Lögberg - 24.11.1932, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 24. NÓVEMBER 1932.
Bls. 5
Kjosio
WEBB
fyrir
Borgarstjóra
Hann hefir þannig reynst, að allar stéttir bæj-
arfélagsins þarfnast hans jafnt.
Hann hefir einkum lagt sig fram um að bæta
úr atvinnuskortinum.
Hann er réttur maður á réttum tíma.
Greiðið þannig atkvæði:
WEBB, R. H. 1
“uppkastið” verið vandlega í-!
hugað og gengið mann frá;
manni, og frá einum presta-j
fundi til annars, svo vonandi;
er að vel rætist úr. Síðan séra;
Friðrik J. Bergmann leið, hefij
eg ekki orðið var við helgýsiða-
sérfræðing hjá íslenzkri þjóð.
Tryggingar er læsileg rit-
gerð eftir séra Ingimar Jóns-
son .skólastjóra. Er þar gerð
grein fyrir nytsemi margskon-
ar trygginga, — “insurance”,
sem við köllum liér.
Mætir Kristur gegn gleð-
innif Svo heitir góð ritgerð
eftir séra Gunnar Árnason frá
Skútustöðum. Farið er yfir
æfisögu Jesú og sýnt hver
gleðimaður 'hann í rauninni var
og að gleðin samrýmist kristi-
legri lífsskoðun.
Einar þrjár þýddar greinir,
stuttar, eftir læknirinn H. I.
Schou, eru í ritinu, góðar smá-
greinir.
Þar eru og fjórir sálmar:
Sjómannasálmur, eftir Valdi-
mar J. Snævarr, Sálmur eftir
Jón Magnússon, Skírnarsálmur
eftir 'Kjart. Ólafsson og Minn-
ingarljóð (In Memoriam) um
Einar Jónsson ])ióf. frá Hofi,
eftir I. G. Allir eru sálmarnir
laglegir, en ekki eru þar stór
tilþrif. Verður, því miður,
naumast sagt, að sálmakveð-
skapuy íslendinga nái háum
tónum um þessar mundir, og er
það raunalegt um svo ljóðelska
þjóð.
1 Prestafélagsritinu birtast
fjögur ný sálmalög: “Sjá, vin-
ur vor hinn blíði,” raddsett af
Björgv. Gnðmundssyni; “Lof-
ið Drottin”, eftir Friðrik
Bjarnason; “Til þín, vor
Guð”, eftir Halldór Jónsson,
og “Upp, gleðjist allir”, eftir
Helga Pálsson. Söngstjóri
safnaðar míns, hr. Paul Bar-
dal, hefir lauslega farið yfir
lögin fyrir mig og fanst mér
honum lítast fremur vel á þau,
sum að minsta kosti. Mætti ef
til vill taka }>au til söngs í
kiikjum vorum.
Auk alls þessa eru í Presta-
félagsritinu margar skýrslur
og fundagjörðir, svo og rit-
dómar um margar erlendar
bækur. Loks er umgetning um
Nýja Húslestrabók, sem dr.
theol. Jón Helgason hefir sam-
ið. Nefnir biskup postillu sína:
Kristur vort líf. Ekki er bók
sú enn þá komin hingað vest-
ur, enda nýkomin úr prent
smiðjunni, er Prestafélagsrit-
íð var afgreitt.
Af því, sem nú hefir sagt
verið, má merkja, hversu fjöl-
breytt þetta ágæta tímarit er.
Eg fyrír mitt leyti er einkar
þakklátur fyrir ]>að. Vonandi
verður það lesið af mörgum,
einnig hér í Vesturheimi.
B. B. J.
Fréttir að vestan
(Niðurl. frá 1. bls.)
þjónusta í kirkju Konkordía safn-
aðar, var þá og vigður skírnar-
fontur og afhentur söfnuðinum
sem minnisgjöf um Oddnýju sál.
Bjarnason, er lézt hér í bygð síð-
astliðið vor. Oddný stundaði hér
ljósmóðurstörf um all-langa tíð,
með frábærlega mikilli fórnfýsi.
