Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1907, Page 44

46
að (at), haft sem tilvísunarfornafn. — TR í 9. 1. aftast eru að lík-
indum fyrstu stafirnir af orðinu trúfnni) og hefir þá máske komið á
eftir: á Iesum Christum. Viðv. þessum síðustu setningum sbr. Garðast.
nr. 2 (Árb. ’04, bls. 40).
Þessi áletran hljóðar þá þannig:
Hjer hvíler góð, digðug og dándis lcvinna, Guðrún Thorkjellsdóttur,
hver að ifirvann og endaði sitt strið (m)eð sigri í tr(únnif)........
Ártal er ekkert á steinbroti þessu, en alt bendir til að áletranin
sé frá 17. öld.
Matthías Þórðarson.