Skírnir - 01.01.1902, Blaðsíða 42

44
Noregur og Sviþjóð.
Norogur og Svíþjóð.
í siðasta Skírni var þess getið, að Blehr tók við ráðaneytis-forstöðu
í Noregi í stað Steen’s. Þ& varð og Sigurður Ibsen (sonur skáldsins
Henr. Ibsens, en tengdasonur Bj0rnstj. Bjornsson?) ráðgjafi um leið.
Hann hafði verið einn i þeirri nefnd Norðmanna og Svía, er skipuð
hafði verið til að hugleiða konsúla-samband ríkjanna og hvort eigi vœri
gerlegt, að hvort ríkið hefði sina konsúla (verzlunarfulltrúa) fyrir sig.
Ut af tillögum þeirrar nefndar tóku stjórnir beggja rikjanna upp sam-
ninga um málið, og varð sú niðurstaða, að leggja fyrir löggjafarþing
hvors ríkisins um sig samhljóða lög, þess efnis, að livort ríkið um sig
skipaði sér kónsúla í útiöndum eftir þörfum, ásamt ýmsum nánari á-
kvæðum um fyrirkomulagið. Eitt í þessu lagafrumvarpi var það, að
eigi skyldi lögum þessum breytt í öðru ríkinu, nema hitt ríkið samþykti.
Tveir af norsku ráðgjöfunum, þeir Konow og Stang, töldu þetta óþol-
andi haft á sjálistæði Noregs, sem ætti fullan rétt á að skipa málinu
eftir sínum geðþótta, hvort sem Svíum þætti betur eða ver. Þessir
„landsréttinda-“menn eru að skoðunuin áþekkir „landvarnar-“mönnum
hjá oss. Konow er annars merkur maður og ágætur drengur, svo sem
liann á ætt til. Þessir tveir menn sögðu því af sér ráðgjafastörfum.
Aðfarir Rúsa í Finnlandi hafa vakið mikla athygli bæði Svía, og þó
einkum Norðmanna. Þykir það engum vafa bundið, að Búsar hafi hug
á að seilast til að leggja undir sig Finnmörk, en það er nyrzti hluti Noregs.
Árið, sem leið, þóttust menn verða varir við rúsneslca njósnarmenn
hér og þar um allan Noreg; vóru það rúsneskir liðsforingjar, dular-
búnir sem skærabrýnarar og farandmenn, er gerðu við smáhluti fyrir
fólk.
Þá fór að vakna meðvitund Norðmanna um það, enda hafa ýmsir
ferðamenn á það bent, að það er nokkuð einkennilegt, 'að Noregs
megin fram moð öllum landamærum Noregs og Svíþjóðar er alt land-
ið ramm-víggirt, fult af varnarvirkjum, vígjum og fallbyssum hvervetna
þar, sem fært er með herlið frá Svíaríki; en norðurfrá á landamærum
Noregs og Rúslands eru landamærin öll opin og varnarlaus.
.Þetta er eðlileg afleiðing þess, að samlyndi bræðraríkjanna Noregs
og Svíþjóðar hefir verið slíkt, að Norðmenn hafa in síðari árin jafnan
átt sér ófriðar von af Svíum. Því að Norðmenn hafa haldið fast fram
sjálfstæðis-kröfum sínum og jafnrétti, sem þeir eiga óefað lagalegan
rétt á; hafa, ef til vill, farið óþjálla í málið, en þörf var á, gert sér