Var horfið að því ráði að prýða
guðshús með minninlgargjöf, sem
skyldi geyma minning hennar fyr-
ir alda og óborna. Minning henn-
ar geymist því á þeim stað, sem
var hennar andlegt heimili siðustu
ár æfinnar. Unni hún honum
mjög. Þar hvíla líka hennar jarð-
nesku leifar, við hlið manns Odd-
nýjar, Eiríks Bjarnasonar, er lézt
fyrir fáum árum. Hvíla þau hjón
fyrir afturgafli kirkjunnar.
Þeir, sem gáfu fé til skírnar-
fontsins, voru konur kvenfélags
Kokordia safnaðar og almenning-
ur úr Þingvalla og Löbergs bygð-
um; líka lagði fólk fram fé á fjar-
liggjandi stöðum; er mér annars
ókunnugt um þá, sem lögðu fram
féð.
Skírnarfonturinn er högginn úr
gráum marmara, er nafn Odd-
nýjar sál. drepið i steininn, getið
um straf hennar og tilefni gjaf-
arinnar.
Skírnarfonturinn var formlega
afhentur söfnuðinum af presti
safnaðarins, fyrir hönd gefenda.
Skrifari safnaðarins, Björn Hin-
riksson, þakkaði Jgjöfina af hálfu
safnáðarins, þeim öllum, fjær og
nær, sem stutt höfðu fjármuna-
lega fyrirtæki þetta. Forseti
safnaðarins, Magnús Bjarnason,
þakkaði öllum, fjær og nær, vel-
vild í garð móður sinnar, aug-
lýsta á þennan hátt. Talaði hann
fyrir sig og nánustu ættingja og
vini. Kvæði fluttu þeir, Björn
Thorbergson og Kristján Jóns-
son. Fylgja þau hér með, eins o'g
höfundarnir gengu frá þeim; er
það ósk manna, að þau birtist í
blaðinu ásamt þesum linum.
Að lokinni athöfn, bauð Mágn-
ús Bjarnason og systkini hans og
tengdafólk öllum til kaffidrykkju
og súkkulaðs. Var það veizla rétt-
nefnd og réttir óteljandi og á-
gætir.
Mæla börn sem vilja, segir máls-
hátturinn. Sannast það á mér.
Kirkja Konkordía safnaðar mun
með allra myndarlegustu sveitar-
kirkjum meðal íslendin'ga; þykir
söfnuðinum vænt um guðshús sitt.
Eins sakna eg þó í henni, og fleiri
kirkjum meðal landa hér. Það er
prédikunarstóll í líkingu við það,
sem tíðkast í kirkjum á íslandi,
og sem er alment notaður með
ýmsum öðrum kirkjudeildum.
Vafalaust mætti segja margt
móti þessu og margt með. Þetta
vaktist upp fyrir mér, þegar eg
var hjá Betel söfnuði síðast liðið
sumar. Prédikunarstóll í kirkj-
Til íslenzkra kjósenda!
Greiðið atkvœði með
frambjóðendum hins óháða verkamannaflokks
Bíejarráðsmemi: y ANDERSON
J. SIMPKIN
QUEEN
I Skólaráð: ]». W. STOBARD
Merkið seðilinn 1 og 2 í þeirri rö'ð er þér æskið.
KOSNINGAR ÞANN 25. NÓVEMBER
ÓTRÚLEGT — EN SATT.
Á öldinni sem leið var talsvert
mikið talað um hið undarlega fyr-
irbrigði, að sjö ára gamall dreng-
ur dó úr elli. Hann hét Charles
Charlesworth og var fæddur 14.
marz 1829 í Stoffordshire í Eng-
landi. Foreldrar hans voru eins
og fólk er flest. Þegar drengur-
inn var 4 ára var hann fullþrska
og hafði fengið skegg. — Hann
lognaðist út af í elli, þegar hann
var að eins sjö ára gamall.
Lítið Ijóðabréf
Til J. Briem, Gimli, Man.
Frá Baldvin Halldórsson,
Riverton P. O., Man.
1. Kæri Briem, eg þakka þér
þíða bréfið góða.
Altaf tel eg ylinn mér
allra stærsta gróða.
2. Mér finst altaf benda á bug
beizkju forlaganna,
ef ég næ í hlýjan hu'g
hjartagóðra manna.
í Þýzkalandi var það siður á
19. öldinni, að prinzunum var
fenginn “'Prugelknabe”, þ.e. dreng-
ur, sem altaf var refsað fyrir yf-
irsjónir prinzanna, því ekki mátti
leggja hendur á þá.
