Heimskringla - 19.10.1932, Blaðsíða 1

Heimskringla - 19.10.1932, Blaðsíða 1
AMAZING NEWS DR ESSES (h 4 Beautifully JK | PHONE 37266 Dry Cleaned and Pressed up. PppIKs MEN! YOUR CHANCE Repilar nsu * * Dry di * * and Smartly Service Pressed cllfíl Smartly u/ 0 essed 1 PHONB 37 2M PeptKs XLVII. ÁRGANGUR. WTNNIPEG MIÐVIKUDAGINN 19. OKT. 1932. NÚMER 3 DEILUMÁL STUBBS DÓMARA: leynilögreglan hafði samið, inn OG DÓMSMÁLARÁÐHERRA. jí réttarskýrslurnar, en dómari ------- j bannaði það. Er hinn sótti á, Þar var máli þessu komiðlsegir dómari: “Eg vildi ekki síðast, er frá því var skýrt hér j þurfa að segja þetta, en eg tor- í blaðinu, að dómsmálaráðu-j tryggi ætíð vitnisburð lögregl- neytið í Ottawa hafði skipað unnar. Þegar lögregluþjónar að láta rannsaka embættis- taka mann fastan, reyna þeir færslu Stubbs dómara út af að fá hann sakfeldan og hætta kærum, er dómsmálaráðherra | ekki fyr. Vitnisburður þeirra Manitoba fylkis, Han. W. J. Ma- I er næstum altaf hlutdrægur. jor, lagði fyrir ráðuneytið. — I Vitnisburður þriggja lögreglu- Dómari var skipaður til þess þjóna er eg hlustaði á við síð- að þinga í málinu, Hon. Frank ustu málssóknina, var mjög Ford, yfirréttardómari frá Al-1 hlutdrægur. Vitnisburður lög- berta, en sækjandi af hálfu rétt-! regluþjóna vekur ætíð hjá mér vísinnar lögfræðingur hér í bæn grunsemd. Þeir eru hlutdrægir um, að nafni Arthur Sullivan, j af eðlilegum ástæðum. Þeir lita K. C., uppgjafa sveitarforingi og mála atburðinn verri en þörf úr hernum. er á.” Með þessu var vitna- Það helzta, sem síðan hefir teióslu lokið. Sneri dómari sér gerst er þá það, að nokkur fé- Þ& að hinum kærða, varaði lög sendu áskoranir til Ottawa- kann við drykkjuskap, er hann stjórnarinnar, er málarekstur áleit að komið hefði honum í þessi varð kunnur, þess efnis Þessi vandræði og sagði: Eg að hún léti kærur þessar nið- æúa að gefa þér tækifæri, en ur falla. Aðallega gengust fyrir Þú verður að láta alt áfengi þessu Rationalista félagið, fé- vera- Þú kemst aldrei upp með lag óháðra verkamanna og fé- smáþjófnað, eins og til dæmis lag hinna blindu. jstela skammbyssum, þó þú Við áskorunum þessum gat eigir a® heita að vera fullur. stjórnin ekki orðið, nema dóms-1 'Hl þess að komast upp með að málaráðherra byðist til þess að giæPÍ> verður þu að draga kærurnar til baka, en það árýgja þá í stórum stíl, stela vildi hann ekki gera. Sjálfur I einni e®a tveimur miljónum eða lýsti Stubbs dómari því yfir, að j einhverju því um líku. Þú verð- eigi væru þessar áskoranir gerð, ur a^ vera verulegur stórþjóf- ar að sinni vitund, eður vilja, | ur> Þá getur skeð að þu komist því miklu fremur óskaði hann' hjá refsingu, og þér verði jafn- þess að sakaráburður dómsmála • vei iaunað fyrir það, þó tæpast ráðherra yrði dreginn fram í á meðan þú ert verkamaður. dagsljósið, svo almenningi yrði Duddles, eg ætla að dæma þig gert auðveldara með að glögva fyúr hvert þessara brota (hús- sig á málstað þeirra hvors um hrotin) undir 6 mánaða gæzlu sig. Þá lýsti hann því einnig laSanna- ’ yfir, að eigi mundi hann láta J Síðara málið reis út af bif- skipa verjanda fyrir sig við rétt- [ reiðarslysi, er orsakaðist fyrir arhöldin, þó lög mæli svo fyrir ^ glannalega keyrslu manns nokk og hann geti krafist þess, held-jurs, er James Tansowny hét. ur muni hann sjálfur halda uppi Fyrir réttinum