Lögberg-Heimskringla - 23.08.1962, Blaðsíða 7

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 23. ÁGÚST 1962
7
Þankar fyrir og eftir . . .
Frá bls. 1.
var dávænn hópur saman
kominn á hátíðarsvæðinu.
Sumir voru langt að komnir,
um 40-50 manns frá íslandi,
fólk frá Bandaríkjunum og
Saskátchewan. Sumir voru
bara frá Winnipeg, Selkirk
eða RiVerton. Eldri menn
tóku í nefið á íslenzku. Þeir
yngri voru með burstaklipp-
ingu og töluðu mestmegnis
ensku. Nokkrar konur voru í
íslenzkum þjóðbúningi, aðrar
í kjólum og fáeinar bara í
sportbuxum, eins og tíðkan-
legt er í sumarhitunum hér
um slóðir.
Jón Árnason forseti íslend-
ingadagsins var stundvís og
hóaði pallgestum saman á
auglýstum tíma. Sól skein í
suðvestri og mönnum varð
tíðrætt um veðrið. „Dag skal
að kveldi leyfa,“ segja Háva-
mál. Þegar forsetinn hóf
ávarp sitt, syrti í suðri og
þrumur heyrðust, og elding-
um sló niður einhvers staðar
í grenndinni við Teulon.
Bakkinn varð æ dekkri með
hverri mínútunni, sem leið.
Heimir Thorgrimson tók að
ókyrrast við hlið mína, enda
ekki annað sýnna en að skúr-
in skylli á, þegar hann yrði
í miðri ræðu. Grettir L. Jo-
hannson ræðismaður varð
íbygginn á svip, en séra
Philip Péturssyni brá hvergi.
En þá gerðust undrin. í einni
svipan breyttist vindáttin frá
vestri til austurs og hrakti
skúrina frá hátíðarsvæðinu í
áttina til Lundar. Flutti iþví
fólk ræður sínar, ávörp og
söngva í þurru veðri og góðu.
Ský dró frá sólu, þegar Heim-
ir Thorgrimson hóf ræðu
sína og enn var sólskin, er ól-
afur Hallson lauk sinni ræðu.
Hér skál ekki nánar getið
dagskráratriða, en væntanlega
verða þau birt annars staðar
hér í blaðinu. Það skal látið
nægja að geta þess, að íslend-
ingadagurinn í ár var öllum,
sem að honum stóðu, til mik-
ils sóma. Fólk fjölsótti há-
tíðarhöldin, dagskráratriði
voru hvert öðru betra. Veður
var eins og bezt verður á kos-
ið og forseti dagsins sýndi
röggsemi og skörungsskap.
Eftir að dagskráratriðum
lauk klukkan rúmlega fjögur,
ætlaði undirritaður að aka á
fund meðnefndarmanna sinna,
en tókst ekki, því að bíllinn
vildi ekki fara í gang, enda
ekki undarlegt, því að hann
hafði þá gengið sæmilega 1
næstum því heila viku.
Þau frú Elma Gíslason og
Gústaf Kristjánson stjómuðu
samsöng um kvöldið. Veður
var kyrrt og barst söngurinn
vél í allar áttir.
Klukkan 10 hófst dansinn
og var undirritaður við inn-
ganginn með Jóni Árnasyni
f o r s e t a íslendingadagsins.
Hljómsveitin hóf að leika og
við Jón og fleiri stimpluðu
handarbök unga fólksins með
tölunni átta. Ekki veit ég
hvers vegna sú tala var valin,
líklega þó af því, að hún er
deilanleg með tveimur og
fjórum og gengur afgangs-
laust upp í sextán. Unga fólk-
ið fór sér hægt að öllu. Meiri
asi var á flugunum. Þæ þustu
úr myrkrinu inn í ljósið. Fyrst
komu venjulegar húsflugur,
svo sandflugur, síðan moskító-
flugur, sem bitu undirritaðan
í ökklana, meðan sandflugurn-
ar svo gott sem blinduðu hann.