Giovanni Galanti, ítalskur pilt-
ur, sér í myrkri, en er blindur á
daginn. í aprílmánuði 1928 — þá
var hann 16 ára — ætlaði hann að*
flytjast til Ameríku, en er vestur
kom var honum neitað um land-
gönguleyfi vegna þess að hann
hefði dagblindu (retinochoraidi-
tis), eins og vísindin nefna það.
Þýzkur maður, Otto Nodling, var
árið 1927 dæmdur fyrir skattsvik í
sambandi við bru'ggunarhús, sem
hann átti. Var hann dæmdur til
þess að greiða í sekt 82,000,000
marka. Hann gat ekkert borgað
og var setttur í “steininn” til að
sitja af sér sektina. Er það sama
sem hann hafi verið dæmdur í
14,975 ára hegningarhússvist, því
að fimtán mörk dragast frá sekt-
inni á hverjum degi.
Árið 15<62 dó maður, Francois
de Civillle að nafni og var graf-
inn. En sex stundum seinna lét
bróðir hans grafa hann upp og
kom þá í ljós að hann hafði verið
kviksettur. Hann lifði sjötíu ár
eftir þetta og dó þegar hann var
105 ára gamall af ofkælingu, sem
hann hafði fengið af því, að spila
og syngja heila nótt ástarljóð,
fyrir utan glugga jungfrú nokk-
urrar.
unni þar, er eins og tíðkaðist á ís-
landi.
Fátt gerir kirkju kirkjule'gri
irtnan veggja, en slíkir prédikun-
arstþlar. Lika geta þeir, sem
heyra illa, setið nálægt þeim, sem
talar. Nálega er það ekkert, sem
lætur prestinn finna meif til á-
byrgðar, sem á honum hvílir, en
þegar hann stendur þannig
frammi fyrir söfnuðinum. Hann
finnur til, hve ósjálfbjarga hann
er án sérstakrar, náðarlegrar
aðstoðar Guðs og frelsara síns, og
án allrar verðskuldunar.
Hugsunarháttur prestsins, hver
annars sem hann er, hefir eðlilega
áhrif á hugsunarhátt safnaðarins.
Þannig getur prédikunarstóllinn
orðið til blessunar söfnuðinum.
Ekkert kysi eg frekar, en að eiga
slíkan minnisvarða innan veggja
•guðshúss.
Væntanlega geymir skírnar-
fonturinn minningu Oddnýjar sál.
Bjarnason um ókomnar aldir.
Hann er vottur um fórnfýsi henn-
ar, sýnilegur í hinum fágaða
steini. Fórnfýsin er einn sá eig-
inleiki, sem er lífsnauðsyn fyrjr
hvern söfnuð og safnaðarlim.
Hjartanleg fórnfýsi skapar vax-
andi trú, og daglegt, innilegt sam-
líf með Guði. Það kallar frelsar-
inn, að afneita sjálfum sér.
3. Ódauðlegan ávöxt ber
alt, sem kærleik sýnir;
eilíflega orna mér
ylgeislarnir þínir.
4. Eg á engar spakar spár,
spar á bleki og tíma;
gáfna tregur, frétta fár,
fjárans klaufi að ríma.
5. Fjarðar köldu kinnum á,
kvakar öldu þytur,
hélu földuð hníga strá,
haust að völdum situr.
6. Hryllir mig við hroða sýn,
hjálpar von er grafin,
litlu blessuð blómin mín
böndum Helju vafin.
7. Man ég þeirra björtu brá,
brosið milda’ og þýða,
þegar sólin sumri á
sendi geisla blíða.
8. Undra má hve örlög grá
ýmsa fá að pína.
Fuglar smáir húsum hjá
hismi þrá að tína.
9. Svella flóar, svignar eik,
svangar tófur skoppa,
fönnin gróf í feluleik,
föng, við skógar toppa.
10. Þegar róla þar og hér,
þeir, sem gá til morða,
hérinn smái’ í felur fer,
fátt hann á að borða.
111. Nú húðstrýkir nakið land
norðan fellibylur,
öldugellir út við sand
eftir svellin skilur.
12. Þú sérð kannske þrimla hjá
þessum svörtu línum.
Góði, vertu vægur þá
vanhöldunum minum.