mæltist verjandi vörnum fyrir sig. Afrit af kærubréfum dóms- málaráðherra eru nú lögð fram til, að sakborningi væri hlíft við strangri refsingiv æeð Þyí að hann hefði orðið fyrir mest- í dómsmáladeild fylkisins, og um meiðslunum sjálfur, og ver- eru 3 talsins. Er hið fyrsta rit- ið frá verkum um lengri tíma. að 15. desember 1930, annað Saksóknari hins opinbera 29. júlí 1932 og hið þriðja 4. kvaðst vera til með að láta sept. s. I. Öll bera þau sakir á J dómara ráða því, hvað honum dómara fyrir hegðun hans og (sýndist að gera. Úrskurðaði ummæli í garð réttvísinnar og ^ dómari þá að sakborningur dómsmálaráðherra. í síðasta skyldi sæta tveggja vikna fang- bréfinu er svo komist að orði:jelsi fyrir hirðuleysi sitt og “Eg legg hér innan í afrit af j glannaskap, en bætir því jafn- skýrslu réttarskrifarans, og vil framt við, að dómarastaðan ger eg sérstaklega vekja athygli ist nú vandasamari með degi yðar á þeim ummælum Stubbs | hverjum. “Það er afar erfitt,” dómara, er 'forsæti skipaði í, segir hann, “að vita með vissu réttinum, er hann beinir að hverskonar dóm beri að kveða yfirrétti fylkisins. Það er erfitt j upp f máli sem þessu, og hvers- að hugsa sér nokkuð, sem frem konar refsingu eigi að leggja við. ur myndi geta skapað fyrir- Það er stöðugt að verða erfið- litningu fyrir dómstólum þessa fylkis eða á beitingu refsilag- anna en ummæli þessi, frá dómara, er sjálfur situr í saka- málaréttinum. Eg staðhæfi að mál þetta sé þess eðlis, ráðuneytið hljóti að láta taka það fyrir.’’ Til þess nú að lesendur fái betur áttað sig á þessum sök- um, skal hér tilfærður útdrátt- ur í þýðingu af orðum dómar- ans, er dómsmálaráðherra kær- ír, og í stuttu máli skýrt ara fyrir suma dómara, að vita með vissu, við hvað þeir skuli miða hegninguna fyrir glæpi, sem drýgðir eru, einkum fyrir j þá sök, þegar að ríkum rumm- ið samt með aðeins málamynd- ar refsingu, þá veldur sumum dómurunum eigí' all-lítillar sturlungr. En það sem alvar- legra er, það ruglar allri sið- ferðismeðvitund þjóðarinnar.” Þriðja kæran er tekin fram í bréfi dómsmálaráðherra 29. júlí s. 1., og reis út af ummælum um dómsmálaráðherra, er dóm- ari viðhafði nokkrum dögum áður í dómi, er hann kvað upp 18. júlí yfir manni, er Yvonne Gibson heitir, öðru nafni Flynn, og sakaður var um meinsæri. Hann komst svo að orði: “Þér hafið játað á yður, það sem að réttu lagi í lögum er á- litinn að vera mjög alvarlegur glæpur — það er að sverja rang an eið. Utan réttarins nefnist þetta einu nafni að ljúga. í réttarsalnum, þegar með lýgi er farið, er það nefnt meinsæri, — en lýgi er lýgi jafnt innan réttarins sem utan, eiðlaus eða að eiði viðlögðum, hvort borin er fram af dómsmálaráðherra fylkisins á þingi til þess að ó- frægja einn af dómurum hans komið í allri réttarsögu Can- ada. Eftir samkomulagi beggja málsaðila kemur það ekki fyrir fyr en í desember, þó búið sé að skipa dómara. Er því nokk- urrar stundar að bíða eftir úr- slitunum. UTANLANDS VIÐSKIFTI CANADA. Eftir nýútgefnum skýrslum frá hagstofunni í Ottawa, hafa útfluttar vörur á fyrsta helm- ing þessa yfirstandandi áxs, numið $237,955,383, en innflutt- ar vörur $221,646,460. Eftir því hafa viðskiftin verið Canada mjög í vil, eða útflutt vara num ið $16,308,923 meira en inn- kaupin. Þó markaður sé enn hvergi nærri góður, er þetta þó töluverð umbót við það