Lögberg - 19.02.1948, Blaðsíða 10

Lögberg - 19.02.1948, Blaðsíða 10
10 LÖGBERG, FIMTUDAGINN 19. FEBRÚAR, 1948 Skáldið Johan Bojer (Frh. af bls. 4) þerrar svitann af enni sér. Svo lítur hann á mig og segir: — Þér skrifið það sem ég segi. Já, skrifið það, fólk hefir gott af því að fá umhugsunarefni, svo að það geti sjálft brotið vanda- málin til mergjar. Þetta er ekki útrætt mál. Eg er viss um að eftir fá ár, verður mikið rætt um kenn ingar kirkjunnar, og nýtt líf fær- ist í trúarbrögðin. Þið ungu mennirnir eigið gott að lifa það. Eg trúi á nýa rómantík og nýar skoðanir í trúmálum, komnar frá lifandi uppsprettu — guði sjálf- um. Og þessi nýa trúarvakning, sem ég er viss um að verður, mun hafa stórkostleg áhrif á allar bók meenntir, því að hún stríðir ekki gegn heilbrigðri skynsemi. Eg trúi því, að sá dagur muni koma, þegar trú, vísindi og listir taka höndum saman. Það er glæsileg ManitoJta fcitoSLi ROSE-BREASTED GROSBEAK Hedymeles ludovicianus. Spring male: Tail, wings, back, head and neck black with conspicuous white patches on wings, rumþ and tail; breast rose-red; pure white below. Female: Typical sparrow-like striping above; in dull olive-brown and pale ochres; below, white sharply striped on breast and flanks. Autumn males are similar to female but warmer in general color and undercoloring of rose on breast. Distinctions—Spring male: black back and head, flash- ing white-spotted wings and tail and brilliant red bib. Female: resembles Purple Finch but larger, more con- trastive in color and underparts are purer white. Juvenile and autumn males are always recognized by having rose underwing-coverts. Field Marks—Flashing back and white of the male with its rose-colored bib. Nesting—In bushes or trees—5 to 20 feet from the ground in poorly built nests of fine twigs, weed stalks and rootlets. Dislribution—Eastern North America. In Canada west to the base of- the mountains and north tb Athabaska Lake. Economic Status—This bird is one of the few that eats potato-beetles and it takes them in both adult and larval stages. To increase the number of Rose-breasted Grosbeaks may be difficult, but the next best thing is to conserve what we have, protect them from prevent- able destruction and see that suitable nesting corners are left in waste corners of the farm and woodlot. In carrying out plans for clean cultivation and the elimina- tion of waste places, care should be taken that bits of shrubbery are left to afford shelter for birds which, without these sanctuaries, must disappear. The preservation of the birds will more than compensate for the small losses entailed. This space conlribuled by The Drewrys Limited MD 199 þrenning. Og er ekki markmið þeirra eitt og hið sama: að birta mannkyninu fegurð og opna augu mannkynsins fyrir fegurð? Síðan berst talið að Arne Gar- borg. Þeir Bojer voru nágrannar á Hvalstað — milli Osló og Dram men — í mörg ár. Þá var mikið um listamenn þar. Skáld, mynd- höggvarar, málarar og söngvar- ar, flyktust þangað og voru oft gestir hjá Huldu og Arne Gar- borg. — Garborg var ætíð þögull, sagði Bojer. Þegar við sátum saman, spjölluðum, hlógum og gerðum að gamni okkar — og Hulda var ekki síður kát en aðr- ir — sat Garborg þögull og hugs- aði, og sagði ekkert nema menn beindu orðum sínum beint tii hans. Garborg sást sjaldan á almanna færi. Oftast sat hann inni yfir bókum og reykti pípu sína. — Honum var meinilla við það að fara út á götu meðan bjart var. En ef hann neyddist til þess, þá gerði hann sig torkennilegan með því að setja upp blá gler- augu. Hann forðaðist að hitta kunningja sína á götu. Nú eru horfnir þeir, sem settu svip á Hvalstad forðum. En ævi- starf þeirra er eins og bauta- steinar á gröfum þeirra. Þetta er það