13. Þú færð músík meira en nóg,
mína veiku tóna,
þetta er bara handahóf,
hentu þvi í stóna.
14. Fátækt ól mig upp við þraut,
að grjóthóla baki,
aldrei sólar yls ég naut
undir skóla þaki.
15. Köld þér óláns hverfi ský,
hvar þú rólar veginn
lifðu skjóli Alvalds í
yls og sólar megin.
* * *
Ljóðabréf eru nú á tímum orð-
in svo sjaldgæf, en þóttu einlægt
góðir gestir og gaman að þeim,
svo eg sendi þetta litla ljóðabréf
í blaðið, ef það gæti fallið ein-
hverjum góðum vini í geð. Höf-
undurinn er góður drengur, og er
eg viss um, að margir vinir hans
lesa það með velþóknun.
Gimli 18. nóv. 1932.
J. Briem.
Eg enda línur þessar með þeirri
ósk endurtekinni, að sá fórnfýs-
isandi, sem bjó í brjósti Mrs. Odd-
nýjai Bjarnason, megi ætíð ein-
kenna söfnuð þennan. Þá mun
safnaðarstarfínu borgið.
S. S. C.
Nýr maður í gamla stöðu
Nefnd sú, er kom Mr. Jenkins
til þess að bjóða sig fram, er
sannfærð um, að hann muni
flytja með sér nýjar hugsjónir
inn í bæjarstjórnina; hann hef-
ir tekið drjúgan þátt í félags-
lífi 2. kjördeildar í síðastliðin
23 ár, og aflað sér mikils
trausts. Hann fylgir fram rétt-
látri niðurjöfnun skatta; krefst
þess að einungis lægstu tilboð-
um um innkaup fyrir borgar-
innar hönd, sé viðtaka veitt.
Einnig krefst Mr. Jenkins þess,
að tveir menn skuli starfa á
öllum þeim strætisvögnum, þar
sem umferð er mest.
Merkið kjörseðilinn
þannig :
JENKINS,
J. 1
Gleymið ekki að greiða hini*|m mönnunum 2., 3. og 4. atkvæði.
Samvinnuútgerð
á togara
Merkileg nýjung á sviði útgerð
arinnar.
Þess hefir áður verið getið hér
í blaðinu, að skipverjar á botn-
vörpungnum “Nirði” hafi keypt
skipið og ætli að gera það út í fé-
lagi. Skipið hafa þeir nú eignast
og skírt upp; heitir það “Hauka-
nes”, en útgerðarfélag þeirra heit-
ir Samvinnufélagið Haukanes. Er
skipstjórinn Jón Högnason, áður
skipstjórl á Karlsefni.
Þar sem hér er um eftirtektar-
verða nýjung að ræða á sviði
togaraútgerðarinnar, þykir rétt að
almenninlgur fái að kynnast nán-
ar því fyrirkomulagi, sem þeir
félagar hugsa sér að hafa á út-
gerðinni.
Samvinnufélag með takmarkaðri
ábyrgð.
Stofnendur félagsins eru allir
skipverjar, 19 að tölu. Stofnend-
ur eru skyldir að gegna skipverja-
stöðu á skipinu (eða öðru skipi,
sem félagið kynni að eignast)
meðan þeir eru félagsmenn. Sama
skylda hvílir á sérhverjum þeim,
er síðar kann að vera tekinn í fé-
laJgið. |
Félagið er samvinnufélag með
sameiginlegri en takmarkaðri á-
byrgð. Án sérstakrar skuldbind-
ingar fer ábyrgð hvers félags-
manns eigi fram úr eign hans í fé-
laginu og sjóðum þess, að við-
bættum 2000 kr.
Hver félagsmaður greiðir 10 kr.
inrigöngueyri, sem rennur í fyrn-
ingarsjóð.
Fari félagsmaður úr skiprúmi
fyrir fult og alt, er hann þar með
genginn úr félaginu.
Félagsfundir og stjórn.
Lögmætir félagsfundir hafa
æðsta vald á öllum málefnum fé-
lagsins; til þess að félagsfundur
sé lögmætur, þarf fullur helming-
ur féla&smanna að sækja fund.
Afl atkvæða ræður úrslitum á
félagsfundum. Þó verður sam-
þyktum félagsins ekki breytt nema
með % atkvæða fundarmanna.
Hver félagsmanna hefir eitt at-
kvæði á fundi.
