Heimskringla - 12.06.1957, Qupperneq 2

2. SÍÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 12. JÚNf, 1957
ILjBimskringk
, ratotnuo itu>
lemur út á hverjum mlðvllcudegl,
Elgendur: THE VIKING PRESS LTD.
856-855 Sareent Ave., Winnipce 3. Man. Canada Phone SPruce 4-6251
VerO blaöslna er $3.00 árgangurlnn, borglst íyrlrfram.
Allar borganir sendist: THE VIKING PRESS LTD.
öll viOskiftabréf bl&Oinu aOlútandi senálst:
The Viking Press Llmited, 853 Sargent Ave., Winnlpeg
Rltstjóri STEFAN EINARSSON
UtanAslcrlft ti) rltstjórans:
EDITOR HEIMSKRINGLA, 853 Sargent Ave., Wlnnlpeg
HEIMSKRJNGLA is published by THE VIKING PRESS LIMITEÐ
and printed by VIKING PRINTERS
856-855 Sargent Ave., Winnipeg 3. Man. Canada Phone SPruce 4-6251
Authorlxod gg Second Class Mctll—Post Office Dept.. Ottawa
WINNIPEG, 12. JÚNÍ, 1957
Útkoma kosninganna hér til laugardags. Hún ræddi
í gær stundarkorn viö blaðamenn
sem fylltust undrun og hrifn-
ingu yfir þeim ótrúlega sigri,
sem þessi kona hefur unnið yfir
illum örlögum. Helen Keller er
hingað komin í boði Málleys-
ingjaskólans og Blindravinafé-
i lagsins. í dag heimsækir hún
Málleysingjaskólann, en á föstu
dagskvöld kl 8:30 mun hún
j flytja erindi fyrir almenning í
Hátíðasal háskólans.
Helen Keller missti bæði sjón
og heyrn, er hún var eins árs, þ.
e.a.s. áður en hún lærði að tala.
Kennari hennar, Anne Sullivan,
sem ungfrú Keller kallaði ævin
. . . , , , lega Teacher, kenndi henni að
Þarna er þingmanna tala hvers, , ... r. „ , ,r.
... , , * . , I skilja fmgramal t lofa og siðan
flokks, sem litið getur breyzt', i. , , » , , ,
r r • ~ * A £ - i lærði hun að mæla, en það verk
ur þessu þratt fyrir 3 eða 4 oviss1, r , ,
\ hofst er hun var um tiu ara ao
aldri ,Er öll sú saga ævintýri
líkust.
í viðtali sínu við blaðamenn
Að kvöldi hins 10. júní, var
þessi útkoma birt af kosningun-
m. Var fylgi hvers flokks af þing
mönnum kosnum, sem hér segir:
Prog. Conservatives 110
Liberala 1031
CCF. flokks 24!
Social Credit 18
Óháðir 2|
Óháðir liberalar 2’
Óháðir Prog. Conservative 1
Öháðir Labor 1
Óvissir 3
Kosn. frestað l‘
ALLS 265'
ur
atkvæði.
Enginn einn flokkur hefir svo
mikið fylgi að geti tekist einn
stjórn á hendur.
Það líklegasta sem nú er talið, 1 &ær kvað Helen Keller Það
er að Diefendbaker verði beðinn
að mynda stjóm. En hvort að
hann geri það, er enn ekki vitað
um. Það er haldið fram, atS hann
muni með fylgi, eða samvinnu
við Social Credit og óháðra hafa
einn í meiri hluta á þingi. En
þessu hefir ekki verið til vegar
snúið, þegar þetta er ritað. Og
verði ekki af því er ekki annað
sjáanlegt, en kosning verði bráð
lega eða innan eins árs að fara
íram, þó fyrirhafnar mikið sé.
Það má heita svo, að liberalar
hafi aðal fylgi sitt frá Quebec,
eða 62 þingmenn. í Ontario hafa
þeir 20, frá Manitoba 1, í stað
7 fyrir kosningarnar og örlítið
vera erfiðasta verkið, er hún hafi
unnið, er hún var að læra að tala,
en það erfiði hefði gert henni
kleift að ganga í háskóla, skrifa
bækur og starfa í þágu þeirra,
sem svipað væri ástatt fyrir. —
“Það var Teacher, sem gerði mér
kleift að gera það, sem eg hef
gert”, sagði hún. í háskóla kvaðst
bún hafa haft mest gaman af
heimspeki og tungumálum, enda
talar hún eða skilur um sex
tungumál. Um heimspek-
ina sagði hún: “Hún veitir anda
mínum vængi og hjálpar mér til
að byggja upp fagran heim.”
