Norðurljósið - 01.03.1926, Blaðsíða 8

16
NORÐURLJOSIÐ.
Góðar frjettir frá Kína.
Jeg man eftir þvf, hve mikil sorg var í hjörtum trú-
aðra manna í frjálsum söfnuðum á Bretlandi fyrir rúm-
lega tuttugu árum, þegar fregnin kom um að Mr. og
Mrs. Kingham, trúboðar í Kína, ásamt dóttur þeirra
Grace, höfðu verið myrt af uppreistarmönnum, sem
æddu um hjeraðið, þar sem þau störfuðu, og lífljetu
alla útlendinga, sem þeir náðu í. Aðeins óljósar frjettir
komu um það, með hvaða hætti þau höfðu mætt dauða
sínum.
Ávöxtur dauða þeirra kom fljótt í Ijós á Bretlandi,
með því að margir nýir trúboðar gáfu sig fram til að
fylla f skarðið, og menn stofnuðu kristilegan skóla fyrir
kfnverskar stúlkur til minningar um dóttur þeirra, Grace
Kingham, sem hafði þegar á ungum aldri snúið sjer til
Drottins og var því viðbúin að fara hjeðan.
Ávöxtur fórnar þeirra kom einnig f Ijós í Kína, með
því að margir hafa snúið sjer til Guðs frá skurðgoð-
unum síðan í sama hjeraði. En ekki sást beinn ávöxtur
þess, að þau höfðu tekið á móti dauða sínum sem
kristnum mönnum ber, því að menn vissu svo lítið um
einstök atriði.
En nýlega hefir brjef komið frá Miss F. L. Bergin,
— sem er trúboði meðal kínveskra kvenna — sem sýnir,
hvernig Drottinn gaf þjóni sínum náð til þess að vitna
um hann jafnvel meðan verið var að grýta hann. Miss
Bergin er systir Dr. Bergins, sem er forstöðumaður
barnaheimilanna í Bristol, sem Georg Múller stofnaði.
Brjef hennar er á þessa leið:
»Við höfum haft andlega hátíð nýlega, með því að
hlusta á söguna um mann hjer í borginni, sem Drott-
inn leiddi á dásamlegan hátt »frá myrkri til ljóss, *- og
jeg hefi ánægju af að miðla öðrum henni, meðan hún
er mjer enn í fersku minni.
Söguhetjan heitir Li, og hann starfar fyrir amerik-
anska vini okkar sem umferðabótysali. Hann kom í
lækningastofu okkar í fyrra vetur með litlu stúlkuna
sína, enn þá sagði hann ekkert um sjálfan sig. Nýlega
kom hann aftur og hafði þá drenginn sinn með sjer,
með eyrnasjúkdóm. Rá fengum við að heyra hina dá-
samlegu sögu.
Hann sagði, að hann hefði þrisvar á æfi sinni orðið
fyrir reynslu, sem hafði gagnger áhrif á hann og varð
honum minnisstæð. Pegar hann var átta ára, var hann
í hópnum, sem þyrptist utan um Mr, Kingham til þess
að grýta hann. Hann sjálfur tók upp stein með báð-
um höndum og kastaði á hann. Steinninn kom á fót-
legg Mr. Kingham. Hann sá hann horfa til himins
og segja eitthvað brosandi. Hann heldur, að það hafi
verið á ensku, því að hann skiídi ekki orðin. Hann
gekk svo nálægt Mr. Kingham, sem hann þorði, og
hrópaði til hans: »Ertu ekki hræddur? Hví ertu svo
sæll, meðan þeir eru að grýta big?* En þá bað Mr.
Kmgham á kínversku máli: »Faðir, fyrirgef þeim, þvi
að þeir vita ekki, hvað þeir gerah
Drengurinn hafði tekið upp annan stein, en þegar
hann heyrði þessi orð, Ijet hann hann falla til jarðar.
Hann gleymdi aldrei dauðdaga þessa manns. Hann sá
aðra menn deyja og hlustaði með athygli til að vita,
hvort þeir töluðu nokkuð slíkt, en það kom aldrei fyrir.