sem var á sama tíma árið sem leið. Skýrsla þessi nær aðeins til 31. júlí. Aftur sýna mánaðar- skýrslurnar, að yfir september mánuð hafa verið flutt út 26,- 874,237 bushels af hveiti. Sama mánuð árið sem leið voru flutt hátginar, eða af umkomulitijum ^ 14,335529 bushels. Söluverð borgara sem yður, er lent hefir | kom upp á $15,246,529, en í í greipum laganna, í þeim fá- I fyjTa upp á $8,009,593. Við ára- nýta tilgangi að reyna með því 1 mQtm voru um 15c afföll af að losa sig við afleiðingar iþis- dollarnum, en hafa smá-lækkað gerða sinna. síðan, svo nú eru þau tæp 7c. Fjórða kæran er tekin fram innanlands hafa viðskiftin vax- í síðasta bréfi dómsmálaráð- ig að mun, en markaður enn herrans, er ritað er 4. septem-1 mjög óhagstæður fyrir óunna ber. Frá henni var skýrt í því, voru. Vöruflutningur með járn- sem hér var áður sagt frá þessu brautum hefir vaxið mikið við máli, og skal því aðeins litlu það sem hann var á síðastliðnu við það bætt. Rltur að nrfni hausti. Yfir september og það Rae var tekinn fastur síðást-'sem af er þessum mánuði (15. liðið vor og sakaður um þjófn- okt.) hefir vöruflutningur inn- að frá húsbændum sínum. — | anlands vaxið um rúmar 4,000 Hann hafði bókfærslu og gjald- járnbrautar vagnhleðslur á viku kerastöðu á hendi. Úr vörzlum j við það sem hann var í fyrra. félagsins höfðu horfið, að því | Yfir fyrstu vikuna af yfirstand- er álitið var $2,480.13. Ýmsir j an(ji mánuði nam flutningur- samverkamenn hans höfðu einn j inn fram og aftur um land, 51,- ig tekið á móti fé félagsins fært 959 vagnhleðslum. Þegar þess það til bókar og á banka. Pilt- er gætt, að í hverri vagnhleðslu ur þessi var búinn að vera nær er sem svarar 36,000 pund, er því þrjá mánuði í haldi, þegar vöruframleiðslan allmikil, þrátt mál hans kom fyrir. Þá var fyrir atvinnudeyfðina. Gjald- nýafstaðin málshöfðun gegn | þrotum hefir heldur fjölgað. — lögfræðingi er Martin heitir, er; Upp að 8. október 1931 töld- dregið hafði undir sig $284,177.- ust þau 1590, en nú þetta ár 18 af fé, er almenningur hafði ( 1689. Leiðir það af sjálfu sér, trúað honum fyrir. Málið gekk eftir því sem lengur þarf að til yfirréttar og féll sá dómur verjast óhagstæðum og óábyggi Baldur Guðjohnsen Fæddur 19. nóv. 1879 — Dáinn 8. maí 1932. Æfiágrip hans, samið af æskuvini hans séra Albert E. Kristjánssyni í Seattle, var birt í síðasta blaði. Mynd hans var þá ekki fullgerð í myndamótasmiðjunni, og er því birt hér nú. Eins og segir í æfiágripinu, var Baldur heitinn hinn mesti skýr- leiksmaður. Fráfall hans er mikill missir íslenzka hópnum í Seattle. Hann var heimilisfaðir ágætur og hinn bezti drengur. MINNINGARRIT DAKOTA-ISLENDINGA. að ungum og vellauðugum fönt- J um, er pólitísk áhrif hafa og | völd í þjóðfélaginu, er slept með málamyndar dómi og lítils- háttar refsingu. Það er að verða afskaplegt vandræðamál fyrir samvizkusaman dómara, er einhvern snefil hefir af jafn- aðar- og réttlætistilfinningu, í því þar, að Martin væri dæmd. ur í 18 mánaða fangelsi. Var nú vitnað í þetta Martins mál, er eigi leiddi til annars en þeirra ummæla, sem dómsmála- ráðherra hneykslaðist á. Kvað dómari mál þessi eigi vera hlið- stæð. Martin hefði tekið á móti fé viðskiftamanna sinna, og farið óráðvandlega með það. Rae aftur á móti væri kærður sem þjónn, fyrir að hafa stolið frá húsbændum sínum. Martin