skemmtilegasta við bækur ar, þær berast frá kynslóð til kyn slóðar — þrátt fyrir gagnrýni, segir Bojer og brosir gletnislega. Bojer er fljóthuga. Hann hleyp ur úr einu í annað. Upp ur þessu fer hann að segja mér frá Nils Kjær, besta vini sínum. Og áður en ég veit af er hann farinn að tala um listamannalíf í París á “hinum góðu, gömlu dögum” og þá hafi hljómsveitin í veitinga- húsi nokkru leikið “Dauða Ásu”, af því að hún hélt að það væri þjóðsöngur Norðmanna. Og svo er hann allt í einu kominn út í alþjóðastjórnmál. Rétt á eftir grípur hann fram í fyrir sjálfum sér og segir: — Er það ekki einkennilegt, að nú eru hægrimenn frjálslyndi flokkurinn í Noregi? Á tæpum 50 árum hefir þjóðskipulagið gjörbreyst. Þegar ég var ungur voru hægri menn íhaldsflokkur- inn og börðust opinberlega gegn öllum framförum. Þá var það of- ur eðlilegt, að hugsjónamenn hölluðust að alþýðufl., því að hann hafði frelsishugsjónir á stefnuskrá sinni. En nú er það hægri flokkurinn, sem hefir allar frelsishugsjónirnar á stefnuskrá sinni. Þetta er reynsla gamals manns. Segir frá henni — því að æskan verður að fá að tfita hvar hún á heima. Og svo berst talið að nýustu bókmenntunum. Hann er ekki hrifinn af þeim. — Þar er ekkert kjöt á beinun- um, segir hann. Nú eru það gömlu grísku og rómversku snill ingar, sem ég halla mér að. — Enginn getur lýst náttúrunni og fegurðinni eins og þeir. Lesbók Mbl. Samkoma Þjóðrœknisfélagsins Lokasamkoma Þjóðræknisfé- lagsins fer fram síðasta kvöld þingsins, miðvikudagskvöld, 25. febrúar, kl. 8 í Fyrstu Sam- bandskirkjunni á Banning St. — Nefndinni hefir enn einu sinni tekist að útbúa ágætustu skemti- skrá, með útvöldu fólki til að skemta, eins og t. d. Mrs. Elmu Gíslason, sem hefir svo lengi og vel stundað sönglist hér í bæ, og sem er vel kunn orðin fyrir sína ágætu sönghæfileika; systurnar tvær, Dorothy og Ethelwyn Vernon, dætur Mrs. Rósu Vernon — áður Hermannson, — sem hafa, hver um sig, þó ungar séu, unnið verðlaun fyrir söng. — Dorothy, sem er níu ára, hefir þrisvar í röð unnið gull-medalíu í Kiwanis samkeppninni í Tor- onto, — Musical festival, — stærstu samkeppninni sem fram fer í Ontario, árlega, auk silfur- medalíu, og Ethelwyn, sem er ekki nema átta ára, hefir einnig unnið verðlaun í söngsamkeppni; Allan Beck, sonur þeirra vel þektu hjóna, Mr. og Mrs. Th. J. Becks, hefir unnið “scholar- ship” í fiðlu-spili, við Mantoba- háskóla auk annara viðurkenn- inga. Séra Eiríkur Brynjólfsson, frá Útskálum, hinn ágæti gestur frá íslandi, er orðinn þektur hér fyrir þægilegheit og hina beztu framkomu, auk þess að vera skemtilegur og hrífandi ræðu- maður. Hann flytur aðalræðu þingsins. Að skemtiskránni aflokinni, verða ólokin þingstörf afgreidd. Nöfn heiðursfélaga verða borin fram, og skjöl afhent, og síðan verða þingslit. Öusi PnxMjSiam.. . $7,000,000 to bring in more electricity for Greater Winnipeg’s homes and industries. More than $3,000,000 for more buses and improvements in our Street Railway System. A grand total of $10,000,000 we plan to spend on increased service for all the citizens, all provided out of capital funds set aside for this purpose. WIHNIPEGELECTRIC COMPANY Allar hugsanlegar árnaðaróskir til þjóðrœknisfélagsins er erindrekar þess koma saman á 29.ársþinginu í Winnipeg. Um leið og vér bjóðum hvern einasta og einn erindreka velkominn, vœntum vér þess að umhverfi vort megi stuðla að því, að gera þeim dvölina ánœgjulega. I Mail Order byggingunni, Donald Street Söluskáli á áttunda lofti I búðinni á Portage Avenue Borðstofa og hraðgreiðslu matborð Hressingarstofur. Bíiastæði Um alla verzlunina Vingjarnleg afgreiðsla; sönnun hjartanlegrar gestrisni. <*T. EATON C?,M1TEo WINNIPEG CANADA /

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.