Þjóðólfur - 06.01.1872, Blaðsíða 2

— 34
hr. Páli Vídalín, lagað og endrbætt af hr. Bened.
Sveinssyni, — og eigi að ná undirskriptum undir
ávarp þetta víðsvegar um land allt og sé kvaddr
sinn þingmaðrinn í Veslramti og Suðramti til að
gangast fyrir þessu, en 2 nafngreindir þingmenn
í Nörðr- og austramtinu.
»|>etta eru eigi mjög greinilegar fregnir#,
munu menn segja, en hvað sem um það er, þá
eígum vér þær alls ekki að þakka þingmanui vor-
um, Reykvikinga, hr. Halldóri Kr. FriSrilmyni,
og eru þó sumir að segja að hann sé varafor-
seti Þjóðvinafelagsins, — heldr mest eðr ein-
göngu yfirferðum þingmanns Árnesinga hr. asses-
sors B. Sveinssonar yfir kjördæmi sitt þvert og
endilangt í f. mán. og þeím 4 fundarhöldum, er
hann þar gekst fyrir: að Búrfelli (í Grímsnesi),
Birtingholti (í Ytribrepp), Hraungerði (í Flóa) og
Reykjakoti (í Ölfusi). Hafði málefnum þeim öllum
er vér nú gátum, verið hreift og komið til um-
ræðu á fundum þessum, — það er mælt að þeir
haö samt eigi verið ýkja-fjölsóttir nál. 60—70
manns á öllum 4 fundunum til samans, — og hafi
verið gjörðr að þeim góðr af þeim Árnesingum ein-
um með öðrum1. J>eir segja reyndar, að jafnframt
liafi hr. B. Sv. hreift þar á hverjum fundinum
fyrir sig því máli öðru, er Árnesingum (eins og
öllum hér í nærsveitunum), er nú hið mesta á-
hugamál, en það er f/'árhláðamálið.
Fjárkláðinn var nú fyrir Jólin farinn að koma
í Ijós á æ fleiri og fleiri bæum um Grafning, Ölf-
us og Selvog; og íbúar sjálfra þessara sveita eigi
síðr en þeir i næstu sveitunum heilbrigðu töldu,
en semfyrri, það eina úrræðið, að afráða nú þeg-
ar, niðrskurð að hausti komanda í öllum þessum
sveitum, og undirbúa sem bezt, jafnframt og hér
um sveitirnar vestan heiðanna, en í annan stað
að girða fyrir allar fjársamgöngur að sumri, milli
sjúkra og heilbrigða héraðanna, með öflugum fjár-
vörðum, og að fá aftekna alla milliflutninga hið
1) Aílsend grein, níkomin, nafnlans og ódagsett, nefnir
þessa yflrferíi og fundarhöld hr. B. Sv : „Gandreib Bened.
Sveinssonar í Desbr. 1871 og Jan 1872“ (því þar er fullyrt,
aþ hann ætli npp iil Borgarfjaríiar nm þessa daga til yflr-
ferílar og fnndarhalda, og hafl ráþgjört a?> tll þess muni
ganga ’/a mánotlr) í sómu greinlnni getr þess, meþal ann-
ars, ab á Áruessýslnfundiinnm, ,víst sumurn", haft B. Sv. lagt
til viþ fundarmenn, „aþ þeir Bkyti saman ffe til aí) koma upp
nýrrl prentsmibju á Elllíiavatni, og skyldi þar prenta og
þaban <ít ganga þetta nýa blaþ pjóþvinafölagsins, er nefriast
skuli „þjótlvinrinh". En vér ætlum, aþ þessi aþseuda grein
se eklti sprottin upp í Árnessýslu; aptr þatsan hafa oss eigi
borizt neinar fregnir ne skýrslur iim þessleiþis prentsmiþju,
uppástnngur eí)r nm nýa blaþiþ „þjátivininu".
sama. Til þess að niðrskurðrinn mætti verða sem
skaðminstr þá vildu menn þaraðauki ganga f
sem föstust samtök til að fyrirgirða það að heil-
brigðu sveitirnar, hvort heldr fjær eðr nær, ræki
skurðarfé, til sölu að hausti, til nokkurs þess kaup-
staðar er lægi í sjúku héraði eðr innan. þeirra
takmarka sem niðrskurðrinn skyldi ná yfir ; heil-
brigðu sveitirnar skyldi einungis mega reka skurð-
arfé sitt til heilbrigðra kaupstaða, svo að niðr-
skurðarsveitirnar mætti búa einar að sínum kaup-
stöðum og gæti þar með haldið sínu kláðasjúka
fé í jafnháu verði, eðr hærra ef til vildi, heldren
heilbrigt skurðarfé yrði tekið í heilbrigðu kaup-
stöðunum.
Hvort sem nú þessi tillaga var sprottin upp
hjá þingmanni Árnesinga með fyrsta eðr einhverj-
um kjósanda hans, þar á fundunum, þá er mælt
að allir liafi gjört að henni góðan róm einkum
þeir úr kláðasvtíitunum er vér nefndum. Er þó að
vísu óskiljanlegt, að menn skuii nú á tímum vera
þau börn að ætla, að þess konar verzlunareinok-
un, — alveg, sama kyns og hér var á 17. og 18.
öldinni þegar það varðaði húðláti og fésektum ef
búandi, er átti heima í því héraði sem lá undir t.
d. Reykjavík (uHólminno sem þá hét), fór með
fiskafjórðung sinn til Hafnarfjarðar, af því hann
j átti jafnskemra þangað en til Reykjavíkr, eðr af
því honum galst fiskrinn npp í skuld þar suðr
frá, og lagði svo sama fiskafjórðunginn inn hjá
Hafnarfjarðar-kaupmanni, — það er óskiljanlegt,
segjum vér, að nokkrum manni skuli koma tilhugar
að hafa nú fram slíka einokun, slíkt band á frjálsum
viðskiptum í kaupum og sölum. Menn segja samt,
að herra B. Sv. hafi heitið Árnesingum því, eigi að
eins að veita þeim fullt fylgi sitt og fulltingi til að
koma þessu til leiðar eigi að eins þar innan héraðs,
heldr einnig í öðrum heilbrigðum héruðum t. d. um
Borgarfjörð, — til þess ætla menn að hann hafi
farið þangað upp eptir í gær eðr fyrra dag, — og
í vestari hluta Húnavalnssýslu. En nokkrir þeir,
er voru á Árnessýslu fundunum, munu hafa látið
það á sér skilja, að ekki hafi þeir orðið ófúsari til
undirtekta við «í>jóðviuafélagið», og til loforða um
tillög til þjóðvinasjóðsins, fyrir það hve vitrlega og
kröplulega að þingmaðr þeirra hr. B. Sv. vildi
skerast þarna í fjárkláðamálið með þeim.
(Um sölu á sœtum í Dómlcirhjunni og útgáfu
Nýu-sálmabókarinnar).
(Nifcrlng frá sífcasta blabi)
II. (Um sálmabóhina).
«N ú e r sálmabókin endrbætta alprentuð ;
J