Kirkjublaðið - 01.11.1893, Blaðsíða 7

199
um kristindómi; þvi að hann sje ekki annað en heimsaf-
neitun í einveru og sjálfpíning.
Þetta litla blað vort hefir á þessu ári töluvert rætt kær-
leikskyldu kristindómsins, og hefir einmitt svo rækilega
lagt aðaláherzluna á það, að oss beri að þjóna Guði með
því að þjóna mönnunum, og jafnframt nefnt ýmsar þær
tegundir þjónustunnar, sem hjer er sjerstaklega beinzt að,
að þarfleysa er að eyða nokkrum orðum til að hrekja
staðleysu hinnar þýddu greinar.
Þó aldrei nema væri svo, að slíkur algjör misskiln-
ingur á kristindóminum og sá, er birtist í þessari grein,
ætti sjer stað, þá er mjer það samt ráðgáta, að nokkur
mannúðarmaður vilji bægja kirkjunni frá, komi hún með
liknarorð eða hjálparhönd.
Annað gæti jeg betur skilið, og það er, að neitend-
ur kristilegrar opinberunar ljetu stöðugt klingja fyrir eyr-
um kirkjunnar, hve slælega hún vinnur sitt kærleiksverk
og hve skammt hún nær.
En komi þeir ekki með annað eins og það að segja,
að kristindómurinn eigi ekkert skylt við mannkærleika.
Barnasálmar,
eptir
sjera Valdimar Briem.
Dómkirkjuprestur sjera Jóhann Þorkelsson hreyfði
því hjer í blaðinu fyrir 2 árum, að gott væri að fá ódýrt
sálmakver til afnota við bænir í barnaskólum, og skor-
aði á hin andlegu skáld landsins að efna til slíkrar bók-
ar.
Fáeinir urðu til að senda sjera Jóhanni sálma og
vers, — eitthvað af því hefir þegar birzt í Kbl. og kann
síðar að sjást —, en hvergi nærri nægði það að vöxtuni
'eða gæðum til útgáfu slíks sálmakvers. En nú hefir sjera
Valdimar Briem einn bætt úr þörfinni með barnasálmum
sínum. Kbl. hefir þegar flutt sýnishorn af þeim, en ekki
þurfti þess með til að vekja löngun manna til að lesa
kverið, nafn höfundarins eitt saman er nóg til þess. í
áskorun sinni taldi sjera Jóhann það pauðsynlega kosti