Ungfrú Keller hefur skrifað
/ til 8 bækur, hún mundi ekki
hér og þar eystra og vestra aukjhvort- °g má segia’ að hún hafi
þess. Hér virðist ekki vera um!verið á stöguðu ferðaxagi um
heiminn til að aðstoða blinda,
þann þjóðlega flokk að ræða,
tem liberalar hafa venjulega tal-
ið flokk sinn. Að hafa nú 103
þingmenn í stað 173 eftir kosn-
ingarnar 1953, segir sögu
flokksins og fylgistap mjög átak
anlega, þó fleira svipað minni á arsiðan
það frá þessum 10. júní kosning
um, eins og t.d. hrun 9 ráðgjafa
hans, sem vissulega ber vott um
annað en ljúf ítök þeirra í
hugum kjóeenda.
Fylgi Diefenbakers er víðtæk-
ara en það, þó jafnvel hafi 60 úr
Ontraio. Hann hefir 8 í Que-
bec, 8 í Manitoba, 7 í B. C., 3 í
Alberta, 3 í Sask., 10 í Nova
Scotia, 4 á Prince Ed. Isl. (alla),
5 í N. Brunswick og 2 í New-
foundland.
Diefenbaker hefir því náð
60 ný þingsæti eða meira en
helmingi fleiri en flokkur hans
hafði áður á þingi.
Sigur sá er einstakur hér í
pólitískri sögu nokkurs einstakl
ings
CCF flokkurinn náði í þrjá
þingmenn í Ontraio, 5 í Mani-
toba, 9 í Sask., og 7 í B. C.
Social Credit flokkurinn náði
í 13 í Alberta og 5 í B. C.
heyrnarlausa og mállausa, síðan
1937 og hefur Polly Thompson,
er gerðist aðstoðarkona hennar
við dauða Ann Sullivan 1913,
verið með henni á ferðum henn-
FRÉTTIR FRÁ ÍSLANDl
HELEN KELLER KEMUR
TIL ISLANDS
Hellen Keller einhver fræg-
asta kona heims, kona sem stað-
izt hefur með prýöi þá hræði-
legu reynslu að missa bæði sjón
og heyrn, áður en hún var búin
að læra að tala, kom til Reykja-
víkur í gær (7. maí) og dvelst
f viðtalinu í gær kvað Helen
Keller svo virðast sem meira hafi
verið gert fyrir blinda en fyrir
heyrnar- og mállausa, þó að skiln
ingur manna á kjörum þeirra
færi nú mjög vaxandi. Hún
kvað það aðalatriðið að sannfæra
vinnuveitendur um, að blindir
geti unnð verðmæt störf.
Er Helen Keller kemur í heim
sókn í Málleysingjaskólann í dag
verða þa.r viðstaddir nemendur
skólans, 21 að tölu, aðstandend
jur þeirra, auk nokkurra blindra
og útskrifaðra nemenda.
Héðan fara þær Keller og
Thompson til hinna Norðurland
anna og svo til Sviss, þar sem
Helen Keller mun flytja aðal-
ræðuna á alþjóðaþingi rotary-fé
laga .
Ávarpið í háskólanum sem hér
fer á eftir, var flutt á ensku, en
þýtt jafnharðan af Helga
Tryggvasyni á íslenzku. Áheyr-
endur troðfyltu húsið- Ávarpið
var á þessa leið:
Kæru vinir.
Engin orð fá lýst þeirri á-
nægju, sem eg hef að því að vera
með ykkur hér í kvöld. Mér fell-
ur bezt að halda, að þið séuð hing
að komin vegna þess að þið vilj-
ið tendra vonarneisfa ’í auðn
hinna daufdumbu.
Mér er það ánægjuefni, að rík
ísstjórn ykkar hefir stofnað
skóla fyrir daufdumba, og að
unnið er af alúð að því að sjá hin
um fáu blindu börnum á íslandi
fyrir kennslu. Eg ber hlýhug til
Blindravinafélagsins, vegna þess
að það hefir séð níu blindum ein
staklingum fyrir vinnustað,
þrátt fyrir erfiðar aðstæður.