Hann spurði föður sinn, hvernig á þvi stæði, að þessi
maður dæi öðruvísi en aðrir, en hann bannaði honum
að tala um slíka hluti.
Pegar hann var þrettán ára heyrði hann annan trú-
boða halda útisamkomu. Hann heldur nú, að það
hafi verið Mr. Price. Pegar hann var búinn, gekk
drengurinn til hans og spurði frá hvaða landi hann
hefði komið. Pegar honum var sagt það, spurði hann:
»Ertu ekki hræddur? Veistu ekki að við Kínverjar
grýltum einn af ykkur, svo að hann beið bana af?
Hvers vegna prjedikar þú þessa kenningu?* Trúboð-
inn svaraði: »Boðskapinn verð jeg að boða. Pó að
þeir deyði mig, skiftir það minstu.« Petta hafði mjög
mikil áhrif á drenginn.
Seinna meir gekk hann í skóla í Hankow og var
þar tvö ár. Pegar hann var 22 ára kom hann í sam-
komusal amerísku trúboðanna hjer í borginni. Kínverji
að nafni Wong var að prjedika og ræðuefnið var kross-
festing Krists. Stuttu eftir að Li kom inn, hafði Wong
yfir orðin: »Faðir, fyrirgef þeim, því að þeir vita ekki
hvað þeir gera!« Ungi maðurinn varð mjög hrifinn,
því að hann mundi eftir þessum orðum frá vörum
Mr. Kinghams. Að samkomunni lokinni gekk hann til
Wong og spurði, hver það væri, sem þeir voru að
krossfesta og hvers vegna þeir gerðu það. Pegar hann
heyrði, að Drottinp Jesús, sonur Guðs, hafði verið
krossfestur fyrir hans syndir varð hann orðlaus og tárin
runnu niður kinnar hans.
»Hvað ætlar þú að gera?« spurði Wong.
>Jeg ætla að fylgja Jesú!« svaraði hann ákveðið.
Hann gekk heim og sagði foreldrum sínum frá hinni
nýju gleði sinni. En faðir hans, sem var stór, hávax-
inn maður, kastaði steinum á hann. Lenti einn steinn-
inn á höfðinu og einn á líkama hans. En hann Ijet
þetta ekki á sig fá.
Hann keypti sjer biblíu og sálmabók og Ijet sjer ekki
nægja að lesa minna en tíu kapítula úr biblíunni á
hverjum degi, Faðir hans bannaði honum að hafa
þessar bækur með sjer, en hann fó! þær undir treyju
sinni.
Loksins rak faðir hans hann út á götu, ásamt ungri
konu hans og barni. Hann yfirgaf þannig ríkmannlegt
heimili Og var algerlega fjelaus. Hann hafði ofan af
fyrir sjer við skriftir, en Mr. Wong bað hann að selja
bíblíur fyrir þá og nú er hann fullkomlega sæll í starfi
sínu og boðar löndum sínum við hvert tækifæri »hinn
órannsakanlega ríkdóm Krists*. Kona hans er hjartan-
lega með honum í starfinu.
Faðir hans hefir sjeð eftir því, að hann rak hann
burt, og vill nú láta hann koma aftur og taka þátt í
verslun sinni. En Li vill heldur halda starfi sínu áfram
og vinna menn fyrir Krist. Hann heldur, að bæði
faðir hans og móðir hafi snúið sjer til Krists, en þau
hafa ekki ennþá gengið í söfnuðinn.*
Pannig koma frjettir, eftir svo mörg ár, um ávöxt,
sem þessi trúboði bar, um leið og hann Ijet líf sitt
fyrir Krist.
Aforðurljósið kemur út mánaðarlega, og verður 48 blað-
síður á ári. Árgangurinn kostar 1 kr. og greiðist fyrirfram.
Verð í Vesturheimi 40 cents.
Ritstjóri og útgefandi: Arthur Gook, Akureyri.
.. .............................mmmmmm.............
Prentsmiðja Bjðrns Jónssonar.