hefði reynst sannur að sök, en eftir þeim upplýsingum, er fram hefðu komið í máli Rae’s, væri enginn sá dómari eða tylftar- dómur til, er dæmt gæti hann eftir þeim framburði. bætir hann svo við, legum markaði, bæði í inn- kaupum og útsölu, að verzlun- argjaldþrotum fari heldur fjölg- andi þangað til að fram úr raknar. ÞRIGGJA VIKNA STRÍÐ, ER ENGINN HEFIR VITAÐ UM Um 400,000 Rússar eru inn- an takmarka pólska ríkisins,, og eru það mest bændur. Er mik- il óánægja meðal þeirra yfir stjórn Pólverja og voru samtök á meðal þeirra í sumar um að neita að borga alla skatta. — Gekk þetta þannig um hríð, að ekki greiddust skattarnir, en Fyrra laugárdag, þann 8. þ. m., var hornsteinninn lagður að hinni skrautlegu og miklu þinghússbyggingu Norður Da- kota-ríkis í Bismarck. Fór at- höfnin fram með mikilli við- h'öfn. Voru þar viðstaddir allir hinir helztu leiðandi menn rík- isins auk fjölda gesta. — Sem venja er til, var lagður stál- kassi í hornsteininni. 1 hann voru lagðar bækin* og skjöl, er á einn eður annan hátt snertu sögu ríkisins. Þar á meðal var Minningarrit fimtíu ára afmæl- is íslenzku bygðarinnar. Var það eina minningarritið hinna mörgu þjóðflokka, er þar hafa tekið sér bólfestu, sem komst í steininn. Mun það eingöngu hafa verið að þakka Guðmundi dómara Grímssyni, er þátt tók í athöfninni og mætti þar sem fulltrúi íslendinga. — Annars höfðu hinir þjóðflokkarnir þar enga sérstaka talsmenn, eru þeir þó æði mikið mannfleiri en vér Islendingar. j talað um að leita aðstoðar hjá i Mr. Garden, fyrverandi félaga sínum, er hann sagði að væri auðugur vel, hefðu þeir grætt stórfé fyr á árum, meðan velti- árin voru í landasölu og húsa- braski. Var það á árunum 1906 —10. En ekkert varð þó úr þeirri liðsbón. Liðu svo dagar og vikur að ekkert var gert ann að en að skrafa og boða til funda. Loks lýsir Machray gjaldþroti. Það var hið síðasta; þar með var loku fyrir það skotið, að hann endurgreiddi nokkuð af því fé, er hann var búinn að eyða. Tap háskólans kvað Mr. Craig aldrei yrði unt að ákveða með vissu, hlyti það jafnan að verða ráðgáta, hvað mikið í raun og veru hefði tap- ast. Byrjað hefði verið snemma að ganga í háskólasjóðunum, og um það myndi engar upplýs- ingar verða að fá. í næstu viku kvað eiga að kalla þá ráðherrana fyrir rétt- inn. ÞJÓFNAÐARMÁLIÐ í HÁSKÓLANUM. Þau hjónin, Capt. og Mrs. Joseph B. Skaftason, yfirum- sjónarmaður með fiskiveiðum hér í fylkinu, fluttu al- komin hingað til bæjar með dætrum sínum síðastl. fimtu- dag. Setjast þau að í húsi sínu Yfirheyrslunni í mali þessu 396 Maryland stf þar sem þau hefir lítið miðað áfram þessa frá tildrögum, er að þeim lúta. j að ákveða hversu dæma skuli Sem getið er um hér að fátæka almúgamenn, er leidd- framan, er fyrsta kærubréfið ir eru fyrir hann, er ekkert vald samið og sent 15. desember. hafa í þjóðfélaginu og eiga 1930, út af ummælum dómara, J enga pólitíska vini.” er hann hafði við tvenn réttar- “Hin æfagamla umkvörtun, áð höld, sem þá voru nýafstaðin. lögin séu látin bera tvennskon- F’yrra málið reis út af réttar- Jar þýðingu, aðra fyrir þann fá- haldi yfir manni, er hét William tæka og hina fyrir þann ríka, H. Duddles, er sakaður var um hefir komið greinilega í ljós tvenn húsbrot, um innbrots- j yfir endilangt Canada á þessum og að veita móttöku stolnu fé. síðustu tveimur árum eða svo. t