En mér skilst að ekki hafi
enn náðst sá árangur, að allir
daufdumbir' njóti kennslu, né
allir blindir geti séð fyrir sér
sjálfir. Daufdumbir og blindir
eru álíka illa á vegi staddir. Hin
ii heyrnarlausu eru umluktir
þögn, sem ekkert umhyggju- eða
uppörvunarorð fær komizt í
gegnum. Engin ljósgeisii þekk-
íngar eða tilgangs lífsins nær
að skína inn í myrkur hugar
þeirra. Þeir eiga enga vini, sem
geta hjálpað þeim að sigrast á
erfiðleikunum viá að samlagast
öðru fólki eða fá vinnu, sem er
virðingu þeirra samboðin.
Hinir blindu berast áfram
gegnum nótt ónýttra starfs-
krafta og óuppfylltra "vona, ef
þeir njóta ekki réttrar aðstoðar.
En þó vitum við, að þeir búa yfir
hæfileikum og kunnáttu, sem
hægt er að þroska. Ef skjótt er
brugðizt við, þegar þeir veikjast,
geta þeir náð fullkomnum jafn-
vægi í lífinu, aukið þekkingu
sína og getu og gengt virðingar-
verðri stöðu í þjónustu þjóðfé-
lagsins.
Eg beini orðum minum til
ykkar og bið ykkur að uppfylla
þá skyldu ykkar að hafa trú á
getu þeirra, sem standa höllum
læti í lífsbaráttunni. Kæru vinir,
eg bið ykkur að veita aðstoð
öllum daufdumbum og öllum
blindum, sem hægt er að kenna,
þannig að þeir geti verið að
minsta kosti að nokkru leyti
sjálfstæðir.
Þakkaði Brandur Jónsson Hel
en Keller komuna og þá aðstoð
sem hún hefði frá fyrstu veitt
málstað blindra og heyrn'ar-
lausra.
Heimili Helen Keller er í
Westport, Connecticut í Banda
ríkjunum. Hefir æfisaga hennar
verið skrifuð mjög ýtarlega af
Hólmfríði Árnadóttur á is
lenzku.
Minningarorð
JÓHANNES GRÍMÓLFS-
SON
F. 17. ág. 1874—d. 16. marz 1956
Jóhannes Grímólfsson var
fæddur í Mávahlíð við Breiða-
fjörð á íslandi. Foreldrar hans
voru Grímólfur Ólafsson bóndi,
hreppstjóri og sýslunefndar-
maður, alrómað göfugmenni um
Breiðafjörð og á vesturlandi, og
kona hans Steinunn Jónsdóttir,
myndar og gæða kona.
Sumarið 1892 flutti Jóhannes
ásamt Ólafi bróður sínum, sem
’-ar eldri að árum, vestur um haf^,
og staðnæmdist hér á þessari
fögru eyju sem Mikley heitir í
Winnipegvatni, sem er nærsta
bygð í fyrsta landnámi íslend-
ínga í Vestur Canada, sem bygð-
ist 1876. Hinn fyrsta vetur átti
Jóhannes heima hjá Helga og
Margréti Tómasson á Reynistað
í Mikley sem er miðstöð og sem
þorpið Hekla hefur bygst útfrá.
Næsta sumar kom Grímólfur
hreppstjóri, faðir hans, vestur
og valdi sér bústað sunnarlega
á eyjunni og kallaði bustaðinn
nýja í “Fagra skógi’, en þar eð
íjölskyldan bygði og fiutti sig
langt norður á eyjunna og bygði
þar á hálendi hefur vafalaust
stafað af vatnshækkun og flóð-
um úr Winnipeg vatni, sem eyði-
lagði víða bygðir íslendinga um
s.l. aldamót við Winnipegvatn.
Hin nýja bústað kallaði land-
námsmaðurinn “Hlíðarenda . -
Skógurinn hefur auðvitað mynd
að hlíðina. Þarna var bygt stór-
húsi á þeirra tíðarvísu, hátt tii
lofts og vítt til veggja, og var
hægt að ganga út á svalir af loft-
inu og horfa yfir hið veiðisæla
Winnipegvatn,- sem fullt var af
góðfiski í þá góðu gömlu daga.|
Því er viðbrugðið hvað Jó-
hannes reyndist foreldrum sín-
um og ástvinum vel og liðtæk
ur hefir hann verið, að hjálpa til
að byggja tvö heimili fyrir for-
eidra sína. Árið 1905 giftist Jó-
hannes Guðrúnu Kristjánsdóttur
Hafliðasonar og Kristjönu Sig
urðardóttur mestu myndar og
hæfileika konu, og voru þau
hjón ættuð úr Mýrasýslu á ís
landi, hinn látna sýrgir ekkja
hans Guðrún, og tíu börn og ein
systir, Hildur í California.