Stjórn félagsins skipa 5 menn,
kosnir á aðalfundi til eins árs í
senn; þar skulu og kosnir 2 vara-
menn í stjórn, 2 endurskoðendur
og tveir til vara.
Félagsstjórnin hefir æðsta vald
í málefnum félagsins milli funda.
Hún getur boðað til félagsfundar
þegar henni sýnist, og skylt er
henni áð boða til funder, ef 1-3.
félagsmanna æskir þess.
Sjóðir.
Innan félagsins eru þrír sjóðir:
1. Stofnsjóður, sem er séreign
hvers félagsmanns að sama hluta
og innstæða hans.
2. Fyrningarsjóður, sem notað-
ur skal til endurnýjungar skips-
ins.
3. Varasjóður, sem er óskift
eign félagsins.
í stofnsjóð skal greiða: a) 5 kr.
árlegt gjald frá hverjum félags-
manni og b) upphæð, sem nemur
árlega umsaminni afborgun af
stofnfjárskuld félagsins. Stofn-
sjóð skal nota til greiðslu á and-
virði skipsins.
í fyrningarsjóð skal greiða ár-
lega 4<J0 af upphaflegu bókfærðu
verði skipsins. Sjóður þessi skal
notaður til að greiða með “klöss-
unar”-kostnað skips og fleira.
I varasjóð skal leggja; a) ár-
lega \°/c af brúttóandvirði afla og
b) þær upphæðir, sem aðalfundur
kann að ákveða. — Varasjóður skal
notaður til þess að mæta óhöppum í
rekstri félagsins.
Afrákstur félagsins.
Afrakstrinum af starfsemi fé-
lagsins skal varið þannig:
1. Af óskiftum afrakstri skal
greiða allan beinan tilkostnað við
útgerðina, svo sem: kol, olíu og
aðrar nauðsynjar skips og vélar,
matvæli, salt, veiðarfæri, hafnar-
gjöld, reikningshald o. s. frv.
2. Viðhald skips og vélar, vá-
tryggingarlgjöld, vextir af skips-
verði, fyrningarsjóðsgjald, af-
borgun af kaupverði skips o. fl.
Það, sem eftir er af afrakstrin-
um, þegar allur útgerðarkostnað-
ur hefir verið greiddur, skiftist
milli félagsmanna, þannig:
1. Skipstjóri ........ 3.50 hluti
2. Stýrimaður......... 2.00 —
3. 1. vélstjóri ...... 2.00 —
4. 2. vélstjórf....... 1.50 —
5. Bátsmaður ......... 1.25 —
6. Loftskeytamaður — 1.14 —
7. Matsveinn ......... 1.20 —
8. 2. stýrimaður ..... 1.15 —
9. 1. netgerðarmaður.... 1.10 —
10. Netgerðarmaður .... 1.08 —
1L Netgerðarmaður .... 1.08 —
12. Kyndari........... 1.00 —
13. Kyndari ......... 1.00. —
14. -—19. Hásetar 6, hver 1.00 —
Þessum skiftum verður þannig
hagað í framkvæmdinni:
Eftir hverja veiðiför eða afla-
sölu skal taka af andvirðinu sem
næst það, sem félagsstjórnin eða
umboðsmaður hennar telur nægja
fyrir útgerðarkostnaði. Það, sem
þá er eftir, skal farið þannig með:
Tveir þriðju hlutar koma þegar í
stað til skifta meðal skipshafnar-
innar, þó aldrei meira en sem
svarar 350 kr. á mánuði fyrir
hvern heilan hlut. 1-3. hluti geym-
ist til tryggingar framhalds-
rekstri, þar til reikningar eru
fullgerðir og endurskoðaðir.
Jón Högnason olg skipshöfn
hans eiga þakkir skilið fyrir, að
hafa brotið nýja leiði á þessu
sviði. Svo sem sést á framan-
greindri lýsingu af félagsstarf-
semi þeirra, láta þeir áhættu af
útgerðinni fyrst og fremst ganga
út yfir sitt eigið kaup. En gangi
útgerðin vel, njóta þeir góðs af.
Þetta fyrirkomulalg er heilbrigt;
en sennilega samrýmist það illa
við skoðanir þeirra manna, sem
sifelt eru að heimta, en engu
vilja fórna. — Mgbl.