Óðinn - 01.01.1929, Blaðsíða 54
54
ÓÐI N N
Herbert Sigmundsson bóksali.
Á síðastliðnu ári keypti Herbert Sigmundsson prent-
smiðjustjóri Bókaverslnn Sigurðar Kristjánssonar, sem
er elsta og stærsta bókaútgáfufyrirtæki landsins, og
jafnframtkeypti hann
hús og lóð Sigurðar
við Bankastræti. —
Seldi hann pegar
hálfa lóðina, og par
er nú risið upp eitt
af stórhýsum bæjar-
ins: Skóverslunarhús
L. G. Lúðvígssonar.
Herbert hafði um
mörg undanfarin ár
verið forstjóri ísa-
foldarprentsmiðju,
en ljet af pví starfl
1. júlí í ár og flutti
pá ibúð sina i hús
sitt við Bankastræti.
Ætlar hann í haust
að setja par upp
nýja prentsmiðju. —
Herbert er fæddur
20. júní 1883, son-
ur Sigmundar Guð-
mundssonar prent-
ara, sem var atkvæðamestur maður hjer í prentara-
stjeftinni á sinni tíð og einkennilegur gáfumaður. Bygði
hann hús pað, sem sonur hans hefur nú keypt, undir
prentsmiðju, sem hann setti pá hjer á stofn. Herbert
nam prentiðn í æsku, og til pess að fullkomna sig í
henni, var hann síðan 2'/» ár í Kaupmannahöfn, hjá L.
S. Möller, á árunum 1902—5, en vann siðan i ísafoldar-
prentsmiðju par til hann, eftir fráfall Ólafs heitins Björns-
sonar, varð forstöðumaður hennar, eins og fyr segir.
fást við barnakenslu á Þorvaldseyri undir Eyja-
fjöllum. Fjekst hann síðan við það starf á ýms-
um stöðum á Vestfjörðum alt til 1910. Var hann
bæði í Dýrafirði, Súgandafirði og lsafirði. — 1899
trúlofaðist hann Guðrúnu Magnúsdóttur, sem
hann bjó síðan með; átti með henni 6 börn og
eru aðeins tvö af þeim á lífi, Einar Skarphjeðinn
f. 1903 og Ásdis Þórkatla f. 1913. U m nokkur
ár var hann búsettur á lsafirði, en 1910 flutti
hann búferlum til Súgandafjarðar og dvaldi þar
til dauðadags. Hann dó 30. des. 1916 aðeins
43 ára gamall.
Aldurinn varð ekki hár og starfstíminn ærið
stuttur. Því líf Magnúsar, eftir að fullorðínsárin
færðust yfir, mætti ekki einatt bliðviðri — síður
en svo. Vindur bljes af ýmsum áttum, oft svalur,
stundum nístandi og lamandi starfsþrekið. Kom
þar margt til greina: heilsuveila frá æskuárun-
um, sem ekki þoldi mikla áreynslu, stritvinna
og barálta við ýmsa örðugleika samfara heimilis-
lífinu, fátækt og skilningsleysi. Stundaði hann á
seinni árum ýmsa ertiðisvinnu, sem tíðum lá
við að sigraði líkamsþrekið. Var þá stundum
ekki laust við að lífsbeiskja tæki hann tökum
og næði valdi yfir honum um stund. Reyndi
hann þó jafnan að standast slík aðköst, sem
ekkert væri, og leitaði að sárabótum í ýmsu því,
sem menn gátu hvorki tekið nje gefið. Náttúran
var honum eins og móðir, sem hlýjaði honum
um hjarta, og til hennar leitaði hann oft að
svölun. En mesta yndið var það, að gleyma
örbirgð og andstreymi yfir ritstörfum og láta
hugann reika óbundinn frá búskapar-áhyggjum.
En þær stundir urðu að vera takmarkaðar á
meðan alþjóð vakti og starfaði. Til þess varð
oft að nota hljóðar næturstundir eða morgna
fyrir venjulegan vinnutíma. Og þægindi eða
örfun í starfinu voru þá ekki altaf mikil. Kerta-
ljós eða smátýra og skrifborðið oftast hnjen.
Þannig skrifaði hann mest af ritum sínum. Og
þau voru æði mörg og í þeim kendi margra
grasa.
Dagbækur skrifaði hann um 24 ár og munu
þær vera á 5. þúsund blaðsíður. I þær skrifaði
hann ekki einungis margt, sem snerti líf hans,
heldur einnig allskonar fróðleik úr ýmsum átt-
um. Er það mikið safn, og þykir mjer ekki
ólíklegt að merkilegt þætti síðar meir.
Þá safnaði hann þjóðsögnum og munnmælum
og öðrum fróðleik í nokkrar bækur. Heitir ein
bókin: »Þjóðsögur og munnmæli«. 1 henni eru
12 sögur. Önnur heitir: »Þjóðsögur« og geymir
sú bók 19 sögur. Þá er ein, er hann nefndi:
»Frá heiðum til hafs« og geymir meðal annars
æfisöguágrip ýmsra merkra manna. í enn einni
bók, er »Gríma« heitir (372 bls. að stærð) eru
einnig þjóðsögur og samsafn af islenskum fróð-
leik. Þá skrifaði hann ýmsar ritgerðir, svo sem
lýsingar á stöðum, landamerkjum, hjeruðum og
einstökum mönnum. Einnig skrifaði hann nokk-
uð um ættfræði. — Ljóðum sínum safnaði hann
í bækur, ýmist smáar eða stórar, 9 alls. Fjekst
hann örlítið við að skrifa sögur, hafði eina í
smíðum en lauk þó aldrei við hana. Sex rimna-
flokka orkti hann, og afskrifaði auk þessa margt
af ýmsu tægi.