Hér verða börnin talin eftir
aldursröð: Steinunn, fædd 1906,
gift Þorvaldi Guðjónsson, eiga
sex börn; Kristjana, gift Jóni
Kjartansyni, á Hecla, eiga sex
börn á lifi; Solveig, fædd 1908,
dáinn 1924; Lilja Sigríður, f.,
1910, gift Ármann Jónasson, á
Hecla, eiga sex börn; Guðrún
Sigurbjörg, fædd 1912, gift Ein
ari Sólmundson, á Hecla, eiga
fimm böm; Grímólfur Sigurður,
fæjldur 1915, kafteinn á “Hecla
Ferju”> giftur Dolly Fobester,
eiga fjögur börn; Skafti, smiður,
fæddur 1915, giftur Rube Ben
son, eiga fjögur börn, á heima í
Point Rubert; Kristján Valdi-
mar, fæddur 1918, ógiftur heima;
Ólafur, ljóshúsvörður að Hecla,
fæddur 1920, giftur Gerty Fobes-
ter, eiga fimm börn; Jóhanna,
fædd 1923, gift Rognvaldi Jo-
hanneson, Wynyard, Sask., eiga
fimm börn; Ásmundur, fæddur
1928, ógiftur, hefir verið heima
fram að s.l. á ri, stundaði minka-
rækt, en hefur starfað við
bryggjusmíði og fleira undan far
andi.
öll börn Jóhannesar eru mynd
arlegt fólk eins og þau eiga kyn
til. Jóhannes var stór maður
vexti, frekar holdskarpur, en
með afbrygðum duglegur og mik
ill verkmaður að hverju sem
hann gekk. Mér hefir verið sagt
að hann hafi byrjað búskap sinn
mjög efnalítill, hafi verið mjög
ör á peningum, en á þriðja bú-
skapsári, kaupir hann skógar-
land, með ágætum og verðmæt-
um byggingum fyrir bysna hatt
verð, miðað við þá daga. Jörð.
in heitir jónsnes, er vel í sveit
sett nema hvað skóla snerúr, er
mjög stutt frá Stjórnarbryggju
og einni bestu höfn við Win-
nipeg vatn. Annað land kaupir
Jóhannes, fimm mílur vestur
þar á vatnsbakanum, sem var vel
fallið til ræktunar, þar hreinsaði
hann land og plægði og bjó sér
til ágætis engi og stundaði jöfn
um höndum búskap og fiskveiði.
Hvítfisk veiði stundaði hann
fast fram að áttræðu norður á
Winnipegvatni, og þegar tekði
er tillit til þess að Jóhannes var
íatlaður maður, með veik hné og
siliðast áfram vaggandi út á
hliðar, og enn fremur kviðslitinn
þá er það kraftaverki næst,
hverju hann fékk orkað og gjört
til daganna enda.
Jóhannes var láns maður.
Hann eignaðist góða konu, fram-
úrskarandi duglega. Það var mik
ið sem hvíldi á henni að sjá um
búið og börnin, þegar hún var
ein heima.
í ágúst mánuði 1955 héldu
börn Jónsnes hjónanna þeim 50
ára gullbrúðkaup afmæli. í sam-
komuhúsi bygðarinnar að Hecla.
Það var ein sú fjölmennasta og
bezta veizla, sem hér hefir verið
höfð, veitt af alúð og myndar-
skap og því börnum þcirra til
stór sóma.
Með Jóhannesi er fallinn » val
inn einn af mestu og beztu monn
um, sem átt hafa heima á Mikley
frá landnámstíð. Tel eg hann
með allra beztu mönnum, sem eg
hefi þekkt á minni löngu veg-
ferð. Jóhannesar er sárt saknað
af ekkju hans, Guðrúnu og börn
um þeirra og öðrum nánum ást-
vinum og einnig fjölda samferða
rnanna, sem seint munu gleyma
öldungnum og hetjunni Jóhan-
nesi. Grímólfssyni. Afkomendur
hins látna á lífi eru 10 börn 41
barnabam og eitt barna-barna-
bam—52 afkomendur alls.