Ekki vildu flugumar líta við
Jóni Árnasyni, enda er hann
fæddur og upp alinn á Gimli
og Eyfirðingur að ætt. Ung
kona lét sér skiljast vandræði
undirritaðs og mælti í með
aumkvunartón: “They are go-
ing to kill you” (þ. .e flugum-
ar). Svo varð þó ekki.
Við Friðfinnur O. Lyngdal
litum inn á dansgólfið. Þar
dansaði unga fólkið „twist“.
Þann dans hafði hvorugur
okkar séð áður. Virtist okkur
lítið til slíkrar danslistar
koma. Hefðum heldur viljað
„ræl“ eða „polka“.
Klukkan tvö ókum við Þor-
kell Valdimarsson frá Minne-
apolis á bifreiðum okkar til
Winnipeg. Til allrar ham-
ingju biluðu bílar okkar til
skiptist á leiðinni, þannig að
hvor okkar gat ýtt hinum í
gang. Ef báðir bílarnir hefðu
bilað samtímis, hefði meira
syrt í álinn. En íslendinga-
dagsnefndarmaður lét sér fátt
um finnast, þótt bíll hans
gengi ekki sem bezt á þessu
kvöldi. Öllu máli skipti það,
að hann verðskuldaði ham-
ingjuóskir frá sjálfum sér fyr-
ir að hafa verið sá lukkunnar
pamfíll að sitja í íslendinga-
dagsnefnd árið 1962.
Haraldur Bessason
Liiið um öxl
Frá bls. 3.
sagði hann, hverfa landnem-
arnir (við Islendingar) til
jarðarinnar, en eigum mikinn
þátt í menningar og mentunar
framþróun komandi kynslóð-
ar. Hann bar fram óskir
manna um framtíð Canada í
stórkostlegu kvæði, sem „Miss
Canada“ mætti gjarnan vera
upp með sér af.
Kristján Jónsson mælti fyr-
ir minnl Vestur-íslendinga.
Hann gat þess í ræðu sinni, að
fjöldi íslendinga kæmi til
Ameríku með þá rammskökku
skoðun, að hér í landi kæmi
maturinn í magann og gullið
í va9ann án nokkurrar
minnstu fyrirhafnar.
Christinn Christinsson
mælti fyrir minni Alberta.
Hann benti á framfarirnar
þar, andlegu og veraldlegu, á
innflutninginn, bætt sam-
göngufæri frá því sem var
fyrir tólf árum, þegar hann
Jón ýtti á stað kuggnum til
að koma á verzlunar-, fólks-
og vöruflutningssambandi
beina leið milli íslands og
Canada.
Tveir enskir menn héldu
ræður, þingmaðurinn okkar
og kaupmaður frá Innisfail,
þar sem þeir eiga báðir heima.
í ræðu sinni dáðist hinn síð-
arnefndi að Islendingum sem
góðum viðskiptamönnum og
búíhöldum. Hann sagðist
þekkja bændur, sem byrjað
hefðu búskap hér fyrir tiltölu-
lega fáum árum með einn
nautgrip, en ættu nú frá 50 til
75 nautgripi og sumir jafnvel
fleiri; auk þess væru komnar
upp vandaðar byggingar og
blómlegir akrar.
G. E. Johnson kaupmaður
hafði veitingar með höndum
og hressti innri manninn með
öllu hugsanlegu sælgæti svo
maginn þurfti ekki að kvarta,
það var þjóðhátíð fyrir hann
og bezti ábætir við bjórkoll-
urnar hjá Bjarna mínum
Jónssyni í snaga kompunni við
skólahúsið.
Svo er minn fréttapistill á
enda, og virðið öll á hægra
veg, sem heyrið og hann
snertir, þótt eitthvað kunni að
vera of eða van.
