsýni og forsjón
framkvæmd stakri;
var f>ví vant hvorki
vilja nje ináttar
fieiin aö lijálpa
sem lijálpar leituöu.
Von er því saknaíar-
sárin blæöi
eptir þreyandi
ekkju og niöjutn,
ættíngjuni, hjúum
og ærið mörgum
innnaðar lausuin,
er manndygfc hans reyndu.
Hefir sér bygðan
lieiðurs varöa
látinn öldúngur
í liða brjóstum,
settan blóðugum
sorga runuin,
er trauðla inuiiu
máðar veröa.
Huggist nú f>eir harmi væta brá,
hann er lendtur, hefir fengið góöa
hvild, og vist á meðal sælla fijóða;
sömu keppumst sælu liöfu aö uá!
g. r.