Þú trúðir því:
“Að sætt þú mundir sofa,
í svefni dauðans hafa værann
blund.
Þú ríst upp aftur ljúfan Guð að
lofa,
ljúft verður að koma á vina
fund.
G. J. Austfjörð
FRÁ ÍSLANDI
VERÐUR SKÁLHOLT
BISKUPSSETUR Á NÝ?
Átta þingmenn úr öllum flokk
um þings leggja til að biskup
fslands skuli hafa aðsetur í Skál-
holti.
Birt var á Alþingi í gær “til-
laga til þingsályktunar um að
biskup fslands skuli hafa aðset-
ur í Skálholti”. Flutningsmenn
eru Sveinbjörn Högnason, Gísli
Guðmundsson, Friðjón Skarphéð
insson, Gunnar Jóhannsson, Al-
freð Gíslason, Sigurður Ó. Ólafs
son, Gunnar Gíslason og Ágúst
Þorvaldsson.
Ér tillagan þannig orðuð:
Alþingi ályktar að biskup ís-
lands skuli hafa aðsetur á Skál-
holti.
Jafnframt ályktar Alþingi að
fela ríkisstjórninni að undirbúa
þá löggjöf, sem nauðsynleg kann
að reynast vegna flutnings bisk-
upsstólsins”. —Þjóðv. .15. maí
STÓLL SIGURÐAR
NORDALS
Talsvert fjaðrafok virðist hafa
orðið innan lands og utan vegna
sakleysislegrar hugmyndar sem
fram kom í Tímanum varðandi1
islenzka sendiherraembættið í
Kaupmannahöfn. Var þar ymp-
rað á því, að íslenzka ríkissjtórn
in skyldi ekki flýta sér að skipa
sendiherra í Höfn í stað Sigurð-
ar Nordals er hann lætur af em-
bætti, og skyldi auður stóll ís-
lenzks sendiherra minna stjórn-
arvöld Danmerkur á handritamál
ið.
Hvað sem úr þeirri hugmynd
kann að verða er ekki óeðlilegt
að hún komi fram opinberlega.
Langvarandi samningsþóf hefur
lítinn árangur borið, nema helzt
þann að fleiri og fleiri áhrifa-
menn danskir hafa sannfærzt
um að handritamálinu verður
ekki lokið nema með einu móti,
að íslendingum verði skilað
þeim menningarverðmætum sem
geymd hafa verið í Danmörku
um hríð. —Þjóðv. 15. maí
•
HREINDÝRAHÓPUR
heima Á TÚNI
I
Hreindýrin eru nú víðast hvar i
horfin úr byggð. Þó má sjá einnj
0g einn dýrahóp hér niðri í döl-
um enn. T.d. heldur um 10 dýra
hópur sig enn að staðaldri heima
við túnið á Gefirólfsstöðum í
Skriðdal, kemur á kvöldin heim
í túnið og er þar yfir nottina, en
víkur sér út fyrir það á daginn.
f hópi þessum er einn tarfur, en
hin dýrin eru flest ung.
—Vísir 12. apríl.
GJAFARKORNIÐ FENGIÐ
f gær var undirritaður í Wash
ington samningur milli rí,kis
stjórna íslands og BandarlkÍ'
anna um, að Bandaríkjastjórn
leggi fram fé tii kaoPa á vörum
þar í íandi, að fjárhæð allt að
2^85 þúsund dollurum, sem ís-
lendingar eigi kost á að fá gegn
greiðslu í íslenzkum krónum.
Koma þar til greina eftirtaldar
vörur.
Hveiti, Fóðurvörur, Hrísgrjón
Baðmullarfræs soya olia, Lin-
seed olía, Tóbak, Ávextir, Baðm
ull.
Þessi viðskipti munu fara eftir
venjulegum verzlunarleiðum og
er gert ráð fyrir, að þau geti haf
ist mjög fljótlega. Fyrir íslands
hönd undirritaði Vilhjálmur
Þór, bankastjóri, samninginn,
en Thorsten V. Kalijarvi, aðstoð
arráðherra, fyrir hönd Banda-
ríkjastjórnar.