Þinn af alúð,
Jóhann Björnson
Ávarp séra Philips
Frá bls. 2.
komizt yrði til New York frá
Seattle á þremur dögum, en
það, sagði hann, gæti orðið dá-
lítið vandamál, því eftir sínum
útreikningi yrði farartækið
að ferðast með ekki minni
en 180 mílna hraða á klukku-
tíma. En svo hélt hann, að
„busiinu" sprytti kannske
vængir og færi fljúgandi yfir
fjöll og láglendi og skeytti
ekkert um brautir eða vegi!
Það sagði rrfér ein ferða-
systir ykkar, sem ég hafði tal
við í gærkvöldi, að á leiðinni
frá New York hefðuð þið séð
margt merkilegt og skemmti-
legt. En ég held að þið eigið
jafnvel hið merkilegasta og
skemmtilegasta enn eftir —
héðan og vestur. Fyrst eru
t. d. slétturnar, hinar víðáttu-
miklu og gróðrarríku. Þessi
hluti þessa meginlands, þar
sem þið eruð nú stödd, hefir
verið kallaður „brauðkarfa"
heimsins (the breadbasket of
the world). Hér í Manitoba-
fylki vex hveititegund, sem
er lýst sem „No. 1 hard wheat"
— hið bezta hveiti til mölun-
ar og til brauðgerðar, sem
þekkist. Og það á auðvitað við
hveitið, sem vex í hinum
sléttufylkjunum líka, Sask.
og Alberta. En nú, einmitt um
þetta leyti sumars, sjást akr-
arnir í sínum fullkomnasta og
fegursta blóma. Þeir eru auð-
vitað enn þá grænir. Upp-
skeran hefst ekki fyrr en
seinni part þessa mánaðar og
í september. En þetta er gróðr-
artími ársins og aldrei er feg-
urð hans meiri. Hér sjást akr-
ar og smá skógarbelti hvert
sem augað eygir, í þúsund
mílna lengd — héðan og vest-
ur til Klettafjallanna. En á
miklu svæði í Albertafylki —
áður en til Calgary er komið,
sést ekki tré eða skógur af
neinu tagi. Það er einkenni
þess hluta sléttunnar, að eng-
in tré vax'a. En þá kom fjöll-
in, tignarleg og há, kuldaleg,
þar sem snjór sést enn á efstu
tindum, en með mikinn gróð-
ur, þegar niður í dalina sækir,
skógur mikill og gróður ann-
ar af mörgu tagi. Þau eru
hrikaleg en fögur. Og eins og
alltaf í fjalllendi eru þau
margbreytileg, svo að maður
þreytist aldrei á að horfa á
þau — að virða þau fyrir sér
og dást að þeim!
Og þá kemur sjórinn — og
vesturströndin — og skógur-
in mikli, sem þar vex. Útsýn-
ið eitt (þó að það væri ekki
annað eða meira) á þessum
hluta ferðalags ykkar getur
ekki annað en stórhrifið hvert
mannsbarn, sem gerir sér
þessa ferð.
Það var þetta land, slétt-
lendið mikla, skógarnir og
fjöllin, sem vesturfararnri frá
Islandi bæði fyrir og eftir
aldamótin kusu sér að setjast
að í — og stofna bú sín. Við
sem mætum hér með ykkur í
dag, búum í þessu fylki,
sléttufylkinu Manitoba. Hér
eru líka stór vötn og tignar-
legar ár. Þið fáið að sjá suður-
hluta Winnipegvatns á morg-
un, er ferðazt verður til Gimli
á hina árlegu Íslendingadags-
hátíð. En það nær 300 mílur
norður frá Gimli. Og hér í
þessu fylki, auk akranna
miklu, eru olíulindir og nám-
ur miklar, bæði í suður- og
norðurhluta fylkisins.
Aðrir úr íslenzka þjóðar-
brotinu, sem völdu sér þetta
land til heimilis, búa í gróðr-
arríkum og farsælum sveitum
Saskatchewanfylkis og nokkr-
ir í Alberta, en margir þeirra
þar hafa nú setzt að í Calgary
og Edmonton og öðrum borg-
um. En í vesturfylkinu, B.C.,
búa flestir í stórborgunum
þar, eins og Vancouver,
Burnaby og víðar.
Þetta er nú stutt yfirlit yfir
það, sem þið munuð sjá eða
verða vör við á ferðinni héð-
an og vestur. En þó er það
ekki nema hið allra minnsta
af því, sem hér er til til að
laða aðkomumanninn og tefja
fyrir ferð hans, ef hann getur
gefið sér tíma til að stanza
og skoða og að kynnast því
öllu betur. Þetta er landið
okkar V.-íslendinga. Okkur
þykir vænt um það og erum
bundin því sterkum böndum.
En á sama tíma eru böndin,
sem binda okkur við ættjörð
feðra okkar og mæðra, sterk
og óslítandi og ættlandshug-
urinn mikill.
Þess vegna þykir okkur
vænt um hvert tækifæri, sem
gefst, til að taka á móti gest-
um heiman frá ættjörðinni,
með bezta bróðurhug — að
bjóða þá velkomna og óska
þeim heilla.
Ég geri það hér í dag með
heilum hug við komu þessa
hóps, manna og kvenna, sem
hér eru sem gestir Þjóðrækn-
isfélags íslendinga í Vestur-
heimi. Ég þakka þeim kom-
una og tækifærið til að kynn-
ast þeim. Ég vona, að þið haf-
ið öll góða skemmtun á ís-
lendingadeginum á Gimli á
morgun — og líka í heimsókn
ykkar til íslenzku byggðanna
— sem tími og ferðaáætlun
leyfir að heimsækja, og svo er
farið er héðan aftur yfir hafið
víða og breiða, óska ég ykkur
fyrir hönd Þjóðræknisfélags-
ins og allra Vestur-Islendinga
góðrar ferðar, góðrar heim-
komu — og vellíðanar í allri
framtíð.
VIÐ KVIÐSLITI
Þjáir kviðslit yður? Fullkomin
lækning og vellíðan. Nýjustu að-
ferðir. Engin teygjubönd eða viðj-
ar af neinu tagi.
Skrifið SMITH MFG. Company
Dept. 234. Preslon. Ont.
ÆTLARÐU
A.Ð
FERÐAST?
Hvert sem þú
ferð, gpara ég
þ é r peninga
og létti af þér
áhyggjum án
auka kostnað-
ar. Ég er um-
boðsmaður Icelandic Airlines
og allra aðal flug- og skipa-
ferðafélaga; skipulegg ferðir
innanlands og erlendis. Ég
leiðbeini þér varðandi vega-
bréf, visa og hótel, ókeypis. og
með 30 ára reynslu get ég
ábyrgzt ágæta fyrirgreiðslu.
ARTHUR A. ANDERSON
315 Hargrave St., Winnipeg 2
Office Ph. WH 2-2535 - Res. GL 2-5446
FLJÚGIÐ TIL
REYKJAVIKUR
MEÐ EIGINKONUNA
FYRIR
$371
Fram og til baka frá
New York
Lægstu fai;gjöld allra áætl-
unarfélaga til Evrópu. Njót-
ið einnig hinna hagstæðu
fjölskyldfargjalda fyrir böm
12-25 ára.
VETRARFARGJÖLD: FRÁ NEW YORK 16. ÁGÚST TIL 30.
APRÍL OG TIL BAKA 15. OKTÓBER TIL 30. JÚNÍ
Upplýsingar hjá öllum ferðaskrifstofum eða
ICELANDIC AIRLINES
Skrifið
eftir
bæklingi
XI
610 Fifth Avenue (Roekefeller Cenfre)
New York 20 PL 7-8585
New York — Chicago — San Francisco
FOR RESERVATIONS CALL OR TELEPHONE
ARTHUR A. ANDERSON
ALL-WAYS TRAVEL BUREAU
315 Hargrave St., Winnipeg 2
Office Ph. WH 2-2535 — Res. Ph. GL 2-5446