réttinum voru síðari kærurn- [ Og þegar svo fáeinir ríkir rumm ar báðar dregnar til baka, en ungar geta stolið meira fé, en hinni fyTstu haldið til streitu. j því nemur, er allir bankaþjófar, Annar saksóknarinn fyrir hönd allir stigamenn og allir algengir hins opinbera, vildi fá að lesa þjófar hafa stolið til samans, “vitnisburð” hins ákærða, er síðan Canada varð til, og slopp- þá var sent herlið gegn bænd- En>’’ j um, fjórar deildir fótgönguliðs, þessi mað- j fjórar deildir riddaraliðs, auk ur hefir setið marga mánuði f; flugvéla og brynvarðra bifreiða. fangelsi fyrir sök, sem eigi hefir J Varð úr þessu seríð, sem stóð í verið á hann sönnuð. Martins þrjár vikur, og fór stjórnarher- málið hefir verið dregið inn í | lnn fram með hinni mestu þetta mál hvað eftir annað. Ef | grimd. Féllu margir af bændum eg ætti nú að finna mann þenna sekann og dæma hann í sam- ræmi við úrskurð yfirréttarins í Martins málinu, — ef, eins og yfirrétturinn heldur fram að 18 mánaða fangelsi sé hæfileg refsing fyrir $284,177.18 stuld, hvað mundi þá vera álitin hlut- fallslega hæfileg refsing fyrir þenna mann? Eg ætla að frí- kenna yður, Mr. Rae, og í næsta skifti sem þér komist í vand- ræði, eigið þér mikið til góða upp í þá yfirsjón.” Mál þetta er að líkindum eitt hið einstakasta, er upp hefir en margir flýðu í skóga. En þeim, sem til náðist af þeim, sem sýnt höfðu beina mót- 1 spyrnu, var sýnd hin mesta grimd. Voru margir hengdir, en aðrir húðstrýktir. Hafa menn utan Póllands ekkert vitað um þetta til skams tíma, því Pól- verjar hafa haft ströngustu skeytaskoðun, svo ekkert hefir frézt úr landi. En nýlega hefir enska jafnaðarmannablaðið Dai ly Herald komist á snoðir um þetta og látið rannsaka málið, og kom þá í Ijós það, sem hér að framan er greint. viku, aðeins einn maður verið yfirheyrður, vara-forseti há- skólaráðsins, og fyrv. dóms- málaráðherra Brackens, Mr. R. W. Craig, K. C. Er hann minn- ugur framar öllum vonum, og hefir sagt frá fundum er haldn- ir hafa verið látlaust frá því snemma á þessu vori. Hefir há- skólaráðsmenskan verið lengst af til umræðu. Síðari hlutann í sumar hefir aðallega verið rætt um, hversu Machray gæti bætt upp tap það, sem orðið væri, en engir útvegir fundist. Var Machray ráðlagt að leita til mága sinna, þeirra Drewry- bræðra, eigenda ölgerðarhúss- ins mikla, en hann taldist und- an því, kvað þá eigi mundi vilja sinna þessu fyr en yfir skoðun væri lokið, því að þeir væru kaupsýslumenn og kynnu betur við að sjá hreina reikn- bjuggu áður. Capt. Skaptason var skipaður vorið 1921 yfir- umsjónarmaður með fiskiveið- um, af sambandsstjórninni, er umboð hafði yfir öllum vötn- um og veiðiskap í vesturland- inu, og fluttust þau hjón þá til Selkirk, þar sem fiskiskrif- stofur stjórnarinnar voru. — Hafa þau því dvalið í ellefu ár þar nyrðra. Nú hefir umboð þetta verið fengið fylkisstjórn- inni, er hún tók við ráðsmensku allra náttúrufríðenda fylkisins; fylgdu þar með fiskivötn og fleira. Hefir stjórnin nú flutt skrifstofurnar hingað til bæj- arins. Allir vinir og kunniiigjar þeirra hjóna bjóða þau hjartan- lega velkomin aftur á fornar stöðvar, eftir hina löngu —, það má ekki kalla það útlegð — burtveru frá stöðvum þeim, þar sem þau hafa lengstan tíma inga! Sjálfur hafði Machray dvalið. /

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.