Samninc'iir beSSÍ

ríkjunum, sem heimila slík við-
skipti.—Vísir 12. apríl
Er gert ráð fyrir, að 80% af
andvirði varanna verði lanað til
framkvæmda á íslandi.
—Vísir 12. apríl.
49 PUNDA LAX VIÐ
GRIMSEY
f gærmorgun veiddist stærsti
lax sem vitað er til að veiðst hafi
hér á landi. óli Bjarnason i
Grímsey fékk þennan lax í
þorskanet sín nokkur hundruð
metrum fyrir vestan Grimsey.
Laxinn er 49 pund og 132
sentimetrar á lengd. Stærstu lax
ar sem vitað er með vissu að hafi
veiðzt hér áður eru rétt tæp 40
pund á þyngd. í Noregi hefur
veiðzt 70 punda lax og í Skot-
landi veiddist eitt sinn lax sem
var 100 pund. —Þjóðv. 9. apríl
•
ISLAND FÆR SAMSKONAR
HÓTANIR OG
NORÐURLÖND
Þótt ekki sé vitað til þess, að
Bulganin, forsætisráðherra Sov-
étríkjanna, hafi heiðrað íslend-
inga með því að senda ríkisstjórn
íslands bréf í líkum tón og for-
sætisráðherrum Dana og Noregs,
er ísland ekki með öllu gleymt
þar eystra, því að í morgun send
ir blað sovéthersins því tóninn,
og er ekki myrkt í máli.
Fékk Vísir í morgun skeyti
frá United Press um það, að blað
þetta, Kransnaya Zvezda, sem
þýðir rauði herinn, hafi birt
grein, sem beint sé að íslandi, og
er þar sagt, að Island muni
bljóta sömu örlög og önnur ríki,
sem veitt hafa Bandaríkjunum
aðstöðu í löndum sínum.
Skeytið er á þessa leið:
“Blað landvarnarráðuneytisins
í Moskvu, Krasnaya Zvezda, seg
ir í dag í grein, sem stefnt er að
íslandi, að Sovétríkin, "neyðist
til að greiða árásarríkjum og
bækistöðvum tortímingarhögg
hvar sem þau eru.’’
Útvarpið í Moskvu, sem birtir
þessi ummæli Krasnaya Zvezda
í morgun, lét svo um mælt í því
sambandi:
“Brottflutningur bandarísku
hersveitanna frá íslandi er eina
leiðin, sem fyrir hendi er til að
tryggja öryggi þess. Þeir, sem
geta ekki skilið þetta, og loka
augunum fyrir þeim fynrætlun-
um Bandaríkjanna að ætla að
nota ísland sem stökkpall fyrir
árás á Sovétríkin, munu komast
að raun um, að þeim hafa orðið
á háskaleg mistök.”
Lengra er þetta skeyti ekki,
og í rauninni kemur það engum
á óvart, sem þar er haft eftir
hinu rússneska blaði. Einar 01-
geirsson var fyrir löngu b úinn
að tilkynna fslendngum, að kjarn
orkusprengjum kynni að verða
varpað á Keflavík, og hefir hann
nú fengið hina ákjósanlegústu
staðfestingu á ummælum sínum.
Mega hann og aðrir kommönistar
vafalaust vel við una.
í brezka útvarpinu árdegis 1-
dag var sagt, að í hinni daglegu
fréttatilkynningu landvarnaráðu
neytis Ráðstjórnarríkjanna væri
sagt frá orðsendingu ráðstjórnar
innar til íslenzku ríkisstjómar
innar, sem væri samhljóða aðvör
unum þeim, er ríksistjórnir Nor-
egs, Danverkur og Grikklands
hefðu fengið, þ.e. að ef til styrj
dldar kæmi hljóti Ráðstjórnar-
ríkin að gera árásir á fjandmenn
sína og herstöðvar þeirra, hvar
sem þær séu, og vakin athygli á,
að ísland sé aðili að hernaðar-
samtökum, sem beint sé gegn
Ráðstjórnarríkjunum.
í upphafi fréttar brezka út’
varpsins var sagt, að ísland væn
seinasta landið, sem fengi aðvör
un (í ofannnefndu efni) frá Ráð
stjórnarríkjunum.
—Vísir 12, apríl.
Eitt mesta vandamál veraldar-
írinar er að menn treysta ekki
hver öðrum — og hafa gildar